Η Maria Andersson - Σουηδή βέρα όπως καταλαβαίνετε από το διπλό ss στη λήγουσα - ήταν πολύ μακριά από την τσαμπουκαλίδικη φωνή που οδηγεί τις indie-fuzz pop συνθέσεις των Sahara Hotnights. Με χαλαρότητα, μετριοφροσύνη και αυτοσαρκασμό, άκουσε ερωτήσεις και έδωσε απαντήσεις πάνω στις απορίες μας για τη δυναμική και καθ’ ολοκληρία γυναικεία σουηδική μπάντα, που τα τραγούδια της “Visit To Vienna” και “Cheek To Cheek” (από το τελευταίο τους album What If Leaving Is a Loving Thing) έχουν αρχίσει να κατακτούν ερτζιανά και ηλεκτρονικές οθόνες, ειδικότερα στην Ευρώπη...
 |
Πώς αξιολογείς μέχρι τώρα την ανταπόκριση στο What if Leaving is a Loving Thing;
«Το “Visit To Vienna” και το “Cheek To Cheek” παίζουν αρκετά στο σουηδικό ραδιόφωνο, αλλά, δόξα τω θεώ, έχουν αρχίσει να παίζουν και στους ευρωπαϊκούς σταθμούς. Οι τουρνέ, συνεντεύξεις, και πρόβες δεν τελειώνουν ποτέ. Είμαστε πια συνηθισμένες. Δεν παραπονιέμαι. Πάμε πολύ καλά και ας νομίζει κάποιος ότι, όντως, πάνω από 12 χρόνια συγκρότημα θα έπρεπε να έχουμε παράπονα που μόλις τώρα έχουμε αρχίσει να ακουγόμαστε...»
Πράγμα, όμως, που στην πραγματικότητα έγινε όταν συμμετείχατε πριν 2-3 χρόνια στο soundtrack του Jackass...
«Συμφωνώ. Αλλά ξέρεις τι γίνεται; Πολλές φορές σε ένα soundtrack, ανάμεσα σε άλλα ονόματα, δεν προσέχεις άλλη μία συμμετοχή. Θεωρώ, όμως, ότι οι δύο τελευταίοι δίσκοι έχουν πετύχει αυτό που θέλουμε»
 |
Συμφωνείς ότι ο τελευταίος σας δίσκος οδηγεί σε ποιο pop δρόμους;
«Η pop ήταν πάντα στο αίμα μας. Μπορεί να ξεκινήσαμε με πιο σκληρές - σχεδόν punk - κιθάρες, αλλά, αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά, θα ακούσει τις κοριτσίστικες μελωδίες πίσω από το fuzz»
Σας αρέσει όντως αυτός ο late-70s αέρας και ήχος που κυριαρχεί στον δίσκο σας, ή ήταν μία (καθοριστική) επιρροή του παραγωγού σας;
«Μόνες μας - και οι επιρροές μας - πήγαμε προς τα εκεί. Βέβαια και ο παραγωγός μας (σ.σ. Bjorn Yttling) μας οδήγησε προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά πιστεύω ότι ήδη από την προετοιμασία που είχαμε κάνει προτού μπούμε στο στούντιο είχαμε στο μυαλό μας κάτι τέτοιο. Αυτό μπορώ και το υποστηρίζω γιατί τα solo της κιθάρας και τα φωνητικά, που και τα δύο είναι από αυτά που νομίζω ότι στηρίζουν αυτή τη 1970s λογική, ήταν κατά 90% γραμμένα πριν μπούμε για ηχογράφηση»
 |
Είναι πρόβλημα να μάθουμε την καταγωγή του ονόματος της μπάντας;
«Όχι, καθόλου! (γέλια!). Δεν κρύβεται κάποια ιστορία πάθους από πίσω - και τώρα την κρύβουμε από τις κάμερες και τα κασετόφωνα… Είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που μπορεί να φανταστεί κάποιος. Κάποια στιγμή ο πατέρας της Josephine (σ.σ. της Josephine Forsman, drummer της μπάντας) και ενώ ήταν 10 χρονών (δύο χρόνια δηλαδή πριν ξεκινήσουμε τη μπάντα), την πήγε στον ιππόδρομο. Και ενώ κοίταζε το πρόγραμμα με τις κούρσες, είδε ότι ένα άλογο λεγόταν Sahara Hotnights. Το βρήκε εκπληκτικό. Έμεινε στη μνήμη της και, όταν ψάχναμε όνομα για το συγκρότημα λίγα χρόνια αργότερα, όλες οι υπόλοιπες συμφωνήσαμε ότι ήταν το καλύτερο όνομα που μπορεί να έχει μία μπάντα πάνω στον πλανήτη! (γέλια!). Δεν έχουμε πια αυτή την απόλυτη άποψη, αλλά τώρα, φυσικά, είναι πολύ αργά για να αλλάξει»
Καταφέρνεις να διαβάζεις βιβλία κατά τη διάρκεια των tour;
«Και ναι και όχι. Προσωπικά τον τελευταίο καιρό διαβάζω συνεχώς μουσικές βιογραφίες. Τώρα διαβάζω μία πολύ καλή της Carly Simon, ενώ μόλις τελείωσα ένα πολύ καλό βιβλίο για τους Velvet Underground»
Ποιοι είναι οι rock ‘n’ roll heroes της Maria Andersson;
«Να επαναδιατυπώσω εγώ την ερώτηση;»
Παρακαλώ….(???!!!!)
«Ναι, μου αρέσει η Stevie Nicks, τη θεωρώ τεράστια φωνή και πολύ δυναμική παρουσία και προσωπικότητα. Συγγνώμη, δεν κάνω την έξυπνη, αλλά ήθελα να σε βγάλω από τη δύσκολη θέση να με ρωτήσεις - και εσύ - αν μου αρέσει η Stevie Nicks. Μου το είπαν πριν από ένα μήνα περίπου και όλοι νόμιζαν ότι θα στραβομουτσουνιάσω - αλλά γιατί; Η Stevie Nicks είναι εκπληκτική φωνή και είναι τιμή μου να την έχω σαν επιρροή, δεν ντρέπομαι ακόμα και αν φαίνεται πολύ. Και η Chrissie Hynde είναι από τα μεγάλα μου είδωλα. Οι Mudhoney επίσης»
 |
Ηχογραφείτε καθόλου ζωντανά στο στούντιο ή πηγαίνετε με την κλασική (στις μέρες μας) μέθοδο - η καθεμία ξεχωριστά;
«Υπάρχουν φορές που η παραγωγή επιβάλλει να πιάσεις τη στιγμή και το πάθος του κουαρτέτου, οπότε κάμποσες φορές μπαίνουμε και παίζουμε και οι τέσσερις - και μετά απλά μένουν οι διορθώσεις, κυρίως σε φωνητικά. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι κυρίως με τον κλασικό τρόπο, ένας-ένας και με «οδηγούς», ηχογραφούμε. Ο Bjorn πάντως, όσο και λεπτολόγος και αν είναι, πολλές φορές μας «έσπρωχνε» να παίζουμε ζωντανά στο στούντιο. Και μετά καθάριζε με τη μαγική του σκούπα πολλά σκουπιδάκια τα οποία ξέφευγαν από τις κιθάρες (γέλια!)»
Ποιο είναι το πιο διασκεδαστικό πράγμα στο να ανήκει κάποιος σε μία μπάντα και ειδικότερα στις Sahara Hotnights?
«Οι ώρες που περνάμε μαζί είναι οι καλύτερες! Ακόμα και μετά από τόσα χρόνια δεν έχω βαρεθεί να είμαι μαζί με τα κορίτσια. Και δεν εννοώ πάνω στη σκηνή, μόνο. Καμία δεν έχει το απόλυτα καλό χιούμορ (σ.σ. από τις καλύτερες και πιο περίεργες διαπιστώσεις που έχω ακούσει…), οπότε είναι καλύτερα να είμαστε ενωμένες για να περνάμε καλά - το εννοώ πραγματικά. Αγαπάω τα υπόλοιπα κορίτσια με όλα τα ελαττώματα τους, που εγώ μπορώ να πω ότι έχω τα περισσότερα, και μου αρέσει να τριγυρνάμε τη Σουηδία και τον κόσμο ολόκληρο μαζί»
