 |
Με τη βαριά τευτονική φωνή και τα περίφημα αγγλικά του, ο Alexander Hacke βρέθηκε στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής για να μας πει λίγα πράγματα για τη μακριά επεισοδιακή γραμμή που συγκροτεί η τριαντάχρονη καριέρα της μπάντας στην οποία συμμετέχει παίζοντας μπάσο. Όπως και για τις δύο εμφανίσεις των Einsturzende Neubauten στην Αθήνα, τη συναυλία στο Fuzz το Σάββατο 30 Οκτώβρη και το ειδικό σόου για 600 καθήμενους την επομένη, που θα περιλαμβάνει προβολή ταινίας, σόλο performance από τον Blixa Bargeld, live από τους MoserMeyer, και έκθεση φωτογραφίας με σπάνιο υλικό από όλη την πορεία των Γερμανών…
Ξανά στον δρόμο με τους Neubauten για τον εορτασμό των τριάντα χρόνων της μπάντας. Θα το περίμενες εκεί πίσω στο 1980 ότι θα συνεχίζατε μετά από τόσα χρόνια;
Σίγουρα όχι! Δεν είμαι από τους ανθρώπους που κάνουν τόσο μακρινά σχέδια. Από τη στιγμή που περάσαμε το σημείο των είκοσι ετών, και κατόπιν των εικοσιπέντε, δεν μου κάνει καμία έκπληξη.
 |
Οπότε το βλέπεις να κρατάει άνετα για κάμποσα χρόνια ακόμη;
Είναι πια ένα αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας αυτή η μπάντα. Έχω ξοδέψει δύο τρίτα της ζωής μου σ’ αυτή!
Έγινες μέλος των Neubauten όταν ήσουν 15 χρονών. Ήξερες από τότε ήδη ότι το να είσαι μουσικός είναι εκείνο που ήθελες να κάνεις στη ζωή σου;
Ακριβώς! Αυτό ήθελα και ήμουν τυχερός υποθέτω κι έκανα κάτι σωστά ώστε να κάνω το ίδιο ακριβώς πράγμα μετά από τόσα χρόνια. Εκτός από τυχερός, η κατάσταση παλιότερα ήταν διαφορετική, επειδή καθένας από εμάς έπρεπε να εφεύρει τη δική του πραγματικότητα για να διασκεδάσει –κάτι που είναι αδύνατο να κάνεις σήμερα. Όταν μεγάλωνα, η τηλεόραση είχε τρία κανάλια που ξεκινούσαν στις 8 το πρωί και τελείωναν στις 12 τα μεσάνυχτα, δεν υπήρχε το ίντερνετ ή κάτι ενδιαφέρον στο ραδιόφωνο ή σε άλλα ΜΜΕ. Οπότε αναγκαστικά έπρεπε να βγεις έξω για εξερεύνηση για να ανακαλύψεις τη μουσική την οποία θέλεις να ακούσεις ή να τη δημιουργήσεις μόνος σου. Βασικά οτιδήποτε χρειαζόσουν για τον εαυτό σου έπρεπε να το δημιουργήσεις μόνος σου, κανείς δεν σου το προσέφερε. Δύσκολα κινητοποιείσαι σήμερα να κάνεις οτιδήποτε. Οι πληροφορίες και η διασκέδαση μοιάζουν με ναρκωτικό που έρχεται κατά πάνω σου από όλες τις πλευρές. Τώρα είναι πιο δύσκολο να κάνεις ό,τι έκανα όταν ήμουν νεαρός.
 |
Έχω την εντύπωση ότι παλιότερα το να είσαι μέλος σε συγκρότημα ήταν περισσότερο σαν να ήσουν, στην ουσία, μέλος μιας κοινότητας παρά μιας μουσικής ομάδας.
Ισχύει. Γιατί εκείνη την εποχή το Βερολίνο έμοιαζε σαν ένα μικρό νησί αποκομμένο από την υπόλοιπη Γερμανία, όπου όλοι γνώριζαν τους πάντες κι όλοι συνεργάζονταν μεταξύ τους. Υπήρχε αλληλεγγύη στη σκηνή, κάτι που δεν υφίσταται πια. Σήμερα υπάρχει ανταγωνισμός κι όλα είναι διαφορετικά. Δύσκολα επιβιώνεις σήμερα κι ό,τι ιδέες έχεις πρέπει να προσέχεις να μην στις αρπάξει άλλος και κερδίσει όσα χρήματα μπορούν να κερδηθούν από αυτές. Παλιότερα μπορούσες να βρεις ένα μέρος να ζήσεις και να συντηρήσεις τον εαυτό σου πολύ εύκολα, όχι πια σήμερα.
Αντίστοιχα έχουν αλλάξει τα πράγματα και μέσα στις τάξεις των Neubauten;
Σίγουρα. Ήμασταν νέοι και αυθόρμητοι, γεμάτοι ενέργεια και επιθετικότητα, και κινούμασταν με σκοπό να αλλάξουμε τον κόσμο! Όσο αποκτάς περισσότερη εμπειρία, μαθαίνεις να κάνεις οικονομία στην ενέργειά σου γιατί υπάρχει ολοένα και λιγότερη όσο μεγαλώνεις. Αν λοιπόν σκοπεύεις να εξακολουθείς να είσαι αποτελεσματικός, πρέπει να μάθεις να τη χρησιμοποιείς στα σωστά σημεία. Όπως με τις πολεμικές τέχνες, όταν είσαι νεαρός έχεις την ενέργεια και την επιθετικότητα να καταφέρεις πράγματα. Όσο όμως μεγαλώνεις και γίνεσαι περισσότερο έμπειρος μαθαίνεις πώς να εκμεταλλεύεσαι τις δυνάμεις χωρίς να σε εξουθενώνει η διαδικασία. Με τη δουλειά μας συμβαίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα, ξέρουμε περισσότερο πια τι ακριβώς κάνουμε. Δεν έχουμε εγκαταλείψει τον πειραματισμό, τα παιχνίδια με τις φόρμες, την έρευνα σε τεχνικές ηχογράφησης. Η διαφορά είναι όμως ότι δεν σπαταλάμε πολύ χρόνο πια σε λεπτομέρειες, επειδή ξέρουμε ακριβώς πώς λειτουργούν.
 |
Όταν ξεκινήσατε, οι ριζοσπαστικές σας ιδέες εξέπληξαν τους ανθρώπους που ακούνε μουσική. Πιστεύετε ότι μπορείτε να το καταφέρνετε ακόμη αυτό;
Ναι, απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι οι άνθρωποι οι οποίοι μας ακούν έχουν αλλάξει επίσης. Πολλά από τα πράγματα που κάναμε όταν ξεκινήσαμε κι ακούγονταν ριζοσπαστικά τότε, είναι κοινός μουσικός τόπος σήμερα. Χρησιμοποιήσαμε θόρυβο και λούπες στη δεκαετία του 1980, κάναμε sampling πριν εφευρεθούν τα samplers με το να κόβουμε και να κολλάμε μαγνητικές ταινίες, και τις τεχνικές αυτές τις συναντάς σήμερα σε κάθε παραγωγή R’n’B και hip hop μουσικής. Όλες οι επαναστατικές μας ιδέες και η avant garde είναι πολύ κοινά στις μέρες μας. Το 2000 βγάλαμε το άλμπουμ Silence Is Sexy, που είχε το κομμάτι με τον ίδιο τίτλο. Κι ήταν πολύ πρωτοποριακό για την εποχή να έχει ένα τέτοιο κομμάτι μέσα στις κραυγές που κυκλοφορούσαν, το οποίο να περιέχει τόσο μεγάλα διαστήματα σιωπής μέσα του και να παίζεται κάτι τέτοιο στο ραδιόφωνο. Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί απολύονται αν στον αέρα υπάρξει κενό μεγαλύτερο από ελάχιστα δευτερόλεπτα.
Παίχτηκε στο ραδιόφωνο αυτό σας το κομμάτι;
Ναι, μάλιστα είχαμε φτιάξει κι ένα ειδικό radio edit, με ακόμη μεγαλύτερα διαστήματα σιωπής απ’ ότι στην κανονική του εκτέλεση!
Έχετε γενναίους παραγωγούς στη χώρα σου (γέλια). Τι ακριβώς θα παρουσιάσετε στις εμφανίσεις σας στην Αθήνα;
Θα παίξουμε για δύο βραδιές. Την πρώτη θα είναι μια κανονική συναυλία των Neubauten με κομμάτια παρμένα κι από τα τριάντα χρόνια της δισκογραφίας μας μαζί με καινούργιο υλικό. Και τη δεύτερη θα είναι το δευτερεύον σόου, μια ειδική μέρα όπου θα παίξουμε κάτι σαν ακουστικό σετ με κομμάτια τα οποία δεν έχουμε παίξει ποτέ, ή που θεωρούσαμε ότι δεν μπορούμε να παίξουμε ζωντανά ή που δεν έχουμε παίξει σ’ αυτή τη μορφή εδώ και πολλά χρόνια ή ένα άλμπουμ ολόκληρο –δεν έχουμε σκεφτεί τι ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε! Παράλληλα θα παίξουμε μουσική από project των διαφόρων μελών του συγκροτήματος, όχι κάθε φορά όλων των μελών: σε κάθε πόλη ένας από εμάς θα έχει την τιμητική του! Επίσης θα παρουσιάσουμε ένα κολάζ από οπτικό υλικό που έχουμε συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια, και ίσως και κάποιος καλεσμένος επάνω στη σκηνή μαζί μας, κάνουμε συζητήσεις με διάφορους ανθρώπους.
Ετοιμάζουν κάτι καινούργιο δισκογραφικά οι Neubauten;
Το 2008 κυκλοφορήσαμε δέκα άλμπουμ, για να μας κρατήσουν λιγάκι εκτός στούντιο (γέλια)! Το Alles Weider Offen ήταν η βασική κυκλοφορία, δύο μήνες μετά βγήκε το Jewels και κατόπιν η σειρά οκτώ δίσκων με τίτλο Musterhaus. Αυτοί ήταν δέκα δίσκοι σ’ έναν χρόνο! Συγχωρέστε μας αν δεν βγάλαμε κάτι πρόσφατα (γέλια)! Πάντως μπορώ να σου δώσω την είδηση ότι τον Οκτώβριο η Mute θα βγάλει την τέταρτη έκδοση της σειράς Strategies Against Architecture, η οποία συγκεντρώνει σκόρπια κομμάτια από την περίοδο 2001 μέχρι 2010.
Κοιτάζοντας πίσω στα όσα έχετε κάνει και την επίδραση των έργων σας στο ακροατήριο και στους νεότερους μουσικούς, είστε υπερήφανοι για όσα έχετε καταφέρει;
Σίγουρα! Για μένα είναι μουσική που συνόδευσε και επηρέασε τη ζωή μου. Κάθε απόφαση την οποία πήρα και κάθε μεγάλο γεγονός που μου συνέβη είχε τη συνοδεία της μουσικής που άκουγα. Κι αν είμαι σε θέση να παρέχω τέτοιου είδους ανάλογη συγκίνηση σε ένα μικρό έστω κομμάτι ανθρώπων με τη μουσική την οποία κάνω εγώ, αυτό με κάνει ιδιαίτερα υπερήφανο…
