Ακόμα κι αν δεν το πήρατε μυρωδιά μέσα στο 2011, στο τέλος της χρονιάς δεν ήταν λίγες οι λίστες με «τα καλύτερα» στις οποίες φιγουράριζε το όνoμα της Nalyssa Green και ο τίτλος-λογοπαίγνιο Barock του ντεμπούτο άλμπουμ της. Αποτελεί πλέον κοινό μυστικό ότι είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες νέες παρουσίες στην εγχώρια αγγλόφωνη σκηνή, μια μουσικός που έχει φτιάξει ένα δικό της σύμπαν ήχων, εικόνων και συμβόλων. Τόσο για τους ήδη γνωρίζοντες λοιπόν, όσο και για εκείνους που βρίσκονται ακόμα σε άγνοια, την αναζητήσαμε για να μας μυήσει λίγο παραπάνω στον κόσμο της. Κι εκείνη το έπραξε, αναγγέλλοντάς μας και μια εμφάνιση στις 7 Μαρτίου, στο πλευρό κι άλλων εγχώριων γυναικών τραγουδοποιών, όπως και τον καινούργιο της δίσκο...
Για ποιον λόγο κυκλοφόρησες αρχικά το Barock μόνη σου; Αναδεικνύει το γεγονός τη δυσκολία των νέων καλλιτεχνών στο ξεκίνημα;
Αντίθετα. Για μένα το γεγονός αυτό μάλλον αναδεικνύει την ευκολία κάθε καλλιτέχνη να εκφραστεί, όταν πραγματικά έχει ανάγκη να το κάνει. Ήταν μια συνειδητή απόφαση να κυκλοφορήσει έτσι το άλμπουμ, γιατί κάτι τέτοιο ταίριαζε απόλυτα στη γενική αισθητική που διέπει όλη τη δημιουργία του: με απλά μέσα, με τον ενθουσιασμό του πρωτάρη, με τον αυθορμητισμό και τη δημιουργικότητα του ερασιτέχνη.
Εξέλαβες τη μετέπειτα αναγνώριση και την κυκλοφορία του από την Inner Ear ως μία επιβράβευση της προσπάθειας και μια αναγνώριση του ταλέντου σου;
Εννοείται πως με χαροποίησε το γεγονός ότι αυτό που φτιάξαμε αρέσει και σε κάποιους άλλους ανθρώπους, οι οποίοι μάλιστα ασχολούνται με αυτό το πράγμα ακριβώς: φτιάχνουν όμορφους δίσκους. Μεγαλύτερη ικανοποίηση πάντως έφερε το γεγονός ότι εντάσσομαι σε μια ομάδα που εκτιμώ. Και η ένταξή μου συνέπεσε χρονικά με τη θέληση μου να δω την όλη διαδικασία πιο ομαδικά.
Πώς συνδέονται στον κόσμο της Nalyssa Green το μπαρόκ με το ροκ;
Ο δίσκος μου ονομάστηκε Barock γιατί θεωρώ πως αυτή η υβριδική λέξη, συνδυασμός του rock και του baroque, περιγράφει πολύ εύστοχα την ατμόσφαιρά του. Πιστεύω πως η εν λόγω ατμόσφαιρα διαθέτει πολλά στοιχεία παλιακά αλλά επιβλητικά, μεγαλειώδη αλλά και μίνιμαλ –έχει κάτι από την αίσθηση των χορών στις μεγάλες αίθουσες των μπαρόκ ανακτόρων, μα και κάτι από την απλότητα, την ευθύτητα και τη βρωμιά του ροκ. Βρίσκω λοιπόν τον συγκεκριμένο τίτλο πολύ ταιριαστό με την όλη αισθητική του άλμπουμ, ενώ το γεγονός ότι μουσικά ο δίσκος δεν είναι ούτε μπαρόκ ούτε ροκ, τον κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρον.
Μουσικά πού θα τοποθετούσες τον εαυτό σου;
Δεν γνωρίζω ακριβώς τη σωστή απάντηση. Μα, για να συνεννοούμαστε, όταν με ρωτούν τι παίζω λέω ότι παίζω μελωδική indie-folk-rock-pop, με στοιχεία ψυχεδέλειας.
Έχοντας δηλώσει ότι οι επιρροές και τα ακούσματά σου περιλαμβάνουν και Έλληνες καλλιτέχνες, υπάρχει περίπτωση να γράψεις και τραγούδια με ελληνικό στίχο στο μέλλον;
Έχω γράψει κατά καιρούς ελληνικό στίχο και έχω και 1-2 τραγούδια αμιγώς ελληνικά. Το ένα ειδικά εκ των δύο είναι από τα πιο αγαπημένα μου –σκέφτομαι κιόλας να το δημοσιοποιήσω κάποια στιγμή. Θα ήθελα να ασχοληθώ με τον ελληνικό στίχο, μα δεν μου είναι πολύ εύκολο να γράψω ελληνικά. Και, επειδή συνηθίζω να λειτουργώ αυθόρμητα και αβίαστα, παραμένω στον αγγλικό στίχο που μου βγαίνει πηγαία και αυτόματα. Ίσως στο μέλλον...
Έχεις φροντίσει η μουσική σου να συνοδεύεται και από ένα ευρύτερο αισθητικό concept, σαν να δημιουργείς ένα ολόκληρο παράλληλο σύμπαν. Πώς προέκυψε η ανάγκη; Υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που την χαρακτηρίζουν; Για παράδειγμα, διαπιστώνω μία έντονη παρουσία των ψαριών.
Υπάρχει μια συγκεκριμένη αισθητική γύρω από τον δίσκο και από τις υπόλοιπες καλλιτεχνικές μου δραστηριότητες. Αυτή η αισθητική δεν είναι τίποτε άλλο από το προσωπικό μου γούστο. Όλο αυτό το project είναι άλλωστε κάτι πολύ προσωπικό για εμένα, είναι η κατάθεση του εαυτού μου. Κι έτσι τυλίγεται από εικόνες πολύ δικές μου, οι οποίες μέσα στο μυαλό μου αποτελούν τα αρχέτυπα ομορφιάς. Βασικά λάιτ μοτίφ αυτής της ομορφιάς, που παίζουν ίσως τον ρόλο του εικαστικού ρεφρέν στα δρώμενα μου, είναι σαφώς το πράσινο χρώμα και η εικόνα του ψαριού. Αυτό το ψάρι δεν είναι παρά μια ιδεατή τσιπούρα: απλή, ασημένια και πλέουσα με άγνοια και γνώση, χωρίς στόχους μα με επίγνωση της οντότητος, μέσα σε μια μήτρα ελευθερίας.
Να υποθέσουμε ότι η αισθητική παίζει βασικό ρόλο γενικά στη ζωή σου;
Υποθέστε το. Μάλλον είναι αλήθεια. Η αισθητική –γενικά οι αισθήσεις– με ενδιαφέρουν πιο πολύ από τη νόηση. Βρίσκω το αισθάνεσθαι πολύ πιο ενδιαφέρον από το σκέπτεσθαι. Βεβαίως όλα είναι ένα και τα όρια δεν διαφαίνονται με σαφήνεια, μα φοβούμαι πως ο σύγχρονος πολιτισμός έχει δώσει πολύ παραπάνω σημασία από όση χρειάζεται στην ευφυΐα και στη δράση του μυαλού, έχοντας ξεχάσει το σώμα και ό,τι λέμε «ψυχή». Τις πέντε κανονικές αισθήσεις και τις άλλες, τις λιγότερο κανονικές. Η ομορφιά, με κάθε έννοια, ληφθείσα από κάθε αίσθηση, η ομορφιά σαν εικόνα, σαν ήχος, σαν οσμή, σαν γεύση, σαν ακατανόητη ζεστασιά, σαν δράση, σαν συμπαντική ισορροπία παίζει βασικό ρόλο στη ζωή μου, και την ψάχνω. Και την ακολουθώ.
Μετά και από τη δική σου παρουσία, η οποία έκανε ιδιαίτερη αίσθηση τη χρονιά που μόλις πέρασε, πιστεύεις ότι μπορούμε να μιλάμε πλέον για μία ισχυρή γυναικεία τραγουδοποιία στον χώρο της αγγλόφωνης ελληνικής μουσικής;
Ζούμε καιρούς ρηξικέλευθων αλλαγών. Μέσα σε όλα όσα διαλύονται για να έρθουν άλλα, διακρίνω, καιρό τώρα, ακόμα μία πολύ σημαντική αλλαγή: Παρατηρώ ότι ενδυναμώνεται η παρουσία και η φωνή της γυναίκας. Επανέρχεται στο προσκήνιο η θηλυκή ουσία, που τόσο είχε λείψει. Όλα λειτουργούν σε δίπολα τα οποία αλληλοσυμπληρώνονται και χωρίς το ένα δεν υπάρχει ισορροπία. Δεν είναι υγιής μια μόνο αρσενική κοινωνία, χρειάζεται και τον θηλυκό τρόπο. Αυτή η θηλυκή «επανάσταση» υπάρχει και στον τομέα της μουσικής (μάλλον πιο έντονα από κάθε άλλο τομέα). Τα μεγαλύτερα και πιο hot ονόματα αυτή τη στιγμή παγκοσμίως είναι γυναικεία. Με χαρά διαπιστώνω λοιπόν πως ανθίζει και στην Ελλάδα η γυναικεία τραγουδοποιία. Έχουμε εξαιρετικά κορίτσια με ιδιαίτερες φωνές και πολύ καλές συνθέσεις, με λόγο ύπαρξης και πρόταση. Πέρυσι, στην ημέρα της γυναίκας, είχαμε συναντηθεί πολλές τραγουδοποιοί σε ένα ακουστικό και πολύ γλυκό live και το ίδιο σκοπεύουμε να κάνουμε και φέτος. Στις 7 Μαρτίου, θα συναντηθούμε να τραγουδήσουμε, να διαδράσουμε, να γνωριστούμε και να επικοινωνήσουμε. Εν καιρώ θα μάθετε ίσως περισσότερες λεπτομέρειες για το εν λόγω event.
Είναι αλήθεια ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε στα χέρια μας τη νέα σου δουλειά;
Ο καινούργιος μου δίσκος αυτή τη στιγμή ψήνεται με αγάπη και αναμένεται να έρθει στη ζωή την προσεχή άνοιξη. Μαζί με τα φυλλαράκια που θα πρασινίσουν και τα χώματα που θα ανθίσουν.
Όταν έκανες την αρχική ηχογράφηση σε ένα φοιτητικό δωμάτιο, σκεφτόσουν ότι κάποια στιγμή μπορεί να βγάλεις χρήματα από τη μουσική; Αλήθεια, έχεις βγάλει;
Όταν έφτιαχνα το Barock τα λεφτά δεν ήταν αντικείμενο συζητήσεως. Δηλαδή ήταν, αλλά με την έννοια ότι τα ψάχναμε να τα δώσουμε για τη δημιουργία του δίσκου, σε καμία περίπτωση για το πώς θα κερδοφορήσουμε από αυτόν. Ωστόσο θα ήταν πολύ ωραία αν έβγαζα χρήματα από αυτό που κάνω, για την εργασία που δίνω, για όσα παράγω. Βγάζω βέβαια κάποια λεφτά από τη μουσική, όχι όμως αρκετά ώστε να με βοηθήσουν να είμαι ανεξάρτητη και να μπορώ να καλύπτω όλες μου τις ανάγκες. Από την άλλη, είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός πως βγάζω κάποια χρήματα έτσι ώστε, μειώνοντας παράλληλα και τα έξοδα μου, να μπορώ να μη δουλεύω σε κάτι άλλο και να ασχολούμαι μόνο με ό,τι θέλω να ασχολούμαι –τη μουσική. Μα τι σημασία έχουν τα λεφτά; Καμία αληθινή σημασία. Δεν τρώγονται, δεν καλύπτουν ως αντικείμενα καμία χρηστική αξία. Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς 5ευρα και 20ευρα, ίσως όχι πολύ εύκολα στις κανιβαλιστικές πόλεις που έχουμε διαλέξει για πατρίδες, μα μπορούμε. Τα χρήματα δεν έχουν σημασία, μόνο η αγάπη.
Και για να κλείσουμε από εκεί όπου αρχίζουν όλα, πώς προέκυψε το Nalyssa Green και τι σημαίνει για σένα;
Nalyssa ήταν αρχικώς το ψευδώνυμό μου για κάποιο online παιχνίδι το οποίο έπαιζα πιο μικρή. Μου άρεσε πολύ και το καθιέρωσα έτσι ως όνομα του ηλεκτρονικού μου εαυτού. Η Nalyssa έγινε το avatar μου, ο ψηφιακός μου εαυτός. Ο μουσικός μου εαυτός σε έναν βαθμό ταυτίστηκε με τον ψηφιακό, γιατί η πρώτη δημοσιοποίηση της μουσικής μου –και η όποια επικοινωνία με κόσμο και με άλλους μουσικούς– συντελέστηκε μέσω του κοινωνικού δικτύου MySpace (αυτή τη στιγμή γίνεται μέσω Facebook). Το κράτησα λοιπόν χωρίς πολλή σκέψη και ως όνομα του μουσικού μου προτζεκτ. Το καλλιτεχνικό μου επώνυμο Green διατυμπανίζει τη λατρεία μου και την εμμονή μου με το πράσινο χρώμα.
