Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά στη ζωή μου που άκουσα μουσική από τους Broadcast. Αυτή η σοκαριστική ποπ αίσθηση με την άπειρη νοσταλγία για τη μουσική από το τέλος της δεκαετίας του 1970 και της ζωής γενικότερα, μαζί με μελαγχολία πάρε να έχεις, με σημάδεψε. Από τότε κάθε φορά που άκουγα αγγελικές φωνές όπως αυτή της Trish Keenan μαζί με ξεχαρβαλωμένα σύνθια, ήξερα πως θα κολλήσω για πολύ καιρό εκεί. Αυτό μόνο μεγάλωνε όμως, αφού κάθε φορά που έβρισκα παρόμοιες παραγωγές και μπάντες που έκαναν τέτοια μουσική, χαιρόμουν σαν μικρό παιδί. Για παράδειγμα η μουσική της Αμερικανίδας Space Lady. Τι να πω γι' αυτό τώρα. Μόνο και μόνο αυτή η αίσθηση των φτηνών synths με τρελαίνει.
Άλλο ένα φανταστικό παράδειγμα είναι αυτό των Γάλλο - Βέλγων Antena που άφησαν στη μουσική εξαιρετικές κυκλοφορίες από το 1982 ως και το πιο πρόσφατο 2010, μόνο που εδώ τα αρώματα είναι πιο εξωτικά. Τι εννοώ; Σκεφτείτε ότι είπαμε παραπάνω και προσθέστε τον ήχο της Βραζιλίας. Ακόμα και το πιο μέτριο τους κομμάτι δεν θα το έφταναν οι hit makers Nouvelle Vague, ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα. H Isabelle Antena δεν έκανε διασκευές ακριβώς αλλά τον ήχο του μέλλοντος χωρίς να το ξέρει, η τύπισσα έγραφε nu jazz με electropop αισθητική πριν ακόμα επινοηθεί ο όρος. Μιλώντας για άρτια αισθητική εδώ ακόμα και στα covers θα βρεις την υγειά σου. Ξεκινάς με το υπέροχο "Camino del Sol" συνεχίζεις με το φανταστικό "Seaside Weekend" και χωρίς να το έχεις καταλάβει όλα γύρω σου έχουν αλλάξει. Βρίσκεσαι στις Κυκλάδες, ξαπλωμένος σε μια ζεστή τσιμεντοκονία να σκέφτεσαι το άπειρο.
"Achilles", "Silly Things" και πάει λέγοντας. "Echo" για πάντα και "Samba" με σύνθια. Ακόμα δεν ψηθήκατε; Original εκδόσεις με καλές τιμές και επανεκδόσεις επίσης. Τέλος και μια φανταστική συλλογή στην Numero. Μην ξεχάσω την αδιανόητη διασκευή τους στο Girl from Ipanema σε Boy from Ipanema που στάζει καθαρή 80s ψυχεδέλεια. Yummy!
