Το Παρατηρητήριο της Δευτέρας γιορτάζει τα πρώτα του γενέθλια. Πέρασε ένας χρόνος από τότε που τα είπαμε για πρώτη φορά από την φιλόξενη αγκαλιά του Avopolis και ήδη έχουν γραφτεί 50 Παρατηρητήρια, το καθένα ξεχωριστό και μοναδικό στην καρδιά μου. Είναι όλα παιδιά μου, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα μούλικο και αν δεν είχαμε την κατάθλιψη της καραντίνας σίγουρα τα κείμενα θα ήταν ακόμα καλύτερα. Πασχίζοντας να βρω ενδιαφέρον σε μια αδιάφορη εποχή, που όλα έχουν παγώσει, ο μόνος μου στόχος ήταν η ψυχαγωγία μέσω του λόγου και της μουσικής. Ελπίζω να το καταφέραμε σε κάποιο ικανοποιητικό βαθμό, θα άλλαζα σίγουρα αρκετά πράγματα στη διαδρομή και ίσως έπρεπε να είμαι πιο καυστικός σε κάποια άλλα θέματα που θίχτηκαν. Για αυτό είμαστε εδώ όμως, για να προσπαθούμε και εν τέλει να προχωράμε. Η ιδέα του Παρατηρητηρίου ανήκει στην νέα αρχισυντάκτρια του Avopolis, που κλείνει χρόνο μαζί με αυτό. Ζήτησα από την Ελένη Τζαννάτου, μια σύντομη επίσκεψη της στον Θάλαμο Επικοινωνίας. Πιο σικέ και από τοπικό Δ' Αγγλίας, θα πει κάποιος. Δίκιο θα έχει, αλλά διάβασε πρώτα ρε κλγδ.
Γλυκιά μου αρχισυντάκτρια σε καλωσορίζω στον Θάλαμο Επικοινωνίας για την επετειακή έκδοση του Παρατηρητηρίου. Ελπίζω να κάνουμε μια καθόλου γλειψιάρικη, σύντομη και περιεκτική συζήτηση. Ξεκινάω εγώ, προσθέτεις και εσύ. Ο κόσμος του Avopolis, ενός ιστορικού site, αγκάλιασε το Παρατηρητήριο καταρχήν ή κάθομαι και γράφω άρθρα για τους φίλους της Επιτροπής και το ΚΨΜ; Καλώς τα μάτια μου τα δυο, χαίρομαι που με σώζεις για λίγο από το editing κι από το να ρίξω τα μάτια μου στη χλωρίνη. Οι φίλοι και σύντροφοι της Επιτροπής και του ΚΨΜ είναι και δικοί μας φίλοι, σε διαβάζει όλη η πλάση. Εντάξει, κάποιοι θα έκαψαν μερικά εγκεφαλικά κύτταρα μέχρι να καταλάβουν τι στο διάολο γίνεται σε αυτή τη γλυκιά πετσοκοπέ γωνιά του Avopolis, αλλά τα κύτταρα είναι για να καίγονται.
Τα όμορφα κύτταρα, όμορφα καίγονται. 50 Παρατηρητήρια μου πήρε για να δω ότι το ταγκ στο site γράφει «παραηρητήριο». Πιστεύεις ότι στο μέλλον, θα ήταν καλύτερα να το κάνω «παραουρητήριο» ή ακόμα καλύτερα «παρατυριτήριο»; Γνωστή μάστιγα του κλάδου το εγκεφαλικό στα δάχτυλα. Αν και το παραουρητήριο θα ήταν ταιριαστό γιατί τους κατουράς, θα πάω με το παρατυριτήριο, τόσο γιατί το τυρί είναι ίδιον του χατζημεταλλισμού, όσο και γιατί εάν αποσυνθέσεις την αρχισυντάκτρια, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν λίγο κρασί, αρκετό τυρί και πολλές άχρηστες πληροφορίες. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις. Θα συμφωνούσε και ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης σε αυτό.
Τι αλλαγές θα ήθελες να προτείνεις, γενικότερα; Εντελώς δημοκρατικά, ό,τι θέλω θα κάνω στο τέλος...Αλλά θα ήθελα την σοβαρή γνώμη σου. Η Δημοκρατία πέθανε, σε ποια χώρα ζεις;
Έλα ντε. Αν με ρωτάς τα δικά μου αγαπημένα Παρατηρητήρια είναι η επιστολή προς την Μενδώνη επειδή είδα μπροστά για αυτή την περιπτωσούλα και σίγουρα οι χτζμτλ ήρωες του 1821. Έχεις κάποιο που θυμάσαι; Αν ναι ποιο; Και αν ποιο, γιατί; Σίγουρα το πρώτο που έκανε το μπάσιμο και αποτύπωσε γλαφυρά τον ταϊλανδέζικο πολιτισμό και εκείνο με τη Μόνικα γιατί τη μέρα που το διόρθωνα ο αλγόριθμος του YouTube με οδήγησε απ' το γλυκό πρωί στα τσιφτετέλια και γλίτωσα κάποια νερόβραστη indie μαλακία που θα άκουγα υπό άλλες συνθήκες. Άσε που, θυμόσουν εσύ ότι το «Τώρα Μου Μιλάει» της Στέλλας Γεωργιάδου είχε και rap μέσα;
Το θυμόμουν γιατί έχω δει Ησαΐα Ματιάμπα με Στέλλα Γεωργιάδου στον στρατό, σε βραδιά Νεοσύλλεκτου. Έδωσα πόνο στο ρεφραίν μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματος μου. Τελικά ο καθένας συνδέει το Παρατηρητήριο με δικά του θέματα και αυτό είναι κάτι όμορφο. Κλείνω αυτή την πολύ εποικοδομητική συζήτηση με μια ευχή, τα Παρατηρητήρια να τα εκατοστίσουμε, δλδ να βγάλουμε έστω ακόμα έναν χρόνο και βλέπουμε. Ρεαλισμός λέγεται αυτό, Ελένη μου. Κλείσε εσύ. Σε 50 εβδομάδες, πάλι εδώ θα είμαστε, μπορεί και όχι, ποιος ζει ποιος πεθαίνει. Θα κλείσω, λοιπόν, με ένα καίριο ερώτημα, Επίτροπε, που μπορεί να έχει εκφραστεί ή και απαντηθεί στον πολιτισμικό σύλλογο του ΚΨΜ, μπορεί και όχι. Αν ο Μένιος Φουρθιώτης ήταν metal μπάντα, ποια θα ήταν;
Δεν ξέρω για μεταλ, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι τόσο γλοιώδες. Αλλά νομίζω μια εικόνα = 1000 λέξεις:
Πολύ χάρηκα που τα είπα με την Ελένη. Καλό κορίτσι. Επίσης καλά παιδιά έχουμε και μέσα στο ΚΨΜ. Ο πολυχώρος αυτός που έπεσε 2 φορές (η πρώτη λόγω της μπούκας στο Καπιτώλιο, η δεύτερη λόγω των γεγονότων της Νέας Σμύρνης, να τα λέμε όλα σπαθάτα) πλέον έγινε ακόμα πιο ελεύθερος. Και επειδή είναι ελεύθερος, μέλη του ΚΨΜ μιλούν για το Παρατηρητήριο. Πάμε να δούμε τι τους πρόσφερε, τελικά, το Παρατηρητήριο:
«Με βοήθησε να ανοίξω του μουσικούς μου ορίζοντχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα»
«ψάχνεσαι για κοπλιμέντα ρε μλκα; Γουστάρουμε τη στήλη σου ρε φίλε γιατί έχεις ανοιχτό μυαλό, ανατρεπτικό χιούμορ και ιντριγκαδόρικη μουσική παιδεία. Τι θες τώρα να σoy κάνουμε και μασάζ στους ώμους;»
«Γουστάρουμε συνδυασμό χιούμορ-μουσικές επιλογές ειδικά όταν αναφέρεσαι σε τοπικές μπάντες Ουρουγουάης όπου ο τραγουδιστής τους ήταν πρώην ντράμερ σε άλλη τοπική μπάντα της Λιθουανίας και δεν έχει αναγνωριστεί ποτέ το ταλέντο του»
«Ωραίος, πολύ καλή θεματολογία, σούπερ μουσικές, γενικά καλογραμμένα κείμενα, άλλοτε πάρα πολύ, άλλοτε κάπως λιγότερο, ωραίο καυστικό χιούμορ. αν φύγει τελείως και το ultra arrogant ύφος τσίλι καφενείου, στο οποίο καμιά φορά ρέπεις και είναι αχρείαστο νομίζω, γιατί έχεις ήδη δικό σου προσωπικό ύφος, θα είναι ακόμη καλύτερα τα κείμενα. ιδίως απολαυστικές για μένα και εξαιρετικά πνευματώδεις είναι οι ερωτήσεις και τα σχόλια στις συνεντεύξεις.»
«Μ’άφησε έγκυο...»
«Αν το μέταλ ήταν ένα μεσαιωνικό κάστρο, όπου το ΚΨΜ θα ήταν η γεμάτη μεθύστακες, ραψωδούς και περιηγητές ταβέρνα που μυρίζει αλκοόλ και ψητά κρέατα, το παρατηρητήριο θα ήταν ο προμαχώνας από τον οποίο το ακούραστο βλέμμα του Επίτροπου φέρνει τα νέα από τη πεδιάδα και τα βουνά πέρα από το κάστρο στους κατοίκους, που δεν είναι τα νέα ακριβώς, αλλά με μια λυρική απόδοση παραμυθά, δηλαδή όπως ακριβώς τα χρειάζονται οι θαμώνες.»
«Κατάλαβα οτι το να ακούω γκόθικ ρέγγε διασκευασμένη από την φιλαρμονική ορχήστρα της Μαδαγασκάρης με Ουζμπέκο μαέστρο, έχει νόημα! Επίσης κατάλαβα ότι δεν έχω σωτηρία...»
«Μέσα από το Παρατηρητήριο διαπίστωσα με σχετική έκπληξη ότι το σύγχρονο μεταλ κοινό έχει ξεβλαχέψει και οτι το grindcore θεωρείται πλέον legit μουσική. Προφανώς μέχρι τώρα ζουσα σε σπηλιά.»
«Έχεις το τρίπτυχο ωραία μουσικά γούστα, τρόπο σκέψης και χιούμορ. Αλλά απέτυχες ως καπεταναίος του κψμ οικτρά, οι μονομειντεν και μονομανογορ αυξάνονται και πληθύνονται. Ξηγήσου καμία στείρωση να σωθούμε…»
«Γέλιο και ειδικά εκεί με τους ήρωες 21 και το μέταλ...βασικά από μουσικές όλο κάτι σωσμενα βάζεις οπότε ούτε καν θυμάμαι κανένα καλό...σίγουρα θα είχε παίξει και τπτ καλό χατζηδικο και δε θα θυμάμαι...»
«Σε συνέχεια ενός ανωτέρω ποστ σε ευχαριστώ για τους Red River Dialect, αν και δεν θυμάμαι αν το είχα δει στη σελίδα σου ή στη στήλη σου. Καλή καρδιά.»
«Merci Επίτροπε για τους 20 μη μέταλ δίσκους του 2020 (και γενικά για τέτοια ποστ, βλ. Rosalie Cunningham)»
«Κατάλαβα ότι δεν είμαι ο μόνος "ανώμαλος" όπως με λένε οι φίλοι μου που μπορεί να ακούει τζαζ και indie εκτός από metal.»
«Έχοντας χάσει για χρόνια την επαφή με νέες κυκλοφορίες αυτής της μουσικής και ακούγοντας #monomaiden και Metallica για χρόνια, μέσω του Παρατηρητήριου απέκτησα επαφή με το 2020 και κατάφερα να καταλάβω πλέον τι παίζει με τη μουσική αυτή. Βρήκα πολύ πράμα να ασχοληθώ. Και συνήθως μέσα στα ακούσματα μου. Kudos!»
Πάνω κάτω αυτά είχαν να μας πουν οι φίλοι της Επιτροπής και τους ευχαριστούμε. Γνωρίζουμε ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου ανάμεσα και δεν είναι τα πάντα καλώς καμωμένα προφανώς. Αφού δηλώσω συγκινημένος και ευχηθώ οι συνθήκες που θα γραφτούν τα επόμενα 50 Παρατηρητήρια να είναι εντελώς διαφορετικές, προς το καλύτερο, θα σας αποχαιρετήσω μέχρι την επόμενη Δευτέρα, με ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια, που λατρεύω να ακούω ξανά και ξανά.
