O Βασίλης Σπανός μαζεύει όλους τους υπόπτους σε ένα δωμάτιο, ανοίγει το σημειωματάριό του και ψάχνει τον δολοφόνο, ανατρέχοντας σε δέκα αγαπημένες whodunit ταινίες.

Το ντοκιμαντέρ της Mary McCartney για τα θρυλικά στούντιο που άλλαξαν την ιστορία μουσικής μπορεί να είναι fun-to-watch, αλλά δεν είναι επαρκές. Της Ναταλίας Πετρίτη.

Και το λέμε για καλό. Κακώς το soundtrack των Trent Reznor και Atticus Ross δεν είναι υποψήφιο για Όσκαρ. Της Εύης Χουρσανίδη.

H νύχτα πέφτει στο Παλέρμο... ή μάλλον σε μια πολυτελέστατη έπαυλη ενός ακαθόριστου Ελληνικού νησιού, με τον Βασίλη Σπανό μάρτυρα σε ένα σπαρταριστό παιχνίδι «βρες τον δολοφόνο».

O Βασίλης Σπανός φοράει μάσκα και βατραχοπέδιλα, βουτάει στους παγωμένους ωκεανούς της Πανδώρα και βoυλιάζει αργά και βασανιστικά μέσα στο νέο κινηματογραφικό υπερθέαμα του «Βασιλιά του Κόσμου» James Cameron.

Η Ναταλία Πετρίτη καταγράφει 30 πολυαναμενόμενες ταινίες, που -αν όλα πάνε καλά- θα γεμίσουν τις κινηματογραφικές αίθουσες το 2023.

Παρά τις εντυπωσιακές σκηνές δράσεις και τις δυνατές ερμηνείες, η νέα ταινία του Baumbach υστερεί σε συνοχή και χάνει τελικά τον συνολικό προσανατολισμό της. Της Ναταλίας Πετρίτη.

Ο Βασίλης Σπανός ξεσκονίζει τις κινηματογραφικές του αναμνήσεις από το 2022 και ανατρέχει στις 10  ταινίες της χρονιάς, οι οποίες  ίσως ξέφυγαν από τα ραντάρ των θεατών, όμως σίγουρα  αξίζουν μια επιπλέον επίσκεψη ή μια δεύτερη ευκαιρία.

Οι εκφράσεις τους, οι ατάκες τους, το παράστημά τους, το βλέμμα τους, οι υποκριτικές τους ικανότητες θα μας μείνουν αξέχαστες. Από τον Βασίλη Σπανό και την Εύη Χουρσανίδη.

H Ναταλία Πετρίτη ανατρέχει στις 20 εκείνες ταινίες της χρονιάς που μας έκαναν να αισθανθούμε λίγο παραπάνω τη μαγεία της σκοτεινής αίθουσας και των θερινών σινεμά της πόλης.