Άρτι αφιχθέντες από τη φετινή τους εκδρομή με το Velvet Bus, ο Αντώνης και η Τερψιχόρη, κατά κόσμον Le Page, μιλούν για τον τελευταίο τους δίσκο αλλά και για τα προσεχή πλάνα τους, εν όψει της εμφάνισής τους μαζί με τους Frequency On και τους Snails στο πάρτυ γενεθλίων του Music Society (Σάββατο, 21 Μαΐου, στο Κ44, με ελεύθερη είσοδο) –της κοινότητας που με μότο το «65 Ways to Radio» φιλοδοξεί να φέρει τα πάνω-κάτω στο εγχώριο ιντερνετικό ραδιόφωνο...
Το ντουέτο των Le Page (με τις κατά καιρούς προσθαφαιρέσεις μελών) υφίσταται και δραστηριοποιείται στην εγχώρια μουσική σκηνή περίπου από το 2007. Ξεκινώντας να παίζετε μαζί, είχατε πλάνα για ενδεχόμενες μελλοντικές δισκογραφικές κινήσεις και συναυλίες; Ή η μουσική συνύπαρξή σας ξεκίνησε εντελώς δοκιμαστικά και διερευνητικά;
Όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί, ούτε που μπορούσαμε να φανταστούμε πως θα φτάναμε σε σημείο να κυκλοφορήσουμε δίσκο ή να παίξουμε μαζί με τόσο σημαντικούς καλλιτέχνες. Το συγκρότημα ξεκίνησε ως μια ανάγκη να εκφραστούμε, να παίξουμε τη μουσική που μας αρέσει. Απλή, χωρίς μεγάλες ενορχηστρώσεις. Επίσης, θεωρήσαμε σημαντικό το να αναλαμβάνουμε μόνοι μας τη δημιουργία του artwork για τις κυκλοφορίες μας, το οποίο ακόμα συνεχίζουμε να το κάνουμε. Το πρώτο μας EP κυκλοφόρησε από χέρι σε χέρι και αυτό μας λείπει αρκετά.
Για δεύτερη φορά φέτος, περιοδεύσατε σε διάφορα μέρη της χώρας με το Velvet Bus. Ποιες διαφορές εντοπίσατε στην όλη εμπειρία, είτε αυτό αφορά στον κόσμο που συναντήσατε στις διάφορες πόλεις, είτε στη διάδρασή σας με τα υπόλοιπα συγκροτήματα;
Το Velvet Bus είναι μια πολύ όμορφη εμπειρία. Είναι ό,τι καλύτερο για ένα συγκρότημα να μπορεί να παίζει κάθε μέρα σε τόσα μέρη και να μην έχει καμία ευθύνη, πέραν του να βρίσκεται επί σκηνής στην ώρα του. Το Velvet με τις διοργανώσεις του (Velvet Bus, Velvet Prize κ.λ.π.) έχει βοηθήσει πολλά συγκροτήματα όπως εμείς να παρουσιάσουν τη δουλειά τους σε ένα μεγαλύτερο κοινό. Οι διαφορές που συναντήσαμε φέτος ήταν αρκετά ευχάριστες, καθώς το κοινό υπήρξε πολύ πιο ανοιχτό στο να περάσει καλά και να γνωρίσει τις μπάντες. Επίσης, σε κάποια μέρη, συναντήσαμε πολλά άτομα τα οποία ήξεραν τα τραγούδια των συγκροτημάτων –κάτι πολύ όμορφο για εμάς. Όσον αφορά στη συνύπαρξή μας με τα υπόλοιπα παιδιά, μπορούμε να πούμε πως ήταν τέλεια! Κάναμε καινούριες φιλίες που πιστεύουμε θα κρατήσουν.
Τι μεσολάβησε στη δημιουργική σκέψη των Le Page μεταξύ του ΕΡ Teddy Girls και του άλμπουμ Yojikevin, με αποτέλεσμα στο τελευταίο να περιλαμβάνεται ένα κοφτό ηλεκτρονικό κομμάτι όπως το “Dinosaur”, εντελώς διαφοροποιημένο από το σύνηθες ύφος σας;
Η «ιδεολογία» είναι η ίδια, όμως πλέον ακούμε πιο πολλά πράγματα από όταν ηχογραφούσαμε το Teddy Girls. Θεωρούμε σημαντικό να ανοίγει ένας τραγουδοποιός τους ορίζοντές του συνεχώς κι εμείς προσπαθούμε πολύ να ακούμε, να βλέπουμε και να διαβάζουμε καινούργια πράγματα –και να εμπνεόμαστε από αυτά. Αυτή τη φορά θελήσαμε λοιπόν να κάνουμε έναν δίσκο με πιο «ολοκληρωμένες» ενορχηστρώσεις, αλλά να το κρατήσουμε και πάλι αρκετά απλό. Το “Dinosaur” είναι ένα κομμάτι που το παίζαμε σπίτι με τους φίλους μας και τελικά αποφασίσαμε να το συμπεριλάβουμε στο Yojikevin. Δεν θέλουμε να περιοριζόμαστε σε ταμπέλες και είδη μουσικής, αν κάνουμε κάτι και μας αρέσει θα το χρησιμοποιήσουμε ανεξαρτήτως από το είδος μουσικής το οποίο προσεγγίζει.
Πώς προέκυψε αλήθεια η συνεργασία σας με τον Φοίβο Δεληβοριά, με αποτέλεσμα τη συνδρομή του στον δίσκο σας, αλλά και τη δική σας συμμετοχή σε ζωντανές του εμφανίσεις;
Με τον Φοίβο Δεληβοριά γνωριστήκαμε σε μια συναυλία και αρχίσαμε να κάνουμε παρέα. Την εποχή που ηχογραφούσαμε τον δίσκο, τον ρωτήσαμε αν θα τον ενδιέφερε να συμμετάσχει σε ένα τραγούδι. Εκείνος δέχτηκε, ήρθε στο στούντιο και το ηχογραφήσαμε. Ο γαλλικός στίχος προέκυψε επειδή εμείς τραγουδάμε στα Αγγλικά, ενώ ο Φοίβος στα Ελληνικά. Έτσι αποφασίσαμε να τραγουδήσουμε στα Γαλλικά! Λίγες μέρες μετά, ο ίδιος μας προσκάλεσε να ανοίξουμε μία συναυλία του στο Κηποθέατρο Παπάγου. Ήταν μία πολύ όμορφη βραδιά. Τον θαυμάζουμε και χαιρόμαστε πάρα πολύ που συνεργαστήκαμε μαζί του.
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο boy/girl μοτίβο που να έχετε στο μυαλό σας ως μοντέλο, είτε μουσικό, είτε κινηματογραφικό, είτε λογοτεχνικό;
Δεν έχουμε κάποια πρότυπα όσον αφορά στη μουσική, αλλά από ντουέτα θαυμάζουμε, μεταξύ άλλων, τους: Serge Gainsbourg & Jane Birkin, Nina & Frederik, Bonnie & Clyde και τους Moldy Peaches.
Πόσο εύκολα μπορεί κανείς να συνεχίσει να γράφει και να παίζει εύθυμη μουσική μέσα σε ένα αστικό κλίμα που παίρνει διαρκώς την κατηφόρα;
Για εμάς δεν είναι πολύ δύσκολο μιας και είμαστε στον κόσμο μας! Προσπαθούμε να κρατάμε μια απόσταση από την ελληνική πραγματικότητα. Η μόνη δυσκολία είναι πως το ελληνικό κοινό δεν είναι και πολύ ανοιχτό σε ποπ μουσικές, καθώς δείχνει να προτιμά πιο rock ‘n’ roll και καταθλιπτικά ακούσματα.
Το Σάββατο θα εμφανιστείτε ζωντανά στο Κ44 Τώρα, στον εορτασμό του ενός έτους από τότε που ξεκίνησε την λειτουργία του ο διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός του Music Society. Έχοντας παίξει κι εσείς τον ρόλο του διαδικτυακού ραδιοφωνικού παραγωγού, ποια η γνώμη σας για το ιντερνετικό ραδιόφωνο;
Πιστεύουμε πως είναι το μέλλον του ραδιοφώνου. Πλέον τα FM έχουν γεμίσει με playlists και θα μας άρεσε να ακούμε πιο πολλούς γνωστούς παραγωγούς να στρέφονται στο ιντερνετικό ραδιόφωνο. Ήδη τα web radios που κάνουν σοβαρή δουλειά ανταμείβονται και πιστεύουμε πως το Music Society είναι ένα από αυτά. Χαιρόμαστε ιδιαιτέρως που θα παίξουμε στα γενέθλιά του.
Ποια είναι τα άμεσα πλάνα των Le Page για το προσεχές χρονικό διάστημα, συναυλιακά και μη;
Προς το παρόν έχουμε δύο ζωντανές εμφανίσεις, σήμερα (19/5) στα πλαίσια του Blender Festival στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και το Σάββατο στα γενέθλια του Music Society, όπως ήδη είπαμε. Μετά από αυτά τα δύο live, αν δεν προκύψει κάτι άλλο, θα κάνουμε διακοπές και θα αρχίσουμε να δουλεύουμε την επόμενη κυκλοφορία μας.
