Η πρώτη φορά που είδα τον Κωνσταντίνο Βήτα από κοντά, ήταν σε έναν ημιυπόγειο χώρο του Λυκαβηττού, καθώς πρόβαρε το "Chim Chim Cher-ee" απ’ τη Mary Poppins, για μία παράσταση στο θέατρο Πόρτα. Κι ενώ το τραγούδι κι ο καπνοδοχοκαθαριστής μιλούσαν για τις οροφές του Λονδίνου και τη στάχτη των καμινάδων, το δικό του τρέμολο μιλάει μάλλον για αθηναϊκές ταράτσες, καθώς και για τη σκόνη του αστικού τοπίου και των ανθρώπινων σχέσεων. Με αφορμή το διπλό του live στο Six d.o.g.s τις δύο ερχόμενες Πέμπτες (26/1 & 2/2), απάντησε στις ερωτήσεις μας με την περίφημη λεπταισθησία του...
Πέρυσι παρουσιάσατε «παραλλαγές σε θέμα» ρεμπέτικων τραγουδιών της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. Ποια στοιχεία της ρεμπέτικης μουσικής αντηχούν μέσα σας;
Νομίζω η απλότητά τους, η ιδιαίτερη ποίηση των παραδοσιακών τραγουδιών, οι στίχοι των πρώιμων ρεμπέτικων, η αμεσότητα. Ήταν μια ιδιαίτερη εποχή, αυτοί που έφτιαχναν μουσική δεν είχαν κανένα κίνητρο εκτός από την αγάπη τους για τη δημιουργία. Υπάρχει κάτι ταπεινό, μια ανιδιοτελής κίνηση, ένα αληθινό χάδι.
Τα αστικά τοπία στο video art των Αγγελιδάκη/Πλέσσα που συνόδευσαν το Sala Sala χαρακτηρίζονταν από την απουσία των ανθρώπων. Ποιος ήταν ο συνδετικός κρίκος με τις μουσικές μεταγραφές των ρεμπέτικων;
Ο Αγγελιδάκης και ο Πλέσσας ήταν ελεύθεροι να κάνουν το δημιουργικό με τον τρόπο που το ένιωσαν. Όλοι συμφωνήσαμε να υπάρχει αυτή η απουσία ανθρώπων. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε έναν κώδικα για να επικοινωνήσουμε με μια εποχή. Πριν κάνω τις μεταγραφές, έκανα μια έρευνα για εκείνη την εποχή: διάβασα, άκουσα πολλά ρεμπέτικα, μίλησα με ανθρώπους και μετά κλείστηκα σε ένα στούντιο και άρχισα να γράφω και να προσεγγίζω με τον τρόπο μου αυτό που μου είχε ανατεθεί να κάνω. Απλά συνέβαινε, χωρίς να ήταν απαραίτητο να εξηγώ τι κάνω. Η μουσική δεν εξηγείται.
Στο Sala Sala συνεργαστήκατε με τη Θεοδώρα Μπάκα, στον κύκλο των τραγουδιών της Disney συνεργαστήκατε με τον Κορνήλιο Σελαμσή και στη Συγκατοίκηση συνεργαστήκατε και με τους δύο. Ποια είναι τα συγγενικά στοιχεία που λαμβάνετε υπόψη για να συνυπάρξετε καλλιτεχνικά με κάποιον;
Πίσω από όλα αυτά δημιουργούνται φιλίες μεταξύ των μουσικών. Νομίζω ήταν η αγάπη μας για τη δημιουργία, η επικοινωνία μας, υπήρχε μια ζεστή ατμόσφαιρα μεταξύ μας και αυτό είναι αρκετό –τα βρίσκαμε μεταξύ μας, είχαμε πολλά κοινά και μια πολύ ωραία συνεργασία. Εμπιστοσύνη, φιλία, εκτίμηση, αυτά είναι νομίζω τα πιο σημαντικά σε μια συνεργασία.
Η μουσική σας είναι έντονα «Αθηνοκεντρική». Πώς βλέπετε να επηρεάζονται οι ανθρώπινες σχέσεις από μία πόλη με τόσο μεγάλη αστική πυκνότητα; Και πώς μεταφράζεται αυτό στα τραγούδια;
Η μουσική μου μπορεί να είναι Αθηνοκεντρική, αλλά όταν φτιάχνω τραγούδια δεν σημαίνει πως σκέφτομαι την Αθήνα ή κάποιον τόπο: έχει να κάνει περισσότερο με τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι εκείνη τη στιγμή τη ζωή, την κατάσταση των πραγμάτων.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες, νομίζω απαιτούν αυτοσεβασμό και αυτοεκτίμηση για να μπορέσεις να εκτιμήσεις αυτόν που είναι δίπλα σου. Αν δεν ξέρεις ποιος είσαι, δεν μπορείς να ξέρεις και ποιος είναι ο άνθρωπός που έχεις επιλέξει για σχέση. Οι περισσότερες σχέσεις στηρίζονται στην ιδιοτέλεια: σου δίνω, μου δίνεις, η αγάπη δεν έχει σχέση με κάτι τέτοιο. Ισως γι' αυτό και οι σχέσεις είναι δύσκολες, είναι σαν αυτοκίνητα σε κυκλοφοριακό κομφούζιο. Υπάρχουν πολλά τραγούδια που είναι έτσι, προτιμώ λοιπόν να μη γράφω τραγούδια όταν βρίσκομαι σε σύγχυση.
Από τη μουσική σας εώς τις εικόνες που μοιράζεστε στα social media και από τους στίχους σας εώς τα εξώφυλλα των δίσκων, έχετε καταφέρει να αναπτύξετε ένα πολύ συνοχικό καλλιτεχνικό διήγημα. Είναι συνειδητό αυτό το χτίσιμο ή απλά είναι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης για σας;
Νομιζω τίποτε από τα δύο. Ίσως είναι το ότι δεν ξέρω πώς να επικοινωνήσω τον εαυτό μου μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση που συμβαίνει γύρω μου. Κι έτσι καταλήγω να εκφράζομαι από μια ασυνείδητη ενσυνειδητότητα.
Έχετε στο μυαλό σας αποδέκτη όταν δημιουργείτε; Υπάρχει ένα σχηματισμένο αρχέτυπο ακροατή;
Όχι, δεν υπάρχει αποδέκτης όταν φτιάχνω ή γράφω μουσική, γιατί γράφω αποσπασματικά πάνω σε μια μουσική που την αποτελούν κυρίως κουτιά και μηχανές. Είναι σαν να είσαι σκύλος και να σε καλεί σε επίσκεψη ένας καρχαρίας στο σπίτι του.
Με ποια κριτήρια έγιναν οι επιλογές των τραγουδιών για τα επικείμενα live στο Six d.o.g.s; Τι είχατε κατά νου;
Ήθελα να παίξω τραγούδια που έχω πολλά χρόνια να τα παρουσιάσω, οπότε υπάρχουν παλιά τραγούδια, κάποιες απαγγελίες, καινούργια και διάφορα άλλα από όλη μου την δισκογραφία. Θα προσπαθήσω να τα χωρέσω σε ένα δίωρο, ίσως και λίγο παραπάνω. Ηλεκτρονικά και κάποια ακουστικά επίσης.
{youtube}BCryyySLbyA{/youtube}
