Xρόνια ενεργή στη μουσική σκηνή της Αθήνας, η Katrin The Thrill aka Κατερίνα Πανοπούλου κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Incense (το μουσικό label των Εκδόσεων Λιβάνη) την πρώτη της δισκογραφημένη προσπάθεια, ένα EP με τίτλο Earth Is Calling Us. Με αφορμή αυτό, μιλά στο Avopolis για την ως τώρα μουσική της πορεία, για τις οικολογικές προεκτάσεις του EP, και για την αφυπνιστική δύναμη της μουσικής...
Πώς ξεκίνησες τη μουσική σου πορεία;
Η πρώτη μου επαφή με τη μουσική έγινε στα 17 μου, όταν κάποιοι φίλοι με κάλεσαν να τραγουδήσω στο συγκρότημά τους. Δύο χρόνια αργότερα, όταν το συγκρότημα διαλύθηκε, έφυγα στην Αγγλία για μουσικές σπουδές. Το 2002, έχοντας μαζέψει αρκετό υλικό, ξαναγύρισα στην Ελλάδα για να σπουδάσω ηχοληψία και δημιούργησα τους Dementia Praecox. Κάναμε αρκετές συναυλίες στην Αθήνα, αλλά, θέλοντας να συνεχίσω τις σπουδές μου, έφυγα ξανά για το Λονδίνο (2005) κι έτσι το συγκρότημα διαλύθηκε. Εκεί εμφανίστηκα σε διάφορες παμπ τραγουδώντας κομμάτια μου με μια ακουστική κιθάρα. Το 2007 γύρισα στην Ελλάδα και δήλωσα συμμετοχή στο διαγωνισμό του Coca Cola Soundwave, με το ψευδώνυμο Katrin The Thrill. Διακρίθηκα κι έτσι μπήκα ξανά και σχετικά γρήγορα στην ελληνική μουσική σκηνή. Τον περασμένο Δεκέμβριο κυκλοφόρησε η πρώτη δισκογραφική δουλειά μου, το ΕΡ Earth Ιs Calling Us.
Γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ η πρώτη σου δισκογραφική κυκλοφορία;
Γιατί είμαι τελειομανής και ήθελα να γίνει μια πραγματικά καλή δουλειά και από άποψη παραγωγής και από άποψη δισκογραφικής εταιρείας. Δεν μπορούσα να συμβιβαστώ με κάτι λιγότερο και χρειάστηκε να ψάξω πολύ για να βρω τους κατάλληλους ανθρώπους. Χαίρομαι που τελικά τους βρήκα.
Από το site της Greenpeace: «Σήμερα, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι οι υψηλότερες των τελευταίων 650.000 ετών, υψηλότερες κατά 40%. Η μέση πλανητική θερμοκρασία είναι υψηλότερη κατά 0,8 ºC σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα». Μίλησέ μας λοιπόν για το Earth Is Calling Us...
Το Earth Is Calling Us γεννήθηκε με τις καταστροφικές φωτιές του 2009, όταν για ακόμα μία φορά χρειάστηκε να γίνουμε τηλεοπτικοί μάρτυρες μιας τεράστιας οικολογικής καταστροφής στην Ελλάδα. Η ιδέα λοιπόν δημιουργήθηκε μέσα από το πλαίσιο της δράσης και της ερώτησης «Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για αυτό;». Σε συνεργασία με μια ομάδα ανθρώπων που πίστεψαν σε αυτή την ιδέα, δουλέψαμε σκληρά για την υλοποίηση και την κυκλοφορία ενός EP, του οποίου τα έσοδα θα πήγαιναν ολοκληρωτικά στην αναδάσωση. Παλέψαμε για να βρούμε τρόπους να χρηματοδοτήσουμε τα έξοδα της ηχογράφησης, της κοπής και της διανομής και ήρθαμε σε επαφή με εταιρείες οι οποίες δραστηριοποιούνται σε αυτούς τους χώρους. Τελικά, η ιδέα πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία της Incense και τα έσοδα που προέρχονται από τα δικά μου πνευματικά δικαιώματα διατίθενται στην αναδάσωση καμένων περιοχών της Ελλάδας, οι οποίες χρειάζονται ανθρώπινη επέμβαση για να ζωντανέψουν. To EP, με τη μουσική ως όπλο, εκπροσωπεί έτσι την ιδέα της προστασίας του περιβάλλοντος, ενώ ταυτόχρονα είναι μια δήλωση κι ένα κάλεσμα αφύπνισης.
«Την τελευταία στιγμή αποφεύχθηκε η ρύπανση του ποταμού Άραχθου από μαζούτ, που θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στο οικοσύστημα του Αμβρακικού Κόλπου” (από ρεπορτάζ του Contra.gr, 22/6/2010). Πώς βλέπεις όμως αλήθεια το μουσικό «οικοσύστημα» της Ελλάδας;
Δεν ασχολούμαι και πολύ με το μουσικό «οικοσύστημα» της Ελλάδας, αλλά χαίρομαι ιδιαίτερα με την είδηση για τον ποταμό Άραχθο! Δεν το γνώριζα και πιστεύω ότι είναι θετικό που υπάρχουν και παραδείγματα επιτυχημένων κινήσεων.
Δεν υπάρχουν δηλαδή κάποιοι καλλιτέχνες τους οποίους και να ξεχωρίζεις; Όχι μόνο από τον μουσικό χώρο...
Στα μάτια μου ξεχωρίζουν άνθρωποι οι οποίοι καταφέρνουν να ανθίσουν στα δύσκολα, άνθρωποι που ακολουθούν τα όνειρά τους, όσοι αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο και γενικά οι άνθρωποι που είναι ταγμένοι στο φως.
«Σχετικά με τον κανιβαλισμό της χώρας μου: έχουμε ό,τι μας αξίζει!... Κυβερνήσεις που μας αξίζουν, αντιπολίτευση που μας αξίζει, ρουσφέτια που μας αξίζουν, μισθούς και ποιότητα(;) ζωής που μας αξίζουν... Σχέσεις που μας αξίζουν, δημοσιογράφους που μας αξίζουν... Οτιδήποτε λιγότερο ή περισσότερο... ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ» (σχόλιο αναγνώστη σε άρθρο σχετικό με τις δασικές πυρκαγιές του 2007). Πώς είναι να ζεις και να δημιουργείς στην Ελλάδα του 2011;
Αυτή τη φράση την έχω ακούσει και σκεφτεί πολύ τον τελευταίο καιρό... Η αλήθεια είναι ότι ακούγεται απόλυτα λογικό ότι κανείς «έχει και δεν έχει αυτό που του αξίζει». Εν μέρει συμφωνώ. Ταυτόχρονα όμως αντιλαμβάνομαι μια ενοχικότητα του Έλληνα, καθώς λέει αυτά τα λόγια. Σαν να είμαστε μικρά παιδάκια που κάποιος μας είπε ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί ή κάναμε κάτι κακό κι εμείς το πιστέψαμε. Αν το σκεφτείς αυτό που περνάμε τώρα στην Ελλάδα, είναι μια μορφή τιμωρίας. Μας είπαν ότι «μαζί τα φάγαμε» κι εμείς το βρήκαμε λογικό –και καθόμαστε με κατεβασμένο το κεφάλι να επωμιστούμε τις συνέπειες. Αυτό είναι που με προβληματίζει στον ελληνικό λαό, η ενοχικότητα. Γιατί όσο σκεφτόμαστε ότι μας αξίζουν αυτά που ζούμε, στεκόμαστε σαν υπνωτισμένοι εν μέσω των γεγονότων. Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει κανείς αυτή την περίοδο στην Ελλάδα είναι το να διατηρήσει ψηλά το ηθικό του. Αν είμαστε ένας ολόκληρος λαός σε κατάθλιψη, να σκεφτόμαστε ότι ζούμε όσα μας αξίζουν, καταστραφήκαμε. Χρειάζεται να φροντίζουμε την ψυχολογία μας, τους εαυτούς μας και τους γύρω μας. Η μουσική, οι τέχνες, ο χορός, η διατροφή μας και η άσκηση είναι πολύτιμοι σύμμαχοι. Να σκεφτόμαστε και να πράττουμε τα καλύτερα, γιατί αυτά μας αξίζουν.
Έχεις πίσω σου μια αξιόλογη μουσική πορεία. Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της Katrin the Τhrill ως τώρα;
Μου αρέσει γενικά να σκέφτομαι ότι τα «καλύτερα έρχονται»! Μπορώ να σκεφτώ πολλές στιγμές που με έκαναν να χαμογελάσω και να χαρώ, αλλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Η χαρά στις επιτυχίες είναι ένα συναίσθημα με μικρή διάρκεια. Το πιο σημαντικό πλέον για μένα είναι να ευχαριστιέμαι μέσα από τη διαδικασία και όχι από το αποτέλεσμα.
Πότε να αναμένουμε κάποιο ολοκληρωμένο άλμπουμ;
Έχω ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις γι’ αυτό το άλμπουμ, στην Πάτρα, με τον παραγωγό Σάκη Μπάστα. Είναι η δεύτερη φορά που θα δουλέψουμε μαζί και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη, γιατί είχαμε μια πραγματικά πολύ καλή συνεργασία και εξαιρετικό αποτέλεσμα στο Earth Is Calling Us. Το άλμπουμ είναι προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στις αρχές του καλοκαιριού. Θα περιέχονται όλα τα υπόλοιπα κομμάτια που παίζω εδώ και καιρό στα live και δεν περιλήφθηκαν στο EP. Δεν αποκλείω βέβαια και κάποια έκπληξη!
«Δεν πρέπει να χάνεις την πίστη σου στην ανθρωπότητα. Η ανθρωπότητα είναι ωκεανός. Αν στον ωκεανό υπάρχουν μερικές βρόμικες σταγόνες, δεν σημαίνει ότι είναι βρόμικος» (Mahatma Gandhi). Πώς βλέπεις το μέλλον της μουσικής στην Ελλάδα;
Το μέλλον της μουσικής στην Ελλάδα δεν το γνωρίζω... Για την αγγλόφωνη πάντως ελληνική σκηνή πιστεύω ότι, αν καταφέρει να «κυλήσει στον ωκεανό», τότε το μέλλον προβλέπεται λαμπρό.
