Τη γνωρίσαμε μέσα από τα groovy mashup της και την πρωτότυπη διασκευή της στο τραγούδι "Μεταμορφώσεις" που ερμήνευσε ο Βλάσσης Μπονάτσος στους Απαράδεκτους. Έκτοτε, έχει κυκλοφορήσει ένα ΕΡ από τη Mellowsophy Music, συνεχίζει απτόητη τα DJ set της αλλά και την απασχόλησή της ως γραφίστρια ενώ επιστρέφει με ένα σπάνιο ακουστικό live στο ground stage του Gazarte, την Παρασκευή 24 Μαίου, που θα συμπεριλαμβάνει δικά της κομμάτια και διασκευές, με τη συνοδεία του Θωμά Παπαθανάση στην κιθάρα και του Ζήση Μεζίλη στα πλήκτρα.
Σε τι φάση βρίσκεσαι αυτήν τη στιγμή;
Σε μια φάση πολύ γεμάτη από πολλές απόψεις. Πολλή δουλειά σε διαφορετικές δουλειές, χόμπι, φίλοι, σχέση, ταξίδια. Είναι μια περίοδος που θα ήθελα η μέρα να έχει παραπάνω ώρες.
Από το 1 ως το 10 σε τι βαθμό η μουσική χαρακτηρίζει τη ζωή σου αυτήν τη στιγμή είτε ως ακροάτρια είτε ως επαγγελματίας;
7.
Ένιωσες ποτέ ότι φθείρεσαι από τη συνεχόμενη επαφή με τη μουσική, ειδικά μέσω του DJing;
Θεωρώ ότι είναι άλλη δουλειά το να παίζεις ως μουσικός σε project άλλων, άλλη δουλειά το να παίζεις τη μουσική σου και άλλη δουλειά το να βάζεις μουσική για τους άλλους. Εγώ αυτή την περίοδο ασχολούμαι σχεδόν αποκλειστικά με το τρίτο, ως DJ δηλαδή, φροντίζοντας να είμαι σε χώρους ή περιστάσεις που αυτό που θέλει ο κόσμος να είναι όσο γίνεται μέσα στα πλαίσια αυτού που θα έπαιζα εγώ. Δε νιώθω ότι με φθείρει, αντιθέτως η ενασχόληση μου ως DJ, μου έχει μάθει πάρα πολλά είδη μουσικής που ενδεχομένως να μην έμπαινα στη διαδικασία να ακούσω από μόνη μου.
Βιοπορίζεσαι μόνο από τη μουσική σήμερα;
Σε ένα βαθμό ως DJ, και κατά τα άλλα ως γραφίστρια. Ως μουσικός-τραγουδίστρια, συνθέτρια το ποσό που βγάζω, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι πολύ μικρό, κυρίως βέβαια και γιατί δεν κάνω live.
Έχουν αλλάξει τα μουσικά σου γούστα ανά τα χρόνια;
Σίγουρα ναι, και με βάση τα όσα είπα νωρίτερα σε σχέση με τα DJ set, έχω ακούσει πολλή παραπάνω μουσική από αυτή που θα άκουγα αν δεν ήμουν DJ.
Έχεις συμμετάσχει παλιότερα σε γκρουπ. Τι σε ώθησε να ακολουθήσεις τη σόλο διαδρομή σου;
Συνδυαστικά το ότι έτσι ήρθαν τα πράγματα και το ότι δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με τη δική μου μουσική. Παρ΄ όλα αυτά, αν εξαιρέσεις το ep που έβγαλα το 2022 με τη Mellowsophy Music, τα υπόλοιπα είναι συνεργασίες με τον Nteibint, και μπορώ να σου πω ότι λειτουργώ πολύ καλύτερα όταν έχω έστω και έναν ακόμα απέναντι στον οποίο έχω μια υποχρέωση να δουλέψω κάτι, γιατί τα εντελώς δικά μου πάντα τα αφήνω για το τέλος.
Περίμενες πότε ότι οι «Μεταμορφώσεις» θα είχαν τέτοια απήχηση στον κόσμο; Όση επιτυχία και αν είχαν οι Απαράδεκτοι, δε νομίζω ότι το ευρύ κοινό γνώριζε αυτήν την ερμηνεία του Βλάσση Μπονάτσου.
Σίγουρα όταν το έφτιαχνα δεν περίμενα όλο αυτό που έχει γίνει, γιατί τότε οριακά υπήρχε μόνο Facebook. Είχα μια ιδέα για ένα mashup ή μια διασκευή, την ανέβαζα στο YouTube και στο Soundcloud, και ο,τι γινόταν μέσω του κόσμου που θα το μοιραζόταν. Πάντως εγώ από τους Απαράδεκτους το ήξερα το κομμάτι και ήμουν 5-6 χρονών όταν το είχα πρωτοακούσει, οπότε πιστεύω πολύς κόσμος ίσως το θυμάται το κομμάτι όπως εγώ.
Τι σε οδήγησε να διασκευάσεις το «Ξέρω τι ζητάω» των Hi5;
Στην πραγματικότητα, ό,τι με οδήγησε να κάνω το οποιοδήποτε mashup ή διασκευή: η περιέργεια να ακούσω ένα κομμάτι που έχω συνηθίσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο με μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Για την διασκευή των Hi-5 έμπαινε και ένας παράγοντας έξτρα που ήταν να δώσω μια πιο εναλλακτική εκτέλεση σε κάτι που συγκαταλέγονταν στα τηλεοπτικά pop-trash κομμάτια, έστω κι αν με την έννοια του trash γενικά διαφωνώ, αλλά τη χρησιμοποιώ για να συνεννοούμαστε.
Πριν από 2 χρόνια κυκλοφόρησες το πρώτο σου ΕΡ. Θέλεις να πεις λίγα λόγια για αυτό;
Είμαι χαρούμενη που βρήκα το χρόνο μέσα στη συγκυρία του covid, να κάνω μια πρώτη πιο ολοκληρωμένη εντελώς δική μου δημιουργία, χωρίς διασκευές και mashup. Σίγουρα υπήρχαν οι αναφορές, αλλά ως αναφορές όχι ως αυτούσιο συστατικό στοιχείο των κομματιών.
Πότε θα ακούσουμε την επόμενη δουλειά σου;
Έχω δώσει στον εαυτό μου διορία, στα επόμενα 9 χρόνια. Μέχρι πέρυσι έλεγα 10, οπότε οφείλω στον εαυτό μου να το τηρώ.
Τι να περιμένουμε στο επερχόμενο live σου;
Δε θέλω να δημιουργώ μεγάλες προσδοκίες για το επερχόμενο live, καθώς ήταν μια απόφαση που πάρθηκε στα πλαίσια του να έχω κι εγώ μια μικρή συμμετοχή με άλλους καλλιτέχνες της Mellowsophy. Δεδομένου του ότι έλειπα 2 εβδομάδες στο εξωτερικό, έχω 2 χρόνια να κάνω live και 10 μέρες να προετοιμαστώ, θέλω απλά να βγει κάτι αξιοπρεπές με τα κομμάτια σε μια ακουστική χαλαρή εκδοχή τους, κάτι που δεν έχω ξανακάνει.
Γιατί δεν κάνεις συχνά live;
Γιατί δεν είναι η προτεραιότητά μου στο χρόνο που έχω. Θα ήταν πρώτα να γράψω καινούρια κομμάτια, που κι αυτό θέλει πολλή συγκέντρωση και αυτοπειθαρχία. Τώρα γιατί δεν είναι προτεραιότητα τα live, η απάντηση είναι γιατί δεν έχω φτάσει σε αυτό το σημείο εμπειρίας, ώστε να τα απολαμβάνω. Στα λίγα που έχω κάνει μέχρι τώρα (νομίζω συνολικά 3-4) ήταν πιο μεγάλο το άγχος να τα κάνω όλα σωστά γιατί έπαιζα εντελώς μόνη μου, που η απόλαυση ερχόταν σε δεύτερη μοίρα. Οπότε, εφόσον δεν έχω και καθόλου χρόνο, γιατί να κάνω κάτι που τελικά δεν με ευχαριστεί; Τα live θα είναι πολύ πιο ευχάριστα για μένα αν έχω μόνο να τραγουδάω, όπως ήταν όταν ήμουν τραγουδίστρια σε μπάντες. Άμα τα κάνω όλα μαζί, τραγούδι, λάπτοπ, πετάλια φωνής, κοντρόλερ, βιολί, κιθάρα, shaker και πλήκτρα, θέλει πολλές πρόβες για να βγει αβίαστα και εν τέλει ευχάριστα.
Παρακολουθείς τη Eurovision; Αν ναι, πώς σου φάνηκε η φετινή;
Γενικά όχι ιδιαίτερα γιατί δεν είναι πολύ του γούστου μου τα ποπ κομμάτια της eurovision. Φέτος ήμουν και σε ταξίδι όταν παίχτηκε. Αν ήμουν ωστόσο Ελλάδα, σίγουρα θα την έβλεπα. Άκουσα μόνο το "ZARI" και μετά τον τελικό άκουσα και το κομμάτι που βγήκε πρώτο που δεν τρελάθηκα. Αλλά γενικά δε θυμάμαι και ποια ήταν η τελευταία φορά που είχα ενθουσιαστεί με κομμάτι της Eurovision. Ίσως όταν είχε βγει η Sertab το 2003. Παρ’ όλα αυτά, το κομμάτι της Satti μου άρεσε πολύ, το παρακολουθούσα από την αρχή που βγήκε και πίστευα ότι θα πήγαινε πολύ πιο πάνω. Και μου άρεσε γιατί δεν είναι ποπ με την συνήθη έννοια των αρμονιών και μελωδιών των δυτικών τραγουδιών, αλλά επειδή έχει όλο αυτό το συνδυασμό ανατολίτικων, βαλκανικών και λάτιν στοιχείων. Το θεωρώ πολύ δυνατό κομμάτι και έχω περιέργεια να δω πόσο και πως θα μείνει στο χρόνο.
Ποια είναι η γνώμη σου για το policital correctness στην τέχνη;
Πιστεύω αν έχεις ως άνθρωπος βαθύ σεβασμό στον συνάνθρωπό σου δε χρειάζονται κανόνες. Δυστυχώς, οι νόμοι και οι κανόνες χρειάζεται να μπαίνουν στις κοινωνίες και στις κουβέντες αντίστοιχα, γιατί δεν έχουμε από μόνοι μας την ευγένεια να καταλάβουμε που τελειώνουμε εμείς και πού ξεκινούν οι άλλοι. Θα προτιμούσα να μην υπήρχε η ανάγκη για political correctness, αλλά δυστυχώς σε έναν βαθμό υπάρχει.
Ποια είναι η γνώμη σου για το trap;
Καθαρά μουσικά μου αρέσει, θεωρώ οτι είναι μια κατεύθυνση που πήρε η hip-hop, που έχει ένα ενδιαφέρον ρυθμικά και ενορχηστρωτικά. Το πρόβλημα στην trap δεν είναι η μουσική, θεωρώ ότι είναι ο στίχος. Νομίζω ότι με το στίχο σκαλώνουν η περισσότεροι κατά βάθος.
Προτιμάς βινύλια, CD ή ψηφιακό ήχο;
Δεν έχω θέμα όταν έχει να κάνει με το τελικά τι ακούς, απλά θεωρώ ότι επειδή είμαστε εδώ και χρόνια σε μια περίοδο που το χειροπιαστό αντικείμενο φθίνει, τα βινύλια, τα CD και οι κασέτες έχουν αποκτήσει μια φετίχ ιδιότητα. Πολλοί πάντως λένε ότι ακούνε διαφορετικά από βινύλιο. Δεν έχω πικάπ, οπότε δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να τοποθετηθεί. Αν μου έβαζες μουσική χωρίς να μου πεις από τι πηγή προέρχεται, πιθανόν και να μην καταλάβαινα διαφορά.
Τι κάνει έναν μουσικό, έναν παραγωγό και έναν DJ καλό σύμφωνα με τα δικά σου κριτήρια;
Είναι διαφορετικά πράγματα, και έχουν και διαφοροποιήσεις μέσα στο κάθε επάγγελμα. Καλός μουσικός είναι σίγουρα κάποιος που είναι καλός τεχνίτης, έχει δηλαδή την υπομονή, το μεράκι, τη δεξιότητα και κυρίως την πειθαρχία να γίνει το μέσο που θα αποδώσει την ιδέα ενός άλλου. Καλός παραγωγός είναι λίγο υποκειμενικό από την άποψη ότι έχει να κάνει με το πόσο κανείς λαμβάνει υπόψιν την αισθητική και πόσο το τεχνικό κομμάτι. Ο Gonjasufi ας πούμε όταν είχε βγάλει τους πρώτους του δίσκους, αισθητικά για μένα είχε πολύ ενδιαφέρον, τεχνικά πιθανότατα να ήταν πολύ μέτριες οι παραγωγές του από την άποψη ότι είχαν πολύ θόρυβο. Αντίστοιχα σε μια κουβέντα που έχω κάνει πολλές φορές, που έχει να κάνει με τις παραγωγές του δικού μας Pan Pan, το ότι είναι lo-fi είναι άποψη, αλλά άμα πας να παίξεις τα κομμάτια του Pan Pan σε σετ έχουν πολλή μικρότερη δυναμική από άλλα. Το ήθελε έτσι; Βγήκε έτσι; Μάλλον θεωρώ το πρώτο, αλλά ναι αν υπολογίσεις ότι κάνεις παραγωγές που θέλεις ο άλλος να χορεύει τα κομμάτια, το τεχνικό κομμάτι αρχίζει και γίνεται αρκετά πιο σημαντικό. Ως DJ, εξαρτάται αν είσαι Artist DJ που παίζεις αυτά που παίζεις και άμα αρέσουν στον άλλο. Παίζεις δηλαδή κάποια συγκεκριμένα είδη και σε καλούν σε χώρους, φεστιβάλ κλπ για να παίξεις τα συγκεκριμένα είδη που παίζεις. Υπάρχει κι ο άλλος τύπος DJ, όπως είμαι εγώ πχ, που παίζω με βάση το χώρο, την περίσταση, τον κόσμο και τη διάθεση. Νιώθω ότι ένας τέτοιος DJ, είναι ένας άνθρωπος που αφουγκράζεται την ατμόσφαιρα γύρω του, με ό,τι μπορεί να τη διαμορφώνει, και απαντά σε αυτή, ή την ντύνει μουσικά. Προσωπικά, εμένα μου κάνει πολύ αυτό και δεν με ενοχλεί που παίζω για τους άλλους κατά μια έννοια. Το θεωρώ μια αφαιρετική και έμμεση μορφή επικοινωνίας. Αλλά είναι μια συνομιλία, δεν είναι μονόλογος, δεν είναι κάτσε να σου πω κάτι πολύ γαμάτο σε μια ξένη γλώσσα που δεν θα καταλάβεις τίποτα.
Πόσο έχει αλλάξει η νυχτερινή ζωή στην Αθήνα από όταν πρωτοήρθες και τι τη χαρακτηρίζει σήμερα;
Πολύ θα πω. Σίγουρα η χρήση κινητών, και ως μέσο διαφυγής από την αμηχανία της έλλειψης θεμάτων συζήτησης, και ως μέσο φωτογράφισης, και τελικά ως κακή συνήθεια, αποσπούν τον κόσμο από το καθαυτό βίωμα της στιγμής. Αν προσθέσεις σε αυτό όλη την φοβερή ανάπτυξη της εστίασης, των ποτών, των κοκτέιλ, του πόσο ινσταγκραμικό είναι ένα φαγητό, ένα ποτό ή ένας χώρος, η συγκέντρωση του μέσου πελάτη διασπάται σε πολλές πλευρές. Και το κερασάκι στην τούρτα ή ίσως και η βαθύτερη αιτία μιας ανάγκης του κόσμου να μιλήσει παρά να διασκεδάσει, που σχετίζεται με το πρόσφατο παρελθόν μέσα από μια κρίση, και μια πανδημία, συνδυαστικά έχουν αποτραβήξει τον μέσο άνθρωπο από τη διασκέδαση των 80s και 90s που υπήρχαν μόνο 5 ποτά, μουσική και κόσμος για να περάσεις καλά. Τότε ο κόσμος ήθελε να διασκεδάσει, τώρα θέλει να δείξει ότι διασκεδάζει ή απλά θέλει να μιλήσει, με τη μουσική να παίζει έναν συνοδευτικό ρόλο.
Υπάρχει τελικά καλό γούστο στη μουσική ή αυτό είναι τελείως υποκειμενικό;
Για μένα είναι εντελώς υποκειμενικό. Αρχίζει να συνδυάζεται με άλλα πράγματα για να αρχίσει να γίνεται πιο αντικειμενικό. Δηλαδή, αυτός που ακούει την χ μουσική, τι ψηφίζει, πως τοποθετείται σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, τι δουλειά κάνει, πόσα λεφτά έχει, τι φοράει, κ.ο.κ.
Μπορείς να μου αναφέρεις κάποια τραγούδια που ακούς συνέχεια τελευταία;
Justin Timberlake - Conditions, Lil Nas X - Industry baby, Sam Smith - Unholy, Conan Osiris - Celulite, Marina Satti - Tukutum, Nabihah Iqbal - This world couldn’t see us, Model Man - Clarity, Hania Rani - Glass, Leon Vynehall - Movements (Chapter III), Marina Satti - Mixtape.
Ποια είναι τα σχέδιά σου αυτήν την περίοδο;
Θα ήθελα πολύ να βρω με κάποιον τρόπο το χρόνο να ξαναγράψω μουσική για να τηρήσω την υπόσχεση στον εαυτό μου.
H Matina Sous Peau εμφανίζεται τη δεύτερη ημέρα του showcase festival της Mellowsophy Music (17 & 24 Μαΐου) στο Gazarte Ground Stage, μαζί με Sworr., Kandè, coslee και Kostis. Περισσότερα εδώ.
