Ας πούμε ότι με το σημερινό Παρατηρητήριο θέλουμε να εξιλεωθούμε για το προηγούμενο ενώ ταυτόχρονα θα σχολιάσουμε την επικαιρότητα με τρόπο μοναδικό. Χαμούλης επικράτησε στο αμέσως προηγούμενο διάστημα στα social media που συχνάζω με "παρεξήγηση" που έγινε μεταξύ γνωστής φίρμας-εφαρμογής ψηφιακών παραγγελιών και αρκετών εκ των εργαζoμένων της. Δεν μπαίνω στο ψητό και δεν κατεβάζω χρστπνγιες γιατί σίγουρα θα παραμονεύουν ευαίσθητοι νομικοί σύμβουλοι που θα εξετάζουν κάθε άρθρο για “δυσφήμιση” και εγώ το Avopolis το πονάω, το νιώθω σαν το σπίτι μου. Όμως υπάρχουν τρόποι να εκφράσεις πολλά περισσότερα μέσα σε χίλιες λέξεις σε σχέση με ένα τσιτάτο ή ένα #cancelmplampla. Ό,τι μπορεί ο καθένας πράττει. Εγώ σήμερα, σεβόμενος την ανάγκη όλων σας να τρώτε junk food, θα σας παραθέσω κάποιες εύκολες συνταγές μαγειρικής για άτομα που δεν μαγειρεύουν ώστε να μην χρειάζεται να παραγγείλουν. Μάλιστα αυτά τα νοστιμότατα σκουπιδοφαγητά, που θα βρείτε παρακάτω θα μπορείτε να τα φτιάξετε, ακούγοντας μουσική που επίσης θα σας προτείνω στις ίδιες γραμμές. Τι άλλο να κάνω για εσάς ρε μλκες;
Πίτσατοστ ή Pizzatoast ή Pizza για άτομα που τρώνε Toast
Για την συνταγή θα χρειαστείτε ένα μεγάλο ταψί, το οποίο θα αλείψετε με βούτυρο. Εάν έχετε χοιρινό λίπος ακόμα καλύτερα. Σας συμβουλεύουμε να μην βάλετε baby oil γιατί δεν έχει ωραία γεύση. Ανοίγουμε μια συσκευασία ψωμί του τοστ. Μην πηγαίνετε να αγοράσετε από φούρνο τίποτα προζυμένια ψωμιά με σπόρους και μλκιες, κανονικό ψωμάκι του τοστ με συντηρητικό χρειαζόμαστε για να αντέξει extra 1-2 μέρες για πρωινούλι με τον καφέ. Απλώνουμε τις φέτες του τοστ στο ταψί, σαν να θέλαμε να παίξουμε πασιέτζα, όμως προσοχή να ακουμπάνε οι πλευρές μεταξύ τους. Εάν θέλετε κόβετε με μαχαίρι ή ψαλίδι το γύρω γύρω που είναι σκληρό και χαλάει την υφή. Παίρνουμε την κέτσαπ (αν δεν έχεις κέτσαπ στο σπίτι, σταμάτα να διαβάζεις το κείμενο) και με μεθοδικότητα απλώνουμε με το κουτάλι την κόκκινη σάλτσα που βρίσκεται μέσα στην κέτσαπ, πάνω στην επιφάνεια των ψωμιών. Μικρό διάλλειμα για μουσική. Ο King Ketchup είναι ένας παρανοϊκούλης από τη Νέα Ζηλανδία που παίζει κάτι κοντά στο alternative/punk/garage που κάποτε ήταν κάτι σημαντικό στα τέλη ‘90s – αρχές ‘00s. Πέρσι έβγαλε δίσκο με τίτλο Special Blend, τον οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους γουστάρουν τους Faith No More, τους Primus και λοιπούς τρελούληδες. Από τότε ήδη μετράει δύο σινγκλάκια και συνεχίζει απτόητος. Το φετινό το βρίσκεις από κάτω. Περνάς ωραία εδώ.
Έπειτα βγάζουμε από το ψυγείο τις φέτες γαλοπούλα, τις απλές, από αυτές που βάζουμε στο τόστ. Τις κόβουμε μικρότερα κομμάτια και τις απλώνουμε άναρχα για να φαίνεται ότι κάτι κάνουμε. Βγάζουμε από το ψυγείο το τριμμένο τυρί. Αν δεν είναι τριμμένο, το τρίβουμε. Δεν χρειάζεται να το βάλεις πίσω στο ψυγείο, ώστε να το βγάλεις από εκεί επειδή το λέει η συνταγή. Το απλώνουμε εξίσου άναρχα, αν πέφτει από ψηλά ακόμα καλύτερα γιατί αυτή η πτώση από ύψος ενσωματώνει την γεύση στο εσωτερικό της κάθε τυρονυφάδας. Απλά ίσως χρειαστεί να πλύνεις τον πάγκο και να ρίξεις κανένα σφουγγάρισμα ώστε να χάσεις καμία θερμίδα με τις μλκιες που τρως. Ψήσιμο 10-12 λεπτά στους 180 βαθμούς και είναι έτοιμο. Για τους μύστες, το φαγητό απογειώνεται αν βάλεις μια κουταλιά τυρί Φιλαδέλφεια με λίγο πάπρικα πάνω σε κάθε φέτα. Και μιας και είπαμε Philadelphia, θυμήθηκα μια τοπική δισκογραφική εκεί στην Αμερική που βγάζει που και που καλά πραγματάκια. Η Electric Talon Records για φέτος, πέρα από κάποια πολύ ελπιδοφόρα σινγκλάκια των Niamh έχει κυκλοφορήσει ένα φοβερό split με τίτλο Vigils στο οποίο συμμετέχουν οι Tel και οι Age of the Wolf. Οι μεν Tel παίζουν εξαιρετικό αμερικάνικο doom με μια γλυκιά φωνούλα που τους συνδέει με το psych/folk, ενώ οι άλλοι κάνουν την προσπαθειούλα τους στο sludge, εντάξει δεν ξετρελάθηκα. Μιας και είστε εδώ τσεκάρετε το Lowlife των Tel, του 2019.
Μεξικάνικο Γεύμα ή Γουακαμόλε με Νάτσος
Δεν ξέρω πότε ακριβώς ήρθε σε πρώτη επαφή ο Έλληνας με το μεξικάνικο. Λογικά κάποιος μεγάλος πολιτικός ή εφοπλιστής θα μας έφερε το γουακαμόλε, όπως ο Καποδίστριας μας έφερε τις πατάτες τηγανητές ή κάτι τέτοιο -δεν θυμάμαι, ήμουν μικρός. Για να απολαύσετε ένα όμορφο μεξικάνικο γεύμα θα χρειαστείτε ένα ώριμο αβοκάντο. Για να καταλάβετε τί εννοούμε ως ώριμο εννοούμε περίπου τον δίσκο που βγάζουν συνήθως οι μπάντες όταν δεν έχουν ιδέες και επειδή κάτι ευγενικό πρέπει να γράψουν οι μουσικογραφιάδες, το αναφέρουν ως “το πιο ώριμο album τους”. Πίσω στην συνταγή. Εάν το αβοκάντο δεν είναι ώριμο, φάε κάτι άλλο. Εάν το ζουπάς και νομίζεις ότι είναι το δεύτερο πιο μαλακό πράγμα που έχεις πιάσει στην ζωή σου, προχωράμε. Καθαρίζουμε το αβοκάντο και το πολτοποιούμε με ένα πιρούνι. Εάν δεν καταλαβαίνεις την έννοια της πολτοποίησης με πιρούνι, ακούς το φρέσκο, μεξικάνικο ντεθάκι των Morbid Messiah, από το φετινό EP τους Disgorged In the Coffin και πιάνεις ακριβώς το νόημα.
Εδώ θέλω την προσοχή σας. Για την υλοποίηση της υπόλοιπης συνταγής θα χρειαστεί η χρήση μαχαιριού και δεξιότητες που ίσως είναι πέρα από τις δυνάμεις σας. Θα χρειαστεί να κόψετε σε πολύ λεπτά κυβάκια τα εξής συστατικά: 1 σκόρδο, 1 κρεμμύδι, 1 κόκκινη πιπεριά και 1 ντομάτα (χωρίς τα σπόρια). Αντιλαμβάνομαι την σοβαρότητα της στιγμής, ίσως έχετε ήδη σταματήσει να διαβάζετε, η πρώτη φορά είναι δύσκολη, μετά θα αισθάνεστε χειρουργοί. Και μιας και είπα χειρουργοί, έβγαλαν νέο δίσκο οι Carcass κάτι το οποίο θεωρώ δεδομένο ότι γνωρίζετε. Αυτό που δεν γνωρίζετε (πιθανώς) είναι η ύπαρξη των Total Recall, μιας death/metalcore μπάντας από το Μιλάνο, που παίζουν μουσική στη μνήμη ενός φίλου τους που πέθανε νέος και κυκλοφόρησαν μόλις το πρώτο τους album με τίτλο Always Together του οποίου το εξώφυλλο μου θύμισε τους Carcass εντελώς συμπτωματικά (sic). Συγκινητική η προσπάθεια τους από κάθε άποψη. Από εκεί επιλέγουμε κάτι όμορφο για την περίσταση.
Αφού πετσοκόψουμε τα πάντα, θα τα βάλουμε μαζί με το πολτοποιημένο αβοκάντο και θα τα ανακατέψουμε καλά, προσθέτοντας λίγο λάδι, λίγο λεμόνι, λίγο αλάτι και πάπρικα -όχι ότι παίζει ρόλο, απλά όλοι τις βάζουν αυτές τις μλκιες, τις βάζω και εγώ. Να πω την αλήθεια, οι γευστικοί μου κάλυκες έχουν χαλάσει από τότε που τρεφόμουν μόνο με σουβλάκι-πίτσα-καρμποναρα μέχρι να πάρω πτυχίο, πλέον όλα τα βρίσκω τέλεια. Τέλοσπαντων, ας είναι. Το παραπάνω γουακαμόλε, για να μπορεί να κατέβει στο στομάχι και κυρίως για να παραμείνει εκεί αρκετό διάστημα ώστε να στερεοποιηθεί -if u know what I mean- χρειάζεται να πλαισιωθεί με nachos ή πικάντικα πατατάκια. Ναι, για τέτοια ποιότητα μιλάμε.
Παρά τα σκουπίδια που σας τάισα σήμερα, παραμένω εκλεκτικός στην μουσική που ακούω και γι’ αυτό θα σας προτείνω την παρακάτω δισκάρα ολκής που ελπίζω να σας αρέσει. Εγώ έχω πάθει πλάκα και θα πρέπει οι κύριοι αστέρες Mastodon να κάνουν κάτι πολύ καλό για να τους ρίξουν από την θέση που τους έχω βάλει για το είδος που πρεσβεύουν. Οι Δανοί kollapse παίζουν αυτό το prog/sludge/post/hardcore ιδίωμα και θριαμβεύουν αφού και οι έξι συνθέσεις του Sult στάζουν κάβλα. Απλά πράγματα. Τα λέμε την επόμενη Δευτέρα με ακόμα μεγαλύτερα κέφια.
