Έχει χαράξει έναν δικό της δρόμο, που φτάνει πια στον 3ο προσωπικό δίσκο (Τετράδιο) –πάντα με συνεργάτη τον Χρίστο Θεοδώρου. Η Βικτωρία Ταγκούλη δεν μπορεί να ενταχθεί σε καμία από τις υπάρχουσες ετικέτες στο ελληνικό τραγούδι κι αυτό όχι μόνο είναι προς τιμήν της (σαφώς), αλλά χρειάζεται και από μεριάς μας κάποιες διευκρινίσεις...
Μόλις κυκλοφόρησε από τη Phonagraph ο τρίτος σας προσωπικός δίσκος, το Τετράδιο. Οι συντελεστές του έχουν πορεία διαρκείας, ειδικότερα ο Χρίστος Θεοδώρου. Ποια είναι λοιπόν τα στοιχεία που αλλάζουν από δίσκο σε δίσκο, ακόμα και όταν οι συνεργάτες έχουν αποκτήσει οικειότητα μεταξύ τους;
Ο κάθε δίσκος μας φτιάχνεται με βάση αυτά που θέλουμε να εκφράσουμε τη χρονική στιγμή που τον ετοιμάζουμε. Φυσικά κάθε δίσκος λειτουργεί εξελικτικά, καθώς έχουμε μια πορεία, μια αισθητική και έναν καλλιτεχνικό στόχο. Με τον Χρίστο είμαστε σταθεροί συνεργάτες, έχουμε κάνει δύο μιούζικαλ και τρία άλμπουμ μαζί –το Τετράδιο είναι το τρίτο μας, σε στίχους του Μιχάλη Γελασάκη– οπότε η μεταξύ μας οικειότητα λειτουργεί δημιουργικά. Φυσικά έχουμε και τις διαφωνίες μας, όμως θαυμάζουμε και πιστεύουμε πολύ ο ένας τον άλλον κι έχουμε αναπτύξει έναν ιδιαίτερο κώδικα επικοινωνίας πάνω στη σκηνή.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο στη μουσική του Χρίστου Θεοδώρου;
Η μελωδικότητά του, η ευαισθησία του. Θεωρώ ότι έχει ένα μοναδικό χάρισμα να γράφει μελωδίες ολοκληρωμένες και απλές, χωρίς περιττά φτιασίδια, που ν' αγγίζουν κατευθείαν την καρδιά.
Και ποιο είναι το στοιχείο που κάνει έναν στίχο δυνατό για σας, πέρα από την πρώτη εντύπωση της αρμονικότητας και ευρυθμίας του;
Όταν με συγκινήσει και με αγγίξει χωρίς να πρέπει να τον αναλύσω.
Την ημέρα ηχογράφησης των φωνητικών σε κάθε δίσκο σας έχετε κάποια ιδιαίτερη τελετουργία, να το ονομάσω έτσι; Κάποιοι αποφεύγουν να μιλούν σε άλλους, για να φέρω ένα παράδειγμα –είτε για να κρατήσουν ανέπαφη τη φωνή τους, είτε επειδή αυτοσυγκεντρώνονται...
Όχι, δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο. Φροντίζω να μην αρρωστήσω, δεν ξενυχτάω, δεν καπνίζω (δεν είμαι ούτως η άλλως καπνίστρια) και προσπαθώ να κρατάω τον λαιμό μου και το σώμα μου σε μια καλή φυσική κατάσταση, κάνοντας τις απαραίτητες ασκήσεις. Αυτό βέβαια το κάνω σε καθημερινή βάση, χωρίς όμως να μου γίνεται άγχος.
Τι σας φοβίζει ερμηνευτικά; Υπάρχει κάποια σχολή τραγουδιού ή κάποιος συγκεκριμένος καλλιτέχνης του οποίου τα πονήματα θα σας προξενούσαν άγχος σε περίπτωση που ασχολούσασταν μαζί τους;
Δεν υπάρχει κάτι που να με φοβίζει. Και νομίζω ότι σ’ αυτό έπαιξε ρόλο το ότι σπούδασα πολλά χρόνια μουσική, είχα καλούς δασκάλους, είχα υπομονή και επιμονή –και όχι βιασύνη– και πάντα δίψαγα να μαθαίνω κάτι καινούριο πάνω στην τέχνη μου, να γνωρίσω τις δυνατότητές μου, τα όριά μου και να βάζω συνέχεια νέους στόχους. Πιστεύω ότι ο φόβος ξεπερνιέται με τη γνώση. Θέλω να πετύχω στο να αφήσω το δικό μου στίγμα σαν ερμηνεύτρια, όχι να μοιάσω σε κάποιον.
Με την παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας τι σχέση έχετε; Είσαστε γεννημένη στην Αθήνα απ' ότι γνωρίζω, αλλά υπάρχει κάποια καταγωγή από τη μεριά των γονιών σας που να κινητοποιεί μέσα σας κάποια μουσικά συναισθήματα; Χορεύετε αλήθεια παραδοσιακούς χορούς;
Αγαπάω πολύ την παραδοσιακή μουσική, αν και δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα μαζί της. Εγώ γεννήθηκα πράγματι στην Αθήνα, αλλά η γιαγιά μου η μία ήταν από την Πόλη και ο πατέρας της μητέρας μου (ο παππούς μου δηλαδή) ήταν πρώτος ξάδερφος του Γιώργου Ζαμπέτα. Οπότε μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον αρκετά μουσικό, με πολλά ακούσματα, πολλές φορές τελείως διαφορετικά. Παραδοσιακούς χορούς χόρευα για λίγο στο σχολείο μόνο.
Ενδυματολογικώς έχουμε δει κάποιες ποπ νεορομαντικές επιλογές, είτε στη σκηνή, είτε σε promo φωτογραφήσεις σας. Απηχεί τη δική σας άποψη στο πώς αρμόζει να ντύνεται η περσόνα που αναδεικνύεται/ε από τους στίχους των τραγουδιών σας; Ή υπήρξε μια πάγια προσέγγισή σας στο ντύσιμο;
Τα ρούχα που φοράω και ο τρόπος με τον οποίον ντύνομαι έχει να κάνει με το τι μου αρέσει εμένα. Σίγουρα έχει σημασία το τι φοράει ένας καλλιτέχνης, ιδιαίτερα πάνω στη σκηνή, γιατί αποτελεί μέρος της συνολικής του αισθητικής. Πάντα μου αρέσει να είμαι περιποιημένη και το ντύσιμό μου να ταιριάζει με αυτά που τραγουδάω, αλλά και με την ιδιοσυγκρασία μου. Το ρούχο πρέπει να το φοράς και όχι να σε φοράει.
{youtube}fz1nhdaJJRM{/youtube}
