Μπορούν οι παρελθοντολάγνοι των Radiohead να «κράζουν» όσο θέλουν την τοποθέτηση του καινούριου κομματιού του Snik στα νέα του Avopolis, όμως ο κόσμος έχει αλλάξει: σε 1 εβδομάδα έρχεται στην Αθήνα ο J Balvin, ενώ 20άχρονα από τους δρόμους μετράνε μαρούλια με έτοιμα ραπ/τραπ beats από το εξωτερικό...

Ζούμε την εποχή της μεγάλης αντίφασης, θαρρώ. Ενώ πλέον το κρατάμε αληθινό σε ουσιαστικό μουσικό επίπεδο, η ανάγκη του φαίνεσθαι δεν μας επιτρέπει να ξεχωρίζουμε πού βρίσκεται το καλό γούστο...

Καθώς ήρθε και επισήμως το φετινό καλοκαίρι, η σημερινή στήλη αφιερώνεται εξ ολοκλήρου σε προτεινόμενα θεάματα και στη φρέσκια μουσική που έχει ξεχωρίσει ως τώρα...

Ο ενθουσιασμός της στήλης για την επιστροφή του Tyler The Creator, οδήγησε σε διαξιφισμούς με την αρχισυνταξία. Τι αποτιμούμε τελικά και πώς το αποτιμούμε; Πόσο ρόλο παίζει η προσωπικότητα ενός καλλιτέχνη και οι παράπλευρες δραστηριότητές του, καθώς οδεύουμε για τη 2η δεκαετία της χιλιετίας; Μια κουβέντα στο παρόν, για το σχήμα του μέλλοντος... 

Είχαμε προβλέψει ότι αλλάζει η δυναμική της ανεξάρτητης σκηνής στην Ελλάδα. Και τώρα μπορούμε και να το τεκμηριώσουμε, με απλά παραδείγματα, αλλά και με αριθμούς, εστιάζοντας στον Sillyboy, στον Saske και στον Χρήστο Μάστορα από το συγκρότημα Melisses...

Αν δεν είσαι έτοιμος να περιοδεύσεις στον κόσμο και δεν έχεις τον δίσκο γύρω από τον οποίον θα στηθεί μια βιομηχανία τουλάχιστον 100.000 ευρώ, μην ελπίζεις ότι το Pitchfork θα γράψει για σένα. Το ίδιο και σε μικρότερη, τοπική κλίμακα...

Γύρω στις 3 το πρωί, βράδυ Σαββάτου, το δίλημμα είναι ένα στα μπαρ της Αθήνας: «Πάμε Dybbuk (deep house club) ή Κωνσταντίνο Αργυρό να προλάβουμε το "Ξημερώματα"»; Και κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι κάτι τέτοιο δεν έχει συνέπειες και για την εναπομείνασα εναλλακτική κουλτούρα της πόλης...

Σπαταλάω ώρες στο παγκόσμιο networking και από το υστέρημά μου ξοδεύω ευρώ >1000 (άνω των Χιλίων) για όλα τα συνοδευτικά μιας κυκλοφορίας. Και πάλι τα κομμάτια θα κάτσουν στο Spotify και στις άλλες πλατφόρμες, με το εφιαλτικό πλέον σηματάκι των plays <1000 (κάτω των Χιλίων) να θυμίζει σε όλους –ασχέτως ταλέντου, ομάδας, εργατοωρών και όρεξης– ότι, όσο και να προσπαθούμε, δεν φτάνει...

Φανταστείτε πώς θα ήταν, αν στα μουσικά ή στα πρότυπα σχολεία η κλίση και το ταλέντο συνοδεύονταν από βασικά μαθήματα διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων και από τα απαραίτητα για να πλοηγηθεί κανείς στη digital εποχή της μουσικής...

Σαν να μην μας φτάνει ότι όλοι οι γύρω μας καταναλώνουν μουσική από το YouTube, συνειδητοποιούμε ότι το «μάννα» εκ Spotify δεν είναι καν η πιο αξιόπιστη πρώτη λύση για το ελάχιστο της απόδοσης των δικαιωμάτων...