Αυτήν τη βδομάδα προβάλλεται στους κινηματογράφους η 46η ταινία του Γούντι Άλεν με τίτλο “Wonder Wheel”. H ιστορία διαδραματίζεται στο Κόνι Άιλαντ, στη δεκαετία του 1950. Η αφήγηση ενός νεαρού και εμφανίσιμου ναυαγοσώστη θα ξεδιπλώσει μια ιστορία απαγορευμένης σχέσης ανάμεσα στον ίδιο και σε μια παντρεμένη γυναίκα. Η Κέιτ Γουίσλετ ερμηνεύει μια καταπιεσμένη νοικοκυρά, πρώην ηθοποιό μέτριου βεληνεκούς, που παράτησε όποια όνειρα είχε για να αφοσιωθεί στην οικογένειά της. Η επιστροφή της θετής κόρης της στο σπίτι θα προκαλέσει ρήγμα στην παράνομη σχέση της με τον ναυαγοσώστη, καθώς ο νεαρός θα γοητευτεί απ’ το όμορφο κορίτσι. Ο Γούντι Άλεν σκηνοθετεί το μικρό αδερφάκι της «Θλιμμένης Τζάσμιν», στο οποίο είχε λάμψει με την ερμηνεία της η άλλη Κέιτ (Μπλάνσετ). Απ’ το πνεύμα του Τενεσί Ουίλιαμς, ο Γούντι μετατοπίζει τον φορμαλιστικό κορμό της ιστορίας του στις ιστορίες του Γιουτζίν Ο’Νιλ και πλάθει ένα γλυκόπικρο ρομάντζο σε μεταπολεμικό διάκοσμο. Ένα (κυριολεκτικό) λούνα παρκ από ονειροπόλους ήρωες, λογοτεχνικές αναφορές και ανέφικτες προσδοκίες, φωταγωγημένο με έξοχη διεύθυνση φωτογραφίας. Ετούτο το μελόδραμα, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο απ’ το ετήσιο ραντεβού μας με τον σινεμά ενός σπουδαίου κινηματογραφιστή, που στα 82 του χρόνια συνεχίζει να υπηρετεί τη μεγαλύτερη νεύρωσή του: να παράγει μια ταινία ανά χρονιά.
Μαζί με το ετήσιο γουντιαλενικό ραντεβού στις αίθουσες, τα τελευταία 25 χρόνια έχουμε και το ετήσιο πανηγύρι από κατηγορίες, κουτσομπολιό, παρασκήνιο και δημόσιες κινήσεις μικροπολεμικής που αφορούν στην προσωπική ζωή του σκηνοθέτη. Ειδικότερα φέτος, σε μια χρονιά που ένα φεμινιστικό ρεύμα ξεσκέπασε ένα σαθρό σύστημα γυναικείας εκμετάλλευσης στο Χόλιγουντ, ήταν επόμενο να βρουν χώρο και να ξεσπαθώσουν και κάθε λογής κουτσομπόλες σχετικά με τον «ανώμαλο» (!), και τον «παιδεραστή» (!!) που «παντρεύτηκε την κόρη του» (!!!) για να ανέβουν στο τρένο του hype. Πολλά site βρίσκουν χώρο για clickbait επικαιρότητας και πετάνε ανούσια άρθρα για την υπόθεση της προσωπικής ζωής του Γούντι Άλεν. Χιλιάδες υβριστικά σχόλια από χρήστες τον social media κατατάσσουν (χωρίς κανένα λόγο) τον Άλεν σε μια λίστα βιαστών, δίπλα στον Γουάινστιν. Η πρεμιέρα του “Wonder Wheel” ματαιώθηκε για να αποφύγουν οι συντελεστές τις επιθετικές ερωτήσεις στο κόκκινο χαλί. Τα screeners που στέλνονται στην ακαδημία για τα βραβεία δεν εμπεριέχουν πουθενά το όνομα του δημιουργού και μια στρατιά δημοσιογράφων υποκινούν επιθέσεις σε ηθοποιούς που δέχονται να συνεργαστούν με τον σκηνοθέτη – πρόσφατο παράδειγμα η Selena Gomez που έπαιξε την 47η ταινία του Άλεν, το “A Rainy Day in New York” που θα δούμε του χρόνου με πρωταγωνιστή τον Τζουν Λο. Όσο υπάρχει αυτό το παράξενο και νοσηρό κλίμα υστερίας και παραπληροφόρησης, αξίζει να θυμηθούμε τα αποδεδειγμένα γεγονότα, ώστε να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
Η ταραγμένη σχέση του Άλεν και της Μία Φάροου ξεκίνησε το 1980. Οι δυο τους δεν παντρεύτηκαν ποτέ και καθ όλη τη διάρκεια της 12ετούς επαφής τους, ουδέποτε έζησαν στο ίδιο σπίτι. Επιπλέον ο Άλεν, δεν είχε καμία συμμετοχή στη διαπαιδαγώγησή τους. Μέχρι το 1990 η σχέση των δυο είχε γίνει απολύτως τυπική και είχε περιοριστεί στην κινηματογραφική συνεργασία τους. Άλλωστε, η Μία πρωταγωνίστησε σε 12 ταινίες του σκηνοθέτη, όλες όσες δηλαδή κατάφερε να γυρίσει σε ισάριθμα χρόνια, μέχρι το 1992 και το υπέροχο “Husbands and Wives” που υπογράμμιζε με κάποιο τρόπο το τέλος της σχέσης. Ο Άλεν έδειχνε αφοσίωση μόνο στην Ντίλαν Φάροου την οποία υιοθέτησαν μαζί ως νεογέννητο το 1985, ενώ η Μια είχε αδυναμία στον Σάτσελ Φάροου τον οποίο γέννησε η ίδια το 1987. Η Μία απομάκρυνε με κάθε τρόπο τον Σάτσελ απ’ τον Γούντι και απέφευγε να τους αφήσει μαζί στον ίδιο χώρο. Ο παιδοψυχολόγος που κατέθεσε στη δίκη τους λίγα χρόνια αργότερα, είπε ότι ο Σάτσελ εμφάνιζε συμπτώματα παιδικής οργής όταν ο Άλεν ήταν μαζί τους, με επιθετικές κινήσεις γρατσουνιές και τσιρίγματα, κάτι που είναι συνήθως αποτέλεσμα πλύσης εγκεφάλου απ’ τον ένα γονιό. Ο Γούντι Άλεν δεν είχε επαφή με κανένα από τα έξι παιδιά που η Μία είχε αποκτήσει με τον πρώην σύζυγό της, Αντρέ Πρεβέν, αν και ήταν εγκάρδιος μαζί τους, ειδικότερα με τον Μόουζες Φάροου, ο οποίος υιοθετήθηκε το 1980 όταν ήταν μόλις δυο ετών. Η πρώτη ουσιαστική επαφή του Γούντι με την Σουν-Γι Πρέβιν, έγινε μόλις το 1990, όταν η Φάροου ζήτησε απ’ τον Γούντι να συνοδεύσει την 20χρονη σε ένα παιχνίδι μπάσκετ. Η Σουν-Γι γεννήθηκε το 1970 και υιοθετήθηκε απ΄τη Μία και τον Πρεβέν όταν ήταν 7 χρονών. Καθόλη τη δεκαετία του ’80 ο Γούντι Άλεν δεν βρέθηκε ποτέ μόνος του στο ίδιο δωμάτιο μαζί της.
Το κακό στην διάσημη δυσλειτουργική οικογένεια ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1992, όταν η Φάροου αντιλήφθηκε ότι ο 56χρονος τότε Άλεν και η 21χρονη Σουν-Γι είχαν ξεκινήσει να βλέπονται ερωτικά. Η Σουν-Γι ομολόγησε ότι έκαναν σεξ για πρώτη φορά τον Δεκέμβρη του 1991, λίγο μετά τα γενέθλιά της. Η παράνομη σχέση είχε καταφέρει να μείνει κρυφή λίγο περισσότερο από ένα μήνα. Έξι μήνες αργότερα απ’ το συμβάν, στα γενέθλια της επτάχρονης Ντύλαν, η Φάροου είχε γεμίσει το σπίτι με χαρτιά και σημειώσεις σε πόρτες και τοίχους, που έγραφαν ότι ο παιδόφιλος Γούντι Άλεν είναι ανεπιθύμητος στο σπίτι καθώς αφότου αποπλάνησε τη μία αδερφή, τώρα έχει βάλει στο μάτι και τη μικρότερη. Επαναλαμβάνω, ότι η η Ντύλαν ήταν μόλις 7, δεν είχε ιδέα για τα γεγονότα και αυτό ήταν το πάρτι γενεθλίων της. Το καλοκαίρι του 1992, όταν ήταν πια φανερό πως δεν ήταν φευγαλέα αποπλάνηση, αλλά ο Άλεν και η Σουν-Γι είναι ζευγάρι, η Φάροου επιστράτευσε παιδοψυχολόγους και δικηγόρους για να τον χτυπήσει και τον φωτογράφιζε στα media «σατανικό», λέγοντας ότι είχε κάνει κόλαση τη ζωή τους όλα αυτά τα χρόνια. Τα πράγματα έγιναν πολύ άγρια όταν ο Γούντι, για να σταματήσει τον αναμενόμενο κυκεώνα κίτρινου τύπου που τον ακολουθούσε, δήλωσε στη Σουν-Γι την πρόθεσή του να παντρευτούν και να ζήσουν μαζί κανονικά. Λίγες βδομάδες αφότου η Φάροου έμαθε τα νέα γύρω απ' τον επικείμενο γάμο, οργάνωσε συνάντηση με δικηγόρους και τους είπε πως η Ντύλαν παραπονέθηκε ότι ο Γούντι Άλεν την εκμεταλλεύτηκε σεξουαλικά στη σοφίτα του σπιτιού της.
Για να υποστηρίξει την κατηγορία, η Φάροου αποφάσισε να βιντεοσκοπήσει την ομολογία της Ντύλαν σε κάμερα. Για την ιστορία, η Φάροου χρειάστηκε τρεις μέρες μόνη της με την 7χρονη για να καταφέρει να βιντεοσκοπήσει την ομολογία της μικρής. Η Ντύλαν, σύμφωνα με μάρτυρες, έδειχνε να μην ενδιαφέρεται για τη διαδικασία και να προσπαθεί να επαναλάβει τα λόγια της μαμάς της. Επιπλέον, το τελικό αποτέλεσμα είχε μονταριστεί πολύ έντονα. Οι ειδικοί έκριναν ότι η βιντεοσκοπημένη ομολογία της Ντύλαν ήταν σκηνοθετημένη και καθοδηγούμενη απ΄τη μητέρα της. Δυο διαφορετικές ομάδες ειδικών σε περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης διεξήγαγαν 14μηνη εξονυχιστική έρευνα και δεν βρήκαν ούτε ένα στοιχείο κακοποίησης ή παράνομης συμπεριφοράς. Λίγες βδομάδες αργότερα, η Φάροου πήγε το θέμα ένα βήμα παραπέρα και δήλωσε ότι βρήκε ίχνη σεξουαλικής κακοποίησης και στον γιο της, τον Σάτσελ. Αυτές κατηγορίες δεν έφτασαν ποτέ στο δικαστήριο, καθώς τα γεγονότα χαρακτηρίστηκαν πολύ παρανοικά ακόμα και να να διερευνηθούν και η Φάροου τις απέσυρε.
Όλη η ιστορία γύρω από το «χαμένο 20λεπτο» κατά το οποίο η Ντύλαν κακοποιήθηκε στη σοφίτα, στηρίχθηκε μόνο στη δήλωση της νταντάς της. Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα η συγκεκριμένη γυναίκα βρήκε την babysitter του Σάτσελ και της είπε ότι στην πραγματικότητα δεν άφησε την Ντύλαν απ’ τα μάτια της για περισσότερα από 2-3 λεπτά και ότι μετάνοιωσε πικρά που είπε αυτά τα πράγματα για «τον κύριο Άλεν που της φέρονταν πάντα τόσο καλά». Η babysitter του Σάτσελ μετέφερε τα λόγια αυτά στα media για να απολυθεί λίγες μέρες αργότερα απ’ την Φάροου. Στο μεταξύ, ο Μόουζες είχε ήδη αρχίσει να αποστασιοποιείται απ’ τη μητέρα του και να δηλώνει ότι όλη την υπόθεση την είχε ενορχηστρώσει εκείνη. Στην τρίωρη ομολογία του, ο Γούντι Άλεν αρνήθηκε κάθε κατηγορία σεξουαλικής παρενόχλησης και μάλιστα χωρίς την παρουσία δικηγόρου υπεράσπισης. Ο Γούντι Άλεν έδωσε πρόσβαση στα πρακτικά και τις σημειώσεις της ψυχοθεραπείας του, όπου δεν βρέθηκαν ποτέ αναφορές σε ερωτικές επιθυμίες για ανήλικα κορίτσια ή έστω κάτι που να δείχνει ότι είχε οποιαδήποτε έλξη σε αγόρια. Επιπροσθέτως, ο Άλεν δέχτηκε να περάσει ανιχνευτή ψεύδους για την ιστορία. Το αποτέλεσμα τον έκρινε αθώο. Η Μία Φάροου αρνήθηκε να περάσει το ίδιο τεστ.
Το παράξενο είναι ότι εν μέσω αυτού του χαμού, η Μία Φάροου ήθελε διακαώς να συνεργαστεί με τον Γούντι Άλεν για 13η φορά στην επόμενη ταινία του, στο “Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν” (1993). O ρόλος τελικά πήγε στην παλιά συνεργάτιδα και πιστή φίλη του Άλεν, στην Ντάιαν Κίτον, η οποία δεν είχε εμφανιστεί σε καμία από τις 12 τανίες του καθ όλη τη διάρκεια της σχέσης του με την Φάροου, εξαιτίας του βέτο που είχε ασκήσει η Μια καθώς την αντιπαθούσε. Την πρώτη μέρα των γυρισμάτων, η Φάροου εμφανίστηκε στα γυρίσματα για να υποδυθεί την πρωταγωνίστρια, σε μια άβολη στιγμή για όλο το συνεργείο, προτού της δείξουν την πόρτα της εξόδου.
Όσον αφορά τη ζωή της Φάροου, είναι σημαντικό να αναλογιστούμε τρία πράγματα: α) γνωρίζουμε ότι ο Ρομάν Πολάνσκι έχει κατηγορηθεί δίκαια για τον βιασμό ανήλικων κοριτσιών στη δεκαετία του 60. Η ίδια η Μία ήταν στο πλευρό του και μάλιστα κατέθεσε στο δικαστήριο προς υπεράσπισή του. Να θυμίσω ότι ο ο Πολάνσκι είναι ο μοναδικός σκηνοθέτης πέραν του Γούντι που της έχει δώσει αξιοσημείωτο ρόλο στο σινεμά με το «Μωρό της Ρόζμαρι». Ο Ρόναν Φάροου έγραψε τα άρθρα στους New York Times που πυροδότησαν όλη την φριχτή ιστορία σχετικά με τον Γουάινστιν, αλλά ουδέποτε αναφέρθηκε στο όνομα του Πολάνσκι. β) η Μία παντρεύτηκε τον Φρανκ Σινάτρα όταν ήταν 21 ετών. Ο Φράνκι ήταν 50 όταν άρχισαν να βγαίνουν. Η Σουν-Γι ήταν 20 όταν ξεκίνησε ο δεσμός της με τον Άλεν και αυτός ήταν 56. Οι κατηγορίες για «ανήθικη» σχέση παιδεραστίας, αν ευσταθούν για τον Άλεν, τότε θα πρέπει να «καίνε» και τον πρώτο σύζυγό της Μία. Μάλιστα η Φάροου είχε μεγάλο ιστορικό με σχέσεις με πολύ μεγαλύτερους άνδρες, όπως τον Γιουλ Μπρίνερ ή τον Κερκ Ντάγκλας. γ) Ο αδερφός της Μία, ο Τζον Φάροου, πήγε στη φυλακή καθώς κρίθηκε ένοχος για τον βιασμό αγοριών μεταξύ 8 και 10 ετών. δ) H τραγουδοποιός Ντόρι Πρεβέν ήταν η πρώτη γυναίκα του Άντρε Πρεβιν (του πρώην συζύγου της Φάροου) και είχε γράψει ένα τραγούδι για τη Μία με τίτλο “Beware of Young Girls”. Το τραγούδι περιέγραφε τον τρόπο που ένα μικρό και φρέσκο κορίτσι παρίστανε τη φίλη της και τελικά της αποπλάνησε το σύζυγο. Οι στίχοι έλεγαν: «Beware of young girls who come to the door. Wistful and pale of 24. She was my friend, she was invited to my house. She admired my wedding ring, she sent us little silver gifts, oh, what a rare αnd happy pair she inevitably said, as she glanced at my unmade bed. She admired my unmade bed».
Το τέλος του τραγουδιού που μπορείτε να ακούσετε ΕΔΩ αφήνει μια πικρόχολη πρόβλεψη πως μια μέρα θα τον αφήσει κι αυτόν για κάποιον άλλον, όπως και τελικά έγινε. Οι ενοχές της Μία Φάροου για αυτή την προδοσία ήταν πολλές και στην αυτοβιογραφία της μιλάει εκτενώς και με εμμονή για την Ντόρι, την οποία αντιμετωπίζει ως πρότυπο. Αυτό το γεγονός δεν θα είχε μεγάλη σχέση με την ιστορία, εάν στον ίδιο δίσκο δεν υπήρχε μυστηριωδώς ένα τραγούδι με τον τίτλο “With My Daddy in the Attic”, που περιγράφει μια fiction ανατριχιαστική ιστορία ενός θύματος βιασμού απ’ τον πατέρα της στη σοφίτα...
Μετά το τέλος της διαμάχης, η Μία απαγόρευσε στον Γούντι να έχει την οποιαδήποτε επαφή με τον Μόουζες, τη Ντύλαν και τον Σάτσελ, ο οποίος άλλαξε το όνομά του σε Σίμους και λίγα χρόνια μετά το άλλαξε για δεύτερη φορά σε Ρόναν. Η Μία Φάρρου υιοθέτησε άλλα 6 παιδιά μετά την υπόθεση, φτάνοντας συνολικά τα 15 παιδιά μέχρι σήμερα. Δεν έπαιξε σε καμία αξιοσημείωτη ταινία μετά το “Husbands and Wives”.
Κανείς δεν κατηγόρησε για παιδεραστία τον Άλεν πριν ή μετά τη Φάροου. Ο Γούντι και η Σουν-Γι τελικά παντρεύτηκαν το 1997 και μαζί υιοθέτησαν δυο παιδιά. Παραμένουν παντρεμένοι για είκοσι χρόνια. Παρ όλες τις κατηγορίες από την πλευρά της Μία Φάροου πως είναι πνευματικά καθυστερημένη και έτσι δέχεται εύκολα τους χειριστικούς τρόπους του Γούντι, η Σουν-Γι προχώρησε στις σπουδές της και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της το 2006.
Η υπόθεση βρήκε ξανά το δρόμο στη δημοσιότητα, με τη βράβευση του Άλεν με το βραβείο Cecil B. DeMille στις Χρυσές Σφαίρες, το 2004. Η Μία και ο Ρόναν επανέφεραν την υπόθεση στον τύπο σαν έκφραση διαμαρτυρίας για να θολώσουν το θετικό κλίμα απέναντι στον σκηνοθέτη και να αμαυρώσουν τη βραδιά, με συνεντεύξεις στο Vanity Fair και μια ανοιχτή επιστολή στους New York Times. Ένα μήνα μετά την επιστολή, ο απηυδισμένος Μόουζες έσπασε τη σιωπή του πήρε και πήρε θέση επίσημα υπέρ του Γούντι Άλεν. Συγκεκριμένα είπε: «Φυσικά ο Γούντι δεν επιτέθηκε σεξουαλικά στην αδερφή μου. Η μητέρα μου ήταν αυτή που μας μάθαινε να τον μισούμε γιατί μας έλεγε ότι διέλυσε την οικογένεια και ότι μας βίασε. Τον μισούσα για πολλά χρόνια εξαιτίας της. Τώρα όμως καταλαβαίνω ότι όλα τα έκανε για να εκδικηθεί το γεγονός ότι ερωτεύτηκε τη Σουν-Γι». Η σχέση του Μόουζες με τον Άλεν μετά απ’ αυτό, αποκαταστήθηκε.
Ένα απ’ τα πιο αστεία αλλά και σκοτεινά σημεία του άρθρου που δημοσίευσε το Vanity Fair, ήταν πως ο πραγματικός πατέρας του Ρόναν Φάροου δεν είναι άλλος από τον Φρανκ Σινάτρα. Η Μία δηλαδή, σε μια αδιανόητη κίνηση εντυπωσιασμού και νοσηρής εκδίκησης, παραδέχτηκε ότι κατά τη διάρκεια της σχέσης της με τον Γούντι Άλεν τον απατούσε με τον πρώην σύζυγό της. Αυτό το θέμα φυσικά το έκρυβε όταν είχε το ρόλο της θιγομένης συζύγου στα δικαστήρια το 1993. Ο Σινάτρα μισούσε τον Γούντι Άλεν και φήμες λένε ότι προσφέρθηκε να βάλει τη μαφία να τον σκοτώσει επειδή πλήγωσε την παλιά αγαπημένη του. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Γούντι Άλεν είχε βασίσει το ρόλο του Lou Canova, ενός ξεπεσμένου crooner, στην ταινία “Broadway Danny Rose” (1984) στον Σινάτρα. Έτσι θα είναι πάντα, οι αληθινοί καλλιτέχνες θα έχουν για όπλο την ευφυΐα της τέχνη τους και οι ετερόφωτοι δορυφόροι τους, θα θρέφονται τρώγοντας τις σάρκες τους για πάντα.
