Ο James Pants είναι φανερά χιουμορίστας. Χωρίς περιστροφές απαντάει για την καταγωγή της γυναίκας του (χωρίς να τον ρωτήσουμε), για τα ψάρια που προτιμάει, τον ηχητικό εξοπλισμό που χρησιμοποιεί και τα τελευταία του πονήματα. Και τι δεν θα κάνει το φαινόμενο της Stones Throw στον πρώτο του ερχομό από Ελλάδα: live σετ θα παρουσιάσει στο Κ44 Τώρα αύριο Παρασκευή 12/3, ως προσκεκλημένος του Θρι Σίξτυ, σε ανοιχτή συζήτηση θα παραστεί το Σάββατο στις 17.00 στον ίδιο χώρο, ενώ, δυο ώρες αργότερα, θα μυήσει όσους ενδιαφερόμενους στα άδυτα της μουσικής παραγωγής, στο Φ A B R I K A Sonic Arts Studio, για το workshop της Red Bull Music Academy...

Το χιούμορ είναι ένα ειρηνικό όπλο εναντίον του σημερινού αστικού άγχους, σωστά; Αλλά νομίζω ότι το δικό σου χιούμορ στρίβει και προς πιο σκοτεινούς δρόμους. Αν και το κάνεις με έναν ιδιαίτερο τρόπο, μη αναμενόμενο…

Ω ναι! Ξεκίνησα φτιάχνοντας ό,τι θα αποκαλούσαμε, κατά κύριο λόγο, χιουμοριστική μουσική γιατί ήμουν ανασφαλής σε σχέση με τη διαφορετικότητά μου. Τώρα μάλλον δεν με ενδιαφέρει πια αυτό, θεωρώ ότι μπορώ να γίνω όσο παράξενος και διαφορετικός θέλω. Πραγματικά με συναρπάζει να φτιάχνω την πιο σκοτεινή και ουράνια μουσική παράλληλα, την ίδια στιγμή. Αλλά οι ζωντανές εμφανίσεις μου παραμένουν χιουμοριστικές κατά βάση. Έχω παρατηρήσει ότι κρατάνε τα κορίτσια σε εγρήγορση!

«Μερικές φορές η καλύτερη λύση για ήχο είναι το τίποτα. Κάποιες φορές η καλύτερη λύση απέναντι στο τίποτα είναι ο ήχος», γράφεις στη σελίδα σου στο MySpace… Ωραία φράση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειαζόμαστε περισσότερες λεπτομέρειες πάνω στις σκέψεις για την αναγκαιότητα της μουσικής και του ήχου…

Είχα πιει πολύ κρασί εκείνη τη νύχτα, όταν έφτιαξα αυτό – όπως και διάφορα άλλα αποφθέγματα! Δεν θυμάμαι τίποτα…

Μπορείς να γράψεις δυο λόγια για το έργο Seven Seals που επεξεργάζεσαι;

Εννοείται! Το Seven Seals εκδόθηκε τον Δεκέμβρη του 2009. Μάλλον προσπαθώ να κατασκευάσω την ηχητική μπάντα ενός κόσμου ο οποίος καταρρέει μέσα σε φωτιά και κατακρήμνισμα. Ακούγεται λίγο επιφανειακό, αλλά αυτό σκόπευα. Φαντάζομαι ότι ακούγεται επίσης κάπως σκοτεινό.

Τι εξοπλισμό χρησιμοποιείς;

Βασικά μια μικρή αρμάδα από παλιό και φθηνό υλικό. Έχω πολλά αναλογικά συνθεσάιζερ από τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, αλλά όχι από εκείνα που πολύ ψάχνουν μανιωδώς. Έχω επίσης πολλά digital κουτιά από 1980s και 1990s, τα οποία και χρησιμοποιώ αρκετά τελευταία. Για να δούμε τι άλλο… Α ναι, ένα σετ από συνηθισμένα drums, μερικά drum machine, μία κιθάρα και αρκετούς δίσκους με sound effects.

Η Ουάσινγκτον D.C. δεν είναι αυτό που ονομάζουμε «το μέρος όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν» (όπως συχνά αναφέρουν για τη Νέα Υόρκη), αλλά στα σίγουρα αποτελεί ισχυρό πόλο κουλτούρας, σωστά;

Θα πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν ζω στην Ουάσινγκτον DC, αλλά στην πολιτεία Ουάσινγκτον, εκεί όπου βρίσκεται το Σιάτλ! Πρέπει να σου πω πάντως ότι είναι ένα λάθος που γίνεται πολύ συχνά. Μακάρι να ζούσα στην Ουάσινγκτον DC αυτή τη στιγμή. Έχουν πολύ χώρο για να κινηθεί κάποιος όπως εγώ. Το μέρος όπου έμενα ήταν μάλλον μακριά από την κουλτούρα, αλλά αυτό ήταν άλλος ένας λόγος για τον οποίο μου άρεσε. Ήμουν ελεύθερος να κάνω το οτιδήποτε χωρίς να δίνω δεκάρα για το παραμικρό. Τώρα ζω στο Κολοράντο, κοντά στο Ντένβερ. Μάλλον ακούγεται μπερδεμένο όλο αυτό γι’ αυτό και ζητάω συγγνώμη…

Υπάρχει κάποιος πολιτισμός φτιαγμένος έτσι ώστε να φέρεται στους ανθρώπους με πιο ευγενικό τρόπο; Υπάρχει πιθανότητα να βρούμε μια τέτοια λύση στα άστρα;

Πιστεύω ότι κάθε πολιτισμός εκεί έξω θα έχει τις καλές και τις κακές γωνίες του. Από την άλλη όμως δεν έχω επισκεφθεί άλλους γαλαξίες ακόμα… Εκτός από εκείνη τη φορά στο κολέγιο! Πάντως, όπως συμβαίνει και με τα αστέρια, το κάθε τι έχει μία τάξη στον τρόπο τοποθέτησής του. Κάθε χειμώνα τα φυτά πεθαίνουν και την άνοιξη επιστρέφουν. Φαίνεται ότι το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους.

Ο ήχος και η ένταση είναι ένας δρόμος στον οποίο βαδίζει κάθε δημιουργός. Εσύ έχεις πιάσει τον εαυτό σου χωρίς ιδέες;

Δεν έχω τη συνήθη λευκή σελίδα των συγγραφέων μπροστά μου τόσο συχνά. Αν πάω μία βόλτα, ψήσω μία γλώσσα ψάρι και παρακολουθήσω μία ταινία είμαι πάλι στις επάλξεις. Επίσης η αγορά δίσκων βοηθάει, πολύ.

Πώς η καθημερινότητα σου παρέχει στοιχεία για τη μουσική που φτιάχνεις;

Πίνω πολύ καφέ! Διαβάζω πολλά βιβλία. Ενθουσιάζομαι από τις πόλεις στις οποίες ζω. Η χρυσή τριάδα!

To τροπικό στοιχείο στον ήχο σου είναι παροντικής φύσης στη μουσική σου ή υπήρχε κατά τη γνώμη σου από την αρχή της καριέρας σου σαν βασικό συστατικό;

Είναι περίεργη σύμπτωση που το αναφέρεις, αλλά μόλις έκανα ένα EP με tropical beats EP για τη Stones Throw (και άλλο ένα πλήρες άλμπουμ, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία!). Πάντα με γοήτευε η ζωή σε ένα νησί. Ίσως επειδή πάντα έμενα σε μέρη με πολύ κρύο. Ίσως γι’ αυτό και ν’ αγοράζω τόσους δίσκους exotica. Ίσως πάλι επειδή η γυναίκα μου είναι από την Χαβάη. Λατρεύω τον ήχο των φοινικόδεντρων όταν φυσάει και του ωκεανού, όταν τους ακούω σε δίσκους. Επίσης πίνω πολλά κοκτέιλ, με μικρές ομπρέλες στην κορυφή των ποτηριών...

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured