Τρελή εβδομάδα, άκουγα με ευχαρίστηση την Aνδρομέδα FM της παρέας του Pan Pan, Echo Tides και μου ήρθε στο μυαλό μια πιο άγρια μορφή της από έναν αγαπημένο δίσκο. Το μυαλό να κάνει σβούρες, ο δίσκος μπήκε στο πικάπ. Σκεφτόμουν πόση φαντασία και ελευθέρια είχαν, μουσικά, τα 70s σε όλο τον κόσμο και ξέχασα τα πολύχρωμα από τη μία και ασπρόμαυρα από την άλλη 80s. Μετά τα ένδοξα 60s με το σούπερ στυλιζαρισμένο τους ύφος και τις ultracool μουσικές τους, ήρθε το χάος. Με την καλή έννοια. Λίγο τα ναρκωτικά, λίγο η ανάγκη για να ξεφύγουν τα πράγματα απ’ τον καθωσπρεπισμό, σχεδόν όλοι οι μουσικοί άρχιζαν να πειραματίζονται με τη – γνωστή σε όλους – ψυχεδέλεια.
Επόμενο ήταν λοιπόν να περάσει ο ηλεκτρισμός της flower pop, των hippies, της ψυχεδελικής rock και folk και στην Ελλάδα. Τα παραδείγματα πολλά και καλά. Poll, Ακρίτας, Λήδα και Σπύρος και πολλοί άλλοι. Τεράστια περίοδος δημιουργικότητας “πλάκωσε” την ελληνική δισκογραφία για αρκετά χρόνια. Αυτό που είχα παραμελήσει όλον αυτό τον καιρό είναι η περίεργη και αρκετά σκοτεινή δεκαετία του '80 στην Ελλάδα. Μια δεκαετία που έφερε αλλαγές και στην δική μας μικρή σκηνή με την ελάχιστη disco και το πολύ punk και new wave. Σήμερα, λοιπόν, έχω στο πικάπ μου ένα τρανό παράδειγμα από εκείνη την περίοδο: Το Ψυγείο Ψυγείο της ομώνυμης μπάντας Το Ψυγείο Ψυγείο. Πρόκειται για τον πρώτο τους δίσκο που γράφτηκε το 1990, στο παρατσάκ, δηλαδή, δεκαετία του '80 με όλη την ευλογία από αυτήν όμως, στα αγαπημένα Γιάννενα. Άλλη μια αφορμή για συζήτηση. Τα μηδέν ερεθίσματα των μουσικών της επαρχίας, ιδίως σε μια εποχή χωρίς ιντερνέτ.
Παρ’ όλ’ αυτά οι Το Ψυγείο Ψυγείο αντιπροσωπεύουν ένα underground που ούτε στις μεγαλουπόλεις δεν βρίσκεις εύκολα. Εννιά tracks γεμάτα κιθαριστική και αναλογικά ηλεκτρονική ψυχεδέλεια. Δυνατά steady τύμπανα, άπειρο noise background, κοφτερές new wave κιθάρες, synths που απειλούν να τρυπήσουν τα ηχεία σου μαζί με τα μυστήρια και acid γυναικεία φωνητικά της vocalist της μπάντας να αποπροσανατολίζουν κάθε κομμάτι με το παραμικρό αφού οι παραφωνίες δίνουν και παίρνουν μαζί με τις αταίριαστες (πολλές φορές) νότες. Ένα σκοτεινό μουσικό παραλήρημα 50 περίπου λεπτών σε συνολική διάρκεια. Εν κατακλείδι το Το Ψυγείο Ψυγείο δικαίως κουβαλάει την φήμη ενός αρκετά πρωτοποριακού ελληνικού δίσκου με μεγάλη χρηματική αξία ως βινύλιο και ιδιαίτερο μουσικό ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος.
