Ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα στον χώρο του εναλλακτικού rock κατά τη δεκαετία που σιγά-σιγά μας αποχαιρετά, οι Σουηδοί Caesars, έρχονται σε Αθήνα (Κύτταρο, την Κυριακή 25/10) και Θεσσαλονίκη (Block 33, Σάββατο 24/10). Οπότε και το Avopolis βρήκε την ευκαιρία για κουβεντούλα με τον μπασίστα τους, David Lindquist…
Ποια είναι η ιστορία πίσω από το όνομά σας; Γιατί αποφασίσατε να αλλάξετε το Caesar’s Palace αρχικά σε Twelve Caesars και τελικά απλώς σε Caesars;
Είναι όλα θέμα διεθνών σχέσεων! Έχει να κάνει με τις μεγάλες εταιρείες, τους ανθρώπους που δρουν πίσω από αυτές και το ότι τόσο τα ονόματα όσο και οι ιδέες μπορεί να αποτελούν αντικείμενο ιδιοκτησίας. Πάντως κανένας εδώ στη Σουηδία δεν χρησιμοποιούσε το όνομα Caesar’s Palace, οπότε αποφασίσαμε να απαλείψουμε το Palace! Ίσως να μην ήταν τόσο καλή ιδέα, αλλά αυτό ούτως ή άλλως είναι το εξωτερικό μας περίβλημα.
Πώς θα χαρακτήριζες τον ήχο της μπάντας;
Μελωδική, απλουστευμένη αλλά και πολυεπίπεδη pop.
Τι είδους μουσική θα έλεγες ότι υπάρχει στα μουσικά σας γονίδια; Ποιες είναι δηλαδή οι πρωταρχικές σας επιρροές;
Οποιαδήποτε μουσική έχει το κεφάλι της στα σύννεφα, ενώ με τα πόδια της προσπαθεί να ακουμπήσει το έδαφος!
Ο ήχος της μπάντας έχει εξελιχθεί μέσα σε αυτά τα χρόνια; Κι αν ναι πώς;
Δεν θα έλεγα ότι ο ήχος μας έχει εξελιχθεί τόσο πολύ. Εκτός φυσικά από τα αναμενόμενα αποτελέσματα που είχε σε αυτόν ο εξοπλισμός ο οποίος προστέθηκε με τα χρόνια.
Το τραγούδι “Jerk It Out” υπήρξε μεγάλη επιτυχία. Μέχρι ποιο βαθμό νομίζεις ότι μια τέτοιας εμβέλειας επιτυχία «στοιχειώνει» τη δημιουργικότητα της μπάντας; Θα έλεγες ότι (υποσυνείδητα ίσως) προσπαθήσατε να επαναλάβετε αυτή την επιτυχία;
Είχαμε πράγματι μεγάλη επιτυχία με το συγκεκριμένο τραγούδι και μάλιστα αυτό στη Σουηδία συνέβη δύο χρόνια προτού το “Jerk It Out” γίνει και διεθνής επιτυχία! Το ξέρω ότι για μερικούς μπορεί να φαινόμαστε σαν μπάντα η οποία απλώς προσπαθεί να επαναλάβει αυτή την επιτυχία (one hit wonders δηλαδή), αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει κάτι κακό σε αυτό. Οι ίδιοι οι Seeds δεν προσπάθησαν πολλές φορές να επαναλάβουν την επιτυχία του “Pushing Too Hard”; Νομίζω ότι κάτι τέτοιο διαθέτει και αυτό τη γοητεία του…
Μπορείς να θυμηθείς μια στιγμή στην καριέρα σας που θα την χαρακτήριζες ως την κορυφαία; Και αν ναι, γιατί αυτή είναι σημαντική;
Θα μπορούσα να πω ότι μια τέτοια στιγμή υπήρξε σε μια από τις πρώτες μας συναυλίες, όταν είχαμε παίξει οκτώ κομμάτια σε έντεκα λεπτά! Η έκφραση που είχε ο ιδιοκτήτης εκείνου του μπαρ θα μας μείνει αξέχαστη!
Στο νέο περιβάλλον το οποίο έχει διαμορφωθεί στη μουσική βιομηχανία (με το ιντερνέτ κτλ.), πιστεύεις ότι είναι πιο εύκολο να φτάσεις σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο επιτυχίας, σε σχέση με το παρελθόν;
Ναι. Είναι πιο εύκολο να κυκλοφορήσεις την μουσική σου και αυτή να φτάσει σε περισσότερο κόσμο. Το να πληρωθείς, όμως, για αυτό, είναι μια άλλη ιστορία…
Τι είδους μουσική σου αρέσει σήμερα;
Υποθέτω πως μου αρέσει το ίδιο εκλεκτικό μείγμα μουσικής, όπως πάντα: Η ηλιόλουστη pop της δεκαετίας του 1960, το techno του Detroit, περίεργα είδη ψυχεδελικής μουσικής, η σουηδική progressive σκηνή… Η λίστα αυτή μπορεί ξέρεις να συνεχιστεί για πολύ…
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Ε… έχουμε κάτι συναυλίες στην Ελλάδα, ξέρεις!
Αυτές οι συναυλίες θα είναι οι πρώτες σας στην Ελλάδα, έτσι δεν είναι; Τι περιμένετε, λοιπόν, από το ελληνικό κοινό;
Ναι, θα είναι η πρώτη μας φορά στην Ελλάδα! Αυτό που περιμένουμε είναι νέους, όμορφους φίλους να γιορτάσουν και να απολαύσουν τη ζωή μαζί με ένα μάτσο καλόπαιδα από τη Σουηδία!