Αν κόψεις βόλτες πίσω από τον παράδρομο της Κηφισού, εκεί που τις νύχτες των παρασκευοσαββατοκύριακων ετοιμάζονται να απλώσουν την πραμάτεια τους οι μεταπράτες του Ελαιώνα και των πέριξ, θα διασχίσεις σκουπίδια, απομεινάρια από κλοπιμαία, το εμπόρευμα της επόμενης μέρας, περίεργους να ζεσταίνονται με τη φωτιά μέσα από τα βαρέλια. Ο Άη Βασίλης δεν περνά από εδώ, είναι μια απάτη, κουβαλά μαύρη σακούλα σκουπιδιών, κι ότι έχει βρει παρατημένο δίπλα σε κανένα κάδο ή όσα κατόρθωσε να βουτήξει σε κάποια μπούκα, θα είναι ο έκτακτος χριστουγεννιάτικος μποναμάς*.
Μέσα στο Universe, το Σάββατο λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ξέραμε πως ο Yasiin Bey θα μας μιλήσει για τον Άγιο Βασίλη (όσοι παρακολουθούν τη σελίδα του, θα είχαν εντοπίσει το προ ημερών «χριστουγεννιάτικo» του ep). Εν πολλοίς, κι αυτό δεν αποδείχθηκε για καμία στιγμή μια πλασματική συνθήκη, όσοι είχαν προετοιμαστεί για μια performance που να αποδίδει τα σπέκια στον τύπο που θαύμαζε ένας rapper με αυτό το ανάστημα, αποζημιώθηκαν απολύτως. «Αρπάχτερ» σχολίασε ένας φίλος όταν έγραψα ενθουσιασμένος “Preacher”, ερμηνεύοντας διαφορετικά τη χαλαρότητα στο πως διαχειρίστηκε το concept ο Bey. Όλα πήγαν κατά γράμματα είναι η προσωπική μου ερμηνεία, όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ήταν αλλοπρόσαλλο το set του Κωστή Νικηφοράκη των Black Athena. Από Saske και ΛΕΞ, μέχρι Kendrick Lamar και Roc Marciano, εξυπηρέτησε μια διαφορετική συνθήκη από το να αποτελέσει ένα συνεκτικό warm up (κάτι που είχε επιτευχθεί λόγου χάρη στο opening του Billy Woods) για το BEYONDOOM. Την ίδια στιγμή, ο χώρος γέμιζε σταθερά μέχρι να τιγκάρει, με πιτσιρίκια, μεγαλύτερους, γονείς και παιδιά, παίκτες της εγχώριας σκηνής (MC Yinka, ΤΑΦ Λάθος, Andri J), που με μια μισάωρη καθυστέρηση από την προγραμματισμένη αναγγελία, είδαν τον Yasiin Bey να ανεβαίνει στη σκηνή, να τη ραίνει με ροδοπέταλα, να κάνει ένα sketch με το spray του και να ορίζει το set με τον dj του. “All Caps”, “Meat Grinder”, “Accordion”, “Strange Ways” (Madvillainy), “Fazers” (King Geedorah) spoken word πάνω στο “One Hundred Ways” του James Ingram (Quincy Jones in da house!), πάνω στο “Irgendwei” (Blonker), “Papermill” από το Adult Swim Singles Program των ακυκλοφόρητων Madvillain, μα και τα δικά του “Umi Says”, “Auditorium”, αλλά και freestyles. Ο Mos Def ήταν για 1 ώρα και κάτι ο απόλυτος MF DOOM fan, ήταν ο Yasiin Bey, ήταν το παρελθόν του conscious rap, κουβαλώντας τη soulful γλύκα του πολιτικού Marvin, στο παρόν. Άλλοτε έβλεπες το πρόσωπο του, άλλοτε έβγαζε το μαντήλι και έσβηνε τους προβολείς, ήταν ειλικρινής φορώντας πάντα το εμπόλεμο γιλέκο που γράφει “press”, κι όχι ένα κατά παραγγελία juke box, όπως θα δήλωνε για τις παραγγελιές του κοινού.
Μας εξιστόρησε μια απίθανη ιστορία για το live που είχε κανονίσει ως Mos Def πλάι στον MF DOOM, μια σύμπραξη που θα γινόταν στο Chicago, όπου δε συνέβη ποτέ, μιας και κατά την προσφιλή του συνήθεια ο MF DOOM έστειλε άλλον πίσω από τη μάσκα! Έβαλε τα πράγματα σε θέση και βάση, λέγοντας πως στην πρόσφατη rap κόντρα Kendrick/Drake, νικητής ήταν το Spotify, “Free Gaza, Sudan, Rafah, Free your hearts, Free your minds” βροντοφώναζε αντί να κάνει παύσεις. Υπέγραψε τους δίσκους των μπροστινών, χάρισε το έργο που είχε φτιάξει στην έναρξη, έκανε σκωπτική πλάκα καταπώς διαβάζονταν οι γρίφοι του Dumile.
Ο Άη Βασίλης είναι μια απάτη, επέμεινε ο 51χρονος Yasiin Bey, κι ενώ συμφωνώ με το statement, για τη βραδιά της 21ης Δεκεμβρίου, παρότι δε φορούσε κόκκινο σκούφο, o fka Mos Def έφερε ανεξίτηλα δώρα για όλα τα παιδάκια που βρέθηκαν στη συναυλία που διοργάνωσε το Plisskën.
*Πριν από 24 χρόνια, κοντά στις χριστουγεννιάτικες γιορτές, δυο πιτσιρίκια λίγο μεγαλύτερα από εμένα, πέντε βήματα πιο πέρα από το γήπεδο του Σπόρτιγκ στην Ηλία Ζερβού, έβγαλαν ένα γυαλιστερό σουγιά για να «πάρουν» τα δικά τους χριστουγγενιάτικα δώρα. Ένα Motorola StarTac, ένα χειμωνιάτικο μπουφάν κι ένα cd από τη σαββατιάτικη βόλτα στο Metropolis. «Όχι και το cd ρε μάγκες. Θα το ακούσετε;» αποκρίθηκα αντανακλαστικά, αλλά μάταια. Το Black On Both Sides θα κατέληγε στα χέρια των νταήδων κι εγώ θα αναρωτιόμουν αν τελικά το άκουσαν ποτέ…
