Στις 30 Οκτωβρίου του 1999, οι Deus έχουν crashάρει με τον πιο ιδανικό τρόπο το Ρόδον στη Μάρνης. Κόσμος που ξεκίνησε να τραγουδάει στο “Instant Street”, είχε χάσει την φωνή του μέχρι το “Roses” και στο “Suds & Soda” ήταν απλά μια μάζα απο σώματα που έφερνε το headbanging μέχρι τις πόρτες. Στο φινάλε των Βέλγων πίστευες ότι ο τότε 18χρονος εαυτός σου, είχε πάρει τα πάντα ΟΛΑ όσα ζητούσε από το live της αγαπημένης του μπάντας.
Μέχρι που δύο επίσης Βέλγοι κοντά στα 20κάτι τους, βρήκαν το θάρρος να ανέβουν στην σκηνή και να σταθούν μπροστά από δύο πικάπ αμέσως μετά από αυτή την χαοτική συναυλία. Και όχι μόνο τόλμησαν να σταθούν, αλλά από δύο γεμάτες βινύλια τσάντες, επέλεξαν να πατήσουν το play στο “Loaded” των Primal Scream δίνοντας έστω για λίγο την επιθυμητή συνέχεια σε όσα είχαμε δει.
Το εισιτήριο τους ανέφερε ως Soulwax Djs, ενώ τρεις ώρες αργότερα θα τους μαθαίναμε με τα μικρά τους, Stephen και David (Dewaelle) και η γνωριμία θα γινόταν στο πιο ασφυκτικό βράδυ που είχε ζήσει το θρυλικό club Decadence. Ο Tom Barman των Deus τους συνόδευε τυπικά, ο David έφτασε να σερβίρει ποτά στον κόσμο και παρόλες τις διακοπές ρεύματος, τον αγώνα για την εύρεση CD player που να μην κολλάει αλλά και το χωροταξικό θέμα με τα πικαπ, οι Soulwax Djs (που μετά από αυτό το Ευρωπαικό tour δίπλα στους Deus θα έστηναν το 2ManyDjs concept) έδωσαν στην Αθήνα ένα από τα πιο «έπρεπε να ήσουν εκεί» βράδια της pre-millenium ιστορίας της.
Ίσως γιατί αυτό που έκαναν τα δύο αδέρφια (The Flying Dewaele Brothers) από την Γάνδη του Bελγίου στα τέλη των 90's και μετατράπηκε σε μαζική μουσική μόδα στις αρχές των '00s (δηλαδή τα περίφημα mash-ups και η electroclash τάση) υπήρξε ο προπομπός αυτού που θα ακολουθούσε στην ψηφιακή μουσική εποχή. Πριν από την ευελιξία των σημερινών playlist, οι 2manydjs ξεκίνησουν να συνδέουν σε ένα Dj set, πολλά και διαφορετικά μουσικά είδη, δημιουργώντας το εγχειρίδιο για το πώς μπορεί κανείς να αγαπήσει το Djing και παράλληλα να ανακαλύψει νέους μουσικούς ορίζοντες. Προτού ακόμα και οι πιο απαίδευτοι μουσικά λαοί αποκτήσουν πρόσβαση στην παγκόσμια μουσική δισκογραφία και εμπλουτίσουν τις μουσικές γνώσεις τους, οι Soulwax Djs έφτιαχναν mixtapes ή ραδιοφωνικά shows (ναι, υπάρχουν τουλάχιστον 13 ανάλογου ύφους mixtapes), που είτε ανάγκαζαν τους πιουρίστες παντός μουσικού είδους να εξοργιστούν, να θαυμάσουν και να κρυφτούν στις εμμονές τους, είτε απλά κατέρριπταν την μουσική αρχειοθέτηση όπως την ξέραμε. Για παράδειγμα το “No Fun” των Stooges συγχρονισμένο με το “Push It” των Salt N’ Peppa, ήταν απλά ασύλληπτο σαν ιδέα, και δεν χρειάζεται καν να αναφερθούμε στο ανάθεμα και την ιεροσυλία που επικαλέστηκαν οι κλασσικ-ο-ροκάδες του προηγούμενου αιώνα, όταν άκουσαν αυτή τη μίξη. Και όμως, στον κόσμο των Soulwax, αν δύο κομμάτια είχαν παρόμοιες συγχορδίες και σχεδόν ίδιες ταχύτητες, ήταν ανοιχτή πρόσκληση για αυτούς το να στο πλασσάρουν σαν κάτι νέο που πρώτα θα παίξει με το μυαλό σου και μετά θα χορέψει τους γοφούς σου.
Ο David και ο Stephen Dewaele, παιδιά του Zaki Dewaele (ας πούμε ο αντίστοιχος John Peel του Βελγίου) μεγάλωσαν σε ένα σπίτι που είχε στην διαθεσή του 50 χιλάδες δίσκους όλων των ειδών και τα καλοκαίρια η ρουτίνα τους ήταν πολυήμερα festivals που φιλοξενούσαν συγκροτήματα για όλα τα γούστα.
Κάπως έτσι, τα πρώτα τους mixtapes και τα πρώτα τους parties ως ήταν αναμενόμενο περιείχαν λίγο hip hop, λίγο rock , λίγο dance, λίγο Belgium beat και μπόλικο χιούμορ που σε συνδυασμό με τα Dj skills που είχαν αναπτύξει και την διάθεση τους να χορεύουν ό,τι κινείται, τους μετέτρεψαν σε μπροστάρηδες τόσο της mash-up ιδεολογίας όσο και της electroclash κουλτούρας, πρωτεύουσα της οποίας ήταν το Λονδίνο, με βραδιές όπως το “Trash” clubnight του καλού τους φίλου Erol Alkan στο club The End.
Άρα, την ίδια εποχή που ο Oakenfold και κάθε άλλος superstar house - techno- progressive Dj έστηνε φήμη και περιουσία παίζοντας μαραθώνια σετ ενός είδους, δηλώνοντας μόνο στα media την επιρροή που έχουν ασκήσει πάνω του ρεύματα όπως το hip hop, το punk ή η βίβλος που ήταν τότε το Ok Computer των Radiohead, χωρίς όμως να θεωρεί τα παραπάνω είδη μουσική για clubs, πρέπει να ένιωσε περίεργα όταν οι 2ΜanyDjs κατοχύρωσαν την mash-up πατέντα. Όταν δηλαδή, διάλεξαν τα πιο cool αντι-party κομμάτια και τα έβαλαν στο ίδιο mixtape ως σύγχρονοι Grandmaster Flash, βρέθηκαν να αλλάζουν τον τρόπο που διασκέδαζε μια ολόκληρη γενιά, και το έκαναν με τους πιο τίμιους όρους. Απέφευγαν το superstar DJ υφάκι, τα εξωφρενικά ποσά αμοιβής και κυρίως την αφοσίωση στο ένα και αγαπημένο μουσικό είδος. Σαν να είχαν προβλέψει την πρόσβαση στην ελεύθερη μουσική που θα είχε σύντομα όλος ο Myspace κόσμος, παρέδωσαν ποικιλομορφία στον ήχο, και άφησαν εκτεθιμένους όσους ξόδευαν 3 έως 8 ώρες από ένα βράδυ τους ακούγοντας μόνο τέκνο ή house ή ραπ. Eπιπλέον έκαναν ξεκάθαρο ότι αν επρόκειτο να περάσεις από πολλά και διαφορετικά είδη σε ένα DJ set καλό θα ήταν να το κάνεις με τρόπο που θα το θυμούνται όλοι. Κοινώς, αυτό που φαίνεται προφανές σήμερα, πίσω στα early '00s δεν έμπαινε εύκολα στο μυαλό όλων.
Και αν δεν ήταν το word of mouth που δημιούργησαν τα mixtapes τους As Heard In Radio Soulwax και οι βραδιές στο Trash και στο Bugged Out με τον («τρίτο αδερφό τους») Erol Αlkan, ίσως τα superclubs να ήταν ακόμα ανοιχτά, ίσως η Global Underground να ήταν ακόμα μαζικό μονοπώλειο και ο Danny Rampling εν ενεργεία. Όταν όμως εμφανίστηκε δημόσια ένα mix που σε 60 λεπτά παρουσίαζε 46 κομμάτια αλλάζοντας είδη και μελωδίες με διαολεμένη ταχύτητα και ένωνε τον Skee-lo με τους Breeders σαν να ήταν από πάντα φτιαγμένα για να παίζουν μαζί, τότε η αποδοχή αυτής της επαναστατικής Dj μεθόδου που έδινε την απόλυτη ελευθερία για ποπ απενεχοποίηση, ήταν θέμα χρόνου να γίνει viral. Στα τέλη του 2002 το As Heard on Radio Soulwax pt.2 είχε μετατραπεί σε ένα απο τα πιο επιτυχημένα εξαγώγιμα προιόντα του Bελγίου και το concept των 2ManyDJs έμελλε να πάρει διαστάσεις που και οι ίδιοι δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να διαχειριστούν.
Η συνέχεια λίγο-πολύ γνωστή. Η CD έκδοση με τα δικαιώματα που εξασφάλισε η PIAS στέφθηκε Album of The Year σε μερικά από τα σημαντικότερα μουσικά media του πλανήτη και εν μία νυκτί τα δύο αδέρφια είχαν μετατραπεί σε legendary Djs που έψαχναν Σαββατοκύριακο ελεύθερο για να χωρέσουν στο πρόγραμμα τους ακόμα περισσότερα parties με χιλιάδες κόσμου, σε δεκάδες πόλεις ανά τον πλανήτη. Από το 2003 μέχρι σχεδόν το τέλος της δεκαετίας (στην Αθήνα ήρθαν το 2008 πρώτη φορά), ταξίδευαν και εμφανίζονταν σχεδόν 4 από τα 7 βράδια της εβδομάδας, σε πολλές περιπτώσεις παίζοντας διπλά σετ, ένα φεστιβαλικό και ένα after party.
Με κινητήριο δύναμη την αγάπη τους για την μουσική, συγκέντρωσαν ένα παγκόσμιο πυρήνα φίλων που απλά πήγαιναν στο club για να χορέψουν. Καθόλου τυχαία, λίγο μετά τις αρχές της νέας χιλιετίας τα superclubs κατέρρευσαν και μαζί τους αραίωσε το drug-addict κοινό ενώ η ποικιλία που έφερε ο ήχος των 2 manydjs ώθησε τον κόσμο στο να χορεύει σε πιο μικρά, οικεία και «με άποψη» μέρη. Στην Αθήνα, bar-venues όπως το Yoga Bala ή το Bios θα όριζαν εκ νέου το μουσικό γούστο μιας γενιάς που θα άκουγε και θα χόρευε χωρίς παρωπίδες, ενώ το ίδιο συνέβαινε στα δωμάτια του Fabric ή στο Plastic People του Λονδίνου, στο Panorama (πριν το Berghain) του Βερολίνου και στα loft party της DFA στη Νέα Υόρκη.
Οι fashion κύκλοι θα έπαιζαν επίσης καθοριστικό ρόλο στη μαζική αποδοχή αυτού του ηχητικού κολάζ που μοιραζόταν πολλά κοινά σε επίπεδο αισθητικής με τον τρόπο που ανακυκλώνεται μέσα στα χρόνια η μόδα και τα «δάνεια» μεταξύ των σχεδιαστών. Μοιραία το κοινό που ακολουθούσε την electroclash τάση ξεκίνησε να μπασταρδεύεται τόσο όσο και οι δίσκοι στα σετ των Dewaele Bros. Ξαφνικά όλοι, από τα cosmo girls μέχρι τα b-boys, τους ΙDM τύπους ή τους indie nerds (που στα πρόσωπα των 2many θα πάρουν την μουσική τους εκδίκηση) αλλά και τους electro-house-techno κύκλους, θα ενωθούν και θα δικαιώσουν το όραμα τους. "Αnything good goes" ήταν το σύνθημα αρκεί οι επιλογές των DJ ευαγγελιστών να θύμιζαν κάτι από το fun των σπιτικών parties. Άλλωστε μέχρι και σήμερα, οι Βέλγοι φροντίζουν σε κάθε σετ τους να περιλαμβάνουν ένα αγαπημένο κομμάτι από κάθε διαφορετική πλευρά της τεράστιας δισκοθήκης τους.
Το 2004 μοιραία φτάνουν στο πρώτο peak της DJ φάσης τους και γίνονται αυτοί οι νέοι superstar. Αυτοσαρκάζονται ασφαλώς, γιατί δεν βρίσκουν λόγο να τους πληρώνουν τόσα λεφτά, να τους ανακυρήττουν κορυφαίους Djs του πλανήτη και όλο αυτό να προκύπτει από το γεγονός ότι απλά παίζουν την μουσική των άλλων.
Τότε είναι που βάζουν και πάλι μπροστά την μπάντα Soulwax, αρνούμενοι να παίξουν μόνο σαν DJs στα main stage μεγάλων φεστιβάλ. Έχουν πλέον κερδίσει την προσοχή όλων και το μόνο που τους μένει είναι να εστιάσουν σε κάτι ακόμα πιο δημιουργικό. Από τους Soulwax με τα remixes και τα albums, συνεχίζουν πλέον με το δικό τους ανεξάρτητο label Dee Wee που το 2021 μας σύστησε τους φοβερούς Sworn Virgins και έναν χρόνο αργότερα την Charlotte Adigéry και τον Bolis Pupul. Και περιέργως, με τα Dewaele αδέρφια να πλησιάζουν τα 50, δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ικανό να τους σταματήσει. Το show τους έχει μετατραπεί σε οπτικοακουστικό happening για τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, η αγάπη τους για τις disco ρίζες μοιράζεται μέσω του φοβερού event Despacio που παίζουν με τον κολλητό τους James Murphy των LCD Soundsystem και κάθε που αποφασίζουν να επιστρέψουν στα Radio Soulwax χρόνια, όπως τώρα, έχουν ένα κατάμεστο 02 Arena στο Λονδίνο να τους περιμένει.
Οι 2manydjs εμφανίζονται την Κυριακή 25 Φεβρουαρίου στο Ωδείο Αθηνών, μαζί με τους Paranoid London και τον Duster Valentine, στο πλαίσιο των απογευματινών κυριακάτικων EDEN parties που διοργανώνει το Plisskën. Η προπώληση συνεχίζεται.
Διαβάστε επίσης:
Οι Paranoid London το έκαναν με τον τρόπο τους, και μετά χορέψαμε
Τα EDEN parties επιτέλους έφεραν τη μόδα των "daytime raves" και στην Ελλάδα
