Αυτή την ανταπόκριση κανονικά δεν έπρεπε να την κάνω εγώ. Την είχε αναλάβει η κυρία Πετρίτη, η οποία τελικά φορτώθηκε με άλλα 268 συναυλιακά άρθρα και με παρακάλεσε, σχεδόν ικέτεψε σε φάση «μλκ Επίτροπε, εκεί ήσουν, κάντο» ώστε σήμερα αγαπημένε αναγνώστη, αντί να διαβάζεις ένα σεβάσμιο άρθρο με καλή σύνταξη και δύσκολες λέξεις, θα σου πασάρω ό,τι πιο τσακ μπαμ υπάρχει εκεί έξω. Και αυτό είναι απόλυτα ταιριαστό με τους Melvins και γενικά αυτή την μέρα του Πλίσκεν Φέστιβαλ, γιατί ήταν ένα μικρό φεστιβαλάκι με τεράστια, από ό,τι αποδείχτηκε, ονόματα. Επίσης πληρώνομαι με την λέξη. Let’s Do It!
Οι Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs είναι ένα ανερχόμενο heavy rock/sludge metal σχήμα, με 4 αξιολογότατους δίσκους. Οι Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs αποτελούνται από 5 μέλη, με 2 κιθαρίστες που έχουν εντελώς διαφορετικό στυλ και αυτό φαίνεται στον ήχο τους. Κάθε κομμάτι των Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs διαθέτει και hardcore δυναμικές αλλά και υπέρβαρα ‘70s riffs, που προφανώς κατάγονται από την σαμπαθική τζαζ. Δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία η μουσική, όταν ο frontman των Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs (Matthew Baty) μοιάζει στον Rob Schneider και χορεύει σαν παλαιστής σούμο ή κάτι τέτοιο τέλοσπάντων σε κάθε κομμάτι. Μέσα στον ήλιο και με τον ιδρώτα να λούζει τα πρόσωπα τους χωρίς καν να έχουν παίξει νότα, οι Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs εφορμούν σαν μανιακοί. Οι Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs ξεκινούν με το "Mr Medicine" από το φετινό Land of Sleeper και αμέσως καταλαβαίνεις ότι θα περάσεις τέλεια στο επόμενο 45λεπτο. Ο Baty χοροπηδάει, παίζει box, τεντώνει χέρια πόδια, κοιτάει με ένα υπέρχαζο βλέμμα το κοινό, ουρλιάζει στο μικρόφωνο σαν ψυχωτικός και γενικά θα μπορούσα να πω ότι πιο απλά ότι προσφέρει μια ολόκληρη μια θεατρική παράσταση, αν δεν πληρωνόμουν με την λέξη. Οι Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs μέχρι και το "Big Rig", το πάνε με πιο doom oriented υλικό, από εκεί και πέρα ξεκίνησαν να σφυροκοπούν με πιο γρήγορα κομμάτια, το κοινό που είχε ήδη ζεσταθεί και ζητωκραύγαζε σε κάθε παύση. Οι Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs άξιζαν κάθε χειροκρότημα. Το τέλος ήρθε πανηγυρικά με το "A66" από το King of Cowards album και οι Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs μπορούν να είναι σίγουροι πως από την Δευτερά βρήκαν πολλούς νέους fans στην χώρα μας.
Με το πέρας της εμφάνισης των Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs, η πλατεία της Τεχνόπολης ήταν ήδη γεμάτη, γεγονός που αποδεικνύει την αποδοχή των Vodka Juniors στην εγχώρια σκηνή. Η μπάντα ξεπουλάει όπου παίζει και όλοι περιμένουν τον επόμενο δίσκο της με τεράστια ανυπομονησία. Κουρασμένος από το να βλέπω των φροντμαν των Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs να τρέχει σαν τρελός, μου ήρθε μια λιγούρα και πήγα να φάω ένα σουβλάκι στον Κάνδαβλο. Ήμουν και άφαγος από το πρωί. Επέστρεψα πολύ γρήγορα, στο δεύτερο περίπου τραγούδι και τα παιδιά με τα πολλά τατουάζ ήδη έκαναν wall of death μέσα στην ζέστη. Απορώ που βρίσκουν τόση ενέργεια. To μοδάτο punk/rock’n’roll των Vodka Juniors, ενθουσιάζει και το κέφι πάνω στο σανίδι μεταφέρεται κάτω από το σανίδι. Δεν εννοώ ακριβώς από κάτω, λογικά είναι κούφιο το κάτω μέρος της σκηνής, δεν έχω πάει ποτέ, εγώ εννοώ πως το κέφι μεταφέρεται στις ορδές των νέων που παίζουν ξύλο για απολύτως κανένα λόγο, τρέχοντας γύρω γύρω σε κύκλο, ενώ κάποιοι μένουν στην μέση με σηκωμένα τα χέρια και κάτι λένε, ποτέ δεν έχω ακούσει τι ακριβώς λένε αυτοί οι περίεργοι τύποι. "Raging Youth", "Remains", "Count on Me" είναι κάποια από τα highlight μιας βραδιάς που θα επαναληφθεί αρκετές φορές μέσα στο καλοκαίρι, σε διάφορα φεστιβάλ ανά την Ελλάδα. Κάπου θα τους πετύχετε, είμαι σίγουρος. Πάμε στο ψητό.
Το ψητό είναι οι Melvins. Μπάντα που την περιμέναμε πολλά χρόνια, ήρθε επιτέλους, οριακά πριν χαρακτηρισθούν συνταξιούχοι αυτής της μουσικής. Το show (θεός να το κάνει) ξεκινά χωρίς τυμπανοκρουσίες και μπαμ μπουμ, με το "Take on Me" των a-Ha στα ηχεία και τους μουσικούς να βιδώνουν όργανα. Αν δεν είναι underground αυτό, τότε τι είναι; Αρκετός κόσμος αποχώρησε με το πέρας της εμφάνισης των Vodka Juniors, οι οποίοι έπαιξαν μετά από τους Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs, μην ξεχνιόμαστε, γεγονός που σημαίνει πως παράγουμε περισσότερους φασαίους από αυτούς που μπορούμε να ψυχαγωγήσουμε. Σημασία έχει πως πλέον, χαλαρά μπορούσαμε να κόβουμε βόλτες σε διάφορα σημεία της αρένας, μέχρι να βρούμε τον ήχο τον καλό. Και αυτός βρέθηκε αρκετά μπροστά στην σκηνή και κεντρικά. Εκεί που γινόταν, δλδ όλο το νταβαντούρι όταν παιζόταν κάποιο κομμάτι από το Houdini. Τα "Copache", "Honey Bucket" (το έπαιξαν νωρίς νωρίς) και "Night Goat" είναι all time classics και ο κόσμος συμμετείχε. Όπως και στο "Revolve" από το Stoner Witch. Κακός χαμούλης.
Ο Buzz παίζει σαν 17χρονος, τρομερά κινητικός για την ηλικία του, καβλιάρης κιθαρίστας, ένας από τους τελευταίους ακμαίους rock stars των ‘90s. Να μην ξεχάσω να αναφερθώ και στην κτηνάρα, τον Dale Crover, του οποίου η απόδοση ήταν ένα από τα highlight της βραδιάς. Εκφραστικότατος και ο Steven Shane McDonald, μου άρεσε το κόκκινο ταγέρ που φόραγε. Η διασκευή στο "I Want to Hold Your Hand" των Beatles ήταν ψιλομαλακία, προτιμούσα 1000 φορές καλύτερα το "Deuce" των KISS, ενώ δεν έπαιξαν και το "Bit". Έπαιξαν και τα "Blood Witch", "A History of Bad Men" από το A Senile Animal (ένα από τα καλύτερα album τους, ever) και βέβαια έκλεισαν το live με το υπερτεράστιο, υπέρβαρο "Boris", οπότε είμαι ΟΚ από άποψη setlist. Το μόνο που με ξενέρωσε στο μισό set ήταν η απουσία κιθάρας του Buzz, κάπου την βρήκα στην συνέχεια, το πουλάκι είχε πετάξει, αυτός είμαι, δεν ενοχλώ κανέναν, να μας ξανάρθουν σύντομα, είναι η καλύτερη μπάντα στον κόσμο, μαζί με τους Manowar. Μπορεί και όχι.
Φωτογραφίες: Νίκος Ζαραγκόπουλος
