Το πολύ κρύο και οι ασυνήθιστες θερμοκρασίες για τη μικρή και ζεστή -κανονικά- Ελλάδα είναι κάτι μας ταλαιπωρεί αφάνταστα αυτό το διάστημα. Και είναι καιρός πια να το παραδεχτούμε και να προχωρήσουμε παρακάτω. Γεγονός είναι πως για πολύ καιρό απλά δεν δίναμε σημασία αλλά το κλίμα έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί. Δεν είμαστε κοινωνικοπολιτική στήλη, ούτε λέμε τον καιρό αλλά πάντα συμβαδίζουμε με ό, τι περικλείει την καθημερινότητα μας για να γράψουμε. Οπότε πολύ φοβάμαι πως αυτή η 105η στήλη θα πρέπει να ξεθάψει ζεστό και τροπικό τίτλο για να μαλακώσει λίγο την κατάσταση και το μέσα. Σκληρός ο Μάρτης φέτος αδέρφια.
Το Mystic Beauty ήταν από τους δίσκους που με τράβηξαν από την πρώτη στιγμή, μόνο και μόνο από τον τίτλο του. Σε ό, τι αφορά το εξώφυλλο δεν θα πω πολλά, προφανώς και ήταν άλλο ένα στοιχείο προς την επιτυχία. Πάνε 15 χρόνια από τότε που το άκουσα για πρώτη φορά σε mp3, κατεβάζοντας το από blog που εμπιστευόμουν πολύ εκείνην την περίοδο. Υπήρξε απογοητευτική η τιμή του original και δεν το έβρισκες έτσι κι αλλιώς για αγορά -και αυτό γιατί πολύ απλά το εν λόγω Long Player είναι ένα από τα πιο σπάνια και ακριβά παγκοσμίως. Ο πιανίστας Reggie Andrews κατάφερε μέσω μόνο μιας κυκλοφορίας να μπει στο πάνθεον των legends και αυτό είναι σίγουρα κάτι. Μουσικός μέντορας της Patrice Rushen και των χιπχοπάδων The Pharcyde, μαζί με τους The Fellowship κυκλοφόρησε το 1969 ένα εξαιρετικό άλμπουμ με αυτή την φρεσκάδα που διαρκεί μέχρι και σήμερα.
Αυτός είναι ένας ''βαθύς'' δίσκος που σπάει σε πολλά μουσικά κομμάτια χωρίς να διχάζει. Latin, afro/cuban-influenced, exotica μα πάνω από όλα ένα jazz αριστούργημα με την σωστή μουσική στόφα. Easy listening και breezy για να ακούγεται ευχάριστα όλη μέρα και όλη νύχτα. Δικαίως ένα από τα πολυτιμότερα sample lps που πολλοί συλλέκτες ανα τον κόσμο έχουν στο wantlist τους. Και στα πιο σημαντικά τώρα, να πω πως εδώ θα ξαποστάσεις να δροσιστείς ευχάριστα μετά από τον φετινό χαμό με τις χαμηλές θερμοκρασίες της χώρας μας. Και για να ηρεμήσεις να πω πως πέρα την H.M.E. που το είχε κυκλοφορήσει σχεδόν private τότε, η Mad About Records το επανεξέδωσε με αγάπη, χοντρά εξώφυλλα, obi και καλή ποιότητα βινυλίου πριν από 2 ή 3 χρόνια. Πάμε να διώξουμε το κρύο. Play it.
https://www.youtube.com/watch?v=iCmPlYDEMlw&t=1s
