Αρκετοί γνώρισαν τους Transistor από τις συλλογές του Δημήτρη Παπασπυρόπουλου, από τις συναυλίες με τους James και τους Faithless, από τη συνεργασία με τον Craig Walker των Archive ή από το “Divine”, το οποίο πετυχημένα έντυσε ένα γνωστό διαφημιστικό. Παρά τις τόσες επιτυχίες, οι ίδιοι κρατούν χαμηλό προφίλ και συνεχίζουν να δουλεύουν με ετερόκλητη ηχητική λογική, όπως έδειξε και το πρόσφατο δεύτερο άλμπουμ τους Resting In The Shade Of The Famiy Tree. Μιλήσαμε μαζί τους για τα σχετικά με αυτό το «οικογενειακό δέντρο» λίγο πριν τη συναυλία τους στο Gagarin (αυτή την Παρασκευή 27 Απριλίου), με την οποία ξεκινά ουσιαστικά και μια περιοδεία σε πολλές πόλεις της χώρας...
Στο νέο σας άλμπουμ έχετε αναλάβει οι ίδιοι την παραγωγή καθώς και όλες τις άλλες διαδικασίες, από την αρχή μέχρι το τέλος. Γιατί πήρατε μια τέτοια απόφαση;
Θέλαμε να έχουμε τον πλήρη έλεγχο της δουλειάς μας σε όλα τα επίπεδα. Αυτή η ιδέα στριφογύριζε αρκετό καιρό στο μυαλό μας. Επιλέξαμε λοιπόν να το κάνουμε και ό,τι βγει.
Από πού αντλήσατε την έμπνευση για το Resting In The Shade Of The Family Tree; Ποιο είναι αυτό το «οικογενειακό δέντρο» και τι θέλετε να περάσετε στο κοινό με τα τραγούδια σας;
Είναι ένας φόρος τιμής στους ανθρώπους που έζησαν πολλά χρόνια πριν από μας και τους χρωστάμε, κατά κάποιον τρόπο, τη δική μας ύπαρξη. Τονίζει το ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε και το πού πάμε. Το «οικογενειακό δέντρο» αρχίζει από πολύ παλιά και καταλήγει στο σήμερα, στους ανθρώπους τους οποίους αγαπάμε και θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας δίπλα μας κάθε στιγμή –είτε είναι συγγενείς μας, είτε όχι. Το δέντρο έχει πολλά κλαδιά και παρακλάδια και τους χωρά όλους. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που θέλουμε να περάσουμε στον κόσμο ο οποίος ακούει τη μουσική μας. Ο καθένας την αντιλαμβάνεται όπως νομίζει και παίρνει από αυτήν ό,τι του κάνει.
Ο ήχος σας έχει πολλές επιρροές, από κιθαριστικό ροκ σε post-rock ξεσπάσματα, ακόμα και πιο μεταλλικές πινελιές. Αν μπορούσατε να χαρακτηρίσετε τη μουσική σας, ποιες λέξεις θα επιλέγατε;
Οι Transistor είναι ένα ροκ κατά βάση συγκρότημα, που κάποιες φορές αποκτά πιο ποπ ή ατμοσφαρικά στοιχεία και κάποιες άλλες γίνεται πιο κιθαριστικό, ανάλογα με τις απαιτήσεις των τραγουδιών μας. Συνδυάζουμε πολλά πράγματα στη μουσική μας, κυρίως γιατί ο καθένας μας κουβαλάει μια ιστορία διαφορετικών ακουσμάτων μαζί του.
Δημιουργηθήκατε πριν μερικά χρόνια, στην άνθηση της εγχώριας αγγλόφωνης σκηνής. Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα τώρα για αυτή τη σκηνή;
Νομίζουμε ότι το επίπεδο έχει ανέβει πολύ. Όλο και περισσότερα συγκροτήματα ξεπηδούν με πολλές προοπτικές, ενώ πολλές παλιότερες μπάντες συνεχίζουν με αξιόλογες δισκογραφικές δουλειές και πολύ καλές live εμφανίσεις. Από την άλλη, η γενικότερη κρίση που περνάμε είναι επόμενο να επηρεάσει και τη συγκεκριμένη σκηνή, πράγμα που μας κάνει επιφυλακτικούς για το μέλλον της.
Σας έχει επηρεάσει δηλαδή η οικονομική κρίση –σαν ανθρώπους, αλλά και σαν μουσικούς;
Όποιος άνθρωπος κατοικεί σε αυτή τη δύσμοιρη χώρα έχει επηρεαστεί απόλυτα από την κατάσταση, είτε είναι μουσικός, είτε οτιδήποτε. Το ίδιο κι εμείς. Επιπτώσεις υπάρχουν σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
Αν μπορούσατε να ξεχωρίσετε κάποια στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία σας, ποια θα διαλέγατε;
Γενικά είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με ό,τι έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής και, δόξα τω Θεώ, έχουμε πολλές στιγμές να αναπολούμε. Θα λέγαμε όμως ότι η πιο ξεχωριστή στιγμή είναι η ανεξάρτητη κυκλοφορία αυτού του δεύτερου δίσκου, γιατί είναι αποκλειστικά δικό μας κατόρθωμα σε όλα τα επίπεδα.
Παράλληλα με τους Transistor έχετε ασχοληθεί και με άλλα πράγματα όπως λ.χ. τη μουσική θεατρικών παραστάσεων. Έχετε κάποιο side project αυτή τη στιγμή;
Αυτή τη στιγμή δεν ασχολούμαστε με κάποιο side project. Πριν λίγους μήνες γράψαμε το κομμάτι “Discovered” για το project (βίντεο-φωτογραφίας) Draft H της ομάδας Explosive Mechanism. Το συμπεριλάβαμε και στον καινούργιο μας δίσκο.
Έχετε μοιραστεί τη σκηνή με μεγάλα ονόματα του εξωτερικού, όπως Faithless, U.N.C.L.E. και James. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο live από αυτά που θα θυμάστε ιδιαίτερα;
Σε όλα περάσαμε μοναδικά. Ίσως θα μας μείνει περισσότερο το live στο Θέατρο Γης με τους James, όπου παίξαμε τρεις μέρες συνεχόμενες, σε ένα κοινό 20.000 ατόμων συνολικά.
Ιδανικά με ποιον καλλιτέχνη από την Ελλάδα ή το εξωτερικό θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Με τον Mike Patton! Ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό.
Τι έχετε στα σκαριά για το διάστημα μετά τη συναυλία στο Gagarin;
Συνεχίζουμε με συναυλίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και μεγαλώνουμε το «family tree»!
{youtube}AvR4w9QPyX0{/youtube}
