Σε άλλους αρέσουν πολύ, ενώ σε άλλους κάθετα όχι. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια οι Keep Shelly In Athens κάνουν τον γύρο του κόσμου (σύντομα θα παίξουν και στο Coachella) και για την ώρα κλέβουν με ευκολία τις εντυπώσεις –κάτι που εγχώριος καλλιτέχνης έχει να κάνει πολύ καιρό. Εν όψει λοιπόν της ζωντανής εμφάνισής τους στο Gagarin205 μαζί με τους Baby Guru –την Πέμπτη 29 Μαρτίου– συναντήσαμε τον Παναγιώτη και τη Σάρα στη Φωκίωνος Νέγρη για μια σύντομη συζήτηση...
Τι προκάλεσε την απόφαση να αρχίσετε να παίζετε μουσική; Την πήρε ο ένας και «έσυρε» στην ιστορία τον άλλον ή σας προέκυψε από κοινού;
Παναγιώτης: Ουσιαστικά δεν υπήρξε απόφαση. Προσωπικά, ασχολούμαι με τη μουσική και γράφω τραγούδια εδώ και πολλά χρόνια. Απλώς τώρα αποφάσισα να ξεκινήσω κάτι καινούργιο, ένα καινούργιο πρότζεκτ και κάπως έτσι ανέβασα κάποια τραγούδια στο MySpace τον Ιούνιο του 2010. Λίγες μέρες μετά ένας σταθμός στο Σιάτλ, ο KEXP, που έψαχνε τραγούδια από καινούργια συγκροτήματα θέλοντας να εξερευνήσει τις τάσεις που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή, συμπεριέλαβε στις λίστες του το “Fokionos Negri Street”. Στη συνέχεια, ορισμένα blogs άρχισαν να ασχολούνται μαζί μας και να προβάλλουν τα τρία τότε τραγούδια: “Cremona Memories”, “Fokionos Negri Street” και “Rainy Night”. Ύστερα είδαμε βέβαια και τα σχόλια στο Gorilla Vs. Bear και στο Pitchfork και λίγο πιο μετά λάβαμε μια πρόταση από την αμερικανική δισκογραφική Forest Family για να κυκλοφορήσουμε κάποιο υλικό. Τότε συνειδητοποίησα ότι τα πράγματα είναι σοβαρά και ότι όντως κάτι είχε αρχίσει να γίνεται. Μάλιστα για μένα ήταν μια καλή συγκυρία, γιατί τα πράγματα στη ζωή μου είχαν έρθει έτσι ώστε είχα πλέον τη δυνατότητα να εστιάσω στη μουσική αυτή καθεαυτή. Εφόσον είχα λοιπόν αρχίσει να διαισθάνομαι ότι επρόκειτο να γίνει κάτι δυνατό, άρχισα να ψάχνω για τραγουδίστρια. Κι εκεί μπαίνει η Σάρα... Γνωριστήκαμε μέσω ενός κοινού φίλου και της εξήγησα εξ’ αρχής ότι οι απαιτήσεις θα ήταν πολλές αν αποφάσιζε να συμμετέχει σ' αυτό και ότι θα έπρεπε να παρατήσει σχεδόν όλα όσα έκανε εκείνη τη στιγμή. Δεν θα ήταν χόμπι...
Σάρα: Ήμουν κι εγώ σε μια αντίστοιχη φάση τότε, είχα τη δυνατότητα να εστιάσω σε κάτι καινούργιο και θεώρησα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία, την οποία θα μπορούσα να αξιοποιήσω.
Πριν δώσετε την πρώτη σας εν Ελλάδι συναυλία, είχατε ήδη κάνει κάποια πράγματα στο εξωτερικό...
Παναγιώτης: Είχαμε ήδη κάνει κάποιες συναυλίες στην Αγγλία, μια μικρή περιοδεία. Στην Ελλάδα δεν είχε γίνει κάτι ακόμα. Ήταν ίσως κάτι το φυσιολογικό, δεδομένου ότι το buzz έγινε πρώτα στο εξωτερικό. Δεν έγινε σκόπιμα. Ο κόσμος εδώ έμαθε για εμάς κυρίως από τα blogs και τις ιστοσελίδες του εξωτερικού. Έτσι λίγο αργότερα ήρθε και μια πρόταση για μια ζωντανή εμφάνιση στην πόλη μας.
Σάρα: Ήταν κάτι που το θέλαμε κι εμείς πολύ. Άλλο πράγμα να παίζεις στην πόλη σου, όπου είναι πιο οικεία τα πράγματα.
Πώς σας αντιμετώπισε το ελληνικό κοινό στην πρώτη σας εμφάνιση;
Παναγιώτης: Η ανταπόκριση του κοινού εκείνο το βράδυ υπήρξε πολύ καλή. Η μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου ήρθε για να μας ακούσει, να δει τι ακριβώς κάνουν οι Keep Shelly In Athens. Και οι περισσότεροι τουλάχιστον ήξεραν τι περίπου θα έβλεπαν, καθώς είχαν ακούσει τη μουσική στο διαδίκτυο και είχαν μια ιδέα.
Σάρα: Πάντως ήταν εντυπωσιακό ότι το κοινό ήταν ετερόκλητο. Είχαν έρθει φίλοι μας, ήταν εκεί οι οικογένειές μας, βρέθηκαν και άνθρωποι νέοι αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας.
Παναγιώτης: Το μόνο αρνητικό ήταν ότι κάποιος κόσμος έμεινε έξω, πράγμα που δεν φανταζόμασταν σε καμία περίπτωση...
Ήμουν από εκείνους που έμειναν απ’ έξω, οπότε θα ήθελα τη γνώμη σας για το αν δώσατε μια καλή πρώτη ζωντανή εμφάνιση...
Παναγιώτης: Εκείνο το βράδυ ήμασταν τέσσερις στη σκηνή. Εγώ, η Σάρα και άλλα δύο άτομα στην κιθάρα και στα τύμπανα. Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν λίγο αγχωμένοι, παρ’ ολ’ αυτά αισθανόμασταν κι απελευθερωμένοι γιατί αυτή τη φορά βρισκόμασταν μπροστά σε οικείο κοινό. Προσωπικά έμεινα ευχαριστημένος από αυτό που παρουσιάσαμε, με δεδομένη την ως τότε εμπειρία μας. Ήταν, νομίζω, μια αξιοπρεπής εμφάνιση.
Σάρα: Για μένα ήταν και πολύ έντονη συναισθηματικά αυτή η συναυλία. Κυρίως επειδή την περίμενα πώς και πώς... Ως τότε, το πρώτο λάιβ που είχα κάνει έγινε σε ένα ταξίδι-αστραπή στο Λονδίνο, ενώ προετοιμάζαμε την πτυχιακή μας στη δραματική σχολή όπου φοιτούσα και δεν είχα καν καταλάβει τι συνέβαινε, σε ένα γεμάτο μαγαζί όπου κι εκεί περίμενε πολύς κόσμος να δει τι είναι αυτοί οι Keep Shelly In Athens. Από αυτήν την πρώτη περιοδεία δεν κατάλαβα λοιπόν σχεδόν τίποτα, με όλο το άγχος της σχολής και τις εξετάσεις! Ενώ στην πρώτη μας συναυλία στην Αθήνα περάσαμε πραγματικά πολύ ωραία.
Παναγιώτης: Για πρώτη εμφάνιση ήταν πολύ καλά. Για μας τουλάχιστον υπήρξε μια θετική εμπειρία, το κοινό έχει σίγουρα τη δική του άποψη.
Σάρα: Πήραμε καλά σχόλια και ωραία ενέργεια πάντως!
Οι St. Etienne, ως αναφορά που σας «επιρρίπτεται» από τη Guardian, νομίζω ότι έχουν μια πιο γλυκανάλατη και τυπικά ροκ επιδίωξη σε σχέση με ό,τι η δική σας μουσική δείχνει να επιδιώκει. Ποια εκ των έσω αναφορά θα δίνατε όμως εσείς για τη μουσική σας;
Παναγιώτης: Ήταν ένας παραλληλισμός που είχε κάνει ο αρθρογράφος της Guardian, σίγουρα πολύ τιμητικός. Προσωπικά μου αρέσουν πολύ οι St. Etienne, γιατί βγάζουν μια απενοχοποιημένη, φρέσκια ποπ. Ο ήχος μας βέβαια όντως είναι κάτι άλλο. Άκουγα, ακούω και θα ακούω Cocteau Twins –είναι η αδυναμία μου! Σίγουρα επομένως μου βγαίνουν πράγματα από αυτούς στη μουσική μας, η οποία ούτως ή άλλως αποτελεί φιλτράρισμα πολλών πραγμάτων.
Σάρα: Εμένα οι αναφορές μου είναι και αρκετά θεατρικές. Μπορεί να με εμπνεύσει κάποιο ποίημα ή μια μύγα που θα κάτσει πάνω στο τραπέζι. Ένα ασήμαντο γεγονός ή οτιδήποτε. Γενικά, λόγω της φοίτησής μου σε δραματική σχολή, έχω κάποιες επιρροές κι από εκεί.
Σύμφωνα με εσάς, τι θέλει να πει αυτό που παίζετε; Ο στόχος της μουσικής σας είναι να τέρψει και να χαλαρώσει, ως τυπικό chillwave;
Παναγιώτης: Δεν έχουμε κάποιον συγκεκριμένο στόχο από πριν, δεν ακολουθούμε κάποια μανιέρα. Μπορούν να μας βγουν πέντε συνεχόμενα τραγούδια downtempo ή πέντε συνεχόμενα κομμάτια γρήγορα. Δεν υπάρχει κάποια πρόθεση σ' αυτό. Επιδιώκουμε μόνο να υπάρχει μια κοινή αισθητική.
Σάρα: Η μόνη πρόθεσή μας είναι να μας αρέσει αυτό που ακούμε και να το ευχαριστιόμαστε, ώστε να μπορούμε να το περάσουμε και στον ακροατή. Αν δεν μας αρέσει, το τροποποιούμε και το φέρνουμε στα μέτρα μας.
Το καινούργιο σας βιντεοκλίπ “Our Own Dream”...
Παναγιώτης: Το σκηνοθέτησε ο Θανάσης Τσιμπίνης. Είχαμε γνωριστεί μαζί του γιατί είχε κάνει παλιότερα ένα σύντομο video-art, το “Mine”, το οποίο και είχε εμπνευστεί από το πρώτο μέρος ενός τραγουδιού μας, του “Running Out Of You”. Το βίντεο εκείνο μας άρεσε πολύ και έτσι στη συνέχεια είπαμε να φτιάξουμε μαζί με τον Θανάση ένα μουσικό βίντεο εν όψει και της επανακυκλοφορίας των δύο πρώτων EP μας σε ένα βινύλιο. Έτσι προέκυψε το “Our Own Dream”.
Για το Coachella...
Σάρα: Είμαστε τουλάχιστον ευτυχισμένοι! Είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα!
Παναγιώτης: Είναι πολύ σημαντικό για μια μπάντα να μπορέσει να παίξει σε ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου. Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να ακουστεί η μουσική σου σε ένα πολύ ευρύτερο ακροατήριο. Όταν ενημερωθήκαμε ότι είχαμε προσφορά από το Coachella μείναμε άναυδοι! Το λάβαμε, πάντως, ως ένα χτύπημα στην πλάτη για να συνεχίσουμε.
Τι θα δούμε στην επερχόμενη συναυλία σας με τους Baby Guru;
Σάρα: Πιστεύουμε ότι έχουμε εξελιχθεί σε σχέση με το προηγούμενο λάιβ, έχουμε προσθέσει πράγματα. Ακόμα «μπουσουλάμε», αλλά προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε συνέχεια.
Παναγιώτης: Είναι σίγουρα δύσκολο να προσπαθήσεις να προσαρμόσεις το είδος της μουσικής το οποίο παίζουμε σε μια ζωντανή εμφάνιση. Δεν είναι όπως π.χ. ένα ροκ συγκρότημα. Εμείς έχουμε πολλές δυσκολίες στο να βγάλουμε τον ήχο στο λάιβ. Και δεν μπορείς να κάνεις τούμπες στη σκηνή για να πει ο άλλος ότι έχεις σκηνική παρουσία... Είναι άλλη η κατάσταση εδώ και πρέπει πάντα να είσαι σε θέση να περνάς ένα συναίσθημα στον κόσμο. Θα είμαστε λοιπόν πολύ χαρούμενοι αν η μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου το λάβει αυτό. Η μεθαυριανή συναυλία είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μια συναυλία στην Αθήνα πριν φύγουμε ξανά για περιοδεία.
Υποτίθεται ότι οι περισσότεροι νέοι αναζητούν αφορμή να φύγουν στο εξωτερικό. Νιώθετε ότι σε εσάς πρόλαβε να δοθεί η αφορμή; Σκοπεύετε να αφήσετε την Αθήνα, αν όλα συνεχίσουν να βαίνουν με τον τρόπο και με την ταχύτητα που ήδη το κάνουν;
Παναγιώτης: Η βάση μας βρίσκεται εδώ. Έξω πάμε μόνο για δουλειά, για περιοδείες. Σίγουρα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Και βέβαια η επιλογή μας να παραμείνουμε στην Αθήνα κοστίζει περισσότερο στις εταιρείες και στα πρακτορεία... Έχουμε πει όμως ότι προσπαθούμε και, για όσο μπορούμε, βάση μας θα παραμείνει η Αθήνα. Δεν το βλέπουμε σαν αφορμή για φυγομαχία.
Σάρα: Προς το παρόν τουλάχιστον...
Κάνοντας μια ενδοσκόπηση, θεωρείτε ότι η δουλειά που έχετε κάνει λαμβάνει δικαίως τις διαστάσεις τις οποίες λαμβάνει; Πιστεύετε ότι είναι δικαιολογημένη η τόσο εκτεταμένη «βαβούρα»;
Παναγιώτης: Για μένα, η μουσική είναι η ζωή μου: από μικρός έγραφα τραγούδια, ασχέτως αν είχαν γίνει ή όχι γνωστά. Πάντα ήθελα να κάνω αυτό ακριβώς που κάνω τώρα. Βγάζω αυτό που έχω μέσα μου και σε κάποιους αρέσει και σε κάποιους άλλους όχι. Είμαι ικανοποιημένος από την αισθητική και το αποτέλεσμα που βγάζω κι αυτό θα προσπαθήσω να κάνω και στη συνέχεια. Από εκεί και πέρα είναι υποκειμενικό το θέμα...
Σάρα: Δεν πρόκειται ποτέ να πούμε ότι είμαστε τέλειοι. Είμαστε ό,τι είμαστε και αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να εξελισσόμαστε και να έχουμε μια ανοδική πορεία. Θα υπάρξουν φορές που θα κάνεις μισό βήμα και φορές που θα κάνεις πέντε μαζί. Το μόνο που μπορώ να πω σε σχέση με όλο αυτό το τρενάκι στο οποίο έχουμε μπει και τρέχουμε, είναι ότι πρόκειται για μια απίστευτη εμπειρία. Την οποία πρέπει να τη ζήσουμε στο έπακρο. Είμαστε ικανοποιημένοι, είναι ό,τι πιο ωραίο μας έχει συμβεί. Και η ανταπόκριση που παίρνουμε από το κοινό μας ενθαρρύνει.
Ποια πλάνα σας για το άμεσο μέλλον δεν ξέρουμε, αλλά μπορούμε να μάθουμε;
Η περιοδεία σε Ευρώπη και Αμερική, καθώς και κάποια καινούργια κομμάτια, τα οποία θέλουμε να δούμε με ποιον τρόπο θα τα επικοινωνήσουμε στο κοινό. Φυσικά κάποια στιγμή στο μέλλον αναμένουμε να έρθει και το άλμπουμ, όταν θα υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Είναι κάτι που το θέλουμε πολύ.
{youtube}qYFcpq-nJd4{/youtube}
