Παραληρηματικά μαγνητόφωνα σε κατάσταση αφωνίας, το 1956

Ομολογώ ότι τον εκμεταλλεύτηκα. Πολύ καιρό ήθελα δηλαδή να καλέσω έναν άνθρωπο και, πατώντας στις απαντήσεις του, να δώσω μια σφαιρική εικόνα (όσο γίνεται) πάνω στις διαφορετικότητες ανάμεσα σε αναλογική και ψηφιακή ηχoγράφηση, με ουσιαστικές προτάσεις και όχι με υπέρ του δέον τεχνικές. Έτσι, κάνοντάς του βασικές πάνω στα ζητήματα αυτά ερωτήσεις, ξεμπερδέψατε και εσείς από το να σας πρήζω με άρθρα περί διαφορών κλπ. Από τη μεριά μου, γνωρίζοντας τη δουλειά του με τους 7-Odds και ερχόμενος σε επαφή με το νεότευκτο άλμπουμ του Lumiere Brother, είχα καταλάβει ότι ο Γιώργος Κόλτσιου –ένα παιδί πραγματικά αγαπητό στην πιάτσα– ήταν το κατάλληλο άτομο για όλα τα παραπάνω tasks…

Θα περίμενε κάποιος ότι ένα γέννημα-θρέμμα της γης και της μουσικής σκηνής του Seattle, θα το ξεψάχνιζα για το saga του grunge και ειδικότερα για τους Alice In Chains στων οποίων την πρώτη σύνθεση υπήρξε άμεσα αναμεμειγμένος. Αλλά το Avotek έχει πάντα στόχο τα καλώδια και τη φιλοσοφία τοποθέτησής τους, οπότε άδραξα την ευκαιρία να ρωτήσω τον Johnny Bacolas για τις νεώτερες αλλά και παλαιότερες θέσεις του για τις ηχογραφήσεις, πάντα παράλληλα με τα δικά του βήματα έμπροσθεν και πίσω από την κονσόλα. 

Τελικώς βέβαια μάλλον μετάνιωσα που δεν ρώτησα για τα φίλτρα που χρησιμοποίησε με τους Second Coming όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 έκανε εκείνη την περίφημη διασκευή στην "Αφιλότιμη" του Στράτου Διονυσίου. Αλλά εν τέλει θεωρώ ότι έχω κάνει έναν ακόμη καλό φίλο εν Αμέρικα, οπότε κάποια στιγμή θα το μάθω και αυτό. Να ευχαριστήσω επίσης τον τραγουδιστή των INK Χρήστο Τσάνταλη, συνεργάτη του Bacolas στη νέα στούντιο δουλειά του θρακιώτικου συγκροτήματος (Loom), καθώς με έφερε σε επαφή με τον Ελληνοαμερικάνο σύνθετη, μουσικό και παραγωγό...

Σημειολογία, τομή και σημειογραφία του David Bowie δίπολου Heroes/Hansa Ton Studios, στην παγκόσμια ιστορία των ηχογραφήσεων

Τα best of της στήλης για το 2015

Από τη στιγμή που πρωτοσυζητησαμε τη συνέντευξη, με αφορμή την έκδοση του Exhibitionist 2, πέρασε πολύ καιρός· σχεδόν 6 μήνες. Αλλά όταν μιλάμε για έναν πραγματικά πολυάσχολο (και όχι σε ποζεροterritories) άνθρωπο σαν τον Jeff Mills, πρέπει να κάνεις υπομονή. Ακριβώς άλλωστε η επιλογή του να καταθέτει μια πολυσχιδή καλλιτεχνική φιγούρα και όχι απλά αυτή του DJ, έκανε ενδιαφέρουσα την προοπτική μιας κουβέντας μαζί του.

Να σημειώσω παράλληλα πως ο Αμερικανός δημιουργός είχε σαφείς όρους από μεριάς του, τουτέστιν ότι θα επικεντρώσουμε στα έργα της τελευταίας του περιόδου. Το θεώρησα όχι μόνο απόλυτα φυσιολογικό –πόσες φορές να αναπτύξει πια την ηχητική και αισθητική επανάσταση της οποίας πρυτάνευσε στο Ντιτρόιτ;– μα και αυτονόητη απόρροια της θέσης του ως artistic persona τα τελευταία (πολλά) χρόνια. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμώς και δημοσίως τη Dina Pascal από την PullProxy, η οποία με την επιμονή και υπομονή της έκανε δυνατή τη συγκεκριμένη συνομιλία... 

Μαζεύω τον τελευταίο καιρό διάφορα θραύσματα, τα οποία είπα αυτή τη φορά να συναποτελέσουν ένα patchwork-Avotek. Το ένα (θα καταλάβετε ποιο) προστέθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και κάτω από το βάρος των περιστάσεων. Μέχρι την άλλη Κυριακή, λοιπόν, κρατήστε την αξιοπρέπεια του ήχου σας σε σωστά επίπεδα (και αυτό, ως γνωστόν, δεν έχει να κάνει με τον εξοπλισμό, αλλά με τη διαχείρισή του)...

Ο Μανώλης Μανουσάκης, γιος του σκηνοθέτη Μανούσου Μανουσάκη, μας ξεναγεί στο sound design μίας από τις πλέον συζητημένες ελληνικές ταινίες της χρονιάς (πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου)

Στο Λονδίνο πλέον, με μια σειρά από ενδιαφέρουσες δουλειές (δύο μάλιστα φετινές), είναι ένας Έλληνας μουσικός του πειραματικού ήχου που ξέρει όχι μόνο το πώς, αλλά και το γιατί

Για τα samples ο λόγος σήμερα, με μια συνέντευξη του Richard Meller, production manager της Samplephonics. Η βρετανική εταιρεία κάνει μάλιστα και μια σπέσιαλ προσφορά, ειδικά για τους αναγνώστες του Avotek