Οι εμφανίσεις των James Taylor Quartet στο Half Note ξεκίνησαν την Παρασκευή και θα συνεχίζονται όλη την εβδομάδα ως και την Πέμπτη, αποτελώντας την πλέον ευχάριστη έκπληξη του 2011 για κάθε φίλο της acid jazz –και όχι μόνο. Ο ίδιος ο James Taylor αποδείχθηκε υπέρ του δέοντος λακωνικός στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, εντούτοις επιτυγχάνει να ρίξει φως στις σημαντικότερες στιγμές του συγκροτήματος, από τους Prisoners στην εξάπλωση του acid jazz ιδιώματος, και από το Mission Impossible στο New World. Και δεν διστάζει να υποσχεθεί πολύ ιδρώτα για όσους κοπιάσουν ως το Half Note…
James, πες μας τα τελευταία νέα για τους James Taylor Quartet την τρέχουσα χρονική περίοδο. Τι έχετε κάνει από τότε που κυκλοφόρησε το ευρείας κριτικής αποδοχής άλμπουμ σας, New World;
Το 2011 είναι η 25η επέτειός μας! Προγραμματίζουμε έτσι μια μεγάλη τουρνέ, καθώς και μία εμφάνιση στο Royal Albert Hall, στο Λονδίνο. Επίσης, ηχογραφούμε έναν καινούργιο δίσκο.
Τι θυμάσαι από τις ημέρες με τους Prisoners και από την εποχή που ηχογραφούσες το ντεμπούτο των James Taylor Quartet, Mission Impossible;
Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από τις περιοδείες με τους Prisoners. Ήταν μια σχετικά «άγρια» περίοδος και έχω να θυμάμαι πολλές πλάκες… Το Mission Impossible τώρα αποτέλεσε ουσιαστικά μια προέκταση της μουσικής των Prisoners. Ο ήχος του ήταν αρκούντως ροκ!
Πιστεύεις ότι, πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το συγκρότημά σου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη γέννηση και εξάπλωση του acid jazz ιδιώματος;
Δεν έχω υπόψη μου αν υπήρξαμε πολύ σημαντικοί, αλλά αυτό που σίγουρα γνωρίζω είναι ότι πάντοτε είχαμε πολυάριθμο κοινό σε όλο τον κόσμο. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πώς συνέβη κάτι τέτοιο, αφού η μουσική μας είναι αρκετά περίεργη. Πάντοτε ήταν ένα μίγμα διαφόρων τάσεων: λίγο τζαζ, λίγο ροκ…
Ποιες άλλες μπάντες και ποιοι άλλοι καλλιτέχνες πιστεύεις ότι συντέλεσαν στο να εξαπλωθεί η acid jazz;
Θα έλεγα τους Jamiroquai και τους Brand New Heavies. Αμφότεροι επέδρασαν αρκετά στην εξάπλωση του είδους.
Επιστροφή στο παρόν, με το κουαρτέτο να έχει εξελιχθεί σε σεξτέτο (τουλάχιστον για το τελευταίο σας άλμπουμ). Πόσο επιτακτική υπήρξε μια τέτοια αλλαγή για τον ήχο σας; Δώσε μας λίγες πληροφορίες και για τη νέα σας τραγουδίστρια, την Yvonne Yanney.
Παραμένουμε ακόμα ουσιαστικά ένα κουαρτέτο, απλά, όποτε κρίνεται αναγκαίο (όπως στο τελευταίο άλμπουμ), προστίθενται νέοι μουσικοί –είτε στα πνευστά, είτε μια soul φωνή. Η Yvonne Yanney διαθέτει μια πολύ δυνατή φωνή και μια εξίσου δυναμική σκηνική παρουσία. Έχει επιπλέον δουλέψει σαν τραγουδίστρια σ’ επαγγελματικό επίπεδο από την ηλικία των 6 χρόνων.
Συγκαταλέγεσαι ανάμεσα στους καλύτερους οργανοπαίκτες του hammond, τουλάχιστον σ’ αυτήν την πλευρά του Ατλαντικού. Θα μπορούσες να μας πεις πώς ερωτεύτηκες το συγκεκριμένο όργανο; Και ποιους άλλους θεωρείς σημαντικούς σ’ αυτό;
Αγαπάω τη δύναμη μα και τη δυναμική αυτού του οργάνου. Είναι πολύ ορχηστρικό και γεμίζει ιδανικά τον ήχο μας, προσδίδοντας όγκο και ρυθμό. Σημαντικοί δεξιοτέχνες στο hammond θεωρώ ότι είναι ο Brian Auger και ο Jimmy Smith.
Μετά από σχεδόν 25 χρόνια ύπαρξης, τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους James Taylor Quartet;
Δεν είμαι σίγουρος για το μέλλον... Είμαι πάντως βέβαιος ότι θα συνεχίσω να παίζω. Ποτέ δεν με ενδιέφερε η μουσική βιομηχανία ή ακόμα και η καριέρα μου σαν μουσικός. Πάντα μου φαινόταν συναρπαστικό απλά το να παίζω…
Ο κινηματογράφος ανέκαθεν αποτελούσε σημαντική επιρροή για τη δημιουργικότητά σας. Εκτός από αυτόν, τι άλλο σας εμπνέει και με ποιον τρόπο;
Μ’ εμπνέουν οι σχέσεις, τα τοπία, ο πόνος, η μοναξιά, τα ταξίδια, η φιλοσοφία, η φυσιοθεραπεία(!), το τρέξιμο, οι περίπατοι, τα ζώα, το θέατρο, το μπαλέτο, η αρχιτεκτονική, η θρησκεία, ο Θεός… Αααα, και φυσικά το φαγητό!!
Ποιους δίσκους άκουσες περισσότερο κατά τη διάρκεια του 2010;
Sexton Ming: Old Horse Of The Nation
Billy Childish: Christmas 1979
Jimmy Smith: Rootdown
Jimmy Smith: Home Cooking
DJ Jazzy Jeff: Fruition
(σ.σ.: κανένας δεν είναι δίσκος του 2010!)
Τι θα πρέπει να περιμένουν αλήθεια οι θαυμαστές σας στην Ελλάδα από τις ζωντανές εμφανίσεις στο Half Note;
Πολύ ιδρώτα!
