Η μουσική πάντα με μαγικό τρόπο κατάφερνε να με πάει και να με γυρίσει, να με εξαφανίσει για λίγο και να με επαναφέρει, να με κάνει να νιώσω καλά ακόμα και στα πιο δύσκολα μου. Ταξίδι και με την πολυπλοκότητα αλλά και με την απλότητα της. Όσο με εντυπωσιάζει μια μεγάλη ορχήστρα και αμέτρητα κανάλια στην κονσόλα άλλο τόσο τα καταφέρνει ένα πιάνο σκέτο, όση ώρα και να ακούγεται. Προσοχή, η εν λόγω στήλη περιέχει μουσική για τον μήνα που προλογίζει τον καλύτερο 30ήμερο του χρόνου.
Τακτοποιώντας το ράφι μετα 10ιντσα μου μετά από καιρό, ξέρετε αυτούς τους άβολους μα τόσο ιδιαίτερους δίσκους βινυλίου, με έφερε μπροστά σε έναν δίσκο που είχα καιρό να ακούσω. Ο λόγος για το 10ιντσο LP της Δανάης Στρατηγοπούλου που τραγουδάει Αττίκ με την συνοδεία του του Λεβ στο πιάνο στην εξαιρετική μπλε ετικέτα της Ελληνικής Philips των 60s, με τα λεπτά και απόλυτα εύθραυστα εξώφυλλα. Και έτσι θυμήθηκα ξανά την εξαιρετική σκηνή στο ‘’Lobster’’ του Γιώργου Λάνθιμου, όπου εκεί είχε χρησιμοποιήθει το πιο ωραίο κομμάτι του εν λόγω άλμπουμ με τίτλο ‘’ Από μέσα πεθαμένος ’’. Τώρα που ο Yorgos είναι επίκαιρος πάμε για χιλιάδες κλικς αδέρφια.
Ο Lev αλλιώς Λέων Κανακάκης με την τότε πρωτοπόρα του πένα στο πιάνο και την σύνθεση πλάι σε μια από τις πιο ιδιαίτερες Ελληνικές φωνές, αυτή της Δανάης Στρατηγοπούλου. Για τον Κλέων Τριανταφύλλου αλλιώς Αττίκ ότι και να πούμε θα είναι λίγο. Από τους μεγαλύτερους πρεσβευτές του Ελληνικού ελαφρού τραγουδιού στην χώρα μας. Όσο για το κομμάτι, τι να πω. ‘
Τώρα που άλλαξε η καρδιά σου κι έναν άλλο αγαπάς,
απορείς μου λεν ακόμα η δική μου πως χτυπά,
μήπως τάχα σαν κι εμένα δεν είν’ άνθρωποι πολλοί,
από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί
https://open.spotify.com/
