Thrash-ο-καταιγίδα τις τελευταίες 10 μέρες στη χώρα μας, με τους OVERKILL να κλείνουν τον “χορό”, μετά την παρέλαση θρύλων του thrash, όπως οι Sepultura, Sacred Reich, Exodus, και Heathen, από τις Αθηναϊκές σκηνές. Με δύο δισκάρες στο ενεργητικό των Νεοϋορκέζων τα τελευταία δύο χρόνια και με την τελευταία τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους να χρονολογείται κάπου πίσω στο μακρινό 2003, η προσμονή για τη συγκεκριμένη συναυλία είχε επικίνδυνα βαρέσει “κόκκινο”.
Άφιξη κατά τις 10 παρά στο Gagarin, έξω από το οποίο είχε αρκετό κόσμο που δεν είχε μπει ακόμα μέσα, ενώ στο εσωτερικό, μετά βίας ήταν γεμάτο το μισό μαγαζί. Η έναρξη του show σύμφωνα με το δελτίο τύπου ήταν στις 22:00, μιας και δεν υπήρχε support act, αλλά έπρεπε να περιμένουμε μισή ώρα παραπάνω, έως ότου να ξεκινήσουν οι Αμερικανοί την εμφάνισή τους.
Τα φώτα σβήνουν και η εισαγωγή του “Come And Get It” από το τελευταίο album της μπάντας, το “The Electric Age”, ακούγεται από τα ηχεία και η μπάντα ανεβαίνει στη σκηνή, τα πρώτα riffs εξαπολύονται και το μακελειό ξεκινάει. Ούτε ο βαβουριάρικος ήχος, ούτε η χαμηλή στάθμη των φωνητικών του Blitz είναι ικανά να σταθούν εμπόδιο στον οδοστρωτήρα που ακούει στο όνομα OVERKILL. Αυτό που ακολουθεί δεν είναι συναυλία, είναι ονείρωξη! Ο ήχος διορθώνεται σε εκπληκτικό βαθμό και το “Bring Me The Night” που ακολουθεί, παίρνει κεφάλια. Το “Elimination” παίρνει τη σκυτάλη και από εκείνη τη στιγμή και μετά χάνεται η μπάλα. Το headbanging, τα mosh-pits και το stage-diving δίνουν και παίρνουν και το σκηνικό λαμβάνει διαστάσεις πάρτι μέχρι το τέλος, με την μπάντα να βρίσκεται σε τρελά κέφια και ειδικά τον αειθαλή Bobby “Blitz” Ellsworth να τραγουδάει, να κάνει νεύματα και γκριμάτσες στο κοινό και να πετάει ατάκες, ποτισμένες από το χιούμορ που τον διακρίνει. Ο Derek Tailer είναι βράχος στα ρυθμικά του καθήκοντα και διαρκώς παίζει με το κοινό, ο Dave Linsk ακριβής σαν καλοκουρδισμένο ελβετικό ρολόι, δε χάνει νότα είτε παίζει riffs, είτε solo, το πιο χαρακτηριστικό μπάσο του thrash ιδιώματος στα χέρια του D.D. Verni δίνει θεόρατο όγκο στον ήχο, ενώ ο ασυγκράτητος Ron Lipnicki λυσσομανά πάνω στο δύσμοιρο drumkit του.
Για να πω την αμαρτία μου, είχα πολύ καιρό να παρακολουθήσω μπάντα σε συναυλία που να βγάζει τέτοια ενέργεια και τέτοιο πάθος. Το φοβερό της υπόθεσης είναι πως οι OVERKILL έπαιξαν και κάποια τραγούδια από τους λιγότερο επιτυχημένους τους δίσκους, όπως τα “It Lives” ή “Necroshine”, κάνοντας τα να ακούγονται τρεις φορές καλύτερα στη live τους εκδοχή. Το σχεδόν άριστο setlist κάλυψε ένα μεγάλο μέρος της δισκογραφίας των Αμερικανών, με μοναδικό μελανό σημείο – και προσωπικό παράπονο, την απουσία κάποιου κομματιού από το “Horrorscope”, τον καλύτερό τους δίσκο (που είναι το “Coma”;;;). Το τέλος της συναυλίας, όπως και αρκετό κόσμο, με βρήκε να προσπαθώ να συνέλθω από αυτό που είχα βιώσει την προηγούμενη μιάμιση ώρα. Ναι, όσο γραφικό μπορεί να φανεί το “όσοι δεν ήρθαν, έχασαν…”, το επιβεβαιώνω στο ακέραιο στην περίπτωση της πεντάδας από το New Jersey. Athens!!! We are the wreckin’ crew…
Setlist:
Come And Get It
Bring Me The Night
Elimination
It Lives
Electric Rattlesnake
Hello From The Gutter
Ironbound
Save Yourself
Necroshine
Old School
In Union We Stand
Wrecking Crew
Encore:
Deny The Cross
Rotten To The Core
Fuck You
