Αντιμετωπίζουν τη μουσική με τρόπο ψυχωτικό. Προσπαθούν να ξεριζώσουν θόρυβο από τα μουσικά όργανά τους. Παλεύουν με τις σκέψεις τους και τις αποτυπώνουν σε διαλυμένες συναυλίες. Αυτό κάνουν οι Gallon Drunk εδώ και δυο δεκαετίες. Με αφορμή την εν Αθήναις εμφάνισή τους, στο An Club την Παρασκευή 5 Νοεμβρίου, ο James Johnston έκανε μια κριτική αναδρομή στο παρελθόν της λονδρέζικής μπάντας, μίλησε για το νέο άλμπουμ που ετοιμάζουν με τη Lydia Lunch και φυσικά για το αλκοόλ…
 |
Είκοσι χρόνια «στον δρόμο» και στο στούντιο. Ποια στιγμή πιστεύεις ότι ήταν κορυφαία για τους Gallon Drunk αυτό το διάστημα;
Με μια πρόχειρη σκέψη, θα έλεγα ότι τα αγαπημένα μου κομμάτια είναι το “Some Fool’s Mess” από τον πρώτο μας δίσκο και το “All Hands Lost At Sea” από τον τελευταίο μας, το The Rotten Mile. Νομίζω πάντως πως πάνω απ’ όλα είμαι υπερήφανος για το ότι έχουμε τη δυνατότητα να διατηρούμε την ένταση των συναυλιών μας. Αυτός είναι σε τελική ανάλυση ο λόγος για τον οποίο κάνουμε τα live, αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό της μπάντας. Το να ζεις επί σκηνής στιγμές όπου χάνεσαι τελείως στο χάος του ήχου.
Ο Mark Twain είχε γράψει: «Είκοσι χρόνια από τώρα θα είσαι περισσότερο δυσαρεστημένος για αυτά που δεν έκανες παρά για αυτά που έκανες». Ισχύει για εσάς;
Αυτό έχει να κάνει περισσότερο με τα πράγματα που, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, δεν μπόρεσες να κάνεις. Θα ήθελα πραγματικά να είχαμε ηχογραφήσει περισσότερους δίσκους. Παρ’ όλα αυτά εμείς θα συνεχίσουμε και θα φτιάξουμε κι άλλους. Δεν με ενδιαφέρει αν κάνουμε λάθη. Απλά δεν κοιτάμε πίσω.
 |
Διαβάζοντας το βιογραφικό της μπάντας κάποιοι μπορεί να ενθουσιαστούν από τις συνεργασίες που το κάθε μέλος ξεχωριστά είχε στο παρελθόν. Πιστεύεις ότι αυτές οι συμμετοχές «κρύβουν» τους Gallon Drunk;
Σιχαίνομαι όλες αυτές τις λίστες με τα ονόματά μουσικών… Αλλά έτσι κι αλλιώς, όταν παίζεις για αρκετό διάστημα σαν εμάς, αυτό απλά συμβαίνει. Επίσης είναι πολύ υγιές, σου ανοίγει νέους ορίζοντες, ενώ παράλληλα κάνει τη μπάντα σου να μοιάζει σαν κάτι πραγματικά πολύτιμο όταν γυρνάς σε αυτήν, καθώς είναι ο δικός σου άμεσος τρόπος έκφρασης. Είναι ο θόρυβός σου. Το να παίζω με τους Faust είναι εκπληκτικό για μένα ως μουσικό και οι Bad Seeds στάθηκαν επίσης μια εξαιρετική εμπειρία. Σε τελική ανάλυση όλοι έχουμε την ανάγκη να παίζουμε μουσική και οι Gallon Drunk, παρά το ότι είναι το βασικό μας εργαλείο, δεν λειτουργούν αδιαλείπτως. Οπότε, ξαναλέω, όλο αυτό με τις συνεργασίες απλά συμβαίνει.
Πες μας μερικά πράγματα για το να φτιάχνεις μουσική και να περιοδεύεις με τη Lydia Lunch!
Η Lydia ζει στη Βαρκελώνη, οπότε το βασικό γράψιμο έπρεπε να γίνει μέσω αλληλογραφίας –κάτι το οποίο πραγματικά λατρεύω, καθώς ενέχει το σπουδαίο στοιχείο της έκπληξης και του ενθουσιασμού. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα λάβεις στο επόμενο γράμμα! Φαντάσου ότι σε μια τέτοια διαδικασία έχεις την ελευθερία να δοκιμάσεις διαφορετικές μορφές και να τις αποστείλεις. Έτσι και σε εμάς, μετά από λίγο το ερώτημα αν θα αρέσει στη Lydia ένα riff εξαφανίζεται και πλέον πρέπει να στείλουμε κάτι συναρπαστικό. Γράψαμε πολλά τραγούδια πριν λίγο καιρό, πάνω από είκοσι, σε μια έξαρση δημιουργικότητας. Οπότε θα υπάρξει και νέος δίσκος για τους Big Sexy Noise στις αρχές του νέου χρόνου. Έχει σπουδαίους στίχους και η ερμηνεία της Lydia στα νέα τραγούδια είναι απίστευτη, πρόστυχη και ακέραια. Η περιοδεία μαζί της είναι υπέροχη, η μουσική είναι άμεση, μας αρέσει πολύ και ευχαριστιόμαστε να παίζουμε ζωντανά τα κομμάτια. Είμαστε όλοι φίλοι και περνάμε πάρα πολύ καλά. Αντίθετα με την εντύπωση που υπάρχει, η Lydia είναι τρομερά ευχάριστος άνθρωπος. Εκτός αν βέβαια σου αξίζει λίγη κακομεταχείριση. Τότε είναι παραπάνω από πρόθυμη να σου την προσφέρει…
 |
Και ποια είναι τα επόμενα βήματα για τους Gallon Drunk αυτούς καθαυτούς; Κάποιος νέος δίσκος επίσης;
Ναι, θα υπάρξει νέος δίσκος την επόμενη χρονιά. Θα ηχογραφήσουμε στο Αμβούργο στις αρχές του νέου έτους. Τώρα ξεκινάμε να εστιάζουμε σε αυτό, αφού έπρεπε να ηρεμήσουμε για λίγο καιρό μετά την ηχογράφηση του νέου δίσκου των Big Sexy Noise. Μετά τις συναυλίες του Νοέμβρη θα αρχίσουμε να συνδέουμε τις διάφορες ιδέες μας. Ο drummer μας, ο Ian, κι εγώ μερικές φορές δοκιμάζουμε ό,τι έχουμε στο μυαλό μας σαν να είναι στοιχειώδη riffs, και το ίδιο θα κάνουμε και τώρα. Ανυπομονώ γι’ αυτό.
Ποιο είναι το άλμπουμ το οποίο ζηλεύετε επειδή δεν το φτιάξατε εσείς;
Για μένα ο Charles Mingus έφτιαξε μερικά αξεπέραστα αριστουργήματα. Και φυσικά το Funhouse είναι τόσο εξαίσιο... Τίποτα δεν μπορεί να το φτάσει.
Ποιο είναι το αγαπημένο ποτό των Gallon Drunk; Και ποιο είναι το καλύτερο ποτό για να τους ακούς;
Όλοι έχουμε τα διαφορετικά δηλητήριά μας. Υποθέτω βέβαια ότι εξαρτάται από το ποιος κερνάει! Όσο για το ποτό που ταιριάζει με την ακρόαση των δίσκων μας ή τις συναυλίες μας, έχει να κάνει με το πώς «φτιάχνεσαι». Είναι επιθυμητό να πας σε κάποιο live και να γίνεις λιώμα. Ένα καλό live συνήθως ακολουθείται από συναισθήματα βαθειάς λύπης και ντροπής. Γενικά πάντως όλο αυτό περιστρέφεται γύρω από την ευφορία. Το όνομα της μπάντας μας εκπορεύεται από το ποίημα του Μπωντλέρ Get Drunk, Stay Drunk (σ.σ.: «Μεθύστε» είναι ο ελληνικός τίτλος), το οποίο ουσιαστικά παρακινεί τον αναγνώστη να «φτιαχτεί» με οτιδήποτε εκείνος επιλέγει ή τον επηρεάζει περισσότερο. Ας είναι αυτό ο θόρυβος, ο έρωτας, το αλκοόλ, οι εικαστικές τέχνες. Οτιδήποτε. Αρκεί να χαθείς μέσα του!
Για το τέλος, ποια σκέψη θέλεις να υπάρχει σε είκοσι χρόνια από τώρα για τους Gallon Drunk;
«Δυναμώστε το»!
