Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που άκουσα τη μουσική των She Wants Revenge. Ήταν στο 18ο επεισόδιο του πολύ αγαπημένου Fringe του J.J. Abrams, sci-fi σειράς που binge-αρα μετά μανίας περισσότερο από μια δεκαετία πριν. Σε μια σκηνή αυτού λοιπόν του επεισοδίου, ο πρωταγωνιστής της σειράς – που ερμήνευε ο Joshua Jackson – επισκέπτεται στα πλαίσια της έρευνας που διεξάγει ως πράκτορας του fringe department του FBI ένα υπόγειο, σκοτεινό και ιδιαιτέρως ατμοσφαιρικό club. Όσο και το “Tear You Apart”, που ντύνει μουσικά τη σκηνή και που έμελλε να μου κολλήσει τότε για, δεν ξέρω καν, πόσους μήνες. Η σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική της post-punk /goth rock μπάντας των She Wants Revenge ήταν λοιπόν και η καλύτερη πιθανή επιλογή για να ξεκινήσει η φθινοπωρινή και συναυλιακή επάνοδος μετά από ένα μακρύ και δύσκολο καλοκαίρι. Να λοιπόν ποιες ήταν οι εντυπώσεις που άφησε η εμφάνισή τους σε ένα κατάμεστο Gagarin το βράδυ της Τρίτης.
Η βραδιά άνοιξε με τους Ελληνο-ελβετούς post-punkers Haneke Twins, που επέστρεψαν στην Αθήνα για πρώτη φορά μετά το 2019 και τη support εμφάνισή τους στους Burning Gates. Δημιουργημένη πριν από λίγα χρόνια από expats που διαμένουν στη Γενεύη, η μπάντα κινείται ηχητικά σε post -punk, alternative rock και dark-wave ηχοχρώματα, και με έναν βαρύτονο τραγουδιστή να δένει το σύνολο, ιδανικό για λάτρεις συγκροτημάτων όπως οι Bauhaus και οι Joy Division. Στη σκηνή του Gagarin, το συγκρότημα παρουσίασε στη μισάωρη περίπου εμφάνισή του δικά του κομμάτια, επιλέγοντας για το κλείσιμο να διασκευάσει το “Burn My Shadow” των UNKLE. Με πολλά περιθώρια βελτίωσης του ήχου τους, αλλά με όρεξη και πάθος που γινόταν εύκολα αντιληπτό, οι Haneke Twins ζέσταναν το κοινό που είχε συρρεύσει από νωρίς στο venue της Λιοσίων και που δεν έβλεπε την ώρα να απολαύσει τη μπάντα από το San Fernando Valley της California.
Η ώρα ήταν 21.30, όταν οι She Wants Revenge κατέλαβαν το stage του Gagarin, με το κοινό να δείχνει από την αρχή τον ενθουσιασμό του. Κοινό αποτελούμενο τόσο από τους «συνήθεις υπόπτους» της εγχώριας post -punk σκηνής, όσο και από πολύ νεότερους σε ηλικία μουσικόφιλους, που μοιάζουν να γνωρίζουν τώρα το goth και να αναζωπυρώνουν τους τοπικούς πυρήνες ενός αγαπημένου subculture. Οι φρέσκιες αυτές παρουσίες στο κοινό – και κυρίως τα έφηβα κορίτσια – ήξεραν απ’ έξω τους στίχους του “Red Flags and Long Nights” με το οποίο ξεκίνησε το συγκρότημα, επιστρέφοντάς μας στο 2004 και στο άκρως επιτυχημένο ντεμπούτο τους.
Ο frontman και κιθαρίστας των She Wants Revenge, Justin Warfield, όπως και ο πολυοργανίστας Adam Bravin φάνηκε από την πρώτη κιόλας στιγμή πως βρίσκονταν σε φόρμα, επιστρέφοντας για ακόμη μια φορά στην Αθήνα και στο ίδιο μάλιστα venue με την προηγούμενη εμφάνισή τους. Με πολύ καλή ποιότητα ήχου και εμφανές δέσιμο με τα session μέλη της μπάντας, το συγκρότημα ερμήνευσε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, όπως τα “These Things”, “Take the World”, “ She Loves Me, She Loves Me Not”, αλλά και το ολοκαίνουριο “See The Distance, See The Truth”, η πρώτη ζωντανή ερμηνεία του οποίου πραγματοποιήθηκε μόλις πριν από λίγες ημέρες στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας.
Ο χρόνος κυλούσε σαν νερό, με το συγκρότημα να δημιουργεί την απόλυτη dark ατμόσφαιρα με τα synths, το drum machine και τον λυρισμό της φωνής του Warfield, ο οποίος απέδειξε για ακόμη μια φορά πόσο χαρισματικός frontman είναι. Ο ίδιος, λίγο πριν το encore του συγκροτήματος, ευχαρίστησε κάπως συγκινημένος το κοινό, αναφέροντας πως αυτό κάνει πάντα το ταξίδι από τόσο μακρινή απόσταση να αξίζει πραγματικά (ο ίδιος είναι από το Los Angeles, ενώ άλλα μέλη των SWR είναι από το Miami και το Brisbane της Αυστραλίας), χαρακτηρίζοντάς το μάλιστα ως το καλύτερο κοινό στο οποίο έχει εμφανιστεί.
Και πράγματι, οι μικρές goth φιγούρες αυτού μετέτρεψαν λίγο αργότερα το encore σε συλλογική διαδικασία. Αφού λοιπόν οι SWR ανέβηκαν ξανά στη σκηνή και ερμήνευσαν τα “She Will Always Be a Broken Girl” και “Suck It Up”, είχε έρθει η στιγμή για τις δύο μεγαλύτερες επιτυχίες της δισκογραφίας του συγκροτήματος: “Out of Control” και “Tear You Apart” τραγουδήθηκαν δυνατά από κάθε έναν και κάθε μία που βρισκόταν χθες στη συναυλία, με τα απαραίτητα extended outros από την πλευρά των μουσικών να δημιουργούν μια εκρηκτική ατμόσφαιρα.
Τι κι αν οι She Wants Revenge είναι μια μπάντα που δεν χαρακτηρίζεται από την παραγωγικότητά της ως προς το νέο υλικό; Οι μέχρι τώρα δουλειές τους όχι απλά τους έχουν εδραιώσει σε μια σκηνή στης οποίας το revival πρωταγωνίστησαν πριν κάποια χρόνια, αλλά οι ίδιοι διατηρούνται relevant δύο δεκαετίες μετά τον σχηματισμό τους αποκτώντας συνεχώς νέους θαυμαστές. Και με τέτοιες συναυλίες, το βέβαιο είναι πως θα τους δούμε σίγουρα ξανά στα μέρη μας το συντομότερο δυνατό.
