Με το προ τριετίας Distress Signal Code, τον βάλαμε στο ακουστικό μας σημάδι. Με το μόλις δημοσιοποιημένο Meadow Rituals, του δίνουμε τον λόγο. Ο Στέλιος Ρωμαλιάδης, ο δημιουργικός πυρήνας των Lüüp, επί του νέου τους πονήματος...
Πρώτος δίσκος στη γαλλική Musea και τώρα δεύτερος στην αμερικάνικη Experimedia. Πλέον θεωρείτε εαυτόν (δισκογραφικό) πολίτη του κόσμου;
Στο μυαλό μου το σχήμα των Lüüp είναι ένα διεθνές πρότζεκτ και σαν τέτοιο δεν θα μπορούσε να απευθύνεται μόνο στην Ελλάδα. Οι ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες είναι επικεντρωμένες σε άλλα μουσικά είδη, ενώ συγχρόνως δεν παρέχουν ουσιαστική διανομή στο εξωτερικό (διάθεση άλμπουμ σε ηλεκτρονικά δισκοπωλεία δεν θεωρείται διανομή στο εξωτερικό). Πιστέψτε με, είναι πολύ πιο εύκολο να συνεννοηθείς με ξένη δισκογραφική εταιρεία (ή εταιρεία διανομής) παρά με ελληνική!
Από τα πρώτα σας βήματα, φαίνεται πως σας απασχολεί η δημιουργία στα πλαίσια ενός concept. Στο Meadow Rituals πώς μορφοποιείται αυτή σας η πρακτική; Αν δεν κάνω λάθος, σας απασχολεί η σχέση μας με τη φύση...
Κατά τη διάρκεια της σύνθεσης του άλμπουμ, παρατήρησα ότι το κάθε κομμάτι θα μπορούσε να ειδωθεί σαν αφήγηση κάποιας ιεροτελεστίας (πραγματικής είτε φανταστικής) που να αφορά στη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Σαν μια εξερεύνηση αυτής της σχέσης μέσω της μουσικής. Χωρίς να θεωρώ ότι η μουσική γενικώς πρέπει να βιώνεται σαν περιγραφή για οτιδήποτε.
Ο τόπος μας διαθέτει μια μακρά βουκολική παράδοση με πλούσιες ηχητικές απολήξεις. Φαντάζομαι πως το γεγονός σας τροφοδότησε δημιουργικά, μάλιστα συνάντησα φωτογραφία σας στην οποία ποζάρετε με γκλίτσα. Πόσο λεπτή εργασία υπήρξε η ένταξη αυτού του μουσικού κώδικα στα δικά σας μέτρα;
Η επιρροή της παράδοσης είναι πιστεύω εμφυτευμένη στον καθένα μας, χωρίς αναγκαστικά να ασχολούμαστε μουσικά μαζί της. Αυτή η εργασία ένταξης του μουσικού κώδικα στα δικά μας μέτρα νομίζω δεν γίνεται συνειδητά. Όλες οι επιρροές και τα ερεθίσματά μας έρχονται ασυνείδητα και φιλτραρισμένα στο έργο που δουλεύουμε.
Αποτελεί σταθερό ζητούμενό σας ένας τέτοιος διάλογος ή απλά έτυχε αυτή τη φορά να καταπιαστείτε με το θέμα;
Δεν αποτελεί σταθερό ζητούμενο ένας τέτοιος διάλογος. Κάθε φορά θέλω να ανακαλύπτω κάτι καινούργιο.
Αλλά για να μην περιχαρακώνουμε τη συζήτηση, κάθε μουσικός πολιτισμός έχει επηρεαστεί απ' τη σχέση ανθρώπου και φύσης. Σας άσκησαν γοητεία συγκεκριμένα παραδείγματα;
Η παρατήρηση της φύσης δείχνει σημάδια κάποιου είδους γεωμετρίας, κάποιων κοινών νόμων οι οποίοι διέπουν μοτίβα, σχέδια και χαρακτηριστικά της. Αυτό μου προκαλεί έκπληξη αλλά και γοητεία.
Σε επίπεδο συνθετικής προσέγγισης, πόσο διαφορετικός είναι αυτός ο δίσκος απ' τον προηγούμενο; Για παράδειγμα, φαίνεται ότι η επανάληψη παίζει σημαντικό ρόλο (όπως σε κάθε τελετουργία άλλωστε)...
Θέλω να ελπίζω ότι είναι διαφορετικός δίσκος. Υπάρχει διαφορά στην ενορχήστρωση (κοιτώντας σε πιο νεοκλασική φόρμα), δεν υπάρχει προσέγγιση του υλικού με βάση τις λούπες, αν και η επανάληψη (όπου υπάρχει), όπως πολύ σωστά παρατηρήσατε, ενισχύει τη δομή της ιεροτελεστίας. Επίσης υπάρχει λιγότερη χρήση του φλάουτου σε σχέση με το πρώτο άλμπουμ, αλλά περισσότερη δουλειά στον ήχο και σε διάφορα εφέ για το φλάουτο. Το δύσκολο εγχείρημα ήταν να κρατήσουμε ένα κοινό προσανατολισμό σε 8 πολύ διαφορετικές μεταξύ τους συνθέσεις –και σε αυτό αποδείχθηκε πολυτιμότατη η βοήθεια του παραγωγού Αλέξη Μπόλπαση, με τον οποίο κάναμε το Meadow Rituals. Δουλέψαμε πολύ καιρό πάνω στο υλικό και είχαμε κοινό όραμα για τον ήχο και την προσέγγιση που θα έπρεπε να έχουμε.
Ο αυτοσχεδιασμός έχει θέση αυτή τη φορά; Θυμάμαι πόσο δημιουργικά τον χρησιμοποιήσατε στο Distress Signal Code...
Είναι ακόμα μία διαφορά με το Distress Signal Code. Το Meadow Rituals περιέχει μόνο δομημένες συνθέσεις. Υπήρχαν λίγα σημεία αυτοσχεδιασμού αλλά κι αυτά τροποποιήθηκαν/μετατέθηκαν ώστε να αποτελέσουν μέρος μιας δομημένης σύνθεσης. Χωρίς φυσικά να αποκηρύσσω τον αυτοσχεδιασμό, για το δεύτερο άλμπουμ επέλεξα διαφορετική προσέγγιση.
Παράλληλα με το Meadow Rituals κυκλοφορεί και μια ρεμιξαρισμένη εκδοχή του. Πώς προέκυψε η ιδέα; Επιφύλασσε αισθητικές δυσκολίες η πραγματοποίηση της;
Αυτή ήταν μια ιδέα του Jeremy Bible, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την Experimedia, και αφορά σε δύο κομμάτια του δίσκου. Φυσικά είναι μεγάλη τιμή να κάνουν remix για το άλμπουμ τόσο σημαντικοί και θαυμάσιοι καλλιτέχνες όπως οι Aaron Martin, Jasper TX, Field Rotation, Hummingbird, offthesky, Billy Gomberg και Dictionary Of Ghosts! Στείλαμε τα κομμάτια δίνοντας απόλυτη καλλιτεχνική ελευθερία και το αποτέλεσμα πραγματικά με χαροποιεί ιδιαίτερα! Αυτό το άλμπουμ διατίθεται δωρεάν σε όποιον αποκτήσει το Meadow Rituals κατευθείαν από το site της Experimedia.
Το όνομα Lüüp αυτή τη φορά περικλείει τη συνεργασία σχεδόν είκοσι διαφορετικών ανθρώπων. Πόσο απαιτητικό έργο είναι η «σκηνοθεσία» τους εκ μέρους σας; Πού τελειώνει η δική τους συνεισφορά και πού ξεκινάει η δική σας;
Η συνεργασία με τους μουσικούς του άλμπουμ ήταν μια ιδιαίτερα όμορφη εμπειρία και τους ευχαριστώ όλους. Τρεις συνθέσεις γράφτηκαν μαζί με κάποια μέλη (“Horse Heart”, “Cream Sky”, “Spiraling”), οι υπόλοιπες είναι όλες δικές μου. Η σκηνοθεσία είναι κι αυτή μέρος της σύνθεσης. Οποιαδήποτε απόφαση πρέπει να παρθεί είναι απόφαση σύνθεσης, είτε πρόκειται για θέματα ήχου, είτε για θέματα δομής.
Οπότε φτάνω να ρωτήσω για τις πρακτικές δυσκολίες που ενέχει η ζωντανή παρουσίαση του υλικού σας. Υπάρχουν εμφανίσεις εν όψει;
Έχουν γίνει συζητήσεις σε διάφορες χρονικές περιόδους για την πραγματοποίηση ενός live στην Ελλάδα, αλλά είναι δύσκολο εγχείρημα οργανωτικώς και οικονομικώς –διότι θα πρέπει να συμμετάσχουν και κάποια μέλη από το εξωτερικό. Υπάρχουν πάντως σκέψεις να γίνει παρουσίαση του υλικού με κουαρτέτο εγχόρδων και κάποια πολύ βασικά μέλη.
Σας ευχαριστούμε...
Ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σας!
