Το εγχώριο κουιντέτο έβγαλε τον νέο του δίσκο (Through The Walls) κάποιους μήνες πριν και ήδη δουλεύει πάνω σε ένα καινούριο άλμπουμ, το οποίο αναμένεται να βγει μέσα στη χρονιά. Εκτιμώντας λοιπόν τη συνέπειά τους στις post-rock/experimental εξερευνήσεις, τους καλέσαμε να μας παρουσιάσουν με δυο λόγια κάποιους από τους δίσκους που μετράνε πολύ στο δικό τους σύμπαν...

Έφτασε η ώρα –αυτή την Κυριακή, 7 Φεβρουαρίου, στην Αρχιτεκτονική– για τον ελληνικό τελικό του Global Battle of the Bands, που θα κρίνει τον εκπρόσωπό μας στον μεγάλο διεθνή τελικό του Βερολίνου. Ένα event με ξεχωριστό ενδιαφέρον για τα εγχώρια πράγματα, καθώς εντάσσεται σε έναν διεθνή και αρκετά απαιτητικό διαγωνισμό, ο οποίος δείχνει να ριζώνει πλέον και στη χώρα μας. Για να συμπληρώσουμε την εικόνα που μας έδωσαν οι προκριθέντες από τον ημιτελικό της Αθήνας (δες εδώ), αναζητήσαμε τους 7 νικητές του ημιτελικού της Θεσσαλονίκης ώστε να μας πουν δυο λόγια για τη δική τους εμπειρία, μέσω ενός κοινού για όλους ερωτηματολογίου...

3 χρόνια δουλεύανε τον νέο τους δίσκο, Internet, οι Ρόδες United και τώρα είναι πια έτοιμοι να τον παρουσιάσουν, για πρώτη φορά, στο κοινό –αυτό το Σάββατο, 23 Ιανουαρίου, στο Gagarin. Με την αφορμή, ρωτήσαμε τον Νικήτα Κλιντ να μας πει δυο λόγια για όσα ακούει αυτή την εποχή...

Διαγωνισμούς συγκροτημάτων, έχουμε δει αρκετούς. Στην περίπτωση όμως του Global Battle of the Bands μιλάμε για το ελληνικό παρακλάδι ενός διεθνούς και αρκετά απαιτητικού διαγωνισμού, με αδιάβλητες διαδικασίες πρόκρισης. Καθώς λοιπόν ο δεύτερος εγχώριος ημιτελικός έρχεται αργότερα μέσα στον μήνα (Θεσσαλονίκη, Κυριακή 24 Ιανουαρίου), καλέσαμε τα 9 συγκροτήματα που προκρίθηκαν από τον ημιτελικό της Αθήνας να μας πουν δυο λόγια για την εμπειρία, απευθύνοντας σε όλους ένα κοινό ερωτηματολόγιο...

Ίσως αναμενόταν η επικράτηση του Φοίβου Δεληβοριά, αφού κανείς άλλος εγχώριος δίσκος δεν συζητήθηκε φέτος όσο η Καλλιθέα. Όμως η Σtella (Στέλλα Χρονοπούλου) πολέμησε ψήφο-με-ψήφο για την πρωτιά μέχρι το τέλος της εκλογικής διαδικασίας στα Avopolis HQ, παίρνοντας δικαιωματικά τον τίτλο του φρέσκου προσώπου της χρονιάς. Άνετη 3η θέση για τον Κτίρια Τη Νύχτα (Γιώργος Καρπαθάκης), ακολουθεί όλη η λίστα, στην παραδοσιακή «αντίστροφη μέτρηση»...

8 εγχώριες σκληρές μπάντες, 4 ημέρες αφιερωμένες στον αγνό, βαρύ ήχο (Πέμπτη 26, Παρασκευή 27, Σάββατο 28 & Κυριακή 29/11, στο Six d.o.g.s.). 

Με την αφορμή λοιπόν του It's Electric! Festival vol. 2, ρωτήσαμε τους 4Bitten, 10 Code, Anal Veritas, Cemetery Dance, Hypnotic Nausea, Serenity Broken, Sun Rain In Life & The Mighty N για την πιο «ηλεκτρική» στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία τους...

Από την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου, και μία Παρασκευή κάθε μήνα, ο Γιάννης Αναστασάκης (Elektronik Meditation, www.jannisanastasakis.com) προσκαλεί στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων διαφορετικούς μουσικούς και visual artists για να συμμετάσχουν αυτοσχεδιαστικά ή προμελετημένα στη δημιουργία ενός in situ, οπτικο-ακουστικoύ project. Πρώτοι προσκεκλημένοι, ο Θοδωρής Ρέλλος (βαρύτονο σαξόφωνο, φλάουτο, κείμενα), ο Νίκος Σιδηροκαστρίτης (drums) και η Ερατώ Τζαβάρα (visuals)

Με αφορμή λοιπόν τα μεθαυριανά «εγκαίνια», του ζητήσαμε δυο λόγια για τους 10 ambient και ψυχεδελικούς δίσκους που επηρέασαν την πορεία του. Δυσκολεύτηκε όμως στην τελική λίστα κι έτσι έγιναν ...11! Η επιλογή έγινε χρονολογικά, με βάση το τι άκουγε από πιτσιρίκι μέχρι και σήμερα

Έρχονται από τη Θεσσαλονίκη για μια συναυλία στο Six d.o.g.s. (την Κυριακή, 15 Νοεμβρίου, μαζί με τους Mani Deum), κουβαλώντας τη φήμη του δυναμικότερου live act της αγγλόφωνης indie σκηνής, αυτή τη στιγμή. Με την ευκαιρία, μιας και ξεκινάει σιγά-σιγά η «παραδοσιακή» Εποχή της Λίστας, τους ζητήσαμε δυο λόγια για τους δίσκους που άκουσαν και ξανάκουσαν μέσα στο 2015...

Και ξαφνικά, άνθρωποι που δεν είχαν ποστάρει ποτέ κάποιο βαλς του Μεσοπολέμου κι άτομα που δεν καταδέχονταν τη Σοφία Βέμπο ούτε καν 28η Οκτωβρίου, ανακάλυψαν τη Δανάη και τον Αττίκ βλέποντας τον Αστακό. 

Ως μια μικρή λοιπόν πράξη ...πικαρίσματος στην όψιμη αισθηματική λιγούρα του εγχώριου χιπστερισμού –που χρειάζεται πάντα να καβαλήσει ένα «εναλλακτικώς» αποδεκτό coolness σαν κι αυτό για τη νέα ταινία του Λάνθιμου, πριν σφουγγίσει δάκρυα για ανθρώπους από μέσα πεθαμένους και απ' όξω ζωντανούς σε Facebook και Twitter– γνωρίζουμε εδώ λίγο καλύτερα τον κόσμο του Αττίκ. Εξαιρώντας την "Παπαρούνα", καθώς αυτή παραμένει περίφημη...

Ονόματα όπως η Μόνικα, η Nalyssa Green και οι Film δεν μπορούν να περάσουν τα στεγανά. Δεν υπάρχει, όμως, καμία συνωμοσία κατά του εγχώριου underground...