The Starters
Foreign Beggars live @ Sónar Club
Οι Λονδρέζοι Foreign Beggars έγραψαν το χιπ χοπ κεφάλαιο που έλειπε από το αθηναϊκό Sónar. Απολαμβάνοντας το μομέντουμ της σκηνής στην οποία ανήκουν και την αποδοχή που αυτή γνωρίζει τον τελευταίο καιρό –ακόμα και στις τάξεις των αμύητων– σάρωσαν το Sónar Club, προσφέροντας μια «γεύση» από τα στενά των αγγλικών μητροπόλεων. Αλλά κι ένα ευχάριστο διάλειμμα μέσα στους καταιγισμούς των beats που θα όριζαν την υπόλοιπη διάρκεια του φεστιβάλ.
Ecstatic Computation
Caterina Barbieri live @ Sónar Lab
Ένα από δώρα του πρώτου αυτού Sónar Athens, ήταν και η ευκαιρία μελέτης του «προβλήματος Βarbieri». Η Ιταλίδα μουσικός και παραγωγός που τα τελευταία χρόνια ζει και δημιουργεί στο Βερολίνο, έχει απασχολήσει τον Τύπο δυσανάλογα με την ερμητικότητα του ήχου της· προκαλώντας τον να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίον αναπτύσσει και κατόπιν απαρνιέται το έργο της.
Στη μικρή λοιπόν σκηνή του Sónar Lab, αρκετούς ορόφους πάνω από το κράσπεδο της Ιεράς Οδού, η Barbieri στάθηκε σαν βασίλισσα, δικαιολογώντας στο έπακρο το δηλωτικό τρίπτυχο του Sónar «Music, Creativity and Technology». Με μια επιστημονικής ποιότητας performance βασισμένη σε modular synths, αντάμειψε όσους τόλμησαν να την ακολουθήσουν, προσφέροντας μια εμπειρία υψωμένη σε κάποια αδιόρατη ηχητική νιοστή. Από εκείνες που δεν μπορείς ακριβώς να εξηγήσεις, γνωρίζεις όμως ενστικτωδώς ότι είναι σπουδαίες.
The Man from UNKLE
UNKLE live @ Sónar Club
Αν η Barbieri προσέλκυσε λίγους και εκλεκτούς, τα main acts στο Παλιό Αμαξοστάσιο είχαν την τιμητική τους στην αναμονή του κοινού. Με τo αγαπημένο στο ελληνικό κοινό project UNKLE του James Lavelle να αποτελεί για πολλούς από τους ντόπιους φεστιβαλιστές τον πλέον συναισθηματικά φορτισμένο σύνδεσμό τους με το line-up του Sónar.
Αν και οι UNKLE δεν είναι πια αυτό που υπήρξαν στις χρυσές εποχές των 1990s και των πρώιμων '00s, ο Lavelle διατηρείται ως μεγάλος στιλίστας της μουσικής παραγωγής και των ατμοσφαιρικών προσμίξεων μαζικά αγαπημένων ειδών, όπως το trip hop και η electronica. Στο πρώτο λοιπόν Sónar Athens οι UNKLE έδωσαν ένα όμορφο, χορταστικό live, με επιστροφή στις ρίζες ("Lonely Soul"), συγκινήσεις ("Rabbit Ιn Υour Headlights") και όψιμα ανεπτυγμένες διασκευαστικές προσεγγίσεις, σαν π.χ. τη σκοτεινή εκδοχή του παλιού, καλού "I Feel Love" που αρέσκεται να παρουσιάζει τελευταία ο Lavelle.
Ο κόσμος τους τίμησε με την παρουσία του, αλλά όχι πάντα και με την ενέργειά του: για μεγάλα τμήματα του σόου σημαντική μερίδα του κοινού παρακολουθούσε κάπως αμήχανα και αμέτοχα τις επί σκηνής περιστροφές του πλανήτη UNKLE. Ίσως ο οργανισμός τους να τραβούσε λίγο παραπάνω χορό, κι ένας αυθεντικός σούπερ σταρ της βερολινέζικης EDM περίμενε για να τους τον προσφέρει.
Berlin Calling Super Star
Paul Kalkbrenner DJ set @ Sónar Club
Έχει δοξαστεί επί σειρά ετών από το DJ Mag, φιγουράροντας σε πολλές συνεχόμενες λίστες με τους καλύτερους DJ του κόσμου. Έχει κατηγορηθεί ότι έκανε μεγάλη καριέρα στην techno μόνο και μόνο επειδή είχε την τύχη να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του DJ Ickarus στο cult φιλμ Berlin Calling, για το οποίο έγραψε και το soundtrack. Υπερεκτιμημένος ή όχι, σίγουρα χαρακτηρίζεται από κάποιας λογής star quality. Οι mainstream χάρες του Paul Kalkbrenner είναι άλλωστε αδιαμφισβήτητες και βγαίνουν προς τα έξω με την πρώτη ευκαιρία. Ό,τι και να παίξει ο Βερολινέζος star DJ, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα χορευτεί από αυτούς που βρίσκονται από κάτω.
Tο βράδυ του Σαββάτου, στο πρώτο Sónar Athens, ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόταν για να ξεσαλώσουν οι τουρίστες και οι διάφοροι που είδαν φως και μπήκαν στο Αμαξοστάσιο, βλέποντας ένα γνώριμο όνομα. Και ο Kalkbrenner δεν τους απογοήτευσε. Με βασικό άξονα την πρόσφατη κυκλοφορία του Parts Οf Life και με άσσο στο μανίκι τον προσωπικό του ύμνο "Sky And Sand", απογείωσε την club δυναμική του Παλιού Αμαξοστασίου, μετατρέποντάς το σε ευρωπαϊκό club. Για κάτι λιγότερο από 2 ώρες, λοιπόν, το Sónar χόρεψε στο ταψί του Kalkbrenner, με το set του να πρωταγωνιστεί στα περισσότερα social media στιγμιότυπα της βραδιάς.
Local good stuff
CJ Jeff @ Sónar Hall
Αν και η prime time της 2ης μέρας του αθηναϊκού Sónar σφραγίστηκε από τον Βερολινέζο super star, ένας δικός μας DJ star στο απέναντι κεντρικό venue του Sónar Hall έκανε μια εμφάνιση που σίγουρα αξίζει μια μικρή μνεία. Ο Νίκος Ζαφείρης –κατά club κόσμον CJ Jeff– είναι άλλωστε μια πολύ σοβαρή περίπτωση της εγχώριας dance σκηνής.
Οι διεθνείς εμπειρίες του σε venues της Αμερικής (της Λατινικής συμπεριλαμβανομένης) και η συνύπαρξή του στα decks με θρύλους της house και της techno (όπως ο Carl Cox), τον έχουν πια εφοδιάσει με μια αυτόφωτη ποιότητα. Αλλά και με την ικανότητα να στέκεται με αξιώσεις στη μεγάλη σκηνή ενός διεθνούς φεστιβαλικού brand, χωρίς να φαίνεται ως «ο φτωχός συγγενής από την Ελλάδα», ο οποίος παίζει για ζέσταμα. Το γοητευτικό του blend κέρδισε όσους διάλεξαν να περιμένουν τα μεσάνυχτα στο Sónar Hall και επικύρωσε την ποιότητα των εγχώριων συμμετοχών στο Sónar Athens με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ενώ οι διασταυρούμενες δέσμες φωτός πάνω από την κονσόλα του σχημάτιζαν κάδρα για μερικές από τις καλύτερες φωτογραφίες της βραδιάς.
Sónar afterhours
DJ Koze @ Sónar Lab
Enrico Sangiuliano @ Sónar Hall
Alan Fitzpatrick @ Sónar Hall
Οι μικρές ώρες της δεύτερης νύχτας του Sónar Athens επεφύλασσαν –νομοτελειακά σχεδόν– μερικές από τις πιο δυνατές χορευτικές συγκινήσεις του διημέρου, τουλάχιστον για τους λάτρεις της καθαρόαιμης DJ κουλτούρας. Ο εκκεντρικός DJ Koze επιβεβαίωσε τη φήμη του παίζοντας ένα πολυσχιδές set με υπόγεια pop διάσταση ανάμεσα σε δύο ...ελιές(!) στη σκηνή του Sónar Lab, ο σκληρός εκπρόσωπος της hard techno Enrico Sangiuliano εξήγησε με πράξεις στο Sónar Hall γιατί πουλάει σαν τρελός στο Beatport, ενώ ο Alan Fitzpatrick αναδείχθηκε σε βασιλιά του πρωινού, φιλοδωρώντας όσους άντεξαν να ξημερώσουν στο Sónar Hall με ένα από τα καλύτερα acts του φεστιβάλ.
Αν κάτι μας έμεινε από την πρώτη αυτή αθηναϊκή εκδοχή του Sónar, είναι η εδραίωση μιας περιρρέουσας τα τελευταία χρόνια αίσθησης ότι ίσως και να μην χρειάζεται πια να μπαίνουμε σε αεροπλάνο για να απολαύσουμε μερικές από τις φεστιβαλικές χάρες που προσφέρονται αφειδώς στους αδελφούς Ευρωπαίους. Μεγάλα ονόματα, μερικά ιδιαίτερα καινοτόμα acts και η αξιοποίηση χώρων όπως το Παλιό Αμαξοστάσιο για dance σκοπούς, αρκούν για μια θετική αποτίμηση. Βαρκελώνη μπορεί να μη γίναμε, αλλά χορέψαμε όμορφα.
{youtube}y3OYtX0aQ30{/youtube}
