Οι Planet of Zeus μετρούν αισίως 24 χρόνια ύπαρξης. Μετά από κάποια χρόνια δισκογραφικής απουσίας, επιστρέφουν δριμύτεροι και ανανεωμένοι, με τον νέο δίσκο τους Afterlife και πολλά live. Εξάλλου, οι συναυλίες είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του συγκροτήματος αλλά και του κοινού που τους ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια. Σε ένα cafe της πλατείας Μαβίλη, μιλήσαμε για πάρα πολλά με τον Σεραφείμ Γιαννακόπουλο (ντραμς) και τον Μπάμπη Παπανικολάου (φωνή, κιθάρα).
Ας ξεκινήσουμε από το ποια ήταν η αφορμή να βγει αυτό το άλμπουμ.
Μ: Δεν πρέπει να υπάρχει κάποια αφορμή. Μαζεύτηκαν κάποια τραγούδια, καταλάγιασε όλο αυτό με τον covid και κάναμε ένα restart. Νομίζω ότι και ο τίτλος έχει να κάνει με αυτό, με μια καινούρια σελίδα.
Σ: Μας πήρε πρώτη φορά να βγάλουμε τόσο καιρό δίσκο στην ιστορία μας. Είτε είσαι μουσικός είτε όχι, τα δύο χρόνια της πανδημίας, ήταν σαν να ήμασταν στο ψυγείο. Κάπως έτσι το αντιμετωπίζουμε.
Άρα, ήταν καιρό έτοιμα τα κομμάτια;
Σ: Αφού γυρίσαμε τότε εσπευσμένα από το tour, όλοι σκαλίζαμε πράγματα από την πρώτη χρονιά. Όλο αυτό πήρε σοβαρότερη μορφή πέρυσι και αφού για πρώτη φορά είχαμε πρόσβαση σε δικό μας studio, ιδίως ο Μπάμπης και ο Στέλιος το αξιοποίησαν σαν μουσικό όργανο δοκιμάζοντας διάφορα. Η διαδικασία αυτή έχει βέβαια πολλά θετικά αλλά είναι χρονοβόρα μέχρι να καλιμπραριστεί αυτό που έχεις στο μυαλό σου.
Γράφετε και στο δελτίο τύπου ότι ο δίσκος είναι στο pattern του Loyal to the Pack. Καταλαβαίνετε ότι υπάρχει διαφορά στον ήχο σας σε σχέση με τα πρώτα χρόνια;
Μ: Σίγουρα υπάρχουν διαφορές. Ας πούμε, αυτήν τη φορά έχουμε παραπάνω το χαρακτηριστικό της ταχύτητας. Όμως ως Planet έχουμε πάντα το μικρόβιο του πειραματισμού. Π.χ. το "Bad Milk" είναι τελείως έξω από τα νερά μας. Δεν κάνουμε ποτέ κάτι βάσει πλάνου. Απλά πάμε με το flow.
Σ: Κοίτα, ο ήχος δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από το στιχουργικό και το συναισθηματικό κομμάτι, από ποια σελίδα βρισκόμαστε. Φτάνοντας στον έκτο δίσκο και με μια αρχή που έγινε, όπως λες, στο Loyal, η μπάντα άρχισε να έχει ασυνείδητα μεγαλύτερες ανάγκες αναφορικά με την έκφραση. Αυτό συμβαδίζει και με την ηλικία μας, συνολικά και ατομικά. Αλλάζουν τα πράγματα που σε απασχολούν με τα χρόνια. Πάντως όταν ξεκινάμε να παίζουμε, πάντα μας φαίνεται ότι είμαστε Planet, ακόμα και αν αυτό που κάνουμε κάποιους μπορεί να τους ξενίζει.
Δεν ξέρω πόσο συνειδητές είναι οι αλλαγές στον κάθε καλλιτέχνη.
Σ: Υπάρχουν καλλιτέχνες που κάνουν αλλαγές βάσει σχεδίου και υπάρχουν άλλοι που το κάνουν επειδή έτσι τους βγαίνει και είναι OK και τα δύο! Είναι μια ισορροπία πολύ προσωπική. Για παράδειγμα, όταν πηγαίνω στη συναυλία ενός μουσικού ή μιας μπάντας που περιμένω χρόνια να απολαύσω, πάντα ως ακροατής θέλω και τα classics. Εμείς έχουμε την ανάγκη να εκπλήσσουμε τους εαυτούς μας. Αν έχεις παρατηρήσει και τώρα πια με τις πλατφόρμες, ο κόσμος δεν ακούει νέα μουσική από παλιούς καλλιτέχνες. Καλή ώρα, έβγαλαν οι Smashing Pumpkins και δεν αφορά κανέναν το νέο τους υλικό εκτός από ελάχιστους ανθρώπους. Είναι σημάδι των καιρών αυτών!
Μ: Υπάρχουν συγκεκριμένα είδη μουσικής που πρέπει να πληροίς συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως συμβαίνει στο metal. Είναι σαν να βάζεις κουτάκια για να υπάρχουν κάποια πράγματα. Εμείς πάλι πάντα πετούσαμε τυράκια για να δείξουμε ότι θα κάνουμε νέα πράγματα. Νομίζω πως κάποιος που καταλαβαίνει τους Planet, δεν εκπλήσσεται αν σε κάθε δίσκο περιμένει κάτι καινούριο και η αλήθεια είναι πως χαιρόμαστε γι’ αυτό!
Ποιος έγραψε τους στίχους αυτή τη φορά;
Μ: Το περισσότερο ποσοστό μοιραία πέφτει σε μένα αλλά πάντα θα εμπλακούν και οι υπόλοιποι.
Ποια είναι η διαδικασία που γράφετε το μουσικό μέρος;
Μ: Στον συγκεκριμένο δίσκο, λόγω των συνθηκών, ο καθένας έγραψε κάποια μέρη μόνος του. Γενικά όμως χρησιμοποιούμε διάφορους τρόπους. Ανακατεύαμε συνέχεια την τράπουλα την ώρα που δημιουργούνταν τα τραγούδια, ίσως για πρώτη φορά.
Σ: Πέρα από τη συνθήκη, τυχαίνει να συμβαδίζει και με το Loyal, που είχε παρόμοιο τρόπο ηχογράφησης. Υπάρχουν περίοδοι που έχεις ανάγκη το ομαδικό και αφιλτράριστο έργο και άλλες που δίνεις περισσότερη έμφαση στη λεπτομέρεια. Αυτό δεν συμβαίνει συνήθως όταν έχεις την ορμή του live και του jamming. Τώρα σκαλίσαμε ακόμα περισσότερο το songwriting ενώ μικρότεροι είχαμε συνήθως σε πρώτο ρόλο τη μουσική. Τώρα αλλάξαμε πράγματα με σκοπό να εξυπηρετήσουν το τραγούδι και όχι για να πωρωθούμε με τα riffs, ας πούμε.
Εγώ ακούω πάντως διάφορα στον δίσκο σας, όπως Queens of the Stone Age, Foo Fighters, Kiss, Thin Lizzy κτλ.
Σ: Όλα αυτά που ανέφερες είναι όντως επιρροές μας αλλά το καλό είναι ότι ακούμε πάντα τους Planet. Δεν κρύβουμε ποτέ τις αναφορές μας, γιατί χαιρόμαστε και οι πιτσιρικάδες να ανακαλύπτουν τους ήρωές μας, αλλά ειδικά στα live νομίζω ότι είναι χαρακτηριστικός ο ήχος μας.
Πώς διατηρείται η συνοχή μετά από 20 χρόνια;
Σ: Οι σχέσεις αυτές είναι περισσότερο αδερφικές. Όταν υπάρχει η εγγύηση της καλής πρόθεσης, πρέπει να είσαι αρκετά βλάκας ή εγωιστής, για να μην τα καταφέρεις. Πλέον έχουμε αλλάξει και καθημερινότητα, έχουμε περάσει πολλές φάσεις, καλές και κακές και πιστεύω ότι δύσκολα θα σπάσει αυτό. Όλοι έχουμε κάνει ανά καιρούς λάθη στη διαχείριση των σχέσεων. Η ίδια όμως η στατιστική σε κάνει να καταλαβαίνεις πώς λειτουργεί αυτή η ομάδα. Παραδοσιακά όταν έχουμε κακές φάσεις, μόλις έρθουν δύο περιοδείες, αυτομάτως ξεκινάει η εξυγίανση. Τα μισά σύννεφα έχουν ήδη φύγει μόλις νιώθεις δημιουργικός.
Μ: Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!
Ανήκετε στα ελληνικά σχήματα που έχουν συσπειρώσει αρκετό κόσμο εξ αρχής. Καταλαβαίνετε ότι είστε τόσο αγαπητοί στο κοινό;
Μ: Απόλυτα! Το καταναλώνουμε σε τόσο μεγάλο βαθμό, που είναι φορές που βρισκόμαστε σε ταραχή μέσα μας. Αυτός όμως είναι ο λόγος που μας βοηθάει να συνεχίζουμε. Προσωπικά πολλές φορές έχω έρθει σε φάσεις αναθεώρησης ή έχω σκεφτεί ακόμα και να τα παρατήσω αλλά η αγάπη του κόσμου είναι μεγάλο καύσιμο για μένα! Σε προσεγγίζει κάποιος άνθρωπος και σου λέει ότι αγαπάει τα τραγούδια σου, όχι απλά για να διασκεδάζει, αλλά επειδή τον αγγίζουν και σε ένα άλλο επίπεδο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα. Τώρα το γιατί συμβαίνει αυτό που λες, δεν έχω ιδεά… Ειδικά στα live, χρειάζονται και οι δύο πλευρές. Όσοι έρχονται και μας βλέπουν, ξέρουν ότι κλείνω λέγοντας «Σας ευχαριστούμε πολύ! Ήσασταν οι Planet of Zeus!».
Σ: Καμιά φορά το rock έχει την ψευδαίσθηση της μετριοφροσύνης και του coolness, όταν πια έρχεται κάποιος και σου λέει κάτι που σου ακούγεται πολύ μεγάλο έως και ψεύτικο, παρατηρούσα παλιά ότι έκλεινα τα αυτιά μου και διέκοπτα τον διάλογο. Αργότερα, συνειδητοποίησα πως το να αρνηθείς να δεχτείς ένα κομπλιμέντο είναι σαν να αρνείσαι ένα δώρο. Μπορείς να πάρεις το δώρο και να το βάλεις στην ντουλάπα, αν το θέλεις, αλλά δεν μπορείς να στερήσεις από τον άλλον αυτήν την επαφή. Άρχισε να με ξεκλειδώνει λοιπόν αυτό… Αντιλαμβανόμαστε αυτήν την αγάπη που λες και που είπε και ο Μπάμπης και την έχουμε και ανάγκη.
Σκεφτήκατε ποτέ να πάτε μόνιμα στο εξωτερικό, ειδικά αφού έχετε αγγλικό στίχο;
Σ: Μόνο σε φιλολογικό επίπεδο! Δεν ήμασταν ποτέ από τους τύπους που σκέφτονταν τι θα γινόταν αν ήμασταν στο Λονδίνο… Έχουμε ζήσει έμπρακτα τις δυσκολίες αλλά δεν είναι να παίζεις με αυτά. Αν δεν είχαμε αυτές τις συνθήκες να αντιμετωπίσουμε, ίσως να ήμασταν στο Λονδίνο και να είχαμε boy band ας πούμε. Τώρα που η μπάντα έχει επιτυχία στο εξωτερικό, το ότι είμαστε Έλληνες είναι ένα έξτρα κερασάκι, οι outsiders δηλαδή. Σε επίπεδο ποιότητας ζωής, αγαπάμε την Ελλάδα παρά τα πολλά κακά της.
Υπάρχει κάποιο κοινό που είναι πολύ ένθερμο μαζί σας;
Σ: Χαιρόμαστε που το κοινό στην Αγγλία και τη Γαλλία, δύο χώρες με δύσκολα κοινά, διότι έχουν ακούσει πολλή μουσική, μας έχουν κυριολεκτικά αγκαλιάσει!
Μ: Εγώ θα έλεγα και για τους Βαλκάνιους, οι οποίοι θυμίζουν πολύ τους Έλληνες, που για μένα ξεκάθαρα είναι το πιο ζεστό κοινό. Οι Ιρλανδοί είναι επίσης πολύ δυνατοί… Πάντως έχω και εγώ στην καρδιά μου τους Γάλλους, γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω που παίξαμε 10 ημέρες μετά το Bataclan με τους Clutch.
Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Μ: Ήταν απίστευτη η αντίδραση του κόσμου. Μόνο το ότι ήρθαν σε τόσο σύντομο διάστημα… Εκείνη τη στιγμή δε γινόταν να μη δώσουμε το 100% της ενέργειας μας.
Σ: Ήταν σίγουρα από τις πιο ισχυρές μας εμπειρίες. Ακόμα και αν δεν πιστεύεις στην ενέργεια, ήταν όλο συλλογικό όλο αυτό, που έπαυε να είναι προσωπικό. Εκείνη τη μέρα η συναυλία ήταν το κοινό! Ήταν λες και ήμασταν θεατές όλου του πράγματος και πολύ συγκινητικό όλο αυτό για μας και τους Clutch
Τα clips σας είναι πολύ προσεγμένα και τα εξελίσσετε με τα χρόνια. Τα χρησιμοποιείτε για να πείτε την ιστορία του στίχου;
Μ: Συνήθως όχι. Τα τελευταία βέβαια έχουν άμεση σχέση με τον στίχο αλλά το clip δε χρειάζεται να πει την ιστορία του στίχου ακριβώς. Μπορεί να κινηθεί σε αυτήν τη διάθεση αλλά δε στηρίζεται ολοκληρωτικά εκεί.
Περιοδεύετε πολλά χρόνια. Έχετε δει καλύτερες συνθήκες με τα χρόνια κοινωνικά, καλλιτεχνικά και συναυλιακά;
Σ: Πλέον τα πράγματα για μας είναι αρκετά εύκολα. Επίσης, κάποιες μπάντες που ξεκλειδώσαμε τον δρόμο του εξωτερικού, έχουμε αφήσει ένα μονοπάτι για τους επόμενους… Αυτό που με ενοχλεί είναι πως λόγω κόστους, οι rock συναυλίες θα γίνουν premium εμπειρίες. Θα υπάρχει ένα παλιό και ζωντανό ιδίωμα αλλά θα έχει την ανάλογη τύχη της jazz… Απομακρύνεται η μουσική αυτή από τον πυρήνα της ύπαρξής της που είναι η συλλογικότητα και η ποικιλία στο εύρος ηλικίας. Δεν είμαστε σε αυτά τα μεγέθη και δεν έχουμε τέτοια γραφεία από πίσω αλλά αυτό με στενοχωρεί ως ακροατή.
Έχει αντικατασταθεί το rock n’ roll από το hip hop;
Σ: Στην Ελλάδα, η rock είναι πάντοτε υπαρκτή, αφορά κόσμο, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι η ελληνικότητα του στίχου παίζει μεγάλο ρόλο στη μαζικότητα. Αν δεν υπάρξουν νέοι μουσικοί και μπάντες με ελληνικό στίχο και μαζικότητα, δεν μπορούμε να απαντήσουμε έως τότε. Ένας άνθρωπος που θα πάει σε κάποιους hip hop καλλιτέχνες, πιθανό να ακούει στο Spotify Θανάση και Μάλαμα. Παύει να είναι το ιδίωμα και υπερισχύει η ελληνικότητα. Αυτό δεν είναι κακό. Είναι απλά η ιδιοτροπία της Ελλάδας. Πάντως εγώ θα ευχηθώ να υπάρχει συνέχεια σε αυτήν την αξιόλογη hip hop σκηνή και να μην πέσει μετά αυτή η μουσική στα τάρταρα, σαν κομήτης, όπως έγινε με την πρώτη γενιά του hip hop στη χώρα!
Μ: Καλό είναι δηλαδή να υπάρξει ένας πυρήνας που θα διογκώνεται και να μην είναι μια περαστική φάση που θα σβήσει κάποια στιγμή. Αυτό συνέβη και στη rock σκηνή. Χρειάστηκε κάποιος χρόνος για να εδραιωθεί μια κατάσταση. Εντωμεταξύ το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που γεμίζουν τις hip hop συναυλίες, είναι άτομα που ακούνε γενικά ελληνική εναλλακτική μουσική και βρίσκουν χώρο και για αυτό. Δεν είναι αμιγώς hip hop fans δηλαδή και αυτό είναι πολύ υγιές για μένα. Τα τελευταία χρόνια γίνεται ένα πολύ καλό ξεσκαρτάρισμα σε αυτούς που ακούνε καλή και κακή μουσική. Μου αρέσει να ξέρω πως κάποιος ακούει με τον ίδιο ενθουσιασμό Planet of Zeus, Θανάση Παπακωνσταντίνου και Λόγο Τιμής. Αυτό το καταλάβαμε και στις συναυλίες που κάναμε με τους Στοίχιμα πριν από δύο χρόνια.
Ακούτε είδη που δεν μπορεί κάποιος να φανταστεί;
Σ: Ακούμε πάρα πολλή μουσική, ηλεκτρονική, hip hop και πάρα πολλά ακόμα. Να σου πω την αλήθεια, αν μας δοθεί η ευκαιρία να φτιάξουμε το δικό μας line up σε μια συναυλία, θα θέλαμε να έχουμε ποικιλία. Βαριόμαστε πια το κλαδικό, να βαράμε όλοι παρέα. Όταν πηγαίνεις ως ακροατής σε ένα festival, θέλεις να ακούσεις και κάτι έξω από τα νερά σου και να εκπλαγείς. Αν δεν εκπλαγείς, θα βρεις λίγο χρόνο να τα πεις με τους φίλους σου στο bar. Αυτό πρέπει να είναι οδηγός για τα festival στην Ελλάδα γιατί ο Έλληνας έψαχνε πάντα την ομοιογένεια και αυτό μας έχει καταρακώσει.
Ασχολείστε και με άλλα πράγματα αυτήν την περίοδο;
Μ: Όλοι εξακολουθούμε να κάνουμε «κανονικές» δουλειές για να τα βγάλουμε πέρα. Εγώ δουλεύω ως barman.
Σ: Εγώ κλείνω 20 χρόνια ως επαγγελματίας μουσικός.
Πότε βγαίνει ο δίσκος και τι άλλο να περιμένουμε;
Σ: Την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου. Έχουμε ήδη κυκλοφορήσει δύο singles, αλλά έχω την περιέργεια της επικοινωνίας του δίσκου μόλις κυκλοφορήσει. Θα είναι μια γεμάτη χρονιά. Θα συνεχίσουμε με μια μεγάλη παρουσίαση δίσκου το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου στο Floyd και έχουμε κλείσει, για την ώρα, ελληνική, βρετανική και ευρωπαϊκή περιοδεία. Η μπάντα επιστρέφει με πολύ μεγάλες υποχρεώσεις!
To νέο άλμπουμ των Planet of Zeus Afterlife κυκλοφορεί την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου από την Ihaveadrum Records.
