Αν υπάρχει κάτι που κερδίζει τον ακροατή των Προφίλ σχεδόν άμεσα, είναι η ευθύτητα, η ειλικρίνεια και η ανεπιτήδευτή τους «στόφα». Επιπλέον, η επιμονή τους στο ομαδικό πνεύμα και στη μπάντα που διατηρούν και εξελίσσουν εδώ και 17 περίπου χρόνια, είναι μερικά ακόμα από εκείνα που τους κάνουν να ξεχωρίζουν. Είναι μια παρέα με ανησυχίες, με ταλέντο, με αιχμηρούς μα και ευαίσθητους στίχους, με καθαρά βλέμματα και με όραμα.
Ετοιμάζουν ένα ωραίο, δυνατό live στο Six d.o.g.s. (Παρασκευή 27/1), κι όμως: προσφέρουν ελληνόφωνη ροκ με κάτι από την εφηβεία μας, όπως εκείνη που μας ξεσήκωνε, που μας προβλημάτιζε θετικά και μας ενέπνεε για το παραπέρα. Χωρίς φτιασίδια και τερτίπια με σκοπό να τα τους ταυτίσουν με το «επόμενο hype», παίζουν αληθινά και δυνατά. Για να δούμε λοιπόν τι μας είπαν...
Τι είναι αυτό που καθορίζει τη μουσική ταυτότητα των Προφίλ; Πώς φαίνεται αυτό ν' αλλάζει μέσα στα χρόνια, δεδομένου του ό,τι είστε και μπάντα τόσο καιρό;
Αυτό που έχει καθορίσει τη μουσική μας πιο έντονα, είναι η φιλική σχέση που έχουμε μεταξύ μας. Είμαστε μία παρέα, πάνω και πρώτα απ’ όλα. Η αγάπη μας για τη μουσική έχει εξελιχθεί χέρι-χέρι με τη φιλία μας. Επίσης, τα κοινά μας ακούσματα, τα οποία (με τις προσωπικές πινελιές του καθενός) έχουν περάσει και στα τραγούδια μας. Φυσικά το γκρουπ, σαν ένας ζωντανός οργανισμός, έχει ωριμάσει όλον αυτόν τον καιρό (είμαστε μαζί από το 2000). Αλλά και ο χρόνος, η εξέλιξη που έχει υπάρξει στην παγκόσμια σκηνή, όπως και οι εκάστοτε κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες, έχουν αποτυπώσει την επιρροή τους πάνω στη μουσική και στον στίχο μας.
Η μεταξύ σας σχέση, απελευθερώνει ή στριμώχνει τη δημιουργική διαδικασία, το κάθε επόμενο μουσικό ή δισκογραφικό βήμα, την εξέλιξη της μπάντας σε κάθε επίπεδο (παικτικό, τεχνολογικό, υφολογικό κλπ.);
Συμβαίνουν κατά κάποιον τρόπο και τα δύο. Όταν υπάρχει φιλική σχέση μεταξύ των μελών ενός γκρουπ, απελευθερώνονται κάποιες δυνάμεις και παράγονται συνθήκες που μπορεί να οδηγήσουν σε πολύ όμορφα δημιουργικά μονοπάτια. Όταν δηλαδή δεν υπάρχει μία αυστηρά επαγγελματική σχέση, διευκολύνεται η ελεύθερη έκφραση, υπάρχει πιο εύκολα το δέσιμο στο live παίξιμο και γενικά είναι πιο ευχάριστη η συνύπαρξη εντός του γκρουπ. Από την άλλη, προκειμένου να προστατευτεί μια σχέση, πρέπει πολλές φορές να γίνουν θυσίες και υποχωρήσεις που ενδεχόμενως να επιβραδύνουν την εξέλιξη της μπάντας. Στη δική μας περίπτωση, έχουμε επιλέξει ξεκάθαρα την οδό της προστασίας της φιλίας και της παρέας μας.
«Η έννοια της μπάντας» –το να προσεγγίζετε δηλαδή κάθε δημιουργική ή άλλη ανάγκη συλλογικά– έχει σημασία για εσάς; Ή μήπως βλέπετε τα διάφορα προσωπικά projects του καθενός με καλό μάτι, ώστε να εξελίσσεστε και να νιώθετε ελεύθεροι;
Έχει τεράστια σημασία. Όπως σου είπαμε και πριν, η μπάντα είναι μια δραστηριότητα της παρέας μας. Έχουμε δηλαδή την τύχη να είμαστε μέλη μιας μεγάλης και δραστήριας παρέας, μέρος της οποίας είναι και οι Προφίλ. Είμαστε μία ομάδα, η οποία αντιμετωπίζει οτιδήποτε αφορά τη λειτουργία της από κοινού. Από την άλλη, προσωπικές αναζητήσεις (όσον αφορά τα μουσικά) είναι καλοδεχούμενες, καθώς μπορούν να φέρουν φρέσκες ιδέες και εντός των Προφίλ.
Μπορεί ο ελληνικός στίχος ν' αποκτήσει και πάλι το βάρος, την ποιότητα και τη διειδυτικότητα που είχε τη δεκαετία του 1980 και του 1990;
Σίγουρα. Παρ' όλα αυτά, θα πρέπει όλοι οι δημιουργοί να προσέξουμε να είμαστε ειλικρινείς, να μην υποκύπτουμε σε κλισέ, να συνοδεύουμε τον στίχο με εξίσου ενδιαφέρουσα και προσεγμένη μουσική και να αποφεύγουμε τον πιθηκισμό (κακές αντιγραφές επιτυχημένων –δήθεν– συνταγών δημιουργίας σούξε), που δυστυχώς έχει παρατηρηθεί κατά κόρον στη σκηνή μας. Δεν υπάρχει κάποια συνταγή ή μονοπάτι που πρέπει κάποιος να ανακαλύψει για να δημιουργήσει ένα ωραίο τραγούδι ή έναν στίχο που θα έχει απήχηση στο κοινό. Η δημιουργική διαδικασία είναι ένας μαγικός κόσμος και το μόνο που χρειάζεται κάποιος για να τον ανακαλύψει, είναι να κλείσει τα μάτια του.
Είναι οι Προφίλ συνειδητά κοντά σ' ένα ύφος που μοιάζει να παραπέμπει σε μια άλλη περίοδο της ελληνόφωνης σκηνής; Έχετε σκεφτεί ν' αποδομήσετε τον ήχο σας, ώστε να συντονιστείτε με τα εκάστοτε ρεύματα του συρμού; Ή πράττετε όπως σας βγαίνει;
Δεν θεωρούμε ότι το ύφος μας ανήκει ξεκάθαρα σε κάποια περίοδο. Σίγουρα, τα κύρια ακούσματά μας (όσον αφορά την ελληνόφωνη σκηνή) προέρχονται από μπάντες που έπαιξαν κυρίως στα 1980s και 1990s. Παρόλα αυτά, έχουμε ακούσματα και επιρροές από ένα ευρύ φάσμα μουσικών και περιόδων. Αναφέρουμε ενδεικτικά καλλιτέχνες/μπάντες, ελληνικές και ξένες: Joy Division, Pixies, Cure, Radiohead, Smashing Pumpkins, Pearl Jam, Black Rebel Motorcycle Club, Interpol, Black Angels, Τρύπες, Γιάννης Αγγελάκας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Διάφανα Κρίνα, Ενδελέχεια, Υπόγεια Ρεύματα, Ανοιχτή Θάλασσα κ.ά. Πιστεύουμε λοιπόν ότι ήχος μας έχει επηρρεαστεί από τις δεκαετίες των 1980s και 1990s, πάντα όμως ψάχνουμε στα τραγούδια μας να περάσουμε και χαρακτηριστικά από μουσικές που παίζονται και ακούμε σήμερα. Όπως και να 'χει, το όποιο αποτέλεσμα προκύπτει φυσικά.
Υπάρχει κοινωνική/πολιτική διάσταση στα τραγούδια σας ή στον τρόπο με τον οποίον κινείστε ως μουσική οντότητα και ομάδα; Νιώθετε μέρος κάποιου ευρύτερου διαλόγου των καλλιτεχνών με την κοινωνία, την πολιτική, τα παγκόσμια τεκταινόμενα;
Οι όποιοι προβληματισμοί μας για το τι συμβαίνει γύρω μας, αποτυπώνονται στιχουργικά στα κομμάτια μας. Τα τραγούδια "Δεκέμβρης", "Ο Φύλακας Της Φωτιάς", "Κι Αν Μοιάζει Η Μέρα", "Δεν Είμαι Αριθμός" και "Κελιά" από τον πρώτο μας δίσκο, τα Αόρατα Παιδιά, είναι ακριβώς αυτό που λες. Αποτελούν μέρος του διαλόγου που είμαστε υποχρεωμένοι –πιστεύουμε– να έχουμε με την κοινωνία ως καλλιτέχνες. Επιδίωξή μας είναι τα τεκταινόμενα να τα αντιμετωπίζουμε πρωτίστως ως ενεργοί πολίτες, παράλληλα ως δημιουργικοί καλλιτέχνες, και σε καμία περίπτωση με την άνεση και την απάθεια ενός παρατηρητή.
Τι θα παρουσιάσετε στο επικείμενο live στο Six d.o.g.s.; Εκτός από τα τραγούδια των Αόρατων Παιδιών, τι θ' ακούσουμε; Και ποιους θα έχετε μαζί σας επί σκηνής;
Την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου οργανώνουμε ένα μεγάλο live στο Six d.o.g.s., με τη συμμετοχή πολλών φίλων καλλιτεχνών. Το αντιμετωπίζουμε σαν μία γιορτή όπου θα έχουμε τη χαρά, εκτός από τα κομμάτια των Αόρατων Παιδιών, να παρουσιάσουμε και καινούρια τραγούδια –από τον δεύτερό μας δίσκο, που ετοιμάζεται αυτόν τον καιρό– αλλά και κάποιες διασκευές, παρέα με φίλους οι οποίοι θα μας κάνουν την τιμή να μοιραστούμε τη σκηνή μαζί τους. Θα είναι μαζί μας οι: Γρηγόρης Κλιούμης (Υπόγεια Ρεύματα), Βαγγέλης Μαρκαντώνης, Κώστας Μαράνος (Κωμωδία Θανάτου), Ellen Curtis, Θάνος Κυριαζής (hidden heroes 66), Αλέκος Γεωργουλόπουλος κ.ά.
Υπάρχει κάτι καινούργιο ή διαφορετικό ως προς το δικό σας ύφος, στο μουσικό στερέωμα –εγχώριο και διεθνές– που σας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον δημιουργικά και καλλιτεχνικά;
Μας έχει εντυπωσιάσει πολύ η ελληνική τζαζ σκηνή. Γίνεται κάτι πολύ όμορφο τα τελευταία χρόνια σε αυτήν, με εξαιρετικούς οργανοπαίχτες, αλλά και με μια εντυπωσιακή αλληλεγγύη ως προς την οργάνωση συναυλιών, μουσικών σχημάτων, studio projects κλπ. Από το εξωτερικό, τα τελευταία χρόνια είχαμε επίσης την τύχη να ακούσουμε πολύ όμορφες μουσικές. Δεν μπαίνουμε στον κόπο να αναφέρουμε ονόματα και γκρουπ, γιατί θα χρειαστούμε 2 σελίδες. Το σίγουρο είναι ότι η μουσική εξελίσσεται. Και εμείς, ως λάτρεις της, προσπαθούμε να κρατάμε όσο το δυνατόν πιο στενή επαφή.
{youtube}3HN6KM8Wtys{/youtube}
