Σε αυτήν εδώ την ταπεινή στήλη πάντα λειτουργώ με έναν απλό, σχεδόν ξεκάθαρο τρόπο. Γράφω ό, τι λέει η καρδιά, πράγμα που σημαίνει ότι όλοι οι δίσκοι που παρουσιάζονται στο Diggin είναι πρωτίστως πολύ αγαπημένοι και δευτερευόντως προϊόν σκαψίματος μέσα στα χρόνια. Πολλές φορές πρόκειται για δίσκους γνωστούς με κάποιο τρόπο αλλά όχι μελετημένους απο όλους όσο θα έπρεπε. Και εδώ φτάνω στο παράδειγμα του σημερινού εξαιρετικού άλμπουμ που θα ξεκοκαλίσουμε μιλώντας, κατευθείαν, από την ψυχή. Μην περιμένετε πληροφορίες απο το Wikipedia, εδώ μιλάμε για τον ενθουσιασμό της πρώτης φοράς και, σε δεύτερη φάση, τη χαρά της ανάλυσης. Για να μην μιλήσω για την καύλα της απόκτησης του φυσικού format.
Οι Poll φτιάχτηκαν στα σχολικά χρόνια των Ρόμπερτ Γουίλιαμς, Κώστα Τουρνά, Σταύρου Λογαρίδη, Κώστα Παπαϊωάννου και Δέσποινας Γλέζου. Δεν θα χρησιμοποιήσω όλα αυτά τα "inside" που έμαθα απο μια συνέντευξη του Τουρνά στην τιβί για τις περιπέτειες που είχαν μέχρι να καταφέρουν να ηχογραφήσουν το ντεμπούτο τους, για τις κακές συμφωνίες με τις δισκογραφικές, την καρμική στιγμή που συστήθηκε ο Λογαρίδης στην μπάντα και το πώς άλλαξε τελικά όλος ο χάρτης για τους Poll. Γιατί στην πραγματικότητα τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό απο το τελικό αποτέλεσμα που χρόνο με τον χρόνο ωριμάζει τόσο άρτια που σε κάνει να θες να κλάψεις. "Αληθινή μουσική" μου έγραψε κάτω από σχετική πρόσφατη ανάρτησή μου και δίκιο είχε. Μακάρι να κατάλαβε πόσο μέσα έπεσε και πόσο δυνατά έριξε κλωτσιά στην καρδιά μου.
Αν μιλήσουμε με παγκόσμια ορολογία, εδώ, έχουμε να κάνουμε με έναν folk rock δίσκο. Πολλοί δεν τον θεωρούν ροκ επειδή δεν έχει σκληρές κιθάρες. Εγώ πάλι, θεωρώ πως είναι ο καλύτερος ελληνικός δίσκος που γράφτηκε ποτέ. Μάταια θα προσπαθήσω και πάλι να αναλύσω αυτά που νιώθω όταν τον ακούω, να βάλω σε σειρά όλα αυτά τα μικρά που περιέχει και συνθέτουν ένα τεράστιο κεφάλαιο της μουσικής στη χώρα μας. Αυτό είναι το ταγάρι των Poll, όπως όλοι έλεγαν και λένε, το "Άνθρωπε" που μαρτυράνε οι επίσημοι κατάλογοι δισκογραφίας. Και κρύβει όλην αυτήν την ανθρωπιά, ομορφιά και αγάπη που ακόμα και οι ίδιοι έψαχναν στην Ελλάδα του 1971, όπου έζησαν και ηχογράφησαν το εν λόγω έπος. Απο τότε μάλλον είχε αρχίσει να σβήνει η φλόγα. Μάλλον αυτή η παρέα ονειρεύοταν μια ήρεμη, ελεύθερη και καθαρή ζωή, μακριά απο τα ψηλά τσιμέντα.
Poll means Love, το λεν και οι ίδιοι άλλωστε. Δεκατρία εξαιρετικά tracks, το ένα καλύτερο απο το άλλο. "Ο Παρασκευάς", "Στην πηγή μία κοπέλα", "2000 λόγοι", "Άνθρωπε αγάπα", "Ο γέρος", "Οι φόβοι μου", "Picadilly Circus". Ακουστικές κιθάρες, πιάνο, ήχογραφήσεις απο μωρά και κόσμο, σιτάρ, fuzz, μπάσο, κρουστά απο δω και απο εκεί, αγγλικός και ελληνικός στίχος. Αυτός ο δίσκος έχει κάτι που δεν έχει κανένας άλλος. Ακούγοντας τον νιώθεις έναν αέρα ανάμεσα από τα τραγούδια, μια ηρεμία ζωτικής σημασίας, μια προχειρότητα που μαρτυράει το νεαρό της ηλικίας των Poll αλλά και μια ευφυΐα σε βάθος που καταλήγει να γίνεται σοφία. Και αυτό μεταφέρεται απο τα catchy τραγούδια τους, μέχρι τον εξαιρετικό στίχο.
Φτάνοντας στα πρακτικά, αξίζει να αναφερθούν δύο - τρία πράγματα για την πρώτη έκδοση του ταγαριού των Poll. Καθότι ήταν ακόμα και σε αυτό το επίπεδο μπροστά η μπάντα, ο δίσκος κυκλοφόρησε σε τσόχινη τσάντα (το περίφημο ταγάρι) με τυπωμένο το logo τους, και μέσα τον δίσκο, μαζί με μια μεγάλη αφίσα της μπάντας και ένα μικρό βιβλιαράκι με φωτογραφίες και τους στίχους. Καθότι οι Έλληνες πιτσιρικάδες -και όχι μόνο- κοσμούσαν τα δωμάτια τους με αφίσες, η αφίσα δύσκολα βρίσκεται ή και να βρεθεί, θα είναι σκισμένη ή με ταινίες πάνω. Οι στίχοι εύκολα και αυτοί χάνονται και το ταγάρι πέρα απο διακοσμητικό ήταν και χρηστικό σαν κανονική τσάντα. Έτσι έμενε ο δίσκος στο άσπρο εσώφυλλο μόνο, στις δισκοθήκες των σπιτιών και πάντα σε κακή κατάσταση, αφού παιζόταν συχνά, λόγω της επιτυχίας του. Για να βρεθεί, λοιπόν, μια complete κόπια σε καλή κατάσταση, θα χρειαστούν αρκετά χρήματα και όχι αδίκως. Να πούμε επίσης ότι πέραν της επανέκδοσης απο την Polydor στα 80s υπάρχει και αυτή της Anazitisi Records του 2008 που είναι πιστή στην πρώτη έκδοση ως προς τα περιεχόμενα. Πολλά τα trivia και τα αστεία για το πώς ξεχωρίζεις τις εκδόσεις και δεν χρειάζεται να αναφερθούν εδώ. Ας κρατήσουμε μόνο την αγάπη.
*Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία των Poll ''Ήλιε μου'' δεν συμπεριλήφθηκε στο LP και κυκλοφόρησε σε 7ιντσο, ακριβώς την ίδια χρονιά, με το ''Άνθρωπε αγάπα'' στην άλλη πλευρά.
**Εδώ οι Poll εμφανίζονται στην ταινία Ο άγνωστος εκείνης της νύχτας, με πρωταγωνιστή τον άρχοντα Τόλη Βοσκόπουλο, με το τραγούδι ''Στην πηγή μια κοπέλα''.
Κλείνω με έναν αγαπημένο στίχο απο το ''Άνθρωπε'':
''Μόνο μες τον κόσμο αν με βάλεις θα χαθώ, 2000 λόγους εχω για να σ'αρνηθώ, φοβάμαι''.
Καλές ακροάσεις. Προχωράμε.
