Υπάρχουν φορές που ένας μουσικός έχει τόσο έντονο προσωπικό στυλ, ώστε μπορεί και παρασύρει μαζί του μπάντες, σχηματισμούς, ηχογραφήσεις, τα πάντα. Ένα από τα πιο δυνατά παραδείγματα στον παγκόσμιο χάρτη είναι ο Horace Silver: ένας από τους πιο επιδραστικούς συνθέτες/πιανίστες στην αμερικάνικη τζαζ.
Δεν υπάρχει φορά που να μην έχω πετάξει κεραίες όταν ο Silver εμφανίζεται κάπου. Η αλήθεια είναι ότι ηχούν τόσο χαρακτηριστικές οι νότες του, το στυλ του, ώστε σχεδόν επισκιάζει συνθέσεις άλλων παιχτών στην επικεφαλίδα. Ο μεστός τόνος του στο πιάνο, το modal ύφος, απλά έρχονται και κάθονται όπως το ωραίο καϊμάκι σε καλοφτιαγμένο ελληνικό καφέ. Ξέφυγα, τ' ομολογώ!
Ο Silver γεννήθηκε το 1928 στο Κονέκτικατ και, μέχρι το 2014 που απεβίωσε, κατάφερε να αφήσει πίσω του κληρονομιά γιγατόνων. Εκατοντάδες προσωπικοί δίσκοι στη μυθική Blue Note –μητέρα όλων των τζαζ δισκογραφικών, παγκοσμίως– συμμετοχές σε πολλούς σχηματισμούς και πολλά projects. Κάθε φορά, η μουσική του λίγο πιο μπροστά. Άλλος δηλαδή ο Silver στα 1950s, άλλος στα 1960s και άλλος στα 1970s. Μια καταιγίδα εξελίξεων, που, ιδίως στη δεκαετία του 1970, υπήρξε καταλυτική για μία ολόκληρη σκηνή. Πώς να μην αγαπήσεις έναν μουσικό που από τη χορευτική τζαζ κατέληξε να παίζει το πιο εμπνευσμένο κράμα spiritual soul jazz;
{youtube}noShhlSo774{/youtube}
Σημαντική αναφορά για τον συγκεκριμένο ήχο υπήρξε η τριλογία των Horace Silver Sextet, με το πρότζεκτ The United States Οf Mind, phase 1,2,3 (1970, 1971, 1972). Εκεί πραγματικά χάθηκε η μπάλα. Έπιασε ο ίδιος το μικρόφωνο μαζί με χορωδία, έβαλε την κελεμπία του και ο ήχος απλά εκτοξεύτηκε στο διάστημα. Κάπου εκεί φτάνουμε και στην πολύ μικρή μα τόσο σημαντική περίοδο (αρχές του 1980), όταν ίδρυσε το δικό του label, τη Silveto Records.
Ο λόγος που το Diggin αυτής της εβδομάδας κελαηδάει χαρούμενο είναι ότι κατάφερα να συγκεντρώσω και τις 5 κυκλοφορίες του label. Φήμες θέλουν να πούλαγε και ο ίδιος ο Silver τα συγκεκριμένα βινύλια, στα live του (πέρα από τα δισκάδικα). Έτσι, οι πιο πολλές κόπιες φέρουν την υπογραφή του, αλλά και τις υπογραφές των μελών της μπάντας του. Οι μουσικοί, μερικοί από τους πιο σπουδαίους: Eddie Harris, Bob Magnusson, Bob Maize, Bobby Shew, Carl Burnett, Ray Drummond και πάει λέγοντας. Εκείνο όμως που πραγματικά έδωσε όλη τη σημαντικότητα στο εν λόγω εγχείρημα, είναι οι φωνές. Τεράστιος Andy Bey, μαζί με το σχήμα Feather.
Εδώ ο ήχος κινείται στο κλασικό modal μοτίβο του Silver με τον waltz ρυθμό, αλλά έχει πιο spiritual και soulful αίσθηση. Το δε υλικό διαθέτει επιμορφωτικό χαρακτήρα –είναι σχεδόν library music. Στο πρώτο νούμερο της σειράς συμμετέχει ο φανταστικός Bill Cosby· και εντυπωσιάζει με το spoken word του στην αρχή κάθε κομματιού. Μουσική και συμβουλές για το πώς μπορεί κάποιος να ζήσει καλύτερα και να εξελιχθεί (βλέπε tracklist). Το ίδιο συμβαίνει και στον τελευταίο δίσκο Music Τo Εase Υour Disease, όπου είναι πλέον ο Silver αυτοπροσώπως ο οποίος αναλαμβάνει τον ρόλο του γιατρού. Τα λόγια αφορούν στο πώς η μουσική μπορεί να θεραπεύσει τα πάντα και μετά μπουμ! Η μουσική ακολουθεί και απλά κάνει σωστά τη δουλειά της.
Σαν jazz digger, δεν θα άφηνα ποτέ δίσκους με τον Horace Silver χωρίς να τους τραβήξω για επιθεώρηση από μια πονηρή κούτα ή από ένα σκονισμένο ράφι δισκοπωλείου. Δυστυχώς, τόσο ιδιαίτεροι δίσκοι σπάνια θα έφταναν στην μεγάλη ελληνική αγορά, αν και ένα από τα 5 νούμερα του Silveto καταλόγου βρέθηκε σε ελληνικό σπίτι! Όσο ζω λοιπόν, ελπίζω. Αυτό πρέπει να είναι το ρητό κάθε μουσικόφιλου που θέλει καθημερινά να ανακαλύπτει νέα μουσική. Μην ξεγελιέστε, δεν είμαστε παρελθοντολάγνοι· αλλά ας μην κρυβόμαστε. Ανακαλύπτοντας παλιές μουσικές, πολλές θα είναι οι φορές που θα συνειδητοποιήσετε και μόνοι σας ότι ακούγονται σαν κάτι που κυκλοφόρησε σήμερα. Τρελό; Όχι. Πέρα για πέρα λογικό.
{youtube}ZZEpHs0St3U{/youtube}
