Τα ραδιόφωνα και τα έντυπα τον γνώρισαν στο ευρύτερο κοινό μέσα από τις χιουμοριστικές, πικάντικες και ανάλαφρες διασκευές επιτυχιών των Britney Spears, Prince, Queen, Manu Chao, Lou Bega, όμως ο Max Raabe και η δωδεκαμελής Palast Orkester έχουν πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα να επιδείξουν. 22 χρόνια διαρκούς πορείας, μάθησης και βυθίσματος σε υλικό κλασικής μουσικής και εποχής του 1920 και 1930 καθώς και 20 και παραπάνω άλμπουμ, αποτελούν μία πλούσια και γόνιμη μουσική παρακαταθήκη. Έχοντας κατακτήσει τα θέατρα της Νέας Υόρκης, Σαγκάης, Παρισιού, Μόσχας, Βιέννης, Ρώμης, Άμστερνταμ και Λος Άντζελες, έρχονται να μας συστηθούν στο Badminton, στις 24 Μαρτίου. Ας δούμε τι μας είπε ο εμπνευστής και ιδρυτής της ορχήστρας, Max Raabe, λίγο πριν τη συναυλία...
 |
Πρόσφατα εορτάσατε την εικοστή επέτειο ίδρυσης της Palast Orkester. Τι παραμένει ζωντανό στην καρδιά σας όλα αυτά τα χρόνια; Τι σας έχει καθορίσει και το θεωρείτε κατά έναν τρόπο αληθινό «μάθημα» ζωής;
«Κατά τη διάρκεια όλη αυτής της πορείας με τις περιοδείες ανά τον κόσμο και τη γνωριμία με ποικίλους καλλιτέχνες και με ενδιαφέρουσες προσωπικότητες, κερδίσαμε μία μοναδική εμπειρία που δεν περιγράφεται με λέξεις. Ταξιδεύαμε ως μία σχολική ομάδα που αποκομίζει ερεθίσματα και γνώσεις από παντού. Για να είμαι ειλικρινής δεν το περιμέναμε αυτό όταν ξεκινούσαμε στα 1987 με δειλά βήματα».
Τα τελευταία χρόνια απολαμβάνετε μία τεράστια απήχηση του έργου σας ακόμα και σε μέρη που δεν το φανταζόσασταν, όπως Τόκιο, Αμερική ή ακόμη και στην Ελλάδα. Υπάρχει κάποιο μυστικό επιτυχίας ή απλά το ζείτε όπως έρχεται;
«Δεν υπάρχει κανένα μυστικό, απλά δίνουμε όλο μας το είναι σε αυτά τα ακούσματα των δεκαετιών 1920 και 1930, τα οποία αγαπάμε ιδιαιτέρως. Από την άλλη, στη Γερμανία τουλάχιστον ή πιθανόν και σε άλλες χώρες, δεν ασχολούνται τόσο με αυτό το είδος, οπότε μάλλον κάνουμε κάτι διαφορετικό. Επιπλέον φροντίζουμε σχολαστικά να πλουτίζουμε και να φρεσκάρουμε αυτό τον ήχο που κουβαλάει τέτοια ιστορία».
 |
Κατά τη γνώμη σας, πού οφείλεται αυτή η άνθηση-αναγέννηση του swing και της jazz των 1920s, 1930s και 1940s;
«Διαθέτει το στοιχείο της ειρωνείας, του εκλεπτυσμένου χιούμορ και της ευστροφίας. Όλα αυτά είναι εξίσου δυνατά και επίκαιρα».
Οι κριτικοί αλλά και συνάδελφοι μουσικοί σάς έχουν χαρακτηρίσει κατά καιρούς ως «τελειομανή», ότι λαμβάνετε πολύ σοβαρά τη μουσική σας και αποπνέετε μία μυστηριακή και συνάμα πολύχρωμη αύρα, η οποία κεντρίζει τους πάντες. Ποια είναι η δική σας άποψη; Ποιο θα λέγατε είναι το μεγαλύτερο προσόν και ποια η αδυναμία σας;
«Σίγουρα δεν είμαι τελειομανής! Όμως λαμβάνω σοβαρά τη μουσική όταν αυτή αφορά σε συνθέτες όπως Strauss, Beethoven, Weill κ.α. Τον εαυτό μου δεν παίρνω στα σοβαρά καθώς θεωρώ ότι σε αυτή τη δουλειά πρέπει κανείς να έχει αίσθηση του χιούμορ. Μάλλον αυτή είναι η δύναμη και η αδυναμία μου!».
Στο παρελθόν έχετε υποστηρίξει ότι δεν θέλετε να εξηγείτε τον κόσμο στους ανθρώπους μήτε να επιβάλλεστε σε αυτούς, γεγονός που καθορίζει και τη φυσική σας παρουσία στη σκηνή, η οποία είναι αρκετά αποστασιοποιημένη και λιτή ως γλώσσα σώματος...
«Ναι, ισχύει απόλυτα αυτό, καθώς το κοινό δεν έχει ανάγκη από μένα να του δείξω μέσω των κινήσεων του σώματός μου έννοιες και συναισθήματα. Από μόνο του γνωρίζει σαφέστατα την αγάπη, τον ουρανό, τον πόνο, την ευφορία. Και όλα όσα το κατακλύζουν. Το λίγο είναι και καλύτερο».
 |
Την τελευταία δεκαετία παρατηρούμε μία τάση, ή καλύτερα μία έκρηξη, από καλλιτέχνες και group που αρέσκονται σε μίξεις ήχων ή ακόμη και σε διασκευές παλαιών τραγουδιών και σύγχρονων επιτυχιών. Εσείς πώς το αντιλαμβάνεστε αυτό ως συνθέτης, μιας και έχετε ασχοληθεί και με ανάλογες διασκευές;
«Η μουσική οφείλει να προχωράει και να αναζητάει συνεχώς διόδους προς το ευρύ κοινό. Δεν υπάρχει κάτι αρνητικό σε αυτό, αρκεί να γίνεται με αγάπη, άποψη και φρέσκια ματιά».
Έχουν γραφτεί διάφορα για την ειδική παράσταση που δώσατε το 2005 στον γάμο του Marilyn Manson και της Dita Von Teese. Tι αληθεύει και ποια είναι ακριβώς η σχέση σας; Είστε fan της μουσικής του;
«Πράγματι τραγούδησα στο γάμο του μιας και του αρέσει πολύ η μουσική μου και είχε την ευγένεια να με καλέσει σε αυτή την ειδική περίσταση. Από τότε έχουμε βρεθεί κάποιες φορές αλλά δεν μπορώ να πω ότι είμαστε φίλοι, εξάλλου μένουμε και πολύ μακριά. Ως προς τη μουσική του, ναι μου αρέσει σε συνδυασμό με το πάθος που εκφράζει ο ίδιος γι’ αυτήν».
Έχετε δηλώσει ότι δεν παρακολουθείτε τόσο τη σύγχρονη μουσική σκηνή, όμως ξεχωρίσατε την Amy Winehouse. Θα θέλατε μία μελλοντική συνεργασία με αυτήν; Υπάρχουν άλλοι μουσικοί που θαυμάζετε;
«Όντως μου αρέσει πολύ αυτή η κοπέλα, ανεξάρτητα με τα προσωπικά προβλήματα και εμπόδια που αντιμετωπίζει. Έχει πολύ ωραία φωνή και βγάζει κάτι πολύ προσωπικό, κάτι διαφορετικό. Για συνεργασία δεν έχω μιλήσει και δεν το έχει σκεφτεί, όμως ποτέ δεν λέω ποτέ. Παράλληλα ξεχωρίζω τον Robbie Williams ως performer και τραγουδιστή και άλλους από τη χώρα μου που δεν ενθυμούμαι τα ονόματά τους τώρα. Γενικότερα κάτι γίνεται».
 |
Είναι η δεύτερη φορά που επισκέπτεστε τη χώρα μας και το ελληνικό κοινό ενδιαφέρεται να μάθει τι πρόκειται να παρουσιάσετε. Υπάρχουν κάποιες εκπλήξεις;
«Θα παρουσιάσουμε ένα μεγάλο κομμάτι του ρεπερτορίου μας τόσο στα Γερμανικά όσο και στ’ Αγγλικά, βασισμένο σε υλικό των Kurt Weill, Cole Porter, George Gershwin κ.α. Εννοείται ότι θα συμπεριλάβουμε και ορισμένες διασκευές που αγαπήθηκαν και θα δούμε πώς θα κυλήσει. Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι το πρώτο μου ταξίδι εκτός Γερμανίας ήταν στην Αθήνα και στην Κρήτη όπου έμεινα για έναν ολόκληρο μήνα. Είχα τη δυνατότητα να γυρίσω σχεδόν όλο το νησί, να ανεβώ στον Ψηλορείτη και να θαυμάσω το απίστευτο τοπίο. Εκπληκτικές αναμνήσεις».
Κάποια σχέδια για το μέλλον;
«Είμαστε σε πλήρη προετοιμασία για μία μεγάλη περιοδεία σε Αμερική και Τόκιο στο πλαίσιο της προώθησης του νέου μας διπλού άλμπουμ Tonight Or Never (Heute Nacht Oder Nie/2008), που περιέχει υλικό της ζωντανής εμφάνισης στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης το 2007. Άλλα σχέδια υπάρχουν αλλά είναι πολύ νωρίς να μιλήσω για αυτά. Κάθε πράγμα στον καιρό του!».
