Θυμήθηκα μια ωραία ιστορία και σκέφτηκα να τη μοιραστώ. Η μουσική, άλλωστε, πέρα από τα ηχητικά κύματα, είναι και ιστορίες. Άσε που πολλές φορές οι ιστορίες είναι πιο δυνατές από αυτήν.
Οι νύχτες πριν τα πρωινά που έρχεται δίσκος στο ταχυδρομείο, είναι πάντα δύσκολες. Ξυπνάς με τη λαχτάρα της προσμονής, κι ας ξέρεις τι κρύβει το δέμα που έχεις ήδη dig-άρει ιντερνετικά. Αποτέλεσμα αυτού η ανυπομονησία, η οποία καταλήγει σε αντικοινωνικότητα στα γκισέ. Βιάζεσαι, δηλαδή, οπότε πού όρεξη για κουβέντα. Είναι ακριβώς το ίδιο με τους ταξιτζήδες.
Πάω λοιπόν στο ταχυδρομείο, περιμένω ένα original, οπότε όλα είναι ρευστά μέσα μου. Η υπάλληλος με ρωτάει με χαμόγελο για το περιεχόμενο, ενώ εγώ τρέμω. Της απαντώ, δίσκος. Αρχίζει να με ρωτάει παραπάνω πράγματα και αρχίζω να κάνω κανονικό διάλογο για τον καλλιτέχνη. Εντελώς ασυναίσθητα συνειδητοποιώ πως τον έχω συγκρίνει με τον Γιώργο Νταλάρα, και μάλιστα σε χρόνο μηδέν. Η ταχυδρομική υπάλληλος ξέρει και, αυτομάτως, ικανοποιείται από την κουβέντα.
Γυρίζω σπίτι κι ανοίγω με μανία το δέμα, ενώ σκέφτομαι την κουβέντα με τον Νταλάρα. Λοιπόν, όλοι εμείς οι άνθρωποι των δίσκων αγαπάμε πολλούς μουσικούς που στις αρχές τους έγραψαν πρωτοποριακά πράγματα. Κάποιοι ήταν τυχεροί και επιβίωσαν από καρδιές, καρκίνους και ροκενρόλ ζωή (ναρκωτικά κλπ.) κι έκαναν έτσι καριέρες γερές, βγάζοντας δεκάδες άλμπουμ και φτάνοντας στο σημείο να γίνουν οι Νταλάρες της χώρας τους. Για να μην παρεξηγηθούμε, όταν αναφέρω αυτό το όνομα εννοώ κάποιον που τα έχει κάνει όλα στη χώρα προέλευσής του: από συνεργασίες με ντόπιους, μέχρι δίσκους με ξένους μουσικούς, πολλές φορές διάσημους. Αρκετά όμως σας κούρασα.
{youtube}2Y645e2jqTY{/youtube}
Θυμάμαι ακόμα την πρώτη μέρα που άκουσα και αγόρασα το 3ο LP του υπέροχου Caetano Veloso –το ομώνυμο, το λευκό (1969). Έπαθα τέτοια πλάκα, ώστε το ήθελα 1η έκδοση και έτσι κατέληξα στο ταχυδρομείο. Πρεσβευτής του κινήματος tropicalia, αλλά και βασιλιάς του νέου κύματος της Bραζιλίας, αλλιώς bossa nova. Με τεράστια καριέρα, που ξεκίνησε ασκητικά και πολύ folk μέχρι να νταλαροποιηθεί. Εδώ υπάρχουν τα 12 πιο ώριμα tracks του.
{youtube}1sXg-XcP9wM{/youtube}
Παναγία μου! Ήχοι, αρώματα, εικόνες, ορχήστρες να βαράνε, κυκλοθυμικό ροκ πλάι στη bossa nova και έρωτας από παντού να ξεχειλίζει. Απορείτε πως λειτουργεί; Άψογα! Πνευστά, fuzz κιθάρες και λυρισμός. Ξεκινώντας απο το ''Lost In Paradise'', που είναι αγγλόφωνο, συνεχίζοντας με το ''Irene'' και τη μαγική του αθωότητα (η οποία σπάει στη μέση) και καταλήγοντας με το φανταστικό, ελληνικότατο ''Os Argonautas''. Μάμα μία! Αυτός εδώ ο μουσικός κι αν ήταν μπροστά από την εποχή του. A Brazilian pioneer!
Όλες οι βινυλιακές του εκδόσεις είναι αξιοπρεπέστατες, αν και ξεχωρίζω τις πρώτες κόπιες. Στην περίπτωση της βραζιλιάνικης Philips, άλλωστε, μιλάμε για λεπτότητα στο βινύλιο αλλά και στο εξώφυλλο, με τη μαγική και άκρως διακριτική στρώση laminated.
Α, και δεν σας τελείωσα με την υπάλληλο στα ΕΛΤΑ. Ευτυχώς που μίλησα, γιατί όχι μόνο ήξερε τον Caetano Veloso, αλλά ο άνδρας της διατηρεί και ραδιοσταθμό από το 1981, οπότε έκλεισα κι ένα ραντεβουδάκι να δω το αρχείο τους! Γι' αυτό μην πετάτε την ευκαιρία να είστε ευγενικοί και να ανοίγεστε στους γύρω σας. Ποτέ δεν θα χάσετε.
{youtube}cCY7Cv4RXe0{/youtube}
