Oι δικοί μας (πλέον) James επισκέπτονται ξανά τη χώρα μας για δύο συναυλίες (Παρασκευή 30/4 στην Πάτρα, στο γήπεδο του Απόλλωνα & Πρωτομαγιά στην Αθήνα, στο γήπεδο Tae Kwon Do), κουβαλώντας στις αποσκευές τα δύο φρέσκα μίνι άλμπουμ τους. Στην άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής, ο ευδιάθετος Jim Glennie απαντά πρόθυμα στις διεισδυτικές ερωτήσεις του Avopolis, αποκαλύπτοντάς μας πως πρόκειται να ξανάρθουν στην Ελλάδα τον Αύγουστο…
 |
Μετά από δύο χρόνια, επιστρέφετε στα μέρη μας και για πρώτη φορά θα παίξετε και στην Πάτρα! Ποιες είναι οι προσδοκίες σας; Θα παρουσιάσετε τραγούδια από τα δύο νέα μίνι άλμπουμ;
Το περιμένουμε με πολύ ανυπομονησία. Θα είναι υπέροχο να ξαναρθούμε στην Ελλάδα ξανά! Έχουμε πολλούς φίλους στην Αθήνα και δεν έχουμε επισκεφτεί ξανά την Πάτρα. Οι Έλληνες μας έχουν φερθεί πολύ όμορφα, και σαν κοινό είναι φανταστικό, πολύ δεκτικό, με απίστευτες αντιδράσεις. Ακόμα, θα παίξουμε κομμάτια τουλάχιστον από τον πρώτο νέο δίσκο, τα οποία δεν τα έχουμε δοκιμάσει ποτέ σε συναυλία –οπότε πρέπει να κάνουμε πρόβες για να δούμε πώς θα τ’ αποδώσουμε. Αλλά, μέχρι να έρθουμε, σίγουρα θα έχουμε συμπεριλάβει τα περισσότερα από αυτά σε άλλα gigs.
Ο Tim και εσύ είστε τα μοναδικά παραμένοντα ιδρυτικά μέλη του γκρουπ. Δεν είναι λίγο ασυνήθιστο για έναν μπασίστα να διατηρεί τη θέση του ύστερα από 21/2 περίπου ενεργές δεκαετίες;
Μμμ, έτσι νομίζω! Εγώ και ο Tim έχουμε μία σχέση η οποία πάει πολύ πίσω στον χρόνο, και επιπλέον γράφουμε πάντα τα τραγούδια μαζί. Αισθάνομαι πολύ χαρούμενος και τυχερός που τα πράγματα έχουν έρθει έτσι. Δεν ξέρω πώς είμαι ακόμα εδώ, μετά από τόσα χρόνια. Ειδικά όταν σκέφτομαι τις πρώτες μέρες όταν άρχισα με τους James (ήμουν ακόμα μαθητής) και πόσα πάνω-κάτω επακολούθησαν ή πόση τρέλα, δεν θα μπορούσα με τίποτα να μαντέψω ότι θα καταλήγαμε σήμερα έτσι. Κανένας δεν νιώθει περισσότερη έκπληξη από εμένα για το ότι ακόμα είμαστε εδώ σήμερα.
Συμβολίζει κάτι τ’ όνομα του συγκροτήματος; Γιατί James και όχι κάποιο άλλο όνομα;
 |
Λοιπόν, θέλαμε ένα όνομα το οποίο να μην έδινε σε κανέναν την παραμικρή ιδέα με τι θα μοιάζει η μουσική. Μας άρεσε η ιδέα ότι θα ήταν κάποιο όνομα, γιατί θα έδινε στη μπάντα κάτι σαν προσωπικό χαρακτήρα. Σχετικά με το όνομα James, δεν γνωρίζω για να είμαι ειλικρινής. Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι είναι τ’ όνομά μου –που ισχύει– αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να μαντέψω γιατί είπαμε το γκρουπ James εκείνες τις πρώτες ημέρες. Νομίζω όμως ότι ο πρώτος κιθαρίστας της μπάντας, ο Paul Gilbertson, ήταν εκείνος που πρότεινε το όνομα, καθώς ήταν φανατικός θαυμαστής των Orange Juice –ο κιθαρίστας των οποίων (και είδωλό του) ήταν ο James Kirk.
Είσαι αλήθεια ακόμη σ’ επαφή με τον Paul; Με τί ασχολείται; Το μετάνιωσες καθόλου που σ’ «έψησε» ν’ αγοράσεις το πρώτο σου μπάσο;
Έχω να τον δω αρκετό καιρό. Το οφείλω πάντως καθαρά στον Paul το ότι βρίσκομαι σ’ ένα συγκρότημα –στον ενθουσιασμό του και στο κίνητρό του.
Ποια είναι η σχέση σου με τον Tim αυτή τη χρονική περίοδο; Ακόμα πιστεύεις ότι ορισμένες φορές δεν πράττει το καλύτερο για το συγκρότημα;
Η σχέση μου με τον Tim έχει αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Όλα τα μέλη, συμπεριλαμβανομένου του Tim και εμού, τα πηγαίνουμε καλύτερα από ποτέ. Είμαστε πολύ προστατευτικοί και υποστηρικτικοί μεταξύ μας, ίσως γιατί έτσι πιστεύουμε ότι θα κρατήσουμε τους James ενωμένους.
 |
Μετά από τρεις δεκαετίες, απ’ ότι γνωρίζω, έχεις εμπλακεί σαν μουσικός μονάχα στους James. Ακόμα και όταν είχατε διαλύσει για κάποιο διάστημα επέλεξες να είσαι τελείως ανενεργός. Εμφανίζεσαι 100% αφοσιωμένος στους James αναφορικά με την μουσική σου σταδιοδρομία. Εξήγησέ μας.
Δεν έχω ουσιαστικό κίνητρο να ασχοληθώ με κάτι άλλο πέραν των James. Έκανα ορισμένες δουλίτσες όταν μου ζητήθηκαν, όπως την παραγωγή στους British Sea Power, αλλά βασικά δεν υπάρχει κάτι άλλο που θέλω να κάνω σε αυτόν τον τομέα. Δεν θέλω να είμαι παραγωγός, ούτε να δουλεύω σε κάποιο στούντιο ή να μανατζάρω κάποιον καλλιτέχνη. Μουσικά πάντοτε με κάλυπταν ολοκληρωτικά οι James. Ακόμα και αν διαλυόμασταν οριστικά, το πιθανότερο είναι ότι θα εγκατέλειπα την μουσική και θα ασχολιόμουν με κάτι τελείως διαφορετικό.
Μπορείς να μου ονοματίσεις τρεις «desert island» δίσκους, ταινίες και βιβλία;
Δίσκοι: έναν οποιονδήποτε από τους Doors, Velvet Underground και Captain Beefheart.
Ταινίες: Ο Ελαφοκυνηγός, Star Wars Trilogy, Spinal Tap.
Βιβλία: Adrift (Steven Callahan), Έγκλημα και Τιμωρία (Ντοστογιέφσκι), [σ.σ.: το τρίτο δεν μπόρεσα να το απομαγνητοφωνήσω, αλλά πρόκειται για μία συλλογή μικρών ιστοριών ενός Γάλλου συγγραφέα].
Πώς θα χαρακτήριζες, με μια-δυο λέξεις τα ακόλουθα άλμπουμ των James: Stutter/ Gold Mother/ Seven/ Laid/ Wah Wah/ Pleased to Meet You/ The Night Before/ The Morning After;
Stutter: Παραφροσύνη. Gold Mother: Όμορφο, ξεσηκωτικό. Seven: Μεγαλοπρεπές, θεαματικό. Laid: Θερμό, σαγηνευτικό. Wah Wah: Τρέλα, ομορφιά. Pleased To Meet You: Απογυμνωμένο, φιλόδοξο. The Night Before: Πανηγυρικό, αλλόκοτο. The Morning After: Ληθαργικό, θαλπερό.
Έχεις καμία αγαπημένη μπάντα, την οποία πρέπει να προσέξουμε;
Δεν μου έρχεται κάτι στο μυαλό πέρα των Frazer King από το Μάντσεστερ, μία πανέμορφη μπάντα η οποία ηχεί σαν μείξη Happy Mondays και μπλουζ μουσικής.
Μπορεί να σας αποδοθεί ότι πολλά από τα σχήματα που έπαιξαν support για εσάς, συνάντησαν αργότερα μεγάλη επιτυχία, όπως οι Stone Roses, Happy Mondays και Coldplay. Τι έχεις να σχολιάσεις γι’ αυτό;
Ειλικρινά δεν γνωρίζω πώς προέκυψε αυτό! Θέλω να πιστεύω ότι τους βοηθήσαμε, όπως και εμείς άλλωστε στο παρελθόν βοηθηθήκαμε από άλλα σχήματα. Ίσως θα έπρεπε να ιδρύσουμε ένα label, εάν γνωρίζαμε. Πάντως, είναι πολύ ωραίο να γνωρίζεις ότι έχεις συμβάλλει σε κάτι τέτοιο.
Έχεις κανένα αντίδοτο για την οικονομική κρίση;
Τουλάχιστον στις συναυλίες μας θα κάνουμε τα πάντα για να περάσει καλά ο κόσμος, έστω για μία ημέρα, να χαμογελάσει.
Μελλοντικά σχέδια;
Η φετινή χρονιά είναι πολύ φορτωμένη. Θα επισκεφτούμε ξανά την Ελλάδα τον Αύγουστο (σ.σ.: δεν έχει ανακοινωθεί κατά τα λεγόμενά του), με περισσότερες από μία συναυλίες. Θα έχουμε ένα πολύ πηγμένο καλοκαίρι, με πληθώρα φεστιβάλ, ενώ θα κυκλοφορήσουν και τα δύο μίνι άλμπουμ μας.
