Οι Μέντα σημάδεψαν με την παρουσία τους την ταλαίπωρη υπόθεση της ελληνικής pop μουσικής και αυτή την Παρασκευή, 20 Μαρτίου, θα συνοδεύσουν τους Ονειροπαγίδα στην επιστροφή τους στη σκηνή και στα δισκογραφικά πράγματα, στο Gagarin 205. Το Avopolis Greek βρήκε έτσι την ευκαιρία να ρωτήσει κάμποσα πράγματα τον Νίκο Παπαδημητρίου, ο οποίος μας αποκαλύπτει ότι το τέταρτο άλμπουμ του group θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2009, κάπου μετά το καλοκαίρι...
Πώς πάρθηκε η απόφαση να παίξετε κι εσείς στη συναυλία-επανεμφάνιση των Ονειροπαγίδα; Είναι αποτέλεσμα φιλίας μεταξύ των δύο
groups ή θεωρείτε πως είστε στιλιστικά συγγενείς;«
Είμαστε φίλοι για αρκετά χρόνια πλέον. Φαντάζομαι ότι ένας λόγος είναι αυτός, αλλά ο πιο σημαντικός είναι ότι είμαστε μια δυνατή μπάντα συναυλιακά. Το αν θεωρούν ότι ταιριάζουμε στο στυλ, δεν το έχουμε συζητήσει ποτέ, αλλά δεν μπορώ να πω ότι απέχουμε και πολύ».Κλείνουν φέτος δέκα χρόνια από όταν ξεκινήσατε την πορεία σας ως Μέντα, αφήνοντας πίσω το παρελθόν σας ως Ομάδα Περιφρούρησης. Σκοπεύετε να το «γιορτάσετε
» με κάποια νέα κυκλοφορία ή με κάτι το special;«
Έτσι κι αλλιώς, ετοιμάζουμε το τέταρτό μας άλμπουμ, με σκοπό να κυκλοφορήσει μετά το καλοκαίρι. Αυτό νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να γιορτάσουμε τα δέκα χρόνια της Μέντας. Θα δούμε για κάτι περισσότερο, αργότερα μέσα στη χρονιά».Υπήρξαν στιγμές σε αυτά τα χρόνια που νιώσατε να πτοείστε και να θέλετε να τα παρατήσετε; Και αν ναι, τι είναι αυτό το οποίο σας κράτησε ενεργούς;
«
Δεν μιλάμε για το τέλος, ούτε ως ενδεχόμενο. Ελπίζουμε όταν έρθει να το νιώσουμε σαν κάτι φυσικό. Μας γεμίζει ακόμη η ύπαρξη της συγκεκριμένης μουσικής παρέας. Πέρα από αυτό, πάντα βάζουμε στόχο τη δημιουργία ενός επόμενου δίσκου, την προετοιμασία ενός επόμενου live κτλ. Προσπαθούμε να μένουμε συγκεντρωμένοι στο πλάνο που φτιάχνουμε κάθε φορά κι έτσι έχουμε ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίσαμε έως σήμερα».Στο
myspace σας περιγράφετε τη μουσική σας ως «ένα μίγμα alternative pop/rock με μια δόση punk attitude». Δεν θεωρείτε ότι η μουσική των Μέντα ανήκει στο mainstream όσον αφορά στις διεθνείς καταβολές της; Ή έχει να κάνει με το τι νοείτε ως mainstream στην Ελλάδα;«
Το τι θεωρεί ο καθένας εναλλακτικό στην τέχνη είναι υποκειμενικό. Εγώ λοιπόν θεωρώ εναλλακτικό στη μουσική (μιας και είναι γραμμένα από εμένα αυτά στο myspace): αυτό που διαφοροποιείται σε συνθετικές ιδέες, ερμηνείες και παραγωγή, από πολλά του είδους όπου ανήκει (ακόμη κι αν είναι pop) και επικοινωνεί με τους ακροατές του, μέσω προσπαθειών προώθησης που σέβονται τη μουσική, με το να μη τη ρίχνουν στα πανέρια των εταιριών-σούπερ μάρκετ. Τώρα, αν εσύ πιστεύεις ότι οι Μέντα ανήκουν στη ίδια κατηγορία με τη Britney Spears στο εξωτερικό και την Έλενα Παπαρίζου στην Ελλάδα – επειδή όλοι κάνουν pop – μας δίνεις ένα λόγο για να ξεκινήσουμε ομαδική ψυχοθεραπεία, γιατί φτιάχνουμε κάτι σίγουρα με λάθος τρόπο!».
Νιώθετε ότι έχουν συμβεί πράγματα στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία, στον χώρο όπου κι εσείς κινείστε; Υπάρχουν δουλειές συναδέλφων σας στα zeros τις οποίες να θεωρείτε ως ορόσημα για το μουσικό μας μέλλον;
«
Δεν νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω για δισκογραφικές δουλειές-ορόσημα, όχι επειδή δεν υπάρχουν σπουδαίες, αλλά επειδή ο χρόνος θα τις κρίνει. Πάντως οι Raining Pleasure, οι Callas, o Aγγελάκας, ο Κ. Βήτα και ο Coti Κ. έχουν κάνει πράγματα που μας άρεσαν πολύ».Με δεδομένο το ότι είχατε κι εσείς συμμετάσχει στο
Eurorevisions άλμπουμ, σας απασχολεί αλήθεια η Eurovision ως θέαμα ή ως κομμάτι της pop κουλτούρας ευρύτερα; Ή πιστεύετε ότι είναι, πια, ένας νεκρός μουσικά διαγωνισμός με ένδοξο παρελθόν;«
Δεν μας απασχολεί σχεδόν καθόλου. Λέω σχεδόν, γιατί μπορεί να κάτσουμε το σαββατόβραδο της ζωντανής μετάδοσης του διαγωνισμού, πάντα με παρέα, για να κάνουμε χαβαλέ με όσα προβάλλονται στην τηλεόραση. Προσπαθώντας βεβαίως, να ξεχωρίσουμε έστω κι ένα αξιοπρεπές τραγούδι, μέσα στο συρφετό της μουσικής βλακείας η οποία παρελαύνει από τη Εurovision κάθε χρόνο. Κάναμε τη διασκευή στο “Τσάρλι Τσάπλιν”, για το άλμπουμ που αναφέρεις, γιατί βρήκαμε την πρόταση ενδιαφέρουσα και το αποτέλεσμα καλό».Τι προσδοκάτε εσείς από τη νύχτα της
20ης Μαρτίου στο Gagarin 205;«
Μια συναυλία με πολύ και ζεστό κόσμο και συγκίνηση από την επιστροφή των Ονειροπαγίδα στην ενεργό δράση».
