Μετά την επταετή πορεία της με τους Film και το ντεμπούτο άλμπουμ της I Know You’re Behind Me But I’m Not Scared (2009) σε συνεργασία με τους Coti K. και Μιχάλη Δέλτα, η Etten ολοκλήρωσε τον Οκτώβρη τη δεύτερη δισκογραφική της δουλειά. «Ξεφορτώσου τον κυνηγό, βάλε τα αυτιά σου στο έδαφος για ν' ακούσεις τους ήχους μου, έχω πολλές ιστορίες να σου πω…». Η Ελένη Τζαβάρα περιγράφει με λίγα λόγια τι κρύβεται πίσω από το οδοιπορικό της κουκουβάγιας μα και το παρασκήνιο της δικής της διαδρομής ως τη δημιουργία του Lappuggla, το οποίο και θα παρουσιάσει ζωντανά την ερχόμενη Παρασκευή 23 Νοεμβρίου στο 6 D.O.G.S. (βραδιά με ελεύθερη είσοδο)...
Πώς είναι να ολοκληρώνεις μια δημιουργία η οποία στηρίχτηκε αποκλειστικά στις ιδέες και στις τεχνικές σου; Τι κέρδισες και τι έχασες σε σχέση με τις προηγούμενες συνεργασίες σου, είτε ως μέλος μιας μπάντας, είτε με βάση τον προηγούμενο δίσκο σου;
Αισθάνομαι ότι όλα έγιναν με μια λογική σειρά μ' έναν τρόπο, οπότε δεν νιώθω σαν να έχω χάσει κάτι, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Είναι σημαντικό να νιώθεις ελεύθερος να κάνεις πράγματα και να δίνεις χώρο σε όλες τις ανάγκες σου. Αυτό δεν χρειάζεται να είναι περιοριστικό αφού μπορείς να δημιουργείς μόνος σου μα και να κάνεις πράγματα και με άλλους. Το ότι για πρώτη φορά παρουσιάζω μια δημιουργία εξ ολοκλήρου δική μου θεωρώ ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έχω κάνει.
«Είναι σα να έχω χτίσει μια πόλη μέσα μου και όταν αρχίζω να τραγουδάω, μπαίνω εκεί κι αρχίζω να κάνω βόλτες.» Ποιες ιστορίες από την εσωτερική σου πόλη θέλεις να μοιραστείς με τους ακροατές του Lappuggla;
Το Lappuggla είναι γεμάτο με ιστορίες που αφηγείται τραγουδώντας μια κουκουβάγια. Τα τραγούδια αυτά κρύβουν μέσα τους διάφορα κλειδιά, τα οποία, αν τα ανακαλύψει ο ακροατής, θα αρχίσει να βλέπει μέσα από τα μάτια της. Η κουκουβάγια είναι σοφή και όλη της τη σοφία και τη γνώση την αποκτάει παρατηρώντας και «διαβάζοντας» τη φύση.
Ποιες είναι οι ιδιότητες ή οι αρετές της Lappuggla που την όρισαν αφηγητή;
Για μένα η κουκουβάγια συμβολίζει διάφορα πράγματα. Είναι ένα πλάσμα που σου προκαλεί δέος. Οι κουκουβάγιες συναντώνται στις παραδόσεις πολλών λαών και όχι τυχαία. Όταν είδα μία από κοντά για πρώτη φορά, κατάλαβα το γιατί: έχει κάτι το απόκοσμο, είναι ένα πλάσμα πολύ διαφορετικό. Επίσης κάτι άλλο που με απασχολούσε –και με εξοργίζει μάλιστα– είναι το ότι κάποιοι άνθρωποι κρίνουν τους άλλους από την εξωτερική τους εμφάνιση ή από το χρώμα τους ή από τη διαφορετικότητα τους. Το ίδιο συμβαίνει με έναν τρόπο και με τις κουκουβάγιες. Τις λένε άσχημες επειδή είναι διαφορετικές. Ήθελα λοιπόν να δείξω τη δύναμη τους.
Ποιες εκφάνσεις του ήχου σου συμπλήρωσαν όσα μουσικά όργανα δεν είχες ξαναχρησιμοποιήσει (σαντούρι, άρπα κ.ά.) και όσα κατασκευάστηκαν (διαπαντός, διαμέσον);
Με ενδιέφερε πολύ το ηχόχρωμα των συγκεκριμένων οργάνων. Πρόκειται για όργανα τα οποία έχουν φυσικά σημαντική θέση στην παραδοσιακή μουσική αλλά όταν χρησιμοποιούνται σε πιο σύγχρονο πλαίσιο το αποτέλεσμά τους είναι πραγματικά μαγικό: έχουν κάτι το τελετουργικό ηχητικά κι αυτό τα έκανε να ταιριάζουν απόλυτα στα κομμάτια μου, όπως τα είχα φανταστεί.
Στο I Know You’re Behind Me But I’m Not Scared οι συνθέσεις προϋπήρχαν των στίχων: είχες λειτουργήσει ελεύθερα κι αυθόρμητα και με βάση τη μουσική προσπάθησες να καταργήσεις τη δομή της λογικής αλληλουχίας. Συνεχίζεις να ακολουθείς αυτό το είδος αυτόματης γραφής;
Ναι, συνεχίζω να δουλεύω έτσι, με τη διαφορά ότι στο νέο άλμπουμ υπήρχε από πριν η ιδέα των ιστοριών της κουκουβάγιας, οπότε υπήρχε κι ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στο οποίο κινήθηκα. Σε κάποια κομμάτια ίσως χρειάστηκε βέβαια να αλλάξω ορισμένα πράγματα –για παράδειγμα το ομώνυμο "Lappuggla" έχει τους στίχους ακριβώς όπως τους είπα αυτοσχεδιάζοντας.
Δείχνεις μεγάλο ενδιαφέρον και για το εικαστικό μέρος της παρουσίασης ενός project δικού σου ή του οποίου είσαι μέρος –από τον σχεδιασμό του CD μέχρι το επίσημο βιντεοκλίπ. Οι πίνακες της ζωγράφου Ελένης Γλύνη με ποιους τρόπους νιώθεις ότι αντιπροσωπεύουν τη μουσική της νέας σου δουλειάς; Τα δικά σου σύμβολα πώς λειτουργούν;
Η Ελένη Γλύνη είναι μια ζωγράφος την οποία θαυμάζω πάρα πολύ. Τα έργα της έχουν κάτι το εντυπωσιακά απόκοσμο και μυστηριακό, διαθέτουν μια πολύ έντονη εσωτερική δύναμη. Όταν είδα πρώτη φορά τη δουλειά της Ελένης ήξερα από το πρώτο λεπτό ότι μόνο εκείνη θα μπορούσε να ζωγραφίσει κάτι που θα αντιπροσώπευε την ατμόσφαιρα που είχα στο μυαλό μου. Οι εικαστικές τέχνες με ενδιέφεραν επίσης ανέκαθεν. Έχω σπουδάσει γραφικές τέχνες αλλά δεν ασχολήθηκα επαγγελματικά –δουλεύω κυρίως πάνω σε δικά μου project. Τα σύμβολα τώρα λειτουργούν σαν ιερογλυφικά: κάθε τραγούδι έχει τα δικά του, κατά κάποιον τρόπο είναι οι στίχοι σε μια άλλη γλώσσα. Το booklet του δίσκου είναι και το ιερό βιβλίο της Lappuggla. Εδώ πρέπει να αναφερθώ και στον Δημήτρη Μπόρση (db) τον πολύ καλό μου φίλο, συνεργάτη και γραφίστα της Inner Ear, ο οποίος σχεδίασε το layout και τη συσκευασία και βοήθησε να γίνουν όλα ακόμα καλύτερα απ' ότι φανταζόμουν.
Η ευρύτατη αποδοχή του πρώτου σου δίσκου στάθηκε δημιουργικός ή ανασταλτικός παράγοντας κατά τη διαδικασία ολοκλήρωσης του δεύτερου;
Στάθηκε σίγουρα δημιουργικός παράγοντας. Ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι εκτός μιας μπάντας και που έγραφα δικά μου κομμάτια –και μάλιστα πολύ διαφορετικά απ' ό,τι είχα κάνει μέχρι τότε– και είχα πολύ άγχος. Το ότι ο δίσκος είχε την αποδοχή που είχε με βοήθησε λοιπόν πολύ. Στο δεύτερο άλμπουμ ένιωθα πολύ πιο σίγουρη και είχα μια πιο καθαρή και συγκεκριμένη εικόνα του τι ήθελα να κάνω.
Ποια μορφή έχεις σκεφτεί να έχει μια ζωντανή παρουσίαση του Lappuggla; Τι θα δει το κοινό την ερχόμενη Παρασκευή 23 Νοεμβρίου στο 6 D.O.G.S.;
Θα είναι μια συναυλία πολύ διαφορετική από εκείνες που κάναμε για το I Know You’re Behind Me But I’m Not Scared. Θα παίξουμε πρώτη φορά με τα όργανα που κατασκεύασε ο Coti (το διαπαντός και το διαμέσον) αλλά και με κάποια ακόμα –όπως taisho, koto, autoharp κ.ά. Η Ελένη Γλύνη ετοιμάζει κάτι το οποίο θα λειτουργεί σαν σκηνικό, ενώ η αγαπημένη μου σχεδιάστρια Digitaria θα επιμεληθεί το ενδυματολογικό κομμάτι. Συνεχίζουμε να παίζουμε μαζί με τη Μαριλένα Ορφανού (Berlin Brides, Tax Collectors) και με τον Νίκο Μαρδάκη (Big Fat Lips, Sick Βoys Connection) και τώρα θα είμαστε μαζί και με τον Χρήστο Λαϊνά (Ονειροπαγίδα) και τον Θοδωρή Βρανά (Leon, Nefeli Walking Undercover)!
{youtube}x0omX7ltXiI{/youtube}
