Όχι πως δεν υπάρχουν χιλιάδες FAQs και Reddit threads εκεί έξω για το Glastonbury Festival, αλλά άλλη η γλύκα να τα διαβάζει κανείς στη γλώσσα του -υποθέτω- οπότε, μετά από απαίτηση του κοινού (δεν αστειεύομαι, βομβαρδίστηκα με ερωτήσεις στο Instagram) ιδού:
Ask me anything - Χρήσιμα tips, πληροφορίες και συχνές ερωτήσεις για το Glastonbury Festival:
Γιατί είναι τόσο σημαντικό το να έχεις πάει στο Glastonbury;
Πρόκειται για το μεγαλύτερο μουσικό φεστιβάλ στον κόσμο και τεράστιο κομμάτι της βρετανικής κουλτούρας. Εκεί χτυπά η καρδιά της μουσικής βιομηχανίας, γιαυτό και αποτελεί απόλυτο όνειρο, αφενός για τους καλλιτέχνες και τους ανθρώπους του παγκόσμιου music industry, και αφετέρου για τους «συναυλιάκηδες».
Προσωπικά… μου φαινόταν άπιαστο όνειρο και το γεγονός ότι βρέθηκα εκεί με δημοσιογραφικό πάσο μου φαίνεται ακόμα σαν κάτι που είδα στον ύπνο μου.
Από πότε πραγματοποιείται το Glastonbury;
Ξεκίνησε το 1970 -συμπτωματικά μία μέρα μετά τον θάνατο του Jimi Hendrix. Πρόκειται για πρωτοβουλία του ιδιώτη Michael Eavis, ο οποίος μετά από ένα live των Led Zeppelin σε ένα φεστιβάλ, εμπνεύστηκε να στήσει και ο ίδιος ένα δικό του φεστιβάλ, στη Worthy Farm, την φάρμα του στο Pilton της Αγγλίας. Το εισιτήριο της πρώτης διοργάνωσης (που λεγόταν Pop Talk & Blues) κόστιζε μόλις 1 λίρα και μαζί έπαιρνες δώρο και… ένα ποτήρι γάλα. Διαβάστε όλη την ιστορία -είναι φοβερά inspiring- (και δείτε τις αφίσες της κάθε χρονιάς εδώ).
Προσωπικά… απόλαυσα πολύ και το σχετικό podcast του Μιχάλη Καμάκα, όπου αναφέρεται εν συντομία όλη η ιστορία του Glasto, ενώ καταθέτουν τις εντυπώσεις τους και δύο πρόσωπα που έχουν παραβρεθεί στη Worthy Farm, ο Μάνος Μπούρας και ο Γιώργος Σαμαράς. Ακούστε το, 20 λεπτά είναι μόνο.
Κάθε πότε πραγματοποιείται το Glastonbury;
Από το 1981 και μετά σχεδόν κάθε χρόνο, με εξαίρεση τα χρόνια της πανδημίας, φυσικά, και κάποια “fallow years” στα οποία οι ιδιοκτήτες της φάρμας δίνουν ένα break στους εαυτούς τους και αφήνουν την γη να «ξεκουραστεί». Σε συνέντευξή της, η Emily Eavis -κόρη του Mike Eavis- ανακοίνωσε πως του χρόνου θα πραγματοποιηθεί κανονικά, αλλά το 2026 θα κάνουν διάλειμμα. Συνήθως πραγματοποιείται τέλη Ιουνίου γιαυτό και ο καιρός είναι ένα απόλυτο στοίχημα.
Προσωπικά… ήμουν αφάνταστα τυχερή, δεν έβρεξε καμία από τις ημέρες που ήμουν εκεί (27-30 Ιουνίου 2024) και είμαι σίγουρη πως είχα την καλύτερη δυνατή εμπειρία λόγω της καλοκαιρίας. Βέβαια, παρ’όλ’αυτά, επειδή πάντα μιλάμε για British summer, μες στην ημέρα είχε 25 βαθμούς και κυκλοφορούσαμε με σορτσάκια, το βράδυ όμως η υγρασία περόνιαζε και στη σκηνή κοιμόμασταν με διπλά και τριπλά ισοθερμικά και sleeping bags μέχρι την κορφή του κεφαλιού. Η σκληραγώγηση -θα το πω- είναι μέρος της εμπειρίας.
Photo: Rik Mav
Τι χωρητικότητα έχει η έκταση όπου πραγματοποιείται το Glastonbury;
Πάνω από 200.000 άτομα.
Προσωπικά… κατάγομαι από το Ηράκλειο Κρήτης το οποίο στην απογραφή του 2021 είχε πληθυσμό 162.591 κατοίκων…
Photo: Anna Barclay
Πότε γίνονται διαθέσιμα τα εισιτήρια του Glastonbury και πόσο κοστίζουν;
Για να καταφέρεις να εξασφαλίσεις εισιτήριο για το Glasto απαιτείται ολόκληρη διαδικασία. Σε πρώτη φάση, πρέπει να κάνεις register μέσω του επίσημου site, προκειμένου να σου δοθεί ένα “registration number” που είναι απαραίτητο για την αγορά. Τα εισιτήρια γίνονται διαθέσιμα τον Νοέμβριο (πριν ανακοινωθεί το line-up) και όσοι καταφέρουν να προχωρήσουν σε αγορά (αποκλειστικά μέσω του επίσημου site), πρέπει να καταθέσουν προκαταβολή £75 και να εξοφλήσουν τον Απρίλιο. Όσοι δεν εξοφλήσουν, χάνουν το εισιτήριο (και την προκαταβολή) και έτσι ελευθερώνονται περισσότερα εισιτήρια τον Απρίλιο. Το συνολικό ποσό ανέρχεται στις £350 (και μαζί με μεταφορά με λεωφορείο ή τρένο τις υπερβαίνει). Αναλυτικά οι πληροφορίες για τα εισιτήρια εδώ.
Προσωπικά… είχα προσπαθήσει αρκετές φορές (σε συντονισμό με μια ντουζίνα φίλους, συγχρονισμένα ανοιχτά laptops κι ένα σωρό άλλα τρικ) και ποτέ δεν κατάφερα να βγάλω εισιτήριο, καθώς γίνονται sold-out μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Φέτος, όπως προανέφερα, έκανα αίτηση για δημοσιογραφική διαπίστευση και την άνοιξη -ω, του θαύματος!- έγινε δεκτή.
Πέρα από το να κάνεις camping εντός του Glastonbury, υπάρχουν άλλες επιλογές διαμονής;
To camping στο Glastonbury είναι δωρεάν. Σκηνές στήνονται σε διαφορετικά σημεία του χώρου, αναλόγως τη «φάση» του καθενός. Εναλλακτικές υπάρχουν διάφορες, εντός και εκτός. Εντός του φεστιβάλ, υπάρχει το Tipi Village, ένα χωράφι γεμάτο tipi tents. Το κάθε tipi χωράει 6 ενήλικες και η ενοικίασή του κοστίζει £1750. Τα tipis είναι αδιάβροχα και βρίσκονται κοντά σε τουαλέτες και ντους, ωστόσο μέσα δεν έχουν απολύτως τίποτα, πρέπει πάλι να φέρεις στρώμα, σεντόνια κτλ, απλά γλιτώνεις το στήσε-λύσε σκηνή. Το ίδιο προσφέρουν και οι pre-erected tents σε γειτονικά επίσημα campsites του φεστιβάλ, ενώ κοντά στον χώρο που πραγματοποιείται το φεστιβάλ βρίσκει κανείς και κανονική διαμονή (σε cottages, glamping ή luxury resorts κτλ), αλλά αφενός κοστίζει πολύ ακριβά (το luxury glamping σχεδόν 3000 λίρες) και αφετέρου τα πολύ κυριλέ είναι μακριά και χρειάζεται αυτοκίνητο για το πήγαινε-έλα.
Προσωπικά… νομίζω όλο το point είναι να μείνεις μέσα στο φεστιβάλ (ή έστω, λίγο πιο έξω, στα pre-erected tents) για όσο το δυνατόν πιο εμβυθιστική εμπειρία. Αν βρέχει και κάνει κρύο θα είναι δύσκολα -σίγουρα- από την άλλη όταν όλοι περνάνε το ίδιο με εσένα, ξέρω ‘γω, μειώνεται η απελπισία.
Photo: James H / Glastonbury
Πώς είναι οι τουαλέτες; Ντους υπάρχουν;
Οι περισσότερες τουαλέτες είναι compost toilets, δηλαδή φανταστείτε ένα μεγάλο υπερυψωμένο κουτί με μια λεκάνη στη μέση και αν κοιτάξεις κάτω βλέπεις μια, εχμ, πισίνα με, εχμ -ας μην επεκταθώ. Υπάρχουν επίσης ουρητήρια ανδρών, χημικές τουαλέτες με πορτούλα κτλ. Έξω από κάθε τουαλέτα υπάρχει dispenser με αντισηπτικό υγρό. Ντους δεν είδα πουθενά στον χώρο αλλά στο Reddit λένε πως υπάρχουν στο Family Camping και σε κάποια άλλα σημεία του Worthy Farm.
Προσωπικά… είχα πάντα πάνω μου χαρτομάντηλα και υγρά μαντηλάκια, φρόντιζα να πλένω τα χέρια μου συχνά μέσα στην ημέρα και επίσης είχα την τύχη, λόγω press pass, να φιλοξενούμαι στο Hospitality Camping, το οποίο είχε δικές του κανονικές τουαλέτες με καζανάκι, νιπτήρες για πλύσιμο των δοντιών και ντουζιέρες. Pro tip: ο μοναδικός τρόπος να γλιτώσεις πολύωρη αναμονή στην ουρά για το ντους είναι να ξενυχτίσεις και να πας για μπάνιο στις 6:30 το πρωί πριν ξυπνήσουν οι βραδινοί. Trust me, best shower ever.
Photo: Rik Mav / Glastonbury
Επιτρέπονται τα παιδιά στο Glastonbury;
Βεβαίως και ναι. Η είσοδος για τα παιδιά έως και 12 ετών είναι δωρεάν, ενώ από 13 ετών και πάνω πληρώνουν εισιτήριο κανονικά. Οι έφηβοι άνω των 16 ετών δεν χρειάζονται συνοδό, αλλά πρέπει να έχουν πάνω τους συνεχώς την ταυτότητά τους και απαιτείται η συγκατάθεση γονέα ή κηδεμόνα για την είσοδο στο φεστιβάλ. Στο Glasto υπάρχει ξεχωριστό family camping, καθώς και το φανταστικό Kidzfield, που είναι σαν φεστιβάλ μέσα στο φεστιβάλ, με ξεχωριστά happenings, performances και δεκάδες δραστηριότητες για παιδιά, και στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνο οι οικογένειες. Επειδή μες στο χάος υπάρχει πάντα η περίπτωση κάποιο παιδάκι να χαθεί, στην είσοδο δίνονται ειδικά βραχιολάκια στους γονείς, στα οποία μπορούν να γράψουν τον αριθμό τηλεφώνου τους.
Προσωπικά… συγκινήθηκα αφάνταστα με το πόσες πολλές οικογένειες είδα στο Glasto και δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτές τις εικόνες: μωράκια με ακουστικά, κορίτσια ανεβασμένα στους ώμους του μπαμπά, γονείς να σέρνουν «καρότσες» με εξοπλισμό και μικρά παιδιά που κοιμούνται μες στη βαβούρα, πανευτυχή παιδάκια να κατρακυλούν στα λιβάδια του λόφου προς Strummerville.
Photo: Iwona Pinkowicz
Πώς είναι ο κόσμος στο Glastonbury; Παντού μεθυσμένοι εικοσάρηδες;
Κατηγορηματικά όχι. Καθώς πρόκειται για αρκετά ακριβή εξόρμηση (ακόμα κι αν μένεις στην Αγγλία), θα 'λεγα πως είναι πολύ περισσότερα τα μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα παρά οι εκπρόσωποι της GenZ. Η (πολύ, πολύ) μεγάλη πλειοψηφία είναι Βρετανοί και κατά πάσα πιθανότητα μεταξύ 30 και 45 ετών. Για έναν Έλληνα «παππού» η όλη περιγραφή μπορεί να ακούγεται εφιαλτική, ωστόσο οι Άγγλοι δεν μασάνε. Το Glasto έχει πάρα πολλούς 60άρηδες, που κατά πάσα πιθανότητα πηγαίνουν συνέχεια από τα 90s, και, όπως προανέφερα, πάρα πολλές οικογένειες. Ο κόσμος συνηθίζει να ντύνεται ευφάνταστα και να φορά φανταχτερά καπέλα, μπέρτες με φωτάκια, αστεία γυαλιά, μουστάκια, headpieces και στολές κάθε φαντασίας. Επίσης, έχει τόσες πολλές σκηνές που οι διαφορετικές φυλές «σπάνε» μες στον χώρο. Στο Green Fields ας πούμε η φάση είναι διαλογισμός, χιπισμός και… μασάζ, ενώ μετά τα μεσάνυχτα το Block9 γεμίζει ravers οι οποίοι με τη σειρά τους φιλτράρονται περαιτέρω: το Genosys έχει techno, το IICON εντυπωσιακά visuals, το Downlow είναι κλειστό και μαζεύει queer κόσμο, και αλλού στο φεστιβάλ χορεύουν από trash pop μέχρι και salsa.
Προσωπικά… ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟ από το να κάνω people watching (και ειδικά αργά το βράδυ) σε μουσικά φεστιβάλ. Τ ρ ε λ α ί ν ο μ α ι.
Photo: Charles Gervais
Τι τρώμε και τι πίνουμε εκεί;
Η έκταση είναι τόσο τεράστια που οι επιλογές είναι άφθονες. Έχει από πίτσα και burgers, μέχρι mac & cheese, noodles, fried chicken, μεξικάνικα burritos, σάντουιτς κάθε είδους και φυσικά πολλές vegetarian και vegan επιλογές. Τα περισσότερα πιάτα κοστίζουν πάνω από 10 λίρες, οι μπύρες έχουν από 6-7 και πάνω και το αλκοόλ φτάνει και τις 12 (double gin & tonic για παράδειγμα). Παρά τα μεγάλα πλήθη, οι ουρές για φαγητό και ποτό δεν είναι ποτέ απελπιστικές, υπάρχει πολύ προσωπικό να εξυπηρετήσει και αν σε ένα μέρος γίνεται χαμός απλά περπατάς λίγο περισσότερο και ανεφοδιάζεσαι κάπου αλλού.
Προσωπικά… έτρωγα δύο φορές την ημέρα και ήταν όλα από τίμια μέχρι πολύ νόστιμα. Ήπια ελάχιστα γιατί αφενός δεν μου λέει τίποτα πλέον το αλκοόλ και αφετέρου η μπύρα, ως γνωστόν, είναι διουρητική. Οι περισσότεροι πάντως είχαν πλαστικά φλασκιά με spirits & mixes.
Photo: Anna Barclay
Πόσο κοστίζει το μπουκαλάκι νερό;
Συνιστάται να έχουν όλα τα άτομα μαζί τους προσωπικό παγούρι, καθώς υπάρχουν παντού βρύσες για refill -και φυσικά προσφέρουν δωρεάν νερό και στα μπαρ. Την ημέρα της αναχώρησης διατίθενται μικρά μπουκαλάκια με νερό δωρεάν και σε όλους περιμένουν στην ουρά για τα λεωφορεία και τρένα.
Προσωπικά… είχα μαζί μου το παγούρι μου συνέχεια.
Έχει άλλα μαγαζιά εκτός από φαγάδικα και μπαρ;
Έχει διάφορα για να μην μείνεις ξεκρέμαστος αν ξέχασες κάτι, και το σημαντικό: έχει μαγαζί με εξοπλισμό για camping και battery packs για ενοικίαση από το περίπτερο της Vodafone, η οποία χορηγεί το Glastonbury: το παίρνεις μαζί σου όλη μέρα, φορτίζεις,κι όταν αδειάσει το επιστρέφεις και σου δίνουν ένα γεμάτο.
Προσωπικά… μετάνιωσα που δεν αγόρασα τίποτα από το Merch.
Photo: Rik Mav
Δεν είναι πολύ πιθανό να χαωθείς μέσα σε όλο αυτό το αχανές πάρτι;
Κι όμως. Καταρχάς, το app του Glastonbury είναι φανταστικό, με ωρολόγιο πρόγραμμα εμφανίσεων, GPS χάρτη με όλες τις σκηνές, και πληροφορίες για όλους τους καλλιτέχνες που εμφανίζονται. Επίσης, οι “stewards” και όλοι οι υπεύθυνοι ασφαλείας είναι πάρα πολύ εξυπηρετικοί, ευγενικοί και έχουν απαντήσεις για τα πάντα. Οι festival-goers, τέλος, είναι οι πιο χαρούμενοι άνθρωποι στον πλανήτη, δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή πως αν πάθαινα οτιδήποτε (λιποθυμία, κρίση πανικού) δεν θα βρισκόταν άνθρωπος να με βοηθήσει στο δευτερόλεπτο. Νιώθεις συνεχώς, παντού, απόλυτη ασφάλεια. Όσον αφορά το τι κάνεις για να βρίσκεσαι με τους φίλους σου, είναι πολύ χρήσιμες οι εκατοντάδες σημαίες στο πλήθος. Λες ένα «είμαι αριστερά όπως βλέπεις τη σκηνή, μπροστά, κάτω από τη σημαία με τον Homer Simpson» και τέλειωσες.
Προσωπικά… για να βρεθώ με κάποια άτομα που γνώρισα στο φεστιβάλ χρησιμοποιήσα ουκ ολίγες φορές το (ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ) what3words app που σε οδηγεί σε ένα σημείο που θέλεις να πας, με ακρίβεια τετραγωνικού μέτρου. Είναι πολύ σύνηθες εκεί, το χρησιμοποιούν όλοι, έχει και ενσωματωμένη πυξίδα.
Photo: Matthew Cardy
Επιτρέπεται να φέρω δικό μου αλκοόλ και φαγητό;
Ναι. Ιδίως όσοι φτάνουν οδικώς κουβαλάνε μαζί τους άπειρα πράγματα και κυρίως αλκοόλ.
Προσωπικά… θα προτιμούσα να καταπιώ χλωρίνη από το να πίνω ζεστές μπύρες, αλλά όπως τη βρίσκει ο καθένας, εγώ δεν κρίνω.
Η χρήση ναρκωτικών απαγορεύεται;
Προσωπικά... έχω μια λέξη για σας: LOL.
Photo: Andrew Allcock
Χρειάζομαι συνάλλαγμα;
Όχι. Μια κάρτα Revolut (ή άλλη credit ή debit) είναι ιδανική. Περασμένη στο wallet του κινητού ακόμα καλύτερα.
Προσωπικά… δεν έβγαλα cash ποτέ, δεν μου χρειάστηκαν κάπου και πλήρωσα παντού με το iPhone, ακόμα και στις μπάρες του μετρό στον σταθμό του Paddington.
Τι χρειάζεται να έχω μαζί μου;
Στο site του Glastonbury υπάρχει αναλυτική checklist, πολύ χρήσιμη, που καλύπτει τα πάντα, από «ωτοασπίδες» και «γαλότσες» μέχρι «προφυλακτικά».
Προσωπικά… στην καθημερινή μου τσάντα είχα γυαλιά όρασης και ηλίου, battery pack και καλώδιο, αντηλιακό, liposan, τσίχλες, χαρτομάντηλα και μαντηλάκια, ένα energy snack, μια πολύ λεπτή ισοθερμική μπλούζα, ένα λεπτό καλσόν, το κινητό μου διαρκώς κρεμασμένο στον λαιμό μου με θήκη με κορδόνι, και δεμένη στη μέση μου μια ζακέτα-φούτερ.
Photo: Andrew Allcock
Πώς φτάνουμε μέχρι το Glastonbury;
Από Ελλάδα, το λογικό είναι μέσω Λονδίνου ή ακόμα καλύτερα μέσω Bristol, καθώς είναι πολύ πιο κοντά. Ωστόσο πτήσεις Αθήνα-Bristol δεν έχει κάθε μέρα. Σημασία έχει επίσης και το πότε θα ταξιδέψεις, ο φεστιβάλ είναι τριήμερο (Παρασκευή με Κυριακή) αλλά όλοι συνιστούν να φτάσεις μία ημέρα πριν για να στήσεις σκηνή και να βρεις τα πατήματά σου. Από το Bristol υπάρχει coach και από το London Paddington υπάρχει τρένο. (Αν είσαι, βέβαια, ο Tom Cruise πας, εχμ, με ελικόπτερο.) Όλες οι σχετικές πληροφορίες βρίσκονται στο site του Glastonbury, καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με το car parking, τα campervans κτλ.
Προσωπικά… πέταξα Τετάρτη 26/6 για Bristol, έφτασα ξημερώματα, φιλοξενήθηκα σε φίλη που μένει εκεί και την επόμενη ημέρα είχα κλείσει λεωφορείο στις 12:30. Μέχρι τις 3-4 το απόγευμα της Πέμπτης είχαμε ήδη στήσει σκηνή. Καθώς τη Δευτέρα 1/7 δεν υπήρχε πτήση από Bristol, επιστρέψαμε μέσω London Heathrow Airport. Ξυπνήσαμε 06:30, αρχίσαμε να βγαίνουμε στις 08:00, στις 10:00 ήμασταν στο λεωφορείο, στις 12:00 στο τρένο, στις 14:00 στο Paddington και η πτήση μας έφευγε στις 22:35. Είχαμε δύο ώρες καθυστέρηση και έπεσα στο κρεβάτι μου στις 03:30 ώρα Ελλάδας. Τα γράφω αναλυτικά για να διευκρινίσω πως η όλη εμπειρία περιλαμβάνει αναγκαστικά ακραία κακουχία -ακόμα κι εκείνοι που φεύγουν οδικώς μένουν κολλημένοι στην κίνηση για ώρες- (εκτός, φαντάζομαι, αν φύγεις μια μέρα νωρίτερα ή μια μέρα αργότερα).
Photo: Rik Mav
Άξιζε όλη αυτή η ταλαιπωρία;
Άλλοι τρέχουν μαραθώνιους, άλλοι ανεβαίνουν σε ψηλές κορφές, άλλοι συμμετέχουν στο Iron Man και για να πετύχουν όλα αυτά ξεβολεύονται, κοπιάζουν, στερούνται πράγματα, φτάνουν τον οργανισμό τους στα όριά του -ε, το Glastonbury Festival είναι μια τέτοια ισχυρή δοκιμασία, μια τέτοια ενδυναμωτική κατάκτηση.
Προσωπικά... Έχω ήδη κάνει εγγραφή για του χρόνου.
Διαβάστε επίσης:
