Στο An το Σάββατο έφτασα κατά τις 22.15, οι Coyote’s Arrow ήταν ήδη στη σκηνή κι αυτό που καταλάβαινες σίγουρα είναι ότι πρόκειται για μια παρέα -μέλη της και κάποιοι γνωστοί μας από Deux Ex Machina και Nonmandol- που περνάει καλά. Το σεξτέτο -3 αγόρια, 3 κορίτσια- έπαιζε ήδη ένα τέταρτο με δυνατά τύμπανα, κιθάρες κι ένα ξεχωριστό μπάσο, με φωνητικά που εναλλάσσονταν ανάμεσα στην Ευτυχία και τον Σταύρο, ένα σετ με υλικό από το EP Desert ,το άλμπουμ τους Aho και νέα κομμάτια που πρόκειται να συμπεριληφθούν στον καινούργιο τους δίσκο. Κέρδισαν και το δύσκολο κοινό με το “Living in my Brain”, προσωπικά ξεχώρισα το “Lose Control” και το "Coyote's Arrow".
Στις 23.05 οι Savage Republic "from Los Angeles, California” ανέβηκαν στη σκηνή. Το βαρέλι που μέχρι εκείνη τη στιγμή χρησίμευε ως τραπέζι για μια ανυποψίαστη παρέα από το κοινό μεταφέρθηκε on stage. Ο Blaine Reininger ήδη τριγυρνούσε ανάμεσα μας, οπότε κάτι είχαμε αρχίσει να υποψιαζόμαστε για το κλείσιμο της βραδιάς.
Τους Savage Republic προφανώς και θα ήθελα να τους δω σε εκείνο το μυθικό live σε κάποια έρημο της California με τους Sonic Youth και τους Einsturzende Neubauten, που μου διηγούταν δίπλα μου ένας φίλος καλός, γνώστης του αντικειμένου. Σαφώς θα ήθελα να τους ακούσω ζωντανά στην αρχική τους σύνθεση εκεί στη δεκαετία του ’80 με οποιοδήποτε άλλο παρεάκι από την Independent. Συμβιβάζομαι, όμως μια χαρά με το υπόγειο του An Club, ειδικά μετά από τρία χρόνια πανδημίας και περιορισμού και για όσους γκρίνιαξαν σαν τους γέρους των Muppet ή άφησαν να εννοηθούν διάφορα, κρίμα πολύ, γιατί έχασαν μία από τις πιο απολαυστικές πανκ συναυλίες των τελευταίων χρόνων.
Έναρξη με Ethan Port και Kerry Dowling πίσω από δύο βαρέλια, που περίμεναν στωικά από το 2016 την επιστροφή τους από την αποθήκη του An Club στη σκηνή -φήμες λένε ότι τα είχαν αφήσει εκεί από το προηγούμενο live τους -μαγικός-σούπερ εκφραστικός και τεράστιος performer Alan Waddington στα ντραμς και η φωνή του Thom Fuhrmann να κηρύττει την αλήθεια.
“Waiting for the fall” ανακοίνωσαν και το “1938” αποτέλεσε σινιάλο μετά από το σύντομο drum intro για ένα tribal post punk πανηγύρι που κράτησε δύο ώρες και μας ταξίδεψε παντού. Ποιος παίζει τι σε αυτή την μπάντα δεν θα πεις ποτέ, γιατί τα όργανα αλλάζουν χέρια διαρκώς, κάπως πιο σταθερός στη θέση του ο Alan Waddington που βέβαια δεν παρέλειψε να σηκωθεί και να αναλάβει το χτύπημα των βαρελιών σαν αφρικανός ιθαγενής σε παραλήρημα.
"This Is For Ukraine" τα λόγια του Ethan Port λίγο πριν το "Exodus", πρωταγωνίστριες οι κιθάρες στα "Stingray" και το "Newport ‘86", ακόμα περισσότερες κιθάρες στα "27 Days", "Hippodrome" και "Mobilization", διονυσιακά ουρλιαχτά του Thom Fuhrmann στο "Siege", "Ο Αντώνης" του Μίκη Θεοδωράκη, αφιερωμένος από την μπάντα στον μεγάλο συνθέτη και ναι, αυτή είναι διασκευή, ένα τραγούδι του 1966, μικρός post punk θησαυρός-θα το βρείτε ως b-side στο πρώτο τους επτάιντσο-, δυνατό "The Ivory Coast" που λίγο μας παραπλάνησε, καθώς ξεκίνησε σαν το Rock’n’Roll των Led Zeppelin -ήταν η στιγμή που ο Alan ανέλαβε τα βαρέλια-, "Next To Nothing" αφιερωμένο με αγάπη και ευγένεια στον προσφάτως εκλιπόντα Phil Drucker.
Setlist από Meteora και Tragic Figures, Varvakeios και Jam, Jamahiriya, 1938, Aegean και δεν έμεινε κανείς παραπονεμένος, νέοι και παλιοί μαζί, punk, industrial, Ανατολή και Δύση, πολιτική και σερφ κινηματογράφος και ιεροτελεστία.
Προς το τέλος της βραδιάς με το κάλεσμα του Thom Furhmann, Blaine Reiniger στη σκηνή, κάτοικος πλέον Ελλάδας εδώ και αρκετά χρόνια –να σημειώσουμε βέβαια ότι έχει συμμετάσχει και σε δίσκους των Savage Republic. Εξόδιο τζαμάρισμα με "Siam", τη διασκευή του “Viva la Rock ‘N’ Roll” κι ένα βιολί μαγεία. “Procession” για το κλείσιμο της βραδιάς και πρόσκληση της Εύα Κολόμβου να βάλει το χεράκι της στα drums, κρουστά mantra με τα προστατευτικά κάγκελα που βρίσκονται μπροστά στη σκηνή να μετατρέπονται σε μουσικά όργανα στα χέρια του Furhmann, αγάπη εμπρός, πίσω, αγάπη ολούθε, ενέργεια, χαμόγελα και χειροκροτήματα παντού.
Μας είχε λείψει ούτως ή άλλως να βρεθούμε σε ένα υπόγειο σκοτεινό με κάπνα και να χορέψουμε στριμωγμένοι ωμή πανκ. Αυτό όμως που ζήσαμε συνδύασε την απλή διάθεση για ξεφάντωμα με ηλεκτρισμένο βαθύ διαλογισμό.
VIVA LA ROCK’N’ROLL!!!
Savage Republic setlist:
Drum intro
1938
Stingray
Newport ’86
Meteora
27 days
Hippodrome
Mobilization
Siege
Trek
Spice Fields
Bizerte Rolls
O’ Adonis
Year of Exile
The Ivory Coast
Next to nothing
Siam
Viva la Rock ‘n’ Roll (Alternative TV cover)
Procession
