Πέρασα όλο το περασμένο Σαββατοκύριακο βλέποντας ολόκληρα live στο YouTube και όχι μόνο συνειδητοποίησα ότι μου έλειψαν, αλλά ένιωσα και λίγο καλά με όλη αυτή την ενέργεια διάχυτη στον χώρο. Γιατί, κακά τα ψέματα, μπορεί να μισώ τα παλαμάκια στις live ηχογραφήσεις δίσκων αλλά η μουσική που αγαπάμε, παιγμένη ζωντανά, δεν έχει καμία σχέση με αυτήν που αναπαράγουμε στο σπίτι με τους δίσκους και τα digital. Κι αυτό ασφαλώς γιατί στις συναυλίες υπάρχει επικοινωνία των μουσικών με το κοινό, πράγμα που σημαίνει άλλο vibe, όπως και να το κάνουμε.
Σε όλους έχει τύχει να εκτιμήσουμε παραπάνω μουσικά κάποιον καλλιτέχνη σε live φάση. Ένα από τα τρανά πια παραδείγματα για μένα αποτελεί η φανταστική Tash Sultana από τη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Ομολογώ πως την έμαθα ακούγοντας δίσκους της μετά από προτροπή φίλου, αλλά χθες για μένα η ημέρα ήταν αποκαλυπτική. Βασικά, δεν νομίζω να έχω ξαναπαθιαστεί τόσο πολύ με καλλιτέχνη σε ζωντανή δράση μετά τους Radiohead.
Το περισσότερο respect πάει αφενός στο ότι η ίδια είναι μια ολόκληρη μπάντα και αφετέρου στη μοναδική της ενέργεια. Δε θα μπορούσα να την κατατάξω σε κάποιο μουσικό είδος αφού ροκάρει με 70s ύφος σαν τον Santana και με 80s σαν τον Slash των Guns 'n' Roses. Είναι ηλεκτρονική και αισθαντική όπως πολλές μπάντες από το 2010 και μετά και σε στιγμές θυμίζει post rock. Εκεί που δεν το περιμένεις με ένα Roland Sampler, ψηφιακά τύμπανα, ένα Nord πλήκτρο, μια τρομπέτα και την αγαπημένη της κιθάρα, γκρεμίζει τον τόπο. Για να μην μιλήσω για τη φωνάρα της που την κάνει πραγματικά ό,τι θέλει. H τύπισσα είναι φοβερή μουσικός και αυτό θα το νιώσεις καλά στα live που η ενέργειά της χτυπάει κόκκινα.
Ξυπόλητη, παίζοντας στην λουπιέρα της όλα τα όργανα και δίνοντας πόνο με το κοινό που κάθε λεπτό ουρλιάζει γι' αυτήν. Όλες της οι εμφανίσεις είναι καλές. Δίνω έμφαση σε αυτήν στο Paradise Rock της Βοστώνης, στο Sidney Myer Music Bowl της Μελβούρνης και τέλος στο αποκαλυπτικό της 25λεπτο στα Tiny Desk Concerts. Έχει κυκλοφορήσει 2 μεγάλους δίσκους και ένα EP σε βινύλιο που ήδη έχουν αρχίσει να γίνονται ανάρπαστοι, όσο εκείνη έφτανε το ένα εκατομμύριο followers στο Instagram. Μιλάμε σίγουρα για μια από τις καλύτερες ανακαλύψεις αυτής της δεκαετίας. Μακάρι σύντομα να τη δούμε ζωντανά και στην Ελλάδα.
