Ο Ούγγρος δημιουργός Blackfilm μιλάει στο Avopolis για την κυκλοφορία του ντεμπούτου του στη «δική μας» Spectraliquid, για τη σύγκριση με τον Burial, και για τις διάσπαρτες επιρροές του, που δημιούργησαν ένα από τα καλύτερα πειραματικά album της χρονιάς. Πιστός δε στην απόφασή του να μη δείξει το πρόσωπό του μας ζήτησε να χρησιμοποιήσουμε τις εικόνες που βλέπετε ως φωτογραφικό υλικό...
 |
Πώς αποφάσισες να κυκλοφορήσεις το ντεμπούτο album σου σε μια ελληνική εταιρεία;
«Είχα κάποιες σκέψεις για να γίνει η κυκλοφορία σε ένα διαφορετικό label, όταν επικοινώνησα με τον Κώστα από τη Spectraliquid. Ανταλλάζαμε μηνύματα για κάποιο καιρό και κατάλαβα ότι σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο όσον αφορά τη μουσική. Έτσι το αποφάσισα. Μετά από λίγο καιρό δέχθηκα προτάσεις και από άλλες δισκογραφικές εταιρείες, είμαι όμως πολύ τυχερός που έμεινα στη Spectraliquid. Τα άτομα που δουλεύουν εκεί είναι μερικοί από τους πιο cool ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Όλοι ασχολούνται με τη μουσική για τους σωστούς λόγους, και περάσαμε υπέροχα όταν ήμουν στην Αθήνα, χωρίς βέβαια πολύ ύπνο για μένα, αλλά δεν πειράζει…».
Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που επηρέασαν τη μουσική σου;
«Για αυτό το album υπήρχαν πολλοί που επηρέασαν τη μορφή των κομματιών, αλλά αν έπρεπε να ονομάσω κάποιους θα ήταν οι Massive Attack, Future Sound Of London, Amon Tobin, Supersilent, Nina Simone, Takemitsu, Ligeti, Kurtag, Sarah Vaughan, το drum ‘n’ bass και το dubstep ευρύτερα και η Ελένη Καραΐνδρου. Η λίστα είναι ατέλειωτη και θα μπορούσα να συνεχίσω για πάντα. Αυτοί τυχαίνει να είναι και οι άνθρωποι στους οποίους έχω κάνει και samples. Πάνω-κάτω δηλαδή αυτά που μου άρεσαν και μου αρέσουν μουσικά».
 |
Η απόφασή σου να μη δείχνεις το πρόσωπό σου δημοσίως, είναι κάτι παραπλήσιο με αυτό που κάνει ο Burial. Σκέφτεσαι μήπως υπάρξει κάποια σύγκριση μεταξύ σας; Και πώς πήρες την απόφαση να μείνεις incognito;
«Ναι, και αυτό είναι λίγο αστείο, γιατί δεν είναι αυτό στο οποίο σκόπευα. Δεν είχα σκοπό να κρύψω το όνομα μου, απλά δεν ήθελα να αναγράφεται στα credits του album. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα σύνηθες φαινόμενο στην ηλεκτρονική μουσική, οι Future Sound Of London πάντα υπήρχαν καταχωρημένοι ως FSOL, όπως και ο Photek και τόσοι άλλοι».
Η μουσική σου θα ήταν ιδανική για ένα soundtrack. Εάν μπορούσες να διαλέξεις, για ποια ταινία θα ήθελες να είχες γράψει μουσική;
«Αυτές θα ήταν αρκετές. Υπάρχουν κάποιες ταινίες που έχουν ήδη γίνει και θα ήθελα να είχα γράψει εγώ τη μουσική, όπως το Stalker, το Nostalghia, ή το Βλέμμα Του Οδυσσέα. Οτιδήποτε είναι αρκετά «οπτικό» φαντάζομαι, δηλαδή η κινηματογράφηση να παίζει σημαντικό ρόλο στην ταινία».
 |
Πώς προέκυψε το τραγούδι “Stalingrad”;
«Το κομμάτι είναι εμπνευσμένο από τη μάχη του Stalingrad, που διήρκεσε από τον Ιούλιο του 1942 έως τον Φεβρουάριο του 1943. Για αυτό και είναι τόσο μεγάλο σε διάρκεια, γιατί αντιπροσωπεύει για μένα ένα ξεχωριστό μέρος αυτής της μάχης. Η ιδέα για αυτό το κομμάτι προέκυψε αφού είχα αρχίσει να διαβάζω πολλά βιβλία ιστορίας, και ειδικά για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Τι ακούς αυτό τον καιρό; Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες που έχεις ξεχωρίσει;
«Ακούω πάνω-κάτω την ίδια μουσική που άκουγα πάντα, αλλά αυτά τα πράγματα κάνουν κύκλους συνήθως. Τώρα ακούω jazz φωνές σαν της Billie Holiday και της Sarah Vaughnan. Αλλά ακούω και avant-garde jazz, ηλεκτρονική μουσική σαν τους Massive Attack (αν και υπάρχουν και περίοδοι που δεν μπορώ να τους ακούσω καθόλου), drum ‘n’ bass, και dubstep. Το επόμενό μου στάδιο μάλλον θα είναι να ακούω dubstep mixes συνέχεια. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που ξεχωρίζουν σήμερα. Νομίζω όμως ότι ο πιο εμφανής είναι ο Burial. Όταν άκουσα το πρώτο του album πριν μερικά χρόνια, άλλαξε τον τρόπο που σκεφτόμουν για τη μουσική. Και ήταν ο πρώτος εδώ και πολλά χρόνια που κατάφερε να περάσει αυτό το συναίσθημα σε πολλούς ανθρώπους. Υπήρχε κάτι το πολύ ξεχωριστό, δεν ήταν η παραγωγή που αποτελούσε το highlight, αλλά ο ήχος που ήταν τόσο βρώμικος και ατμοσφαιρικός ώστε με συνεπήρε. Το ίδιο συνέβη παλιότερα και με το Mezzanine των Massive Attack. Άλλος ένας καλλιτέχνης ο οποίος για μένα ξεχωρίζει είναι ο Supersilent».
Ποια είναι τα άμεσά σου σχέδια, μετά την κυκλοφορία του album σου;
«Τώρα ασχολούμαι με κάποια remixes. Επίσης θα ετοιμάσω ένα album με τον Eraldo Bernocchi, κάτι για το οποίο είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Άκουγα τη μουσική του για χρόνια και είναι λίγο περίεργο που επικοινωνούμε και θα δουλέψουμε μαζί, για να είμαι ειλικρινής. Αλλά σίγουρα είναι κάτι που με κάνει να χαμογελάω. Σκέφτομαι να δουλέψω με τη μουσική αρκετά αφού υπάρχουν αρκετά μισοτελειωμένα κομμάτια. Συνεχώς δουλεύω πάνω σε κάτι».
