Τους πήρε 20 και κάτι χρόνια για να βρουν τον δρόμο τους προς την Ελλάδα, και συγκεκριμένα προς το Gagarin 205. Την Τετάρτη στις 21 Ιουλίου, οι Clutch θα είναι λοιπόν μαζί μας για μία και μοναδική συναυλία. Παρακάτω ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Neil Fallon, εκφράζει την αποστροφή του για τα labels και την αγάπη του για το DIY, δεν αποκλείει ο επόμενος δίσκος να είναι περισσότερο soul και δηλώνει με σιγουριά τη νίκη τους στην ερχόμενη...Eurovision!
Από το Pitchfork στο Strange Cousins From The West. Πώς θα περιγράφατε το «τότε» συγκριτικά με το «τώρα»;
Το Pitchfork κυκλοφόρησε πριν από 18 χρόνια, οπότε μου μοιάζει σχεδόν σαν ένα κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας. Εκείνη την εποχή πηγαίναμε στα τυφλά, προσπαθώντας βασικά να καταλάβουμε πώς δουλεύει οτιδήποτε. Νομίζω ότι ακόμα προσπαθούμε να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, αλλά ευτυχώς έχουμε διδαχθεί πολλά από τότε. Η μουσική μας δεν είναι τόσο άγρια τώρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι επιθετική. Είναι επιθετική, αλλά κατά μία θετική έννοια. Ελπίζω…
Ύστερα από 3 άλμπουμ στην DRT Entertainment, το πιο πρόσφατο κυκλοφόρησε από το δικό σας label, τη Weathermaker Music. Πώς συνέβη αυτό; Αισθάνεστε λιγότερο περιορισμένοι ηχογραφώντας στη δική σας εταιρεία;
Ο τρίτος δίσκος στην DRT, το From Beale Street To Oblivion, ήταν ο τελευταίος που ήμασταν υποχρεωμένοι να ηχογραφήσουμε γι’ αυτήν –κι ευχαριστούμε τον Θεό γι’ αυτό... Πήγαν στον διάολο μετά. Αυτήν την εποχή είναι τόσο εύκολο για μια μπάντα να «φτάσει» στους ακροατές της, οπότε θα ήταν ανόητο να κάνουμε οτιδήποτε εκτός από DIY. Ποτέ δεν είδαμε σαν επιτυχία το να υπογράψουμε με μία δισκογραφική. Με αυτόν τον τρόπο, αν οτιδήποτε πάει στραβά, έχουμε μόνο εμάς να κατηγορήσουμε.
Κάθε κυκλοφορία των Clutch καθορίζεται από έναν χαρακτηριστικό και ενιαίο ήχο. Από το heavy metal στο hardcore punk, και από εκεί στο hard rock. Επίσης, είναι διάχυτη η blues αισθητική στις δύο τελευταίες σας κυκλοφορίες. Ποια θα είναι η επόμενη ηχητική εξερεύνηση; Η soul, ίσως;
Α, ακούω πολύ Otis Redding το τελευταίο διάστημα, οπότε είναι πιθανό! Ποτέ δεν ξεκινάμε έναν δίσκο ξέροντας τι θέλουμε να δημιουργήσουμε. Απλά ακολουθούμε το ένστικτό μας. Ο παράγοντας «διασκέδαση», όταν γράφουμε έναν δίσκο, ορίζεται από το αν η μουσική μας οδηγεί σε μέρη τα οποία δεν προσμέναμε.
Ο καθένας σας συμμετέχει και σε άλλα side-projects. Για να κατονομάσουμε ορισμένα, εσύ (Neil) συμμετέχεις στο super-group Company Band και στους Bakerton Group. Ο Jean-Paul έκανε μία εμφάνιση με τους blues-rockers Five Horse Johnson και τους King Hobo, ενώ ο Tim παίζει με το reggae-rock συγκρότημα Lionize. Δεν νιώθετε ότι οι Clutch καλύπτουν πλήρως τις καλλιτεχνικές σας αναζητήσεις;
Λοιπόν, οι Clutch αποτελούν πάντοτε τη βάση σε ό,τι κάνουμε. Όταν ο χρόνος το επιτρέπει, μας αρέσει ν’ ανακατευόμαστε και με άλλα πράγματα –για χαβαλέ. Είναι μια καλή εξάσκηση για εμάς. Παίζουμε μαζί για σχεδόν 20 χρόνια τώρα, και μπορούμε εύκολα πια να βαρεθούμε ο ένας τον άλλον. Ακόμη, παίζοντας με άλλους μουσικούς, ξεχωρίζουμε ποια είναι τα αδύναμα και δυνατά σημεία του καθενός μας.
Τον Μάιο κυκλοφορήσατε ένα live DVD. Μπορείτε να ενημερώσετε τους αναγνώστες μας γι’ αυτό;
Το DVD αφορά σ’ ένα κονσέρτο το οποίο έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο, στην Ουάσινγκτον D.C., στο club 9:30. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας παίξαμε ολόκληρο τον δεύτερό μας δίσκο. Υπάρχει επιπλέον ένα δεύτερο DVD με «behind the scenes» υλικό.
Εκτός από τον Otis Redding, ποια είναι τα κυριότερά σου ακούσματα αυτή την εποχή;
Ακούω ένα bootleg των Pink Floyd, το Meddled. Πρόκειται για μια συναυλία που είχαν δώσει στο Παρίσι το 1973 και είναι πραγματικά φανταστικό. Ακούω ακόμα το Everybody Knows This Is Nowhere, από Neil Young & The Crazy Horse. Ο καινούργιος δίσκος του Dan Auerbach είναι επίσης σπουδαίος. Νομίζω ότι ονομάζεται Keep It Hid.
Γιατί θα πρότεινες να έρθουμε να σας απολαύσουμε στις 21/7 στο Gagarin 205;
Γιατί είναι μία από τις τελευταίες ευκαιρίες να μας δείτε σ’ έναν μικρότερο χώρο. Περιμένουμε βλέπεις να κερδίσουμε τη Eurovision, το 2011! (γέλια)
Μελλοντικά σχέδια;
Επανεκδίδουμε τα Blast Tyrant, Robot/Hive Exodus και From Beale Street To Oblivion στη Weathermaker Music, μέσα στο 2010. Ύστερα θα ηχογραφήσουμε έναν νέο δίσκο, στις αρχές του 2011.