Την Παρασκευή στις 23/10 θα εμφανιστεί στο Rodeo η παρέα του πιο έξυπνου ογκώδη τύπου των τελευταίων χρόνων (ο Franck Black εξαιρείται). Ο Robert Fisher έρχεται για πρώτη φορά στη χώρα και επί την ευκαιρία απάντησε σύντομα στις ερωτήσεις μας...
Στον τελευταίο σου δίσκο (Paper Covers Stone, στη Glitterhouse) επαναπροσεγγίζεις παλαιότερο υλικό σου. Αυτό έκανες έτσι απλά ή επιθυμούσες να τα δημιουργήσεις πάλι από την αρχή;
Μου το ζητούσαν εδώ και χρόνια να ηχογραφήσω κάτι που να ακούγεται σαν την απογυμνωμένη έκδοση της μπάντας και με έναν τρόπο ο οποίος να επιτρέπει διαφορετικές ενορχηστρώσεις. Αυτή η ηχογράφηση είναι πολύ κοντά στην αισθητική των συναυλιών μας. Διαισθητική και ενστικτώδης και ποτέ ακριβώς η ίδια. Προσεγγίσαμε αυτή τη δουλειά περίπου όπως και τον σχεδιασμό μιας τέτοιας συναυλίας.
Τώρα που ολοκληρώθηκε αυτό, ποιες είναι οι σκέψεις σου για το αποτέλεσμα;
Αρχικά είμαι πολύ χαρούμενος που έφτιαξα αυτόν τον δίσκο μαζί με δύο από τα ιδρυτικά μέλη των Willard Grant Conspiracy, καθώς και με τον φίλο μου Steve Wynn. Νομίζω ότι μέσα από αυτές τις δύο μέρες της ηχογράφησης προέκυψε ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα.
Πώς οι Willard Grant Conspiracy, μετά από τόσες αλλαγές στα μέλη, έχουν διατηρήσει τις ίδιες ποιότητες ως μπάντα;
Γιατί το line-up δεν αλλάζει τόσο όσο νομίζουν όλοι!
Πώς επιλέγεις κάθε φορά τους συνεργάτες σου;
Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όλοι έρχονται μέσω κάποιου ο οποίος βρίσκεται ήδη στο συγκρότημα.
Ως μουσικός, ποια διαδικασία (σύνθεση, ηχογράφηση, περιοδεία κτλ.) είναι αυτή που απολαμβάνεις περισσότερο και γιατί;
Τις μισώ και τις αγαπώ όλες! Καμία δεν είναι μόνο ωραία ή μόνο χάλια. Πρόκειται απλά για μια διαδικασία...
Είναι η πρώτη σου εμφάνιση στην Ελλάδα, αλλά αρκετοί φίλοι παίζουν εδώ συχνά. Σου έχουν πει κάτι άξιο αναφοράς;
Προσπαθούμε χρόνια τώρα να έρθουμε στην Ελλάδα κυρίως λόγω όσων έχω ακούσει από τον Chris (σ.σ. Eckman των Walkabouts) και τον Steve. Όλοι λένε πάντως για το κοινό...
Τι να περιμένουμε στο άμεσο μέλλον;
Να επιβιώσω μέχρι τον Νοέμβριο!