Λίγο πριν την εμφάνισή των Ρόδες στο Synch, ο Αλέκος Σώρρος μίλησε στο Αvopolis για το τελευταίο τους album, για τις ζωντανές εμφανίσεις τους που προκαλούν διττά σχόλια και «έβαλε» τα έντεχνα απέναντι στα «σκυλάδικα»…
Πώς αντιμετωπίζετε το γεγονός ότι το Silent Disco ξένισε αρκετό από το κοινό σας επειδή δεν ήταν αμιγώς hip hop;
«
Δεν νομίζω πως μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό κι έτσι δεν μας απασχολεί. Σεβόμαστε το κοινό μας και σίγουρα δεν μας αρέσει να χαλιέται, αλλά από την άλλη εμείς ποτέ δεν δηλώσαμε hip hop group. Απλά το hip hop είναι ένα από τα πολλά στοιχεία τα οποία έχει αυτό που παίζουμε. Ακόμα και ο πρώτος δίσκος. που σίγουρα έχει πιο πολλές αναφορές στο συγκεκριμένο είδος, δεν μπορείς να πεις πως είναι ένας αμιγώς hip hop δίσκος. Αυτό που μάλλον φταίει δεν είναι η μουσική μας, αλλά το παρελθόν κάποιων από εμάς στο hip hop. Αλλά αυτά είναι παρελθόν. Οι Ρόδες είναι άλλο πράγμα».Ήταν μήπως μια κίνηση για να τραβήξετε και ένα πιο
rock κοινό ή ήταν μια εσωτερική ανάγκη σας;«
Δεν υπάρχει καμιά απολύτως στρατηγική πίσω από το Silent Disco. Ο δίσκος γράφτηκε σε μια περίεργη περίοδο, γεμάτη εντάσεις, κόντρες και ανακατατάξεις. Γενικά μια μυστήρια θολούρα και τελικά προέκυψε αυτό. Ούτε κι εμείς δεν ξέραμε που θα πάει. Κάτω από άλλες συνθήκες ίσως να κάναμε κάτι τελείως διαφορετικό. Οπότε ήταν μάλλον θέμα timing».
Στο πρώτο κομμάτι (“Κιούμπρικ”) του δίσκου, έχω την εντύπωση ότι ακούγατε
«
Κοίτα, αν βάλεις κάτω αυτά που ακούμε και οι 6 μαζί, καλύπτουμε ένα τεράστιο μουσικό φάσμα. Σε κάποια τα βρίσκουμε, σε κάποια κράζουμε ο ένας τον άλλον, αλλά όλοι συμφωνούμε πως τα πάντα χωράνε παντού και πως τελικά η μουσική είναι ένα πράγμα. Οπότε, όταν γράφουμε, χρησιμοποιούμε οτιδήποτε μας κάθεται καλά στο αυτί, ανεξαρτήτως ταμπέλας».Τα
live σας πολλές φορές χάνουν τη συνοχή τους λόγω έλλειψης αυτοσυγκέντρωσης. Το θεωρείτε πρόβλημα ή πιστεύετε ότι ταιριάζει στον χαρακτήρα της μπάντας;«
Το θέμα είναι πως αν θέλαμε να ήμασταν 6 σοβαροί επαγγελματίες που βγαίνουν και εκτελούν άψογα ένα πρόγραμμα θα παίζαμε σε κανένα σκυλάδικο να βγάζαμε και κανα φράγκο. Αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Εμείς βγαίνουμε απλά να παίξουμε τη μουσική μας και να περάσουμε καλά με τον κόσμο από κάτω. Τις πιο πολλές φορές δεν έχουμε καν playlist. Είναι σαν να έχουμε βγει για ποτό και ταυτόχρονα βάζουμε και την μουσική στο μαγαζί. Σίγουρα κάποιες φορές το παρακάνουμε λίγο αλλά αν χαθεί κι αυτή η αίσθηση του χαβαλέ και της χαλαρότητας δεν θα υπάρχει λόγος να παίζουμε».
Πώς βλέπετε την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα;
«
Όπως ήταν από τότε που την ξέρουμε. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν αλλάζει τίποτα. Ακόμα και κάποιες κινήσεις αντίδρασης που γίνονται κατά καιρούς είναι ίδιες με πριν από 10 και 20 χρόνια. Κατά βάθος όλοι ξέρουμε πως τελικά δεν καταλήγουν πουθενά. Αλλά πάντα ελπίζεις, δεν έχεις κι άλλη επιλογή».
Στο “
«
Μα το πρόβλημα δεν είναι η Βανδή και η κάθε Βανδή. Το «σκυλάδικο» με την ευρύτερη έννοια, είναι αυτό που είναι εδώ και 30 χρόνια. Έχει πλέον εδραιώσει τη θέση του στην ελληνική μουσική. Το πρόβλημα είναι οι άλλοι, οι έντεχνοι και καλά. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον 14χρονο που ακούει Καλομοίρα. Τι να ακούσει δηλαδή ; Η άλλη πλευρά τι έχει να αντιπροτείνει; Τις μεταπολιτευτικές εμμονές της; Οι άνθρωποι ζουν 40 χρόνια πίσω. Καλύτερα η Καλομοίρα, τουλάχιστον έχει πλάκα. Ευτυχώς όλο και περισσότερος κόσμος δεν ακούει ελληνική μουσική. Λίγο να ακούσεις τι γίνεται έξω, καταλαβαίνεις πόσο αστείοι είμαστε».Υπάρχουν σχέδια για επόμενο δίσκο;
«
Έχουμε αρχίσει σιγά-σιγά να δουλεύουμε κάποια καινούρια πράγματα. Δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο πλάνο. Πάμε και βλέπουμε. Πάντως έχουμε μια τάση για θόρυβο!».
