Καλή φάση το έκτακτο Παρατηρητήριο της Παρασκευής για το νέο album των Ghost. Καιρό είχα να γράψω κάτι τόσο βιαστικά και με τόσο ενθουσιασμό. Μπορώ να πω ότι τρεις μέρες αργότερα, δεν θα άλλαζα ούτε κόμμα και αυτό είναι κάτι όμορφο για τον δίσκο, που μάλλον θα πάει καλά. Ε, δεν είναι και Σεντζούτσου να σκίσουμε τα καλσόν μας αλλά κάτι κάνει. Πάμε παρακάτω.
Για το σημερινό Παρατηρητήριο έλεγα να κάνω αντιπολεμικό αφιέρωμα με πολλές γνωστές και άγνωστες μπάντες που χρησιμοποιούν τα ξεκοιλιάσματα μεταφορικά για να τονίσουν την αγριότητα του πολέμου. Όμως επειδή η δική μου προσέγγιση επί του πολέμου δεν είναι ολιστική και επειδή δεν έχω μελετήσει σωστά το φενγκ σούι εν καιρώ πολέμου, σας προτρέπω να πάτε σήμερα το μεσημεράκι στο Σύνταγμα, στην αντιπολεμική συναυλία της Μποφίλιου. Η αλήθεια είναι ρε μάγκες ότι όταν ακούς το Η Καρδιά Πονάει Όταν Ψηλώνει, δεν γουστάρεις να πας πόλεμο. Ήδη από το πρώτο κουπλέ, πετάς αηδιασμένος τα όπλα και τρέχεις να γλωσσοφιλήσεις τον εχθρό. Αυτά είναι τραγούδια ρε μλκες.
Σε άλλα νέα το Rockwave Festival επιστρέφει στις 22 Ιουλίου στο Terra Vibe και ήδη έχει ξεκινήσει η πρώτη παράθεση ονομάτων που παίζει να δούμε στο συγκεκριμένο date. Επειδή ο προμότερ υπαινίχθηκε ακροστιχίδα με τα bold γράμματα της σχετικής ανάρτησης, ειδικά κλιμάκια αποκρυπτογράφων έχουν αναλύσει το κείμενο και λογικά θα ετοιμάσουν το πόρισμα αμέσως μετά τις επίσημες ανακοινώσεις του billing, με το ζουμί να εντοπίζεται “το είχα βρει εγώ αλλά δεν το έλεγα για να μην κάνω ζημιά στον διοργανωτή”. Γμμν κλγδ ταλεγαμενάκηδες σας σιχαίνομαι. Το όνομα που έχουν εντοπίσει τα περισσότερα από τα τσακάλια είναι οι Social Distortion. Αφού μαζέψαμε στην χώρα μας όλους τους boomers από όλα τα γνωστά είδη μουσικής, σειρά έχει το punk. Σε περίπτωση που έρθουν, ελπίζουμε να παίξουν τίποτα ξεχασμένο από τα ‘80s.
Ας μιλήσουμε και για ένα album που άκουσα πρόσφατα και μου άρεσε αρκετά έως πολύ. Ο Author&Punisher κυκλοφορεί μέσω της Relapse τον δίσκο Krüller, ο οποίος παίζει μπάλα σε ένα industrial/drone/dance metal περιβάλλον, που ας πούμε ότι γεφυρώνει τους Deftones με τον Perturbator. Σίγουρα εδώ θα βρεις μουσική για να κάνεις γλυκό έρωτα, αφού έχει όλες αυτές τις υφές που επιβάλλουν την απαλαγή των περιττών ρούχων. Όμως σε δεύτερη ανάγνωση, περιλαμβάνει συμμετοχές από τους Danny Carey και Justin Chancellor των Tool, οπότε το σεξάκι πάει περίπατο και η συνεύρεση περιπλέκεται με ακολουθίες φιμπονάτσι. Πέρσον'λι σπίκινγκ λειτουργώ και κάτω από πνευματικά δύσκολες καταστάσεις, οπότε μου άρεσε.
Ελάχιστα λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο σας θα χρειαστώ για να ακούσετε την παραπάνω full length (υστερικά γέλια) κυκλοφορία από το one man project Homeskin. Ο συνθέτης και πολυεργαλειοπαίχτης, ωπ σόρρυ, ήθελα να γράψω πολυοργανοπαίχτης με το όνομα Garry Brents, διαμένει στο Texas και είπε να βγάλει έναν emo-violence screamo grindcore δίσκο 9 λεπτών για να κερδίσει τις εντυπώσεις. Τον ονόμασε (ειρωνικά;;;) Cries Methodically . Δεν κατάφερα να διακρίνω την μέθοδο. Εάν δεν καταλάβετε τι ακριβώς παίζει με την περιγραφή μου, μην χαλιέστε καθόλου αφού και μόνοι σας μπορείτε σε μόλις εννέα λεπτά , να σχηματίσετε άποψη. Πάμε λίγο.
Στις εμπορικές προτάσεις της εβδομάδας, θα κινηθώ προς ηλεκτρονική μεριά, με σκοπό να σας ξεκουράσω. Εκεί θα βρω τον γλυκό Simon Green (aka Bonobo) ο οποίος μας έσκασε φέτος έναν εξαιρετικό downtempo / trip hop / chill / danceable δίσκο, που τιτλοφορείται Fragments και αποτελεί την ιδανική προετοιμασία της εύθραυστης ψυχολογίας μας για το καλοκαίρι, που άντε να έρθει, βελάξαμε φέτος. Άρεσε και στην Σκραπαλιώρη (διάβασε εδώ εάν θες σοβαρές αναλύσεις και όχι τις δικές μου μλκιες), άρεσε και σε μένα, λογικά θα σου αρέσει και σένα, εάν δεν είσαι κανένας οπλαρχηγός του αγνού metal.
Πάμε σε κάτι εντελώς χαβαλέ σαν πρόταση που πιθανότατα θα πάει πολύ καλά γιατί πέρασα όμορφες ώρες ακούγοντας το, οπότε λογικά θα βρει κοινό. Τους Ψ.Χ. λογικά τους ξέρετε και ίσως σας έχουν κρατήσει παρέα. Λοιπόν υπάρχει μια αντίστοιχη μπλακομεταλική φασούλα στην Καλιφόρνια αλλά εδώ οι τύποι (ή ο τύπος ) παίζουν αυτό το raw black metal συνδυάζοντας το με χαρωπό punk / post punk / synth punk. Η κυκλοφορία των Weeping Coffin ονομάζεται F.B.I. κυκλοφορεί μέσω της αντίφα Grime Stone Records, οπότε νομίζω καταλαβαίνουμε όλοι μας, ότι το περιεχόμενο των στίχων θα είναι εκδηλώσεις απέραντης αγάπης για το επιτελικό κράτος των Η.Π.Α. Τα λέμε την επόμενη Δευτερούλα ρε αγάπες.
