Λέγεται ότι μετά τη χώρα καταγωγής τους, το ελληνικό κοινό είναι το πιο πολυπληθές στις ευρωπαϊκές τους συναυλιακές συναντήσεις. Τα περιβόητα και αγαπητά «Μάτια Του Μάγου» έρχονται ξανά στις 15 Ιουνίου, στη Μονή Λαζαριστών Θεσσαλονίκης, και δύο μέρες μετά στην Αθήνα, στο Θέατρο Λυκαβηττού, για να μας αναστατώσουν με το πολυσυλλεκτικό τους μουσικό κράμα. Έχουν ειπωθεί πολλά για τους Ojos De Brujo, έτσι στο πλαίσιο των επερχόμενων εμφανίσεών τους και της κυκλοφορίας του νέου άλμπουμ Aocana, μιλήσαμε λίγο με τον Max Wright (percussion, cajon, MC, beatbox)…
Υποστήριζατε πάντα μια μουσική πολυγλωσσία που δεν αρνείται επιρροές. Στο πρόσφατο άλμπουμ σας Aocana συνεργάζεστε με τους MC Toteking, Kumar, Chano Dominguez και τους πάλαι ποτέ δημιουργούς του Amalgama. Με ποιο τρόπο έχετε αλλάξει ή εξελιχθεί σε αυτή τη δουλειά;
Κάθε άλμπουμ είναι σαν μία φωτογραφία η οποία αποτυπώνει τις στιγμές που μοιραζόμαστε. Το τελευταίο αντανακλά την ωριμότητα του χρόνου, τόσο από μουσικής πλευράς όσο και από πλευράς της προσωπικής ενέργειας που έχει δοθεί τη δεδομένη στιγμή. Το γεγονός ότι ξεκουραστήκαμε έναν χρόνο και είδαμε από μία άλλη οπτική γωνία τα πράγματα, φαίνεται ότι επηρέασε την προσέγγιση του Aocana. Βασίζεται περισσότερο στο groove και σε απλές φόρμες, διατηρώντας την ουσία των Ojos De Brujo. Οι συνεργασίες είναι – ανέκαθεν ήταν – ένα σημαντικό κομμάτι, μιας και διασκεδάζουμε κάνοντας έναν δίσκο ο οποίος μετατρέπεται σε ειδικό γεγονός συνεύρεσης καλλιτεχνών που γνωρίζουμε στις περιοδείες μας. Νιώθουμε πολύ τυχεροί για την ευκαιρία να δουλέψουμε με τον Toteking, έναν από τους πιο ενδιαφέροντες Ισπανούς rapper τη σήμερον ημέρα. Ανάλογα συναισθήματα τρέφουμε και για τους άλλους φίλους μουσικούς, που είναι γεμάτοι ενέργεια και ταλέντο, όπως ο master Duquende, o ανερχόμενος MC Kumar, η κλασική salsa machine των Los Van Van, οι δεξιοτέχνες των νοτιοϊνδικών κρουστών και φυσικά ο διαχρονικός flamenco πιανίστας Chano Dominguez.
Σε μουσικό επίπεδο, ποιος είναι ο κοινός δέκτης αυτού του πολύχρωμου κοκτέιλ;
Το κοινό σημείο στη μουσική μας υπήρξε πάντα η αστείρευτη αγάπη για τον αρμονικό και ρυθμικό πλούτο του flamenco. Δίχως αυτό η μπάντα μας θα είχε άλλη ταυτότητα. Οφείλουμε πολλά σε αυτή τη μουσική, αν και είμαστε ξεκάθαροι ότι δεν τείνουμε να κάνουμε flamenco. Κοινός παρανομαστής ήταν και είναι η αναζήτηση μιας γέφυρας ανάμεσα στο flamenco και όλα τα υπόλοιπα μουσικά στυλ που αγαπάμε και σεβόμαστε. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις τα βασικά συστατικά κάθε είδους από το κοκτέιλ το οποίο προκύπτει. Σε περίπτωση που θέλουμε να ασχοληθούμε με κάποιο μουσικό είδος αλλά δεν έχουμε την επαρκή γνώση, τότε ζητούμε βοήθεια. Κάτι τέτοιο συνέβη και με το bhangra κομμάτι “Todo Tiende» (στο άλμπουμ Techari), όπου μας βοήθησε ο Cyber των Asian Dub Foundation.
Όλα καλά, όμως εκπλαγήκαμε πολύ όταν μάθαμε ότι για το Aocana συνεργαστήκατε με τη Warner, μιας και μέχρι σήμερα όλα τα άλμπουμ σας έβγαιναν υπό το προσωπικό σας label, La Fabrica de Colores – νυν Diquela Records. Δεν υποθάλπει αυτή η κίνηση ίχνη προδοσίας των μουσικών σας αρχών;
Δεν νιώθουμε έτσι, καθώς χορηγήσαμε απλώς την άδεια διανομής. Αυτό σημαίνει ότι διατηρούμε ακόμη όλο τον έλεγχο των καλλιτεχνικών αποφάσεων και εταιρία μας παραμένει ακόμη η Diquela Records. Πάντοτε δουλεύαμε με εξωτερικές εταιρίες για τη διανομή και προώθηση των cd, μιας και είναι αδύνατο να τα κάνεις όλα μόνος σου. Με το άλμπουμ Techari ήταν η Pias, με το Bari ήταν η K Industria και τώρα η Warner – όμως, επαναλαμβάνω, μόνο για διανομή και προώθηση. Μία απόφαση σαν αυτή ήταν σίγουρα σημαντική, αλλά το γεγονός ότι η μουσική μας έχει πλέον παγκόσμια απήχηση μας δυσκόλευε στον έλεγχο και την παρακολούθηση – δισκογραφικά – κάθε χώρας. Από την άλλη, τώρα έχουμε τη δυνατότητα να επικεντρωθούμε περισσότερο στη μουσική και όχι τόσο σε μη καλλιτεχνικές ασχολίες, που σου ρουφούν άπλετο χρόνο και ενέργεια. Τέθηκε θέμα διλήμματος, θα ακολουθούσαμε αυτή την απόφαση αλλιώς κάποια μέλη του σχήματος θα αποχωρούσαν, κουρασμένοι πλέον από μία τέτοια δουλειά γραφείου.
Υπάρχουν κριτικοί και μουσικοί από την Ελλάδα οι οποίοι θεωρούν ότι έχετε γερούς δεσμούς με ένα σημαντικό group, τους Pata Negra, ως προς τη φιλοσοφία και τον ήχο. Το έχετε σκεφθεί ποτέ;
Και βέβαια το έχουμε σκεφθεί! Και είναι μεγάλη ευχαρίστηση να μας συνδέουν με αυτούς. Όλοι μεγαλώσαμε με τη μουσική των Pata Negra, τους αγαπάμε και τραγουδάμε κομμάτια τους στις διάφορες περιοδείες. Είναι πιθανό να ακούτε επιρροές και είναι μεγάλη τιμή για εμάς. Σεβόμαστε απεριόριστα ό,τι έκαναν στην κλασική φόρμα του flamenco, δη μάλιστα στην εποχή τους. Εκείνοι γεφυρώσανε το flamenco με τα blues και με το rock ’n’ roll και εμείς τώρα με τη funk, hip hop, drum ’n’ bass και τις μουσικές με τις οποίες μεγαλώσαμε. Είναι διαφορετικές γενιές, άρα διαφορετική μουσική, όμως, ναι, η ουσία είναι ίδια.
Αν θυμάμαι καλά ξεκινήσατε το μουσικό σας ταξίδι με το μότο «η μουσική μας είναι εφικτή και δυνατή γιατί είμαστε κι εμείς». Έχει κάτι αλλάξει στο διάβα της πορείας σας;
Έχουν διαφοροποιηθεί τα πάντα. Έχει αλλάξει το μουσικό μας σταυροδρόμι. Αδύνατο να μη συμβεί: έχει εμπλουτιστεί, μιας και ο χρόνος σού επιτρέπει να αναπτύξεις τα πράγματα και να χάνεις τον προσανατολισμό – κάτι όμως θετικότατο!!! Γιατί δεν θέλεις πάντα να έχεις τον ίδιο προσανατολισμό. Κάθε άλμπουμ είναι σαν να έχεις ένα διαφορετικό υιό ή μία κόρη. Το ένα είναι ξανθό, το άλλο μελαχρινό με πράσινα μάτια κτλ. Πιστεύω ότι όσο αλλάζουμε είναι καλύτερο, δεν νομίζεις; Ελπίζουμε να αλλάξουμε κι άλλο στο μέλλον.
Έχετε κυριολεκτικά αλωνίσει τον κόσμο μέσα από αναρίθμητες περιοδείες και συναυλίες όπου γνωρίζετε συνεχώς νέο κοινό και ενδιαφέροντες μουσικούς. Υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζετε ή θαυμάζετε και μπορεί να εκπροσωπήσει κάτι φρέσκο και διαφορετικό στα μουσικά πράγματα;
Ναι, υπάρχουν στ’ αλήθεια πολλοί καλλιτέχνες που κουβαλούν πρωτοποριακές ιδέες από διαφορετικά μέρη του κόσμου. Από τους Balkan Beat Box στους M.I.A, Karl Denson, Roy Hargrove, Palyrria, Terracota κ.α. Η δημιουργικότητα δεν χάνεται. Και μέσα σε έναν κόσμο παγκόσμιας πληροφόρησης υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες ακρόασης μουσικής από διάφορες γωνιές του πλανήτη, κάθε λεπτό σχεδόν. Απλά πρέπει να συνεχίζεις να ακούς, φυσικά.
Την τελευταία φορά απολαύσαμε το jamming με κάποια μέλη των Palyrria. Κάτι ανάλογο θα παρουσιάσετε και αυτή τη φορά τον Ιούνιο;
Αγαπάμε πολύ τους φίλους μας Palyrria και σίγουρα αναμένονται κι άλλες συνεργασίες. Τα παιδιά αυτά έχουν αληθινή δίψα αναζήτησης νέων μονοπατιών μαζί με την τεράστια γνώση τους στην παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας. Πρόσφατα ηχογράφησα μαζί τους ένα κομμάτι, παίζοντας cajun και ο ρυθμός του με ξετρέλανε! Όσο μαθαίνει ο ένας από τον άλλον, αυτό θα εμψυχώσει το δεσμό μας. Ως προς τη συναυλία του Ιουνίου, αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι ακόμη δουλεύουμε πάνω στο καινούργιο σόου που θα παρουσιάσουμε και θα είναι ένα αλλιώτικο μουσικό ταξίδι. Αγαπάμε πολύ την Ελλάδα, μας αρέσει κάθε φορά που την επισκεπτόμαστε και υπάρχει μία βαθιά «μεσογειακή αδελφοσύνη» μεταξύ των δύο χωρών. Πολύ σύντομα μαζί σας, amigos!.